श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1204


ਤਹੀ ਉਧਰਿ ਤਿਹ ਸੰਗ ਸਿਧਾਈ ॥੫॥
तही उधरि तिह संग सिधाई ॥५॥

ਸਹਚਰਿ ਭੇਦ ਚਰਿਤ ਇਕ ਜਾਨਾ ॥
सहचरि भेद चरित इक जाना ॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਸਾਥ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪ੍ਰਮਾਨਾ ॥
इह बिधि साथ चरित्र प्रमाना ॥

ਰੋਇ ਰੋਇ ਧੁਨਿ ਊਚ ਪੁਕਾਰੈ ॥
रोइ रोइ धुनि ऊच पुकारै ॥

ਦੈ ਦੈ ਮੂੰਡ ਧਰਨਿ ਸੌ ਮਾਰੈ ॥੬॥
दै दै मूंड धरनि सौ मारै ॥६॥

ਚੰਪਕਲਾ ਰਾਜਾ ਕੀ ਜਾਈ ॥
चंपकला राजा की जाई ॥

ਰਾਛਸ ਗਹੀ ਆਨਿ ਦੁਖਦਾਈ ॥
राछस गही आनि दुखदाई ॥

ਤਾਹਿ ਛੁਰੈਯੈ ਜਾਨ ਨ ਦੀਜੈ ॥
ताहि छुरैयै जान न दीजै ॥

ਬੇਗਹਿ ਬਧ ਦਾਨਵ ਕੋ ਕੀਜੈ ॥੭॥
बेगहि बध दानव को कीजै ॥७॥

ਏ ਸੁਨਿ ਬੈਨ ਲੋਗ ਸਭ ਧਾਏ ॥
ए सुनि बैन लोग सभ धाए ॥

ਕਾਢੇ ਖੜਗ ਬਾਗ ਮੈ ਆਏ ॥
काढे खड़ग बाग मै आए ॥

ਦੈਤ ਵੈਤ ਤਹ ਕਛੁ ਨ ਨਿਹਾਰਾ ॥
दैत वैत तह कछु न निहारा ॥

ਚਕ੍ਰਿਤ ਭੇ ਜਿਯ ਮਾਝ ਬਿਚਾਰਾ ॥੮॥
चक्रित भे जिय माझ बिचारा ॥८॥

ਹਰਿ ਦਾਨਵ ਤਿਹ ਗਯੋ ਅਕਾਸਾ ॥
हरि दानव तिह गयो अकासा ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰਿ ਤੇ ਭਏ ਨਿਰਾਸਾ ॥
राज कुअरि ते भए निरासा ॥

ਰੋਇ ਪੀਟ ਦੁਹਿਤਾ ਕਹ ਹਾਰੇ ॥
रोइ पीट दुहिता कह हारे ॥

ਰਾਜਾ ਭਏ ਅਧਿਕ ਦੁਖਿਯਾਰੇ ॥੯॥
राजा भए अधिक दुखियारे ॥९॥

ਕੇਤਿਕ ਦਿਨਨ ਸਕਲ ਧਨ ਖਾਯੋ ॥
केतिक दिनन सकल धन खायो ॥

ਦੇਸ ਬਿਦੇਸ ਫਿਰਤ ਦੁਖ ਪਾਯੋ ॥
देस बिदेस फिरत दुख पायो ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰਿ ਮਿਤ੍ਰਹਿ ਕੌ ਤ੍ਯਾਗੀ ॥
राज कुअरि मित्रहि कौ त्यागी ॥

ਆਧੀ ਰਤਿ ਦੇਸ ਕੌ ਭਾਗੀ ॥੧੦॥
आधी रति देस कौ भागी ॥१०॥

ਲਿਖਿ ਪਤ੍ਰੀ ਪਿਤ ਪਾਸ ਪਠਾਈ ॥
लिखि पत्री पित पास पठाई ॥

ਦਾਨਵ ਤੇ ਮੈ ਦੇਵ ਛੁਰਾਈ ॥
दानव ते मै देव छुराई ॥

ਪਠੈ ਮਨੁਛ ਅਬ ਬੋਲਿ ਪਠਾਵਹੁ ॥
पठै मनुछ अब बोलि पठावहु ॥

ਮੋਹਿ ਮਿਲਾਇ ਅਧਿਕ ਸੁਖ ਪਾਵਹੁ ॥੧੧॥
मोहि मिलाइ अधिक सुख पावहु ॥११॥

ਪੜਿ ਪਤ੍ਰੀ ਪਿਤ ਕੰਠ ਲਗਾਈ ॥
पड़ि पत्री पित कंठ लगाई ॥

ਅਧਿਕ ਪਾਲਕੀ ਤਹਾ ਪਠਾਈ ॥
अधिक पालकी तहा पठाई ॥

ਚੰਪਕਲਾ ਕਹ ਗ੍ਰਿਹ ਲੈ ਆਯੋ ॥
चंपकला कह ग्रिह लै आयो ॥

ਮੂਰਖ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ॥੧੨॥
मूरख भेद अभेद न पायो ॥१२॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਅਠਸਠ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੬੮॥੫੨੨੯॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ अठसठ चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२६८॥५२२९॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਗੂਆ ਬੰਦਰ ਇਕ ਰਹਤ ਨ੍ਰਿਪਾਲਾ ॥
गूआ बंदर इक रहत न्रिपाला ॥

ਜਾ ਕੋ ਡੰਡ ਭਰਤ ਭੂਆਲਾ ॥
जा को डंड भरत भूआला ॥

ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਤਾ ਕੇ ਘਰ ਮੈ ਧਨ ॥
अप्रमान ता के घर मै धन ॥

ਚੰਦ੍ਰ ਸੂਰ ਕੈ ਇੰਦ੍ਰ ਦੁਤਿਯ ਜਨੁ ॥੧॥
चंद्र सूर कै इंद्र दुतिय जनु ॥१॥

ਮਿਤ੍ਰ ਮਤੀ ਤਾ ਕੀ ਅਰਧੰਗਾ ॥
मित्र मती ता की अरधंगा ॥

ਪੁੰਨ੍ਰਯਮਾਨ ਦੂਸਰ ਜਨੁ ਗੰਗਾ ॥
पुंन्रयमान दूसर जनु गंगा ॥

ਮੀਨ ਕੇਤੁ ਰਾਜਾ ਤਹ ਰਾਜੈ ॥
मीन केतु राजा तह राजै ॥

ਜਾ ਕੋ ਨਿਰਖਿ ਮੀਨ ਧੁਜ ਲਾਜੈ ॥੨॥
जा को निरखि मीन धुज लाजै ॥२॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਸ੍ਰੀ ਝਖਕੇਤੁ ਮਤੀ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਹ ਜਾਨਿਯੈ ॥
स्री झखकेतु मती दुहिता तिह जानियै ॥

ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਅਬਲਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਪ੍ਰਮਾਨਿਯੈ ॥
अप्रमान अबला की प्रभा प्रमानियै ॥

ਜਾ ਸਮ ਸੁੰਦਰਿ ਕਹੂੰ ਨ ਜਗ ਮਹਿ ਜਾਨਿਯਤ ॥
जा सम सुंदरि कहूं न जग महि जानियत ॥

ਹੋ ਰੂਪਮਾਨ ਉਹਿ ਕੀ ਸੀ ਵਹੀ ਬਖਾਨਿਯਤ ॥੩॥
हो रूपमान उहि की सी वही बखानियत ॥३॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਨ੍ਰਿਪ ਸਭਾ ਲਗਾਈ ॥
प्रात भए न्रिप सभा लगाई ॥

ਊਚ ਨੀਚ ਸਭ ਲਿਯਾ ਬੁਲਾਈ ॥
ऊच नीच सभ लिया बुलाई ॥

ਤਹ ਇਕ ਪੁਤ੍ਰ ਸਾਹੁ ਕੋ ਆਯੋ ॥
तह इक पुत्र साहु को आयो ॥


Flag Counter