श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1034


ਸੁਨੋ ਮੀਤ ਤੁਮ ਬਾਤ ਹਮਾਰੀ ॥
सुनो मीत तुम बात हमारी ॥

ਸੋਨਾ ਬੋਵਤ ਮੁਹਿ ਤੁਮ ਕਹਿਯਹੁ ॥
सोना बोवत मुहि तुम कहियहु ॥

ਯੌ ਕਹਿ ਨੈਨ ਨੀਚ ਕਰਿ ਰਹਿਯਹੁ ॥੯॥
यौ कहि नैन नीच करि रहियहु ॥९॥

ਨ੍ਰਿਪ ਪਹਿ ਬਾਧ ਤਾਹਿ ਲੈ ਗਏ ॥
न्रिप पहि बाध ताहि लै गए ॥

ਤੇ ਵੈ ਬੈਨ ਬਖਾਨਤ ਭਏ ॥
ते वै बैन बखानत भए ॥

ਏਕ ਬਾਤ ਮੈ ਤੁਮੈ ਦਿਖਾਊ ॥
एक बात मै तुमै दिखाऊ ॥

ਤੁਮ ਤੇ ਕਹੋ ਕਹਾ ਤਬ ਪਾਊਾਂ ॥੧੦॥
तुम ते कहो कहा तब पाऊां ॥१०॥

ਜਾ ਪੈ ਬੈਠੇ ਮੁਹਿ ਗਹਿ ਆਨੋ ॥
जा पै बैठे मुहि गहि आनो ॥

ਉਨ ਮੋ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨੋ ॥
उन मो सो इह भाति बखानो ॥

ਜੌ ਮੈ ਕੰਚਨ ਬੀਜਿ ਦਿਖਾਊ ॥
जौ मै कंचन बीजि दिखाऊ ॥

ਤਬ ਮੈ ਕਹੋ ਕਹਾ ਬਰ ਪਾਊ ॥੧੧॥
तब मै कहो कहा बर पाऊ ॥११॥

ਜਦ ਯੌ ਬਚਨ ਰਾਵ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
जद यौ बचन राव सुनि पायो ॥

ਦਰਪ ਕਲਾ ਕੌ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥
दरप कला कौ बोलि पठायो ॥

ਤਾ ਕੋ ਏਕ ਧਾਮ ਮੈ ਰਾਖਿਯੋ ॥
ता को एक धाम मै राखियो ॥

ਕੰਚਨ ਕੇ ਬੀਜਨ ਕਹ ਭਾਖਿਯੋ ॥੧੨॥
कंचन के बीजन कह भाखियो ॥१२॥

ਮੋਹਿ ਇਹ ਏਕ ਸਦਨ ਮੈ ਰਾਖੋ ॥
मोहि इह एक सदन मै राखो ॥

ਭਲੀ ਬੁਰੀ ਕਛੁ ਬਾਤ ਨ ਭਾਖੋ ॥
भली बुरी कछु बात न भाखो ॥

ਜਬ ਮੈ ਮਾਸ ਇਕਾਦਸ ਲਹਿਹੌ ॥
जब मै मास इकादस लहिहौ ॥

ਤੁਮ ਸੌ ਆਇ ਆਪ ਹੀ ਕਹਿਹੌ ॥੧੩॥
तुम सौ आइ आप ही कहिहौ ॥१३॥

ਜਬ ਵੈ ਦੋਊ ਏਕ ਗ੍ਰਿਹ ਰਾਖੈ ॥
जब वै दोऊ एक ग्रिह राखै ॥

ਤਬ ਤ੍ਰਿਯ ਯੌ ਤਾ ਸੌ ਬਚ ਭਾਖੈ ॥
तब त्रिय यौ ता सौ बच भाखै ॥

ਮੋ ਸੌ ਭੋਗ ਮੀਤ ਅਬ ਕਰਿਯੈ ॥
मो सौ भोग मीत अब करियै ॥

ਯਾ ਚਿੰਤ ਤੇ ਨੈਕੁ ਨ ਡਰਿਯੈ ॥੧੪॥
या चिंत ते नैकु न डरियै ॥१४॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਪਕਰਿ ਮੀਤ ਕੋ ਆਪਨੇ ਊਪਰ ਲਯੇ ਚਰਾਇ ॥
पकरि मीत को आपने ऊपर लये चराइ ॥

ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਮਾਨਤ ਭਈ ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥੧੫॥
ता सौ रति मानत भई लपटि लपटि सुख पाइ ॥१५॥

ਕਾਲਿ ਕਿਨੀ ਜਾਨ੍ਯੋ ਨਹੀ ਆਜੁ ਰਮੌ ਤਵ ਸੰਗ ॥
कालि किनी जान्यो नही आजु रमौ तव संग ॥

ਲਾਜ ਨ ਕਾਹੂ ਕੀ ਕਰੋ ਮੋ ਤਨ ਬਢਿਯੋ ਅਨੰਗ ॥੧੬॥
लाज न काहू की करो मो तन बढियो अनंग ॥१६॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਦਸ ਮਾਸਨ ਰਤਿ ਕਰੀ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥
दस मासन रति करी हरख उपजाइ कै ॥

ਆਸਨ ਚੁੰਬਨ ਅਨਿਕ ਕਿਯੇ ਲਪਟਾਇ ਕੈ ॥
आसन चुंबन अनिक किये लपटाइ कै ॥

ਜਬ ਗਿਯਾਰਵੋ ਮਾਸ ਪਹੂਚ੍ਯੌ ਆਇ ਕਰਿ ॥
जब गियारवो मास पहूच्यौ आइ करि ॥

ਹੋ ਦਰਪ ਕਲਾ ਕਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੌ ਜਾਇ ਕਰਿ ॥੧੭॥
हो दरप कला कहियो न्रिपति सौ जाइ करि ॥१७॥

ਕੰਚਨ ਬੋਵਨ ਸਮੈ ਪਹੂਚ੍ਯੋ ਆਇ ਕੈ ॥
कंचन बोवन समै पहूच्यो आइ कै ॥

ਸਭ ਰਾਨੀ ਜੁਤ ਨ੍ਰਿਪ ਕੌ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
सभ रानी जुत न्रिप कौ लियो बुलाइ कै ॥

ਪੁਰ ਬਾਸੀ ਜਨ ਸਭੇ ਤਮਾਸਾ ਕੌ ਗਏ ॥
पुर बासी जन सभे तमासा कौ गए ॥

ਹੋ ਜਹ ਅਸਥਿਤ ਵਹ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਹਾ ਹੀ ਜਾਤ ਭੇ ॥੧੮॥
हो जह असथित वह त्रिया तहा ही जात भे ॥१८॥

ਜੋ ਤ੍ਰਿਯ ਪੁਰਖ ਨ ਬਿਨਸਿਯੋ ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਇਯੈ ॥
जो त्रिय पुरख न बिनसियो ताहि बुलाइयै ॥

ਵਾ ਕੈ ਕਰ ਦੈ ਹ੍ਯਾਂ ਕਲਧੌਤ ਬਿਜਾਇਯੈ ॥
वा कै कर दै ह्यां कलधौत बिजाइयै ॥

ਜੋ ਬਿਨਸਿਯੋ ਨਰ ਤ੍ਰਿਯ ਇਹ ਹਾਥ ਛੁਵਾਇ ਹੈ ॥
जो बिनसियो नर त्रिय इह हाथ छुवाइ है ॥

ਹੋ ਉਗੈ ਨ ਕੰਚਨ ਨੈਕ ਦੋਸ ਮੁਹਿ ਆਇ ਹੈ ॥੧੯॥
हो उगै न कंचन नैक दोस मुहि आइ है ॥१९॥

ਤਬ ਰਾਜੈ ਸਭਹਿਨ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਾਇ ਕੈ ॥
तब राजै सभहिन यौ कहियो सुनाइ कै ॥

ਜੋ ਬਿਨਸਿਯੋ ਨਹਿ ਹੋਇ ਸੁ ਬੀਜਹੁ ਜਾਇ ਕੈ ॥
जो बिनसियो नहि होइ सु बीजहु जाइ कै ॥

ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਤ੍ਰਿਯ ਨਰ ਸਭ ਹੀ ਚਕ੍ਰਿਤ ਭਏ ॥
सुनत बचन त्रिय नर सभ ही चक्रित भए ॥

ਹੋ ਸੋਨੋ ਬੀਜਨ ਕਾਜ ਨ ਤਿਤ ਕੌ ਜਾਤ ਭੇ ॥੨੦॥
हो सोनो बीजन काज न तित कौ जात भे ॥२०॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਦਰਪ ਕਲਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥
दरप कला इह भाति उचारी ॥

ਜੋ ਰਾਜਾ ਸਭ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤੁਹਾਰੀ ॥
जो राजा सभ त्रिया तुहारी ॥


Flag Counter