श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 911


ਗ੍ਰਿਹ ਕੌ ਪਲਟਿ ਬਹੁਰਿ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥
ग्रिह कौ पलटि बहुरि नहि आवै ॥

ਹਨ੍ਯੋ ਭਾਗ ਕੇ ਭਾਰੇ ਜਾਵੈ ॥੧੨॥
हन्यो भाग के भारे जावै ॥१२॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਤਹਾ ਪਹੂਚਨ ਕੋ ਕਛੂ ਪੈਯਤੁ ਨਹੀ ਉਪਾਇ ॥
तहा पहूचन को कछू पैयतु नही उपाइ ॥

ਚਲਹੁ ਦੇਗ ਮੈ ਬੈਠਿ ਕੈ ਜਾ ਤੇ ਲਖ੍ਯੋ ਨ ਜਾਇ ॥੧੩॥
चलहु देग मै बैठि कै जा ते लख्यो न जाइ ॥१३॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਬੇਗਮ ਜਬ ਤੇ ਤੁਮੈ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
बेगम जब ते तुमै निहारियो ॥

ਖਾਨ ਪਾਨ ਸਭ ਕਛੁ ਬਿਸਾਰਿਯੋ ॥
खान पान सभ कछु बिसारियो ॥

ਲਗਨ ਲਗੈ ਬਿਹਬਲ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥
लगन लगै बिहबल ह्वै गई ॥

ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਛਾਡਿ ਦਿਵਾਨੀ ਭਈ ॥੧੪॥
ग्रिह को छाडि दिवानी भई ॥१४॥

ਸੀਸ ਫੂਲ ਸਿਰ ਪਰ ਜਬ ਧਾਰੈ ॥
सीस फूल सिर पर जब धारै ॥

ਕੋਟਿ ਸੂਰ ਜਨੁ ਚੜੇ ਸਵਾਰੈ ॥
कोटि सूर जनु चड़े सवारै ॥

ਜਬ ਬਿਹਸਿ ਕੈ ਬਿਰੀ ਚਬਾਵੈ ॥
जब बिहसि कै बिरी चबावै ॥

ਦੇਖੀ ਪੀਕ ਕੰਠ ਮਹਿ ਜਾਵੈ ॥੧੫॥
देखी पीक कंठ महि जावै ॥१५॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਹਜਰਤਿ ਤਿਹ ਪੂਛੇ ਬਿਨਾ ਕਛੂ ਨ ਉਚਰਤ ਬੈਨ ॥
हजरति तिह पूछे बिना कछू न उचरत बैन ॥

ਲਾਲ ਭਏ ਬਿਸਪਾਲ ਮਨ ਹੇਰਿ ਬਾਲ ਕੇ ਨੈਨ ॥੧੬॥
लाल भए बिसपाल मन हेरि बाल के नैन ॥१६॥

ਤਾ ਕੋ ਤੁਮਰੋ ਰੂਪ ਲਖਿ ਪੁਲਿਕਿ ਪਸੀਜ੍ਰਯੋ ਅੰਗ ॥
ता को तुमरो रूप लखि पुलिकि पसीज्रयो अंग ॥

ਬੇਸੰਭਾਰ ਭੂਅ ਪੈ ਗਿਰੀ ਜਨੁ ਕਰਿ ਡਸ੍ਰਯੋ ਭੁਜੰਗ ॥੧੭॥
बेसंभार भूअ पै गिरी जनु करि डस्रयो भुजंग ॥१७॥

ਖਾਨ ਸੁਨਤ ਤ੍ਰਿਯ ਬਾਤ ਕੌ ਮਨ ਮਹਿ ਭਯੋ ਖੁਸਾਲ ॥
खान सुनत त्रिय बात कौ मन महि भयो खुसाल ॥

ਜ੍ਯੋ ਤੁਮ ਕਹੌਂ ਤਿਵੈ ਚਲੌਂ ਮਿਲੌਂ ਜਾਇ ਤਤਕਾਲ ॥੧੮॥
ज्यो तुम कहौं तिवै चलौं मिलौं जाइ ततकाल ॥१८॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਯਹ ਜੜ ਬਾਤ ਸੁਨਤ ਹਰਖਯੋ ॥
यह जड़ बात सुनत हरखयो ॥

ਦੁਰਬਲ ਹੁਤੋ ਪੁਸਟ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥
दुरबल हुतो पुसट ह्वै गयो ॥

ਜੌ ਤੁਮ ਕਹੌ ਸੁ ਕਾਜ ਕਮੈਯੈ ॥
जौ तुम कहौ सु काज कमैयै ॥

ਬੇਗਮ ਸੀ ਭੋਗਨ ਕਹ ਪੈਯੈ ॥੧੯॥
बेगम सी भोगन कह पैयै ॥१९॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਹਜਰਤਿ ਜਾ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ਲਖਿ ਰਹਿਯੋ ਪ੍ਰੇਮ ਸੌ ਪਾਗ ॥
हजरति जा की मूरति लखि रहियो प्रेम सौ पाग ॥

ਸੋ ਹਮ ਸੋ ਅਟਕਤ ਭਈ ਧੰਨ੍ਯ ਹਮਾਰੇ ਭਾਗ ॥੨੦॥
सो हम सो अटकत भई धंन्य हमारे भाग ॥२०॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਯਹ ਸੁਨਿ ਭੇਦ ਚਿਤ ਮਹਿ ਰਾਖ੍ਯੋ ॥
यह सुनि भेद चित महि राख्यो ॥

ਔਰ ਮਿਤ੍ਰ ਤਨ ਪ੍ਰਗਟ ਨ ਭਾਖ੍ਯੋ ॥
और मित्र तन प्रगट न भाख्यो ॥

ਪ੍ਰਥਮ ਦੇਗ ਮੈ ਬਸਤ੍ਰ ਬਿਛਯੋ ॥
प्रथम देग मै बसत्र बिछयो ॥

ਤਾ ਮੈ ਬੈਠਿ ਆਪੁ ਪੁਨਿ ਗਯੋ ॥੨੧॥
ता मै बैठि आपु पुनि गयो ॥२१॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਖਾਨ ਤਿਹਾਰੌ ਰੂਪ ਲਖਿ ਬੇਗਮ ਰਹੀ ਲੁਭਾਇ ॥
खान तिहारौ रूप लखि बेगम रही लुभाइ ॥

ਸਾਹਿਜਹਾ ਕੋ ਛਾਡਿ ਕੈ ਤੋ ਪਰ ਗਈ ਬਿਕਾਇ ॥੨੨॥
साहिजहा को छाडि कै तो पर गई बिकाइ ॥२२॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤੌਨ ਪਠਾਨ ਦੇਗ ਮਹਿ ਡਾਰਿਸ ॥
तौन पठान देग महि डारिस ॥

ਲੈ ਹਜਰਤਿ ਗ੍ਰਿਹ ਓਰ ਸਿਧਾਰਸ ॥
लै हजरति ग्रिह ओर सिधारस ॥

ਦੇਖਤ ਲੋਗ ਸਭੈ ਤਹ ਜਾਵੈ ॥
देखत लोग सभै तह जावै ॥

ਵਾ ਕੌ ਭੇਦ ਨ ਕੋਊ ਪਾਵੈ ॥੨੩॥
वा कौ भेद न कोऊ पावै ॥२३॥

ਲੈ ਬੇਗਮ ਕੇ ਪਾਸ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥
लै बेगम के पास उतारियो ॥

ਬੇਗਮ ਤਾ ਕੋ ਦਾਰਿਦ ਮਾਰਿਯੋ ॥
बेगम ता को दारिद मारियो ॥

ਸਖੀ ਭੇਜ ਪਤਿ ਲਯੋ ਬੁਲਾਈ ॥
सखी भेज पति लयो बुलाई ॥

ਕਾਨ ਲਾਗਿ ਕੈ ਬਾਤ ਜਤਾਈ ॥੨੪॥
कान लागि कै बात जताई ॥२४॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਸਖੀ ਭੇਜਿ ਪਾਤਸਾਹ ਕੌ ਲੀਨੋ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ॥
सखी भेजि पातसाह कौ लीनो निकट बुलाइ ॥


Flag Counter