श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1048


ਜੋ ਸਖੀ ਕਾਜ ਕਰੈ ਹਮਰੋ ਤਿਹ ਭੂਖਨ ਕੀ ਕਛੁ ਭੂਖ ਨ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥
जो सखी काज करै हमरो तिह भूखन की कछु भूख न ह्वै है ॥

ਬਸਤ੍ਰ ਅਪਾਰ ਭਰੇ ਘਰ ਬਾਰ ਸੁ ਏਕਹਿ ਬਾਰ ਹਜਾਰਨ ਲੈ ਹੈ ॥
बसत्र अपार भरे घर बार सु एकहि बार हजारन लै है ॥

ਮੋਰੀ ਦਸਾ ਅਵਲੋਕਿ ਕੈ ਸੁੰਦਰਿ ਜਾਨਤ ਹੀ ਹਿਯੋ ਮੈ ਪਛੁਤੈ ਹੈ ॥
मोरी दसा अवलोकि कै सुंदरि जानत ही हियो मै पछुतै है ॥

ਕੀਜੈ ਉਪਾਇ ਦੀਜੈ ਬਿਖੁ ਆਇ ਕਿ ਮੀਤ ਮਿਲਾਇ ਕਿ ਮੋਹੂ ਨ ਪੈ ਹੈ ॥੬॥
कीजै उपाइ दीजै बिखु आइ कि मीत मिलाइ कि मोहू न पै है ॥६॥

ਐਸੇ ਉਦੈ ਪੁਰੀ ਕੇ ਮੁਖ ਤੇ ਬਚ ਜੋਬਨ ਕੁਅਰਿ ਜਬੈ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
ऐसे उदै पुरी के मुख ते बच जोबन कुअरि जबै सुनि पायो ॥

ਤਾਹਿ ਪਛਾਨ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੌ ਮਨ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰ ਇਹੈ ਠਹਰਾਯੋ ॥
ताहि पछान भली बिधि सौ मन बीच बिचार इहै ठहरायो ॥

ਦੇਗ ਮੈ ਡਾਰਿ ਚਲੀ ਤਿਤ ਕੋ ਬਗਵਾਨਨ ਭਾਖਿ ਪਕ੍ਵਾਨ ਲਖਾਯੋ ॥
देग मै डारि चली तित को बगवानन भाखि पक्वान लखायो ॥

ਸਾਇਤ ਏਕ ਬਿਹਾਨੀ ਨ ਬਾਗ ਮੈ ਆਨਿ ਪਿਆਰੀ ਕੌ ਮੀਤ ਮਿਲਾਯੋ ॥੭॥
साइत एक बिहानी न बाग मै आनि पिआरी कौ मीत मिलायो ॥७॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਉਦੈ ਪੁਰੀ ਪਿਯ ਪਾਇ ਤਿਹ ਚਰਨ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ॥
उदै पुरी पिय पाइ तिह चरन रही लपटाइ ॥

ਤਾ ਕੋ ਜੋ ਦਾਰਿਦ ਹੁਤੇ ਛਿਨ ਮੈ ਦਯੋ ਮਿਟਾਇ ॥੮॥
ता को जो दारिद हुते छिन मै दयो मिटाइ ॥८॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਗਹਿ ਗਹਿ ਤਾ ਕੋ ਬਾਲ ਗਰੇ ਚਿਮਟਤ ਭਈ ॥
गहि गहि ता को बाल गरे चिमटत भई ॥

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਾ ਕੇ ਆਸਨ ਕੇ ਤਰ ਗਈ ॥
लपटि लपटि ता के आसन के तर गई ॥

ਚੌਰਾਸੀ ਆਸਨ ਸਭ ਲਿਯੇ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥
चौरासी आसन सभ लिये बनाइ कै ॥

ਹੋ ਆਠ ਜਾਮ ਰਤਿ ਕਰੀ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥੯॥
हो आठ जाम रति करी हरख उपजाइ कै ॥९॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਤਰੁਨ ਪੁਰਖ ਤਰੁਨੈ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤ੍ਰਿਤਿਯ ਚੰਦ੍ਰ ਕੀ ਜੌਨਿ ॥
तरुन पुरख तरुनै त्रिया त्रितिय चंद्र की जौनि ॥

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਕਰਿ ਰਤਿ ਕਰੈ ਤਿਨ ਤੇ ਹਾਰੈ ਕੌਨ ॥੧੦॥
लपटि लपटि करि रति करै तिन ते हारै कौन ॥१०॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਕੋਕਸਾਰ ਕੇ ਮੁਖ ਤੇ ਮਤਨ ਉਚਾਰਹੀ ॥
कोकसार के मुख ते मतन उचारही ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਉਪਬਨ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਨਿਹਾਰਹੀ ॥
भाति भाति उपबन की प्रभा निहारही ॥

ਚੌਰਾਸੀ ਆਸਨ ਸਭ ਕਰੇ ਬਨਾਇ ਕਰਿ ॥
चौरासी आसन सभ करे बनाइ करि ॥

ਹੋ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਰਤਿ ਕਰੀ ਗਰੇ ਲਪਟਾਇ ਕਰਿ ॥੧੧॥
हो भाति भाति रति करी गरे लपटाइ करि ॥११॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਚੌਰਾਸੀ ਆਸਨ ਲਏ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਲਪਟਾਇ ॥
चौरासी आसन लए भाति भाति लपटाइ ॥

ਚਤੁਰ ਚਤੁਰਿਯਹਿ ਭਾਵਈ ਛਿਨਕ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ਜਾਇ ॥੧੨॥
चतुर चतुरियहि भावई छिनक न छोरियो जाइ ॥१२॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯਾ ਭੇਦ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
ता की त्रिया भेद सुनि पायो ॥

ਉਦੈ ਪੁਰੀ ਮੋ ਪਤਿਹਿ ਬੁਲਾਯੋ ॥
उदै पुरी मो पतिहि बुलायो ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰੀ ॥
भाति भाति ता सौ रति करी ॥

ਮੋ ਤੇ ਜਾਤ ਬਾਤ ਨਹਿ ਜਰੀ ॥੧੩॥
मो ते जात बात नहि जरी ॥१३॥

ਸਾਹਿਜਹਾ ਪੈ ਅਬੈ ਪੁਕਾਰੌ ॥
साहिजहा पै अबै पुकारौ ॥

ਛਿਨ ਮੈ ਤੁਮੈ ਖ੍ਵਾਰ ਕਰਿ ਡਾਰੌ ॥
छिन मै तुमै ख्वार करि डारौ ॥

ਯੌ ਕਹਿ ਬੈਨ ਜਾਤ ਭੀ ਤਹਾ ॥
यौ कहि बैन जात भी तहा ॥

ਹਜਰਤਿ ਰੰਗ ਮਹਲ ਮਹਿ ਜਹਾ ॥੧੪॥
हजरति रंग महल महि जहा ॥१४॥

ਉਦੈਪੁਰੀ ਤਿਹ ਸੰਗ ਲ੍ਯਾਈ ॥
उदैपुरी तिह संग ल्याई ॥

ਤਬ ਲੌ ਨਾਰਿ ਪੁਕਾਰਿ ਸੁਨਾਈ ॥
तब लौ नारि पुकारि सुनाई ॥

ਸਾਹਿਜਹਾ ਤਬ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
साहिजहा तब बचन उचारे ॥

ਕਵਨ ਕਰਤ ਇਹ ਸੋਰ ਦੁਆਰੇ ॥੧੫॥
कवन करत इह सोर दुआरे ॥१५॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਉਦੈ ਪੁਰੀ ਤਬ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਸਮੁਝਿ ਚਿਤ ਕੈ ਮਾਹਿ ॥
उदै पुरी तब यौ कहियो समुझि चित कै माहि ॥

ਸਤੀ ਭਯੋ ਚਾਹਤ ਤ੍ਰਿਯਾ ਹੋਨ ਦੇਤ ਇਹ ਨਾਹਿ ॥੧੬॥
सती भयो चाहत त्रिया होन देत इह नाहि ॥१६॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਬ ਹਜਰਤਿ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੋ ॥
तब हजरति इह भाति उचारो ॥

ਯਾ ਕੌ ਮਨੈ ਕਰੋ ਜਿਨਿ ਜਾਰੋ ॥
या कौ मनै करो जिनि जारो ॥

ਤ੍ਰਿਯ ਜਨ ਸੰਗ ਅਮਿਤ ਕਰਿ ਦਏ ॥
त्रिय जन संग अमित करि दए ॥

ਤਾ ਕਹ ਪਕਰਿ ਜਰਾਵਤ ਭਏ ॥੧੭॥
ता कह पकरि जरावत भए ॥१७॥


Flag Counter