اي سخي! جيڪڏهن تون منهنجو ڪم ڪندين ته توکي زيورن جو بک نه لڳندو.
گھر وڏي ھٿيارن سان ڀريل آھي، (جيتوڻيڪ) ھزارين ھڪ ئي وقت کنيا ويا.
اي حسن! منهنجي حالت ڏسي دل ئي دل ۾ افسوس ٿيندو.
مون کي ڪجهه ڪري دوست ڪر، يا اچي مون کي ڪا آرزو ڏي، ته مان (منهنجي محبوب کان سواءِ) ڳولي نه سگهنديس (يعني مري ويندس).
جوبن ڪوري ادي پوري بيگم جي وات مان اهڙيون ڳالهيون ٻڌيون
سو سڄي صورتحال کي چڱيءَ طرح سمجهڻ کان پوءِ، مون دل ۾ اهو خيال ڪيو.
ان کي ٿانءَ ۾ وجهي، ان طرف هلي وئي ۽ باغبانن کي ٻڌايو ته (ان ۾) طعام آهي.
هڪ ڪلاڪ به نه گذريو هو ته عاشق کي باغ ۾ هڪ دوست ڏنو ويو. 7.
ٻٽي
ادي پوري بيگم پريتم جو استقبال ڪيو ۽ پيرن تي ڪري پيو.
هن (دوست) جي غربت (غربت) هڪ لمحي ۾ ختم ٿي وئي. 8.
ثابت قدم:
هن (مرد) عورت کي پڪڙي کيس ڀاڪر پاتو
۽ گود هن جي سيٽ جي هيٺان ڍڪيل هئي.
چاليهه آسن کي چڱي طرح انجام ڏيڻ سان
اٺن وڳي تائين خوشيءَ سان کيڏندو رهيو. 9.
ٻٽي
نوجوان عورتون ۽ جوان مرد ۽ ٽين چنڊ جي چنڊ جي روشنيءَ ۾ (’جوني‘).
پاڻ ۾ وڙهندا هئا، انهن مان ڪير به هاري. 10.
ثابت قدم:
(هو) ڪوڪ شاستر جا اصول پڙهي،
هڪ ٻئي جي باغ جي روشنيءَ کي ڏسندا هئا.
(انهن) چاليهه آسن چڱيءَ طرح ڪيا.
هن پنهنجي ڳچيءَ ۾ هٿ ويڙهي ڪيترن ئي قسمن جون رانديون ڪيون. 11.
ٻٽي
هڪ ٻئي ۾ ويڙهيل (انهن) چوويهه رڪعتون ڪيون.
پريا پريا کي چڱي طرح پسند ڪيو ۽ هن کي اڪيلو ڇڏي نه سگهيو. 12.
چوويهه:
سندس (ماڻهن جي) زال اهو راز دريافت ڪيو
اها ادي پوري بيگم منهنجي مڙس کي سڏيو آهي
۽ ڪيترن ئي طريقن سان هن سان راند ڪيو آهي.
اها ڳالهه مون کي (هاڻي) نه ٿي ٿئي. 13.
(سوچيان ٿو ته) هاڻي شاهجهان کي سڏيان.
مون کي توهان کي هڪ مئنيجر بڻائي.
ائين چئي هوءَ اتي هلي وئي
جتي بادشاهه رنگ محل ۾ ويٺو هو. 14.
ادي پوري بيگم ساڻس (مترا) آئي.
ايتري تائين جو ان عورت جي روئڻ ٻڌڻ ۾ آيو.
تڏهن شاهه جهان چيو.
دروازي تي هي آواز ڪير پيو ڪري؟ 15.
ٻٽي
اُدي پوري بيگم دل ۾ سوچيندي چيو:
هيءَ عورت ستي ٿيڻ چاهي ٿي، پر هي (مرد) هن کي ستي ٿيڻ نه ٿو ڏئي. 16.
چوويهه:
تڏهن بادشاهه چيو ته:
ان کي نه روڪيو، ان کي ساڙيو.
بيگم ان عورت سان گڏ بيشمار مرد موڪليا
۽ انھن کيس پڪڙي ساڙي ڇڏيو. 17.