श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1049


ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਅਤਿ ਰਤਿ ਤਾ ਸੋ ਮਾਨਿ ਕੈ ਸੰਗ ਪਿਯਰਵਹਿ ਲ੍ਯਾਇ ॥
अति रति ता सो मानि कै संग पियरवहि ल्याइ ॥

ਹਜਰਤ ਕੋ ਇਹ ਛਲ ਛਲਿਯੋ ਸਵਤਿਹਿ ਦਿਯੋ ਜਰਾਇ ॥੧੮॥
हजरत को इह छल छलियो सवतिहि दियो जराइ ॥१८॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਚੌਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੬੪॥੩੨੫੫॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ चौसठवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१६४॥३२५५॥अफजूं॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਹਿੰਗੁਲਾਜ ਜਗ ਮਾਤ ਕੇ ਰਹੈ ਦੇਹਰੋ ਏਕ ॥
हिंगुलाज जग मात के रहै देहरो एक ॥

ਜਾਹਿ ਜਗਤ ਕੇ ਜੀਵ ਸਭ ਬੰਦਤ ਆਨਿ ਅਨੇਕ ॥੧॥
जाहि जगत के जीव सभ बंदत आनि अनेक ॥१॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਸਿੰਘ ਬਚਿਤ੍ਰ ਤਹਾ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ॥
सिंघ बचित्र तहा को न्रिप बर ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੋ ਧਨੁ ਤਾ ਕੇ ਘਰ ॥
भाति भाति को धनु ता के घर ॥

ਭਾਨ ਕਲਾ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯਾ ਭਣਿਜੈ ॥
भान कला तिह त्रिया भणिजै ॥

ਤਾ ਕੇ ਕੋ ਤ੍ਰਿਯ ਤੁਲਿ ਕਹਿਜੈ ॥੨॥
ता के को त्रिय तुलि कहिजै ॥२॥

ਦਿਜਬਰ ਸਿੰਘ ਏਕ ਦਿਜ ਤਾ ਕੇ ॥
दिजबर सिंघ एक दिज ता के ॥

ਭਿਸਤ ਕਲਾ ਅਬਲਾ ਗ੍ਰਿਹ ਵਾ ਕੇ ॥
भिसत कला अबला ग्रिह वा के ॥

ਸਾਤ ਪੂਤ ਸੁੰਦਰ ਤਿਹ ਘਰ ਮੈ ॥
सात पूत सुंदर तिह घर मै ॥

ਕੋਬਿਦ ਸਭ ਹੀ ਰਹਤ ਹੁਨਰ ਮੈ ॥੩॥
कोबिद सभ ही रहत हुनर मै ॥३॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਤਹਾ ਭਵਾਨੀ ਕੋ ਭਵਨ ਜਾਹਿਰ ਸਕਲ ਜਹਾਨ ॥
तहा भवानी को भवन जाहिर सकल जहान ॥

ਦੇਸ ਦੇਸ ਕੇ ਏਸ ਜਿਹ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵਤ ਆਨਿ ॥੪॥
देस देस के एस जिह सीस झुकावत आनि ॥४॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਮਠ ਊਚੀ ਧੁਜਾ ਬਿਰਾਜਹੀ ॥
अति सुंदर मठ ऊची धुजा बिराजही ॥

ਨਿਰਖਿ ਦਿਪਤਤਾ ਤਾਹਿ ਸੁ ਦਾਮਨਿ ਲਾਜਹੀ ॥
निरखि दिपतता ताहि सु दामनि लाजही ॥

ਦੇਸ ਦੇਸ ਕੇ ਏਸ ਤਹਾ ਚਲਿ ਆਵਹੀ ॥
देस देस के एस तहा चलि आवही ॥

ਹੋ ਜਾਨਿ ਸਿਵਾ ਕੋ ਭਵਨ ਸਦਾ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਵਹੀ ॥੫॥
हो जानि सिवा को भवन सदा सिर न्यावही ॥५॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਜੋ ਇਛਾ ਕੋਊ ਕਰੈ ਸੋ ਸਭ ਪੂਰਨ ਹੋਇ ॥
जो इछा कोऊ करै सो सभ पूरन होइ ॥

ਪ੍ਰਗਟ ਬਾਤ ਸਭ ਜਗਤ ਇਹ ਜਾਨਤ ਹੈ ਸਭ ਕੋਇ ॥੬॥
प्रगट बात सभ जगत इह जानत है सभ कोइ ॥६॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਏਕ ਦਿਵਸ ਐਸੋ ਤਹ ਭਯੋ ॥
एक दिवस ऐसो तह भयो ॥

ਅਥ੍ਰਯੋ ਸੂਰ ਚੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਗਟਯੋ ॥
अथ्रयो सूर चंद्र प्रगटयो ॥

ਅਕਸਮਾਤ੍ਰ ਬਾਨੀ ਤਿਹ ਭਈ ॥
अकसमात्र बानी तिह भई ॥

ਸੋ ਦਿਜਬਰ ਸ੍ਰਵਨਨ ਸੁਨਿ ਲਈ ॥੭॥
सो दिजबर स्रवनन सुनि लई ॥७॥

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਰਾਜਾ ਇਹ ਮਰਿ ਹੈ ॥
प्रात भए राजा इह मरि है ॥

ਕੋਟਿ ਉਪਾਵ ਕਿਸੈ ਨ ਉਬਰਿ ਹੈ ॥
कोटि उपाव किसै न उबरि है ॥

ਜੋ ਕੋਊ ਸਾਤ ਪੂਤ ਹ੍ਯਾਂ ਮਾਰੈ ॥
जो कोऊ सात पूत ह्यां मारै ॥

ਤੌ ਅਪਨੌ ਯਹ ਰਾਵ ਉਬਾਰੇ ॥੮॥
तौ अपनौ यह राव उबारे ॥८॥

ਦਿਜਬਰ ਸੁਨਿ ਬਚਨਨ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥
दिजबर सुनि बचनन ग्रिह आयो ॥

ਨਿਜੁ ਨਾਰੀ ਤਨ ਭੇਦ ਜਤਾਯੋ ॥
निजु नारी तन भेद जतायो ॥

ਤਬ ਤ੍ਰਿਯ ਸਾਤ ਪੂਤ ਸੰਗ ਲੀਨੇ ॥
तब त्रिय सात पूत संग लीने ॥

ਸਰਬ ਮੰਗਲਾ ਕੀ ਬਲਿ ਦੀਨੇ ॥੯॥
सरब मंगला की बलि दीने ॥९॥

ਸਾਤ ਪੂਤ ਪਿਤ ਹਨੇ ਨਿਹਾਰੇ ॥
सात पूत पित हने निहारे ॥

ਅਸਿ ਲੈ ਕੰਠ ਆਪਨੇ ਮਾਰੇ ॥
असि लै कंठ आपने मारे ॥

ਸੁਰ ਪੁਰ ਬਾਟ ਜਬੈ ਤਿਨ ਲਈ ॥
सुर पुर बाट जबै तिन लई ॥

ਠਾਢੀ ਨਾਰਿ ਨਿਹਾਰਤ ਭਈ ॥੧੦॥
ठाढी नारि निहारत भई ॥१०॥

ਵਹੈ ਹਾਥ ਅਪਨੇ ਅਸਿ ਲੀਨੋ ॥
वहै हाथ अपने असि लीनो ॥

ਨਿਜੁ ਪ੍ਰਾਨਨ ਕੋ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਕੀਨੋ ॥
निजु प्रानन को त्रास न कीनो ॥

ਰਾਵ ਬਚੈ ਕਹਿ ਤਾਹਿ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥
राव बचै कहि ताहि संभारियो ॥

ਗਹਿ ਕਰਿ ਕੰਠ ਆਪਨੇ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੧॥
गहि करि कंठ आपने मारियो ॥११॥


Flag Counter