ڪو مڙيئي مُٺ سان وڙهندو آهي ته ڪو وارن کي پڪڙي وڙهندو آهي
ڪو ميدان جنگ مان ڀڄي رهيو آهي ته ڪو اڳتي وڌي رهيو آهي
ڪو ڄنگهن سان وڙهندو آهي ته ڪو پنهنجي ڀِتَ سان وڙهندو آهي.
شاعر شيام چوي ٿو ته وڙهندڙ فقط اهي ماڻهو آهن، جيڪي پنهنجي خانداني روايتن جو خيال رکن ٿا.1192.
اٺئي راجا پنهنجي سموري لشڪر سميت شري ڪرشن وٽ آيا آهن.
اٺئي راجا پنهنجي لشڪر سميت ڪرشن تي ميدان جنگ ۾ پيا ۽ چيائون ته اي ڪرشن! اسان سان بي خوفيءَ سان وڙھو، ���
پوءِ بادشاهن پنهنجن هٿن ۾ ڪمان کنيا ۽ ڪنڌ جهڪايو ۽ ڪرشن تي تير هنيا.
پنهنجن ڪمانن کي ڇڪي، انهن پنهنجا تير ڪرشن ڏانهن ڇڏيا ۽ ڪرشن پنهنجو ڪمان کڻي انهن جي تيرن کي روڪي ڇڏيو. 1193.
پوءِ دشمن جي لشڪر گڏ ٿي ۽ ڪاوڙ ۾ اچي شري ڪرشن کي چئن طرفن کان گھيرو ڪيو.
دشمن جي لشڪر سخت غصي ۾ ڪرشن کي چئني پاسن کان گھيرو ڪيو ۽ چوڻ لڳو ته اي جنگجو! ڪرشن کي مارڻ لاءِ سڀ گڏ ٿي وڃو
جنهن بلوان دھن سنگهه، اچل سنگهه ۽ ٻين بادشاهن کي قتل ڪيو.
اھو اھو آھي، جنھن دھن سنگھ، اچليش سنگھ ۽ ٻين راجائن کي ماريو آھي، اھو چئي انھن ڪرشن کي ائين گھيرو ڪيو، جيئن ھٿين کي شينھن جي چوڌاري.
جڏهن ڪرشن کي گهيرو ڪيو ويو ته هن پنهنجا هٿيار کنيا
هن پنهنجي غضب ۾ ڪيترن ئي دشمنن کي جنگ جي ميدان ۾ قتل ڪيو، ڪيترن جا مٿو ڪٽيا ويا.
۽ گھڻن کي پنھنجا وار پڪڙي ھيٺ لھي ويا
1195. ڪي ويڙهاڪ ڪَٽَ ڪري زمين تي ڪري پيا ۽ ڪي هي سڀ ڏسندي وڙهندي مري ويا.
سڀني اٺن بادشاهن چيو ته اي جنگجو! نه ڀڄو ۽ آخري دم تائين وڙهو
ڪرشن کان نه ڊڄو جيستائين اسين جيئرا آهيون
� � اسان توکي حڪم ٿا ڏيون ته يهودن جي راجا ڪرشن سان مقابلو ۽ جنگ ڪريو
توهان مان ڪنهن کي به جنگ کان بچڻ جو خيال نه هوندو، ٿورو به، اڳتي وڌو ۽ آخري دم تائين وڙهو.
پوءِ ويڙهاڪن پنهنجا هٿيار کڻي جنگ ۾ وڙهيا ۽ ڪرشن کي گهيرو ڪيو
هنن هڪ لمحي لاءِ به پنهنجا قدم پوئتي نه هٽايا ۽ سخت غصي ۾ هڪ پرتشدد جنگ شروع ڪئي.
پنهنجن هٿن ۾ تلوارون ۽ ميس کڻي دشمن جي لشڪر کي ٽڪرا ٽڪرا ڪري ڇڏيائون
ڪٿي انهن ويڙهاڪن جا مٿو ڪٽيا ۽ ڪٿي انهن جا پير ٽوڙيا.1197.
ڪرشن پنهنجي ڪمان کي هٿ ۾ کنيو، هن ڪيترن ئي ويڙهاڪن کي رٿن تي ڌڪ هنيو.
پر وري به دشمنن پنهنجا هٿيار هٿ ۾ کنيا،
اهي ڪرشن تي اچي ويا، ڪرشن انهن کي پنهنجي تلوار سان ماري ڇڏيو
اهڙي طرح جيڪي بچي ويا، سي ميدان جنگ ۾ رهي نه سگهيا.1198.
DOHRA
ڪرشن جي چڱي مارجڻ کان پوءِ، باقي بچيل سڀ لشڪر ڀڄي ويا
پوءِ بادشاهن پنهنجا هٿيار هٿ ۾ رکي گڏجي جنگ لاءِ اڳتي وڌيا.
سويا
جنگ تي ڪاوڙيل، سڀني بادشاهن هٿ ۾ هٿيار کنيا.
جنگ جي ميدان ۾ بادشاهن ڏاڍي ڪاوڙ ۾ پنهنجا هٿيار هٿ ۾ کنيا ۽ ڪرشن جي سامهون اچي سخت ڪاوڙ ۾ پنهنجا وار ڪيا.
ڪرشن پنهنجي ڪمان کي هٿ ۾ رکندي دشمنن جي تيرن کي روڪيو ۽ انهن کي زمين تي اڇلائي ڇڏيو
ڪرشن پاڻ کي دشمن جي ڌڪن کان بچائيندي ڪيترن ئي مخالفن جا مٿو ڪٽي ڇڏيا.1200.
DOHRA
شري ڪرشن هٿيار کڻي عجب سنگهه جو مٿو ڪٽي ڇڏيو
ڪرشن پنهنجي هٿيارن سان عجب سنگهه جو مٿو ڪٽي ڇڏيو ۽ جنگ جي ميدان ۾ ادار سنگهه کي زخمي ڪري ڇڏيو.
چوپي
جڏهن ادار صاحب بيمار ٿي پيو،
جڏهن اُدر سنگهه زخمي ٿي پيو، تڏهن کيس سخت ڪاوڙ آئي
هن پنهنجي هٿ ۾ هڪ تمام تيز نيرو کنيو هو
هن پنهنجي هٿ ۾ هڪ ٿلهو ورتو ۽ ڪرشن ڏانهن روانو ڪيو. 1202.
DOHRA
ڀيل کي ايندي ڏسي شري ڪرشن پنهنجي هٿ ۾ تير ۽ ڪمان کنيو.
1203 لان کي ايندي ڏسي، ڪرشن پنهنجي ڪمان ۽ تير کي پنهنجي هٿن ۾ ورتو ۽ پنهنجي تيرن سان لانس کي روڪيو، هن جنگجو کي به ماري ڇڏيو.
اها حالت ڏسي اگهر سنگهه (رن ۾) پوئتي نه هٽيو.