شري دسم گرنتھ

صفحو - 358


ਕੰਚਨ ਸੋ ਜਿਹ ਕੋ ਤਨ ਹੈ ਜਿਹ ਕੇ ਮੁਖ ਕੀ ਸਮ ਸੋਭ ਸਸੀ ਹੈ ॥
kanchan so jih ko tan hai jih ke mukh kee sam sobh sasee hai |

جنهن جو جسم سون جهڙو ۽ جنهن جو حسن چنڊ جهڙو.

ਤਾ ਕੈ ਬਜਾਇਬੇ ਕੌ ਸੁਨ ਕੈ ਮਤਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੀ ਤਿਹ ਬੀਚ ਫਸੀ ਹੈ ॥੬੪੧॥
taa kai bajaaeibe kau sun kai mat gvaarin kee tih beech fasee hai |641|

ڪرشن جو جسم سونهن جهڙو آهي ۽ منهن جو شان چنڊ جهڙو آهي، بانسري جو آواز ٻڌي گوپين جو ذهن رڳو تاري ۾ ئي رهجي ويو آهي.641.

ਦੇਵ ਗੰਧਾਰਿ ਬਿਭਾਸ ਬਿਲਾਵਲ ਸਾਰੰਗ ਕੀ ਧੁਨਿ ਤਾ ਮੈ ਬਸਾਈ ॥
dev gandhaar bibhaas bilaaval saarang kee dhun taa mai basaaee |

ديو گانڌاري، وبڀس، بلاول، سارنگ (ابتدائي راڳ) جو راڳ ان (بانسري) ۾ آهي.

ਸੋਰਠਿ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਕਿਧੌ ਸੁਰ ਮਾਲਸਿਰੀ ਕੀ ਮਹਾ ਸੁਖਦਾਈ ॥
soratth sudh malaar kidhau sur maalasiree kee mahaa sukhadaaee |

ديوگنڌري، وبڀاس، بلاول، سارنگ سورٺ، شُدھ ملهار ۽ ملشري جي موسيقيءَ جي راڳن تي بانسريءَ تي امن بخشيندڙ راڳ وڄايو پيو وڃي.

ਮੋਹਿ ਰਹੇ ਸਭ ਹੀ ਸੁਰ ਅਉ ਨਰ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਰੀਝ ਰਹੀ ਸੁਨਿ ਧਾਈ ॥
mohi rahe sabh hee sur aau nar gvaarin reejh rahee sun dhaaee |

(اهو آواز ٻڌي) سڀ ديوتا ۽ مرد جادو ٿي پيا آهن ۽ گوپيون اهو ٻڌي خوش ٿي ڀڄي وڃن ٿيون.

ਯੌ ਉਪਜੀ ਸੁਰ ਚੇਟਕ ਕੀ ਭਗਵਾਨ ਮਨੋ ਧਰਿ ਫਾਸ ਚਲਾਈ ॥੬੪੨॥
yau upajee sur chettak kee bhagavaan mano dhar faas chalaaee |642|

اهو ٻڌي سڀئي ديوتا ۽ مرد خوش ٿي ڊوڙي رهيا آهن ۽ انهن جي آواز ۾ اهڙي شدت سان سحر طاري ٿي وڃي ٿو جو لڳي ٿو ته هو ڪرشن جي محبت جي ڪنهن ڦڙي ۾ ڦاسي ويا آهن.

ਆਨਨ ਹੈ ਜਿਹ ਕੋ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਕੰਧਿ ਧਰੇ ਜੋਊ ਹੈ ਪਟ ਪੀਲੋ ॥
aanan hai jih ko at sundar kandh dhare joaoo hai patt peelo |

جنهن جو چهرو نهايت سهڻو آهي ۽ جنهن پنهنجي ڪلهن تي پيلو ڪپڙو رکيو آهي

ਜਾਹਿ ਮਰਿਯੋ ਅਘ ਨਾਮ ਬਡੋ ਰਿਪੁ ਤਾਤ ਰਖਿਯੋ ਅਹਿ ਤੇ ਜਿਨ ਲੀਲੋ ॥
jaeh mariyo agh naam baddo rip taat rakhiyo eh te jin leelo |

اُهو، جنهن آڳاسور ديويءَ کي ناس ڪيو هو ۽ جنهن پنهنجي بزرگن کي نانگ جي وات کان بچايو هو.

ਅਸਾਧਨ ਕੌ ਸਿਰ ਜੋ ਕਟੀਯਾ ਅਰੁ ਸਾਧਨ ਕੋ ਹਰਤਾ ਜੋਊ ਹੀਲੋ ॥
asaadhan kau sir jo katteeyaa ar saadhan ko harataa joaoo heelo |

ڪير ظالمن جو سر قلم ڪرڻ وارو آهي ۽ صالحن جي تڪليفن کي ڪير مات ڏيڻ وارو آهي.

ਚੋਰ ਲਯੋ ਸੁਰ ਸੋ ਮਨ ਤਾਸ ਬਜਾਇ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸਾਥ ਰਸੀਲੋ ॥੬੪੩॥
chor layo sur so man taas bajaae bhalee bidh saath raseelo |643|

جيڪو ظالمن جو ناس ڪندڙ ۽ سنتن جي تڪليفن کي دور ڪرڻ وارو آهي، اهو ڪرشن، پنهنجي خوشبودار بانسري تي وڄائي، ديوتائن جي ذهن کي موهي ڇڏيو. 643.

ਜਾਹਿ ਭਭੀਛਨ ਰਾਜ ਦਯੋ ਅਰੁ ਰਾਵਨ ਜਾਹਿ ਮਰਿਯੋ ਕਰਿ ਕ੍ਰੋਹੈ ॥
jaeh bhabheechhan raaj dayo ar raavan jaeh mariyo kar krohai |

جنهن وبڀيشن کي بادشاهي ڏني هئي ۽ جنهن ڪاوڙ ۾ راون کي ماري ڇڏيو هو.

ਚਕ੍ਰ ਕੇ ਸਾਥ ਕਿਧੋ ਜਿਨਹੂੰ ਸਿਸੁਪਾਲ ਕੋ ਸੀਸ ਕਟਿਯੋ ਕਰਿ ਛੋਹੈ ॥
chakr ke saath kidho jinahoon sisupaal ko sees kattiyo kar chhohai |

جنهن وبشن کي بادشاهي ڏني، ان راڻ کي وڏي غضب ۾ ماريو، جنهن پنهنجي سڪ سان شيشوپال جو مٿو ڪٽي ڇڏيو.

ਮੈਨ ਸੁ ਅਉ ਸੀਯ ਕੋ ਭਰਤਾ ਜਿਹ ਮੂਰਤਿ ਕੀ ਸਮਤੁਲਿ ਨ ਕੋ ਹੈ ॥
main su aau seey ko bharataa jih moorat kee samatul na ko hai |

هو ڪمديو آهي (جيئن خوبصورت) ۽ سيتا جو مڙس (رام) جنهن جي شڪل بي مثال آهي.

ਸੋ ਕਰਿ ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਮੁਰਲੀ ਅਬ ਸੁੰਦਰ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਮਨ ਮੋਹੈ ॥੬੪੪॥
so kar lai apune muralee ab sundar gopin ke man mohai |644|

ڪير عشق جي ديوتا جهڙو خوبصورت آهي ۽ ڪير رام، سيتا جو مڙس، جيڪو حسن ۾ بي مثال آهي، ته ڪرشن پنهنجي هٿن ۾ بانسري کڻي، اڄڪلهه دلڪش گوپين جي ذهن کي موهي رهيو آهي. 644.

ਰਾਧਿਕਾ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਮੁਖਿ ਚੰਦ ਸੁ ਖੇਲਤ ਹੈ ਮਿਲਿ ਖੇਲ ਸਬੈ ॥
raadhikaa chandrabhagaa mukh chand su khelat hai mil khel sabai |

راڌا، چندر ڀاڳ ۽ چندر مُخي (گوپي) سڀ گڏجي راند ڪندا آهن.

ਮਿਲਿ ਸੁੰਦਰਿ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਭਲੇ ਸੁ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਕਰਤਾਲ ਤਬੈ ॥
mil sundar gaavat geet bhale su bajaavat hai karataal tabai |

راڌا، چندرڀگا ۽ چندرموڌي سڀ گڏجي ڳائي رهيا آهن ۽ شوقين راند ۾ مشغول آهن.

ਫੁਨਿ ਤਿਆਗਿ ਸਭੈ ਸੁਰ ਮੰਡਲ ਕੋ ਸਭ ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਤ ਦੇਵ ਸਬੈ ॥
fun tiaag sabhai sur manddal ko sabh kautuk dekhat dev sabai |

ديوتا به هي عجيب راند ڏسي، پنهنجا اباڻا ڇڏي ويا آهن

ਅਬ ਰਾਕਸ ਮਾਰਨ ਕੀ ਸੁ ਕਥਾ ਕਛੁ ਥੋਰੀ ਅਹੈ ਸੁਨ ਲੇਹੁ ਅਬੈ ॥੬੪੫॥
ab raakas maaran kee su kathaa kachh thoree ahai sun lehu abai |645|

ھاڻي ٻڌو آھستي آھستي آھستي آھستي آھستي آھستي آھستي آھستي آھستي آھستي آھستي آھستي.

ਨਾਚਤ ਥੀ ਜਹਿ ਗ੍ਵਰਨੀਆ ਜਹ ਫੂਲ ਖਿਰੇ ਅਰੁ ਭਉਰ ਗੁੰਜਾਰੈ ॥
naachat thee jeh gvaraneea jah fool khire ar bhaur gunjaarai |

جتي گوپيون رقص ڪنديون هيون ۽ پکي ٽمندڙ گلن تي گوڙ ڪندا هئا.

ਤੀਰ ਬਹੈ ਜਮੁਨਾ ਜਹ ਸੁੰਦਰਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਹਲੀ ਮਿਲਿ ਗੀਤ ਉਚਾਰੈ ॥
teer bahai jamunaa jah sundar kaanrah halee mil geet uchaarai |

اها جاءِ، جتي گوپيون رقص ڪري رهيون هيون، اتي گل ٽڙيا هئا ۽ ڪارا مکيون گونجي رهيون هيون، درياهه گڏجي گيت ڳائي رهيا هئا.

ਖੇਲ ਕਰੈ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਸੋ ਨ ਕਛੂ ਮਨ ਭੀਤਰ ਸੰਕਹਿ ਧਾਰੈ ॥
khel karai at hee hit so na kachhoo man bheetar sankeh dhaarai |

اهي ڏاڍي پيار سان راند ڪندا آهن ۽ انهن جي ذهنن ۾ ڪو به شڪ نه رکندا آهن.

ਰੀਝਿ ਕਬਿਤ ਪੜੈ ਰਸ ਕੇ ਬਹਸੈ ਦੋਊ ਆਪਸ ਮੈ ਨਹੀ ਹਾਰੈ ॥੬੪੬॥
reejh kabit parrai ras ke bahasai doaoo aapas mai nahee haarai |646|

اُتي بي خوفي ۽ پيار سان کيڏي رهيا هئا ۽ ٻئي شعر وغيره پڙهڻ ۾ هڪ ٻئي کان شڪست قبول نه ڪري رهيا هئا.

ਅਥ ਜਖਛ ਗੋਪਿਨ ਕੌ ਨਭ ਕੋ ਲੇ ਉਡਾ ॥
ath jakhachh gopin kau nabh ko le uddaa |

هاڻي يڪشا جي آسمان ۾ گوپين سان اڏامڻ جو بيان آهي

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا