श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1006


ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਭ੍ਰਮਰ ਮਤੀ ਤਾ ਕੀ ਬਰ ਨਾਰੀ ॥
भ्रमर मती ता की बर नारी ॥

ਜਨੁਕ ਚੰਦ੍ਰ ਕੌ ਚੀਰਿ ਨਿਕਾਰੀ ॥
जनुक चंद्र कौ चीरि निकारी ॥

ਜੋਬਨ ਜੇਬ ਅਧਿਕ ਤਿਹ ਸੋਹੈ ॥
जोबन जेब अधिक तिह सोहै ॥

ਸੁਰ ਨਰ ਨਾਗਿ ਭੁਜੰਗਨ ਮੋਹੈ ॥੨॥
सुर नर नागि भुजंगन मोहै ॥२॥

ਭਦ੍ਰ ਭਵਾਨੀ ਇਕ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ ॥
भद्र भवानी इक संन्यासी ॥

ਜਾਨੁਕ ਆਪੁ ਗੜਿਯੋ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥
जानुक आपु गड़ियो अबिनासी ॥

ਰਾਨੀ ਲਖਿਯੋ ਜਬੈ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥
रानी लखियो जबै अभिमानी ॥

ਨਿਰਖਿ ਰੂਪ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ਦਿਵਾਨੀ ॥੩॥
निरखि रूप ह्वै गई दिवानी ॥३॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਭਦ੍ਰ ਭਵਾਨੀ ਕੇ ਭਵਨ ਦੀਨੀ ਸਖੀ ਪਠਾਇ ॥
भद्र भवानी के भवन दीनी सखी पठाइ ॥

ਭਵਨ ਬੁਲਾਯੋ ਭਦ੍ਰ ਕਰ ਭ੍ਰਮਰ ਕਲਾ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥੪॥
भवन बुलायो भद्र कर भ्रमर कला सुख पाइ ॥४॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਸੁਨਤ ਭਵਾਨੀ ਭਦ੍ਰ ਬਚਨ ਤਹ ਆਇਯੋ ॥
सुनत भवानी भद्र बचन तह आइयो ॥

ਭ੍ਰਮਰ ਕਲਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਰਖਿ ਸੁਖ ਪਾਇਯੋ ॥
भ्रमर कला को रूप निरखि सुख पाइयो ॥

ਨਾਥ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਰਹੌ ਸਦਾ ਸੁਖ ਮੰਗਹੀ ॥
नाथ भली बिधि रहौ सदा सुख मंगही ॥

ਹੋ ਆਜੁ ਸਭੈ ਦੁਖ ਬਿਸਰੇ ਨਿਰਖਤ ਅੰਗ ਹੀ ॥੫॥
हो आजु सभै दुख बिसरे निरखत अंग ही ॥५॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਭ੍ਰਮਰ ਕਲਾ ਤਾ ਕੋ ਨਿਰਖਿ ਬਿਸਰੇ ਸੋਕ ਅਪਾਰ ॥
भ्रमर कला ता को निरखि बिसरे सोक अपार ॥

ਮੋਦ ਬਢਿਯੋ ਤਨ ਮੈ ਘਨੋ ਸੁਖੀ ਕਰੇ ਕਰਤਾਰ ॥੬॥
मोद बढियो तन मै घनो सुखी करे करतार ॥६॥

ਡਾਰੇ ਸਾਰੀ ਨੀਲ ਕੀ ਓਟ ਅਚੂਕ ਚੁਕੈਨ ॥
डारे सारी नील की ओट अचूक चुकैन ॥

ਲਗੇ ਅਟਿਕ ਠਾਢੈ ਰਹੈ ਬਡੇ ਬਿਰਹਿਯਾ ਨੈਨ ॥੭॥
लगे अटिक ठाढै रहै बडे बिरहिया नैन ॥७॥

ਛੰਦ ॥
छंद ॥

ਪ੍ਰਥਮ ਬਿਰਹ ਹਮ ਬਰੇ ਮੂੰਡ ਅਪਨੌ ਮੂੰਡਾਯੋ ॥
प्रथम बिरह हम बरे मूंड अपनौ मूंडायो ॥

ਬਹੁਰਿ ਬਿਰਹਿ ਕੇ ਬਰੇ ਜਟਨ ਕੋ ਸੀਸ ਰਖਾਯੋ ॥
बहुरि बिरहि के बरे जटन को सीस रखायो ॥

ਧੂਰਿ ਸੀਸ ਮੈ ਡਾਰਿ ਅਧਿਕ ਜੋਗੀਸ ਕਹਾਏ ॥
धूरि सीस मै डारि अधिक जोगीस कहाए ॥

ਜਬ ਤੇ ਬਨ ਕੌ ਗਏ ਬਹੁਰਿ ਪੁਰ ਮਾਝ ਨ ਆਏ ॥੮॥
जब ते बन कौ गए बहुरि पुर माझ न आए ॥८॥

ਪ੍ਰਥਮ ਅਤ੍ਰ ਰਿਖਿ ਭਏ ਬਰੀ ਅਨਸੂਆ ਜਿਨਹੂੰ ॥
प्रथम अत्र रिखि भए बरी अनसूआ जिनहूं ॥

ਬਹੁਰਿ ਰਾਮ ਜੂ ਭਏ ਕਰੀ ਸੀਤਾ ਤ੍ਰਿਯ ਤਿਨਹੂੰ ॥
बहुरि राम जू भए करी सीता त्रिय तिनहूं ॥

ਕ੍ਰਿਸਨ ਬਿਸਨ ਅਵਤਾਰ ਕਰੀ ਸੋਲਹ ਸੈ ਨਾਰੀ ॥
क्रिसन बिसन अवतार करी सोलह सै नारी ॥

ਤ੍ਰਿਯਾ ਪੁਰਖ ਕੀ ਰੀਤਿ ਜਗਤ ਜਗਤੇਸ ਬਿਥਾਰੀ ॥੯॥
त्रिया पुरख की रीति जगत जगतेस बिथारी ॥९॥

ਸੁਨਤ ਚਤੁਰਿ ਕੋ ਬਚਨ ਚਤੁਰ ਰੀਝਿਯੋ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ ॥
सुनत चतुरि को बचन चतुर रीझियो संन्यासी ॥

ਹਾਵ ਭਾਵ ਕਰਿ ਬਹੁਤ ਬਿਹਸਿ ਇਕ ਗਾਥ ਪ੍ਰਕਾਸੀ ॥
हाव भाव करि बहुत बिहसि इक गाथ प्रकासी ॥

ਸੁਨੁ ਸੁੰਦਰਿ ਤਵ ਰੂਪ ਅਧਿਕ ਬਿਧਿ ਆਪੁ ਬਨਾਯੋ ॥
सुनु सुंदरि तव रूप अधिक बिधि आपु बनायो ॥

ਹੋ ਤਾ ਤੇ ਹਮਰੋ ਚਿਤ ਤੁਮੈ ਲਖਿ ਅਧਿਕ ਲੁਭਾਯੋ ॥੧੦॥
हो ता ते हमरो चित तुमै लखि अधिक लुभायो ॥१०॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਭ੍ਰਮਰ ਕਲਾ ਏ ਬਚਨ ਕਹਿ ਤਾ ਕੇ ਸਤਹਿ ਟਰਾਇ ॥
भ्रमर कला ए बचन कहि ता के सतहि टराइ ॥

ਬਹੁਰਿ ਭੋਗਿ ਤਾ ਸੋ ਕਰਿਯੋ ਅਧਿਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥੧੧॥
बहुरि भोगि ता सो करियो अधिक ह्रिदै सुख पाइ ॥११॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਚੁੰਬਨ ਕਰੇ ਆਸਨ ਕਰੇ ਅਨੇਕ ॥
भाति भाति चुंबन करे आसन करे अनेक ॥

ਰਤਿ ਮਾਨੀ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕੈ ਸੋਕਿ ਨ ਰਹਿਯੋ ਏਕ ॥੧੨॥
रति मानी रुचि मानि कै सोकि न रहियो एक ॥१२॥

ਰਥ ਬਚਿਤ੍ਰ ਰਾਜਾ ਤਹਾ ਤੁਰਤ ਪਹੂੰਚ੍ਯੋ ਆਇ ॥
रथ बचित्र राजा तहा तुरत पहूंच्यो आइ ॥

ਭੇਦ ਸੁਨਤ ਰਾਨੀ ਡਰੀ ਚਿਤ ਮੈ ਅਧਿਕ ਲਜਾਇ ॥੧੩॥
भेद सुनत रानी डरी चित मै अधिक लजाइ ॥१३॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਦੇਗ ਬਿਖੈ ਤਾ ਕੋ ਬੈਠਾਰਿਯੋ ॥
देग बिखै ता को बैठारियो ॥

ਸਭ ਹੀ ਮੂੰਦਿ ਰੌਜਨਹਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥
सभ ही मूंदि रौजनहि डारियो ॥

ਪੈਠਨ ਪਵਨ ਨ ਤਾ ਮੈ ਪਾਵੈ ॥
पैठन पवन न ता मै पावै ॥

ਬੂੰਦ ਬਾਰਿ ਤਿਹ ਬੀਚ ਨ ਜਾਵੈ ॥੧੪॥
बूंद बारि तिह बीच न जावै ॥१४॥

ਜਿਵਰਨ ਸੋ ਤਿਹ ਦ੍ਰਿੜ ਗਹਿ ਲਯੋ ॥
जिवरन सो तिह द्रिड़ गहि लयो ॥


Flag Counter