श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 623


ਆਸਨ ਅਰਧ ਦਯੋ ਤੁਹ ਯਾ ਬ੍ਰਤ ॥
आसन अरध दयो तुह या ब्रत ॥

ਹੈ ਲਵਨਾਸ੍ਰ ਮਹਾਸੁਰ ਭੂਧਰਿ ॥
है लवनास्र महासुर भूधरि ॥

ਤਾਹਿ ਨ ਮਾਰ ਸਕੇ ਤੁਮ ਕਿਉ ਕਰ ॥੧੧੧॥
ताहि न मार सके तुम किउ कर ॥१११॥

ਜੌ ਤੁਮ ਤਾਹਿ ਸੰਘਾਰ ਕੈ ਆਵਹੁ ॥
जौ तुम ताहि संघार कै आवहु ॥

ਤੌ ਤੁਮ ਇੰਦ੍ਰ ਸਿੰਘਾਸਨ ਪਾਵਹੁ ॥
तौ तुम इंद्र सिंघासन पावहु ॥

ਐਸੇ ਕੈ ਅਰਧ ਸਿੰਘਾਸਨ ਬੈਠਹੁ ॥
ऐसे कै अरध सिंघासन बैठहु ॥

ਸਾਚੁ ਕਹੋ ਪਰ ਨਾਕੁ ਨ ਐਠਹੁ ॥੧੧੨॥
साचु कहो पर नाकु न ऐठहु ॥११२॥

ਅਸਤਰ ਛੰਦ ॥
असतर छंद ॥

ਧਾਯੋ ਅਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕੇ ਤਹਾ ॥
धायो असत्र लै के तहा ॥

ਮਥੁਰਾ ਮੰਡਲ ਦਾਨੋ ਥਾ ਜਹਾ ॥
मथुरा मंडल दानो था जहा ॥

ਮਹਾ ਗਰਬੁ ਕੈ ਕੈ ਮਹਾ ਮੰਦ ਬੁਧੀ ॥
महा गरबु कै कै महा मंद बुधी ॥

ਮਹਾ ਜੋਰ ਕੈ ਕੈ ਦਲੰ ਪਰਮ ਕ੍ਰੁਧੀ ॥੧੧੩॥
महा जोर कै कै दलं परम क्रुधी ॥११३॥

ਮਹਾ ਘੋਰ ਕੈ ਕੈ ਘਨੰ ਕੀ ਘਟਾ ਜਿਯੋ ॥
महा घोर कै कै घनं की घटा जियो ॥

ਸੁ ਧਾਇਆ ਰਣੰ ਬਿਜੁਲੀ ਕੀ ਛਟਾ ਜਿਯੋ ॥
सु धाइआ रणं बिजुली की छटा जियो ॥

ਸੁਨੇ ਸਰਬ ਦਾਨੋ ਸੁ ਸਾਮੁਹਿ ਸਿਧਾਇ ॥
सुने सरब दानो सु सामुहि सिधाइ ॥

ਮਹਾ ਕ੍ਰੋਧ ਕੈ ਕੈ ਸੁ ਬਾਜੀ ਨਚਾਏ ॥੧੧੪॥
महा क्रोध कै कै सु बाजी नचाए ॥११४॥

ਮੇਦਕ ਛੰਦ ॥
मेदक छंद ॥

ਅਬ ਏਕ ਕੀਏ ਬਿਨੁ ਯੌ ਨ ਟਰੈ ॥
अब एक कीए बिनु यौ न टरै ॥

ਦੋਊ ਦਾਤਨ ਪੀਸ ਹੰਕਾਰਿ ਪਰੈ ॥
दोऊ दातन पीस हंकारि परै ॥

ਜਬ ਲੌ ਨ ਸੁਨੋ ਲਵ ਖੇਤ ਮਰਾ ॥
जब लौ न सुनो लव खेत मरा ॥

ਤਬ ਲਉ ਨ ਲਖੋ ਰਨਿ ਬਾਜ ਟਰਾ ॥੧੧੫॥
तब लउ न लखो रनि बाज टरा ॥११५॥

ਅਬ ਹੀ ਰਣਿ ਏਕ ਕੀ ਏਕ ਕਰੈ ॥
अब ही रणि एक की एक करै ॥

ਬਿਨੁ ਏਕ ਕੀਏ ਰਣਿ ਤੇ ਨ ਟਰੈ ॥
बिनु एक कीए रणि ते न टरै ॥

ਬਹੁ ਸਾਲ ਸਿਲਾ ਤਲ ਬ੍ਰਿਛ ਛੁਟੇ ॥
बहु साल सिला तल ब्रिछ छुटे ॥

ਦੁਹੂੰ ਓਰਿ ਜਬੈ ਰਣ ਬੀਰ ਜੁਟੇ ॥੧੧੬॥
दुहूं ओरि जबै रण बीर जुटे ॥११६॥

ਕੁਪ ਕੈ ਲਵ ਪਾਨਿ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਲਯੋ ॥
कुप कै लव पानि त्रिसूल लयो ॥

ਸਿਰਿ ਧਾਤਯਮਾਨ ਦੁਖੰਡ ਕਿਯੋ ॥
सिरि धातयमान दुखंड कियो ॥

ਬਹੁ ਜੂਥਪ ਜੂਥਨ ਸੈਨ ਭਜੀ ॥
बहु जूथप जूथन सैन भजी ॥

ਨ ਉਚਾਇ ਸਕੈ ਸਿਰੁ ਐਸ ਲਜੀ ॥੧੧੭॥
न उचाइ सकै सिरु ऐस लजी ॥११७॥

ਘਨ ਜੈਸੇ ਭਜੇ ਘਨ ਘਾਇਲ ਹੁਐ ॥
घन जैसे भजे घन घाइल हुऐ ॥

ਬਰਖਾ ਜਿਮਿ ਸ੍ਰੋਣਤ ਧਾਰ ਚੁਐ ॥
बरखा जिमि स्रोणत धार चुऐ ॥

ਸਭ ਮਾਨ ਮਹੀਪਤਿ ਛੇਤ੍ਰਹਿ ਦੈ ॥
सभ मान महीपति छेत्रहि दै ॥

ਸਬ ਹੀ ਦਲ ਭਾਜਿ ਚਲਾ ਜੀਅ ਲੈ ॥੧੧੮॥
सब ही दल भाजि चला जीअ लै ॥११८॥

ਇਕ ਘੂਮਤ ਘਾਇਲ ਸੀਸ ਫੁਟੇ ॥
इक घूमत घाइल सीस फुटे ॥

ਇਕ ਸ੍ਰੋਣ ਚੁਚਾਵਤ ਕੇਸ ਛੁਟੇ ॥
इक स्रोण चुचावत केस छुटे ॥

ਰਣਿ ਮਾਰ ਕੈ ਮਾਨਿ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਲੀਏ ॥
रणि मार कै मानि त्रिसूल लीए ॥

ਭਟ ਭਾਤਹਿ ਭਾਤਿ ਭਜਾਇ ਦੀਏ ॥੧੧੯॥
भट भातहि भाति भजाइ दीए ॥११९॥

ਇਤਿ ਮਾਨਧਾਤਾ ਰਾਜ ਸਮਾਪਤੰ ॥੭॥੫॥
इति मानधाता राज समापतं ॥७॥५॥

ਅਥ ਦਲੀਪ ਕੋ ਰਾਜ ਕਥਨੰ ॥
अथ दलीप को राज कथनं ॥

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
तोटक छंद ॥

ਰਣ ਮੋ ਮਾਨ ਮਹੀਪ ਹਏ ॥
रण मो मान महीप हए ॥

ਤਬ ਆਨਿ ਦਿਲੀਪ ਦਿਲੀਸ ਭਏ ॥
तब आनि दिलीप दिलीस भए ॥

ਬਹੁ ਭਾਤਿਨ ਦਾਨਵ ਦੀਹ ਦਲੇ ॥
बहु भातिन दानव दीह दले ॥

ਸਬ ਠੌਰ ਸਬੈ ਉਠਿ ਧਰਮ ਪਲੇ ॥੧੨੦॥
सब ठौर सबै उठि धरम पले ॥१२०॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਹਨਾ ਮਾਨਧਾਤਾ ਬਰ ॥
जब न्रिप हना मानधाता बर ॥

ਸਿਵ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਕਰਿ ਧਰਿ ਲਵਨਾਸੁਰ ॥
सिव त्रिसूल करि धरि लवनासुर ॥

ਭਯੋ ਦਲੀਪ ਜਗਤ ਕੋ ਰਾਜਾ ॥
भयो दलीप जगत को राजा ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਜਿਹ ਰਾਜ ਬਿਰਾਜਾ ॥੧੨੧॥
भाति भाति जिह राज बिराजा ॥१२१॥

ਮਹਾਰਥੀ ਅਰੁ ਮਹਾ ਨ੍ਰਿਪਾਰਾ ॥
महारथी अरु महा न्रिपारा ॥

ਕਨਕ ਅਵਟਿ ਸਾਚੇ ਜਨੁ ਢਾਰਾ ॥
कनक अवटि साचे जनु ढारा ॥

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਜਨੁ ਮਦਨ ਸਰੂਪਾ ॥
अति सुंदर जनु मदन सरूपा ॥

ਜਾਨੁਕ ਬਨੇ ਰੂਪ ਕੋ ਭੂਪਾ ॥੧੨੨॥
जानुक बने रूप को भूपा ॥१२२॥

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰੇ ਜਗ ਬਿਸਥਾਰਾ ॥
बहु बिधि करे जग बिसथारा ॥

ਬਿਧਵਤ ਹੋਮ ਦਾਨ ਮਖਸਾਰਾ ॥
बिधवत होम दान मखसारा ॥

ਧਰਮ ਧੁਜਾ ਜਹ ਤਹ ਬਿਰਾਜੀ ॥
धरम धुजा जह तह बिराजी ॥

ਇੰਦ੍ਰਾਵਤੀ ਨਿਰਖਿ ਦੁਤਿ ਲਾਜੀ ॥੧੨੩॥
इंद्रावती निरखि दुति लाजी ॥१२३॥

ਪਗ ਪਗ ਜਗਿ ਖੰਭ ਕਹੁ ਗਾਡਾ ॥
पग पग जगि खंभ कहु गाडा ॥

ਘਰਿ ਘਰਿ ਅੰਨ ਸਾਲ ਕਰਿ ਛਾਡਾ ॥
घरि घरि अंन साल करि छाडा ॥

ਭੂਖਾ ਨਾਗ ਜੁ ਆਵਤ ਕੋਈ ॥
भूखा नाग जु आवत कोई ॥

ਤਤਛਿਨ ਇਛ ਪੁਰਾਵਤ ਸੋਈ ॥੧੨੪॥
ततछिन इछ पुरावत सोई ॥१२४॥

ਜੋ ਜਿਹੰ ਮੁਖ ਮਾਗਾ ਤਿਹ ਪਾਵਾ ॥
जो जिहं मुख मागा तिह पावा ॥

ਬਿਮੁਖ ਆਸ ਫਿਰਿ ਭਿਛਕ ਨ ਆਵਾ ॥
बिमुख आस फिरि भिछक न आवा ॥

ਧਾਮਿ ਧਾਮਿ ਧੁਜਾ ਧਰਮ ਬਧਾਈ ॥
धामि धामि धुजा धरम बधाई ॥

ਧਰਮਾਵਤੀ ਨਿਰਖਿ ਮੁਰਛਾਈ ॥੧੨੫॥
धरमावती निरखि मुरछाई ॥१२५॥

ਮੂਰਖ ਕੋਊ ਰਹੈ ਨਹਿ ਪਾਵਾ ॥
मूरख कोऊ रहै नहि पावा ॥

ਬਾਰ ਬੂਢ ਸਭ ਸੋਧਿ ਪਢਾਵਾ ॥
बार बूढ सभ सोधि पढावा ॥

ਘਰਿ ਘਰਿ ਹੋਤ ਭਈ ਹਰਿ ਸੇਵਾ ॥
घरि घरि होत भई हरि सेवा ॥

ਜਹ ਤਹ ਮਾਨਿ ਸਬੈ ਗੁਰ ਦੇਵਾ ॥੧੨੬॥
जह तह मानि सबै गुर देवा ॥१२६॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਰਾਜ ਦਿਲੀਪ ਬਡੋ ਕਰਿ ॥
इह बिधि राज दिलीप बडो करि ॥

ਮਹਾਰਥੀ ਅਰੁ ਮਹਾ ਧਨੁਰ ਧਰ ॥
महारथी अरु महा धनुर धर ॥

ਕੋਕ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸੁਰ ਗਿਆਨਾ ॥
कोक सासत्र सिम्रिति सुर गिआना ॥


Flag Counter