श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1217


ਤਬ ਚਲਿ ਬੈਦ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਪਹਿ ਗਯੋ ॥
तब चलि बैद न्रिपति पहि गयो ॥

ਰੋਗੀ ਬਪੁ ਤਿਹ ਕੋ ਠਹਰਯੋ ॥੬॥
रोगी बपु तिह को ठहरयो ॥६॥

ਜੋ ਤੁਮ ਕਹੋ ਤੁ ਕਰੋ ਉਪਾਈ ॥
जो तुम कहो तु करो उपाई ॥

ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਕਹਿ ਤਿਹ ਬਰੀ ਖਵਾਈ ॥
ज्यों त्यों कहि तिह बरी खवाई ॥

ਰੋਗੀ ਭਯੋ ਅਰੋਗੀ ਤਨ ਸੌ ॥
रोगी भयो अरोगी तन सौ ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਪਾਵਤ ਜੜ ਸੌ ॥੭॥
भेद अभेद न पावत जड़ सौ ॥७॥

ਭਛਤ ਬਰੀ ਪੇਟ ਤਿਹ ਛੂਟਾ ॥
भछत बरी पेट तिह छूटा ॥

ਸਾਵਨ ਜਾਨ ਪਨਾਰਾ ਫੂਟਾ ॥
सावन जान पनारा फूटा ॥

ਦੂਸਰਿ ਬਰੀ ਥੰਭ ਕੇ ਕਾਜੈ ॥
दूसरि बरी थंभ के काजै ॥

ਜੋਰਾਵਰੀ ਖਵਾਈ ਰਾਜੈ ॥੮॥
जोरावरी खवाई राजै ॥८॥

ਤਾ ਤੇ ਅਧਿਕ ਪੇਟ ਛੁਟਿ ਗਯੋ ॥
ता ते अधिक पेट छुटि गयो ॥

ਜਾ ਤੇ ਬਹੁ ਬਿਹਬਲ ਨ੍ਰਿਪ ਭਯੋ ॥
जा ते बहु बिहबल न्रिप भयो ॥

ਸੰਨ ਭਯੋ ਇਹ ਬੈਦ ਉਚਾਰਾ ॥
संन भयो इह बैद उचारा ॥

ਇਹ ਬਿਧ ਕਿਯ ਉਪਚਾਰ ਬਿਚਾਰਾ ॥੯॥
इह बिध किय उपचार बिचारा ॥९॥

ਦਸ ਤੋਲੇ ਅਹਿਫੇਨ ਮੰਗਾਈ ॥
दस तोले अहिफेन मंगाई ॥

ਬਹੁ ਬਿਖਿ ਵਾ ਕੇ ਸੰਗ ਮਿਲਾਈ ॥
बहु बिखि वा के संग मिलाई ॥

ਧੂਰਾ ਕੀਯਾ ਤਵਨ ਕੇ ਅੰਗਾ ॥
धूरा कीया तवन के अंगा ॥

ਚਾਮ ਗਯੋ ਤਾ ਕੇ ਤਿਹ ਸੰਗਾ ॥੧੦॥
चाम गयो ता के तिह संगा ॥१०॥

ਹਾਇ ਹਾਇ ਰਾਜਾ ਜਬ ਕਰੈ ॥
हाइ हाइ राजा जब करै ॥

ਤਿਮਿ ਤਿਮਿ ਬੈਦ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਰੈ ॥
तिमि तिमि बैद इह भाति उचरै ॥

ਯਾ ਕਹੁ ਅਧਿਕ ਨ ਬੋਲਨ ਦੇਹੂ ॥
या कहु अधिक न बोलन देहू ॥

ਮੂੰਦਿ ਬਦਨ ਰਾਜਾ ਕੋ ਲੇਹੂ ॥੧੧॥
मूंदि बदन राजा को लेहू ॥११॥

ਜਿਮਿ ਜਿਮਿ ਧੂਰੋ ਤਿਹ ਤਨ ਪਰੈ ॥
जिमि जिमि धूरो तिह तन परै ॥

ਹਾਇ ਹਾਇ ਤਿਮ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਉਚਰੈ ॥
हाइ हाइ तिम न्रिपति उचरै ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਕਿਨਹੂੰ ਚੀਨੋ ॥
भेद अभेद न किनहूं चीनो ॥

ਇਹ ਛਲ ਪ੍ਰਾਨ ਤਵਨ ਕੋ ਲੀਨੋ ॥੧੨॥
इह छल प्रान तवन को लीनो ॥१२॥

ਇਹ ਛਲ ਸਾਥ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕਹ ਮਾਰਾ ॥
इह छल साथ न्रिपति कह मारा ॥

ਅਪਨੇ ਛਤ੍ਰ ਪੁਤ੍ਰ ਸਿਰ ਢਾਰਾ ॥
अपने छत्र पुत्र सिर ढारा ॥

ਸਭ ਸੌਅਨ ਕਹ ਦੇਤ ਨਿਕਾਰਿਯੋ ॥
सभ सौअन कह देत निकारियो ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਕਿਨੂ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥੧੩॥
भेद अभेद न किनू बिचारियो ॥१३॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਇਕਾਸੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੮੧॥੫੩੮੯॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ इकासी चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२८१॥५३८९॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਅਮੀ ਕਰਨ ਇਕ ਸੁਨਾ ਨ੍ਰਿਪਾਲਾ ॥
अमी करन इक सुना न्रिपाला ॥

ਅਮਰ ਕਲਾ ਜਾ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਬਾਲਾ ॥
अमर कला जा के ग्रिह बाला ॥

ਗੜ ਸਿਰਾਜ ਕੋ ਰਾਜ ਕਮਾਵੈ ॥
गड़ सिराज को राज कमावै ॥

ਸੀਰਾਜੀ ਜਗ ਨਾਮ ਕਹਾਵੈ ॥੧॥
सीराजी जग नाम कहावै ॥१॥

ਅਸੁਰ ਕਲਾ ਦੂਸਰਿ ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ॥
असुर कला दूसरि ता की त्रिय ॥

ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਰਹਤ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਜਾ ਮੈ ਜਿਯ ॥
निसि दिन रहत न्रिपति जा मै जिय ॥

ਅਮਰ ਕਲਾ ਜਿਯ ਮਾਝ ਰਿਸਾਵੈ ॥
अमर कला जिय माझ रिसावै ॥

ਅਸੁਰ ਕਲਹਿ ਪਿਯ ਰੋਜ ਬੁਲਾਵੈ ॥੨॥
असुर कलहि पिय रोज बुलावै ॥२॥

ਏਕ ਬਨਿਕ ਕੌ ਲਯੋ ਬੁਲਾਈ ॥
एक बनिक कौ लयो बुलाई ॥

ਮਦਨ ਕ੍ਰੀੜ ਤਿਹ ਸਾਥ ਕਮਾਈ ॥
मदन क्रीड़ तिह साथ कमाई ॥

ਅਨਦ ਕੁਅਰ ਤਿਹ ਨਰ ਕੋ ਨਾਮਾ ॥
अनद कुअर तिह नर को नामा ॥

ਜਾ ਕੌ ਭਜਾ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੀ ਬਾਮਾ ॥੩॥
जा कौ भजा न्रिपति की बामा ॥३॥

ਅਸੁਰ ਕਲਾ ਕੌ ਨਿਜੁ ਕਰ ਘਾਯੋ ॥
असुर कला कौ निजु कर घायो ॥

ਮਰੀ ਨਾਰਿ ਤਵ ਪਤਿਹਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥
मरी नारि तव पतिहि सुनायो ॥

ਤਰ ਤਖਤਾ ਕੇ ਮਿਤ੍ਰਹਿ ਧਰਾ ॥
तर तखता के मित्रहि धरा ॥

ਤਾ ਪਰ ਬਡੋ ਅਡੰਬਰ ਕਰਾ ॥੪॥
ता पर बडो अडंबर करा ॥४॥


Flag Counter