(هن) آصف خان کي دل مان وساري ڇڏيو. 12.
(هن پنهنجي ذهن ۾ غور ڪيو ته) محبوب کي ڪهڙي طريقي سان حاصل ڪرڻ گهرجي.
۽ آصف خان جي گهر مان ڪيئن فرار ٿيو.
هن (مترا) سان سڀ راز ٻڌائڻ کان پوءِ، کيس گهر موڪليو
۽ ”سُول“ چئي، هوءَ زمين تي بيهوش ٿي وئي. 13.
’سول سول‘ چئي، هوءَ ڄڻ ته مري ويئي.
هن (گهر وارن) هن کي سيني ۾ وجهي ڇڏيو ۽ کيس زمين ۾ دفن ڪيو.
صاحب آيو ۽ اتان کڻي ويو
۽ وڏي خوشي سان هن کي پنهنجي زال بنايو. 14.
ٻٽي
(ان عورت جي ڪردار جي) بي مثال بيوقوف (آصف خان) ڪجهه به نه سڃاڻي سگهيو.
سمجھي ويو ته هوءَ فاني کي ڇڏي جنت ۾ هلي وئي آهي. 15.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي منتري ڀوپ سمواد جي 220 هين باب جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 220.4218. هلي ٿو
ٻٽي
سمن خان پٺاڻ ايساف ضياءَ جو سردار هو.
پٺاڻن جا قبيلا ’تمان‘ اچي سندس پوڄا ڪندا هئا. 1.
چوويهه:
سندس زال جو نالو مگراج متي هو
جيڪو هميشه بادشاهه جي دل ۾ رهندو هو.
سندس جسم تمام سهڻو هو.
ڪاما ديو (پاسپتي رپو) به سندس حسن کي ڏسي شرمندو هو. 2.
ٻٽي
شادي خان نالي هڪ پٺاڻ جو پٽ هو.
اندرا به ان جي انتهائي خوبصورتيءَ جو ڏيک ڏيندي هئي. 3.
ثابت قدم:
ان راڻي کيس (هڪ ڏينهن) گهر سڏيو.
هوءَ هن سان خوشيءَ سان راڻيءَ سان ملڻ لڳي.
پوءِ ماڻهو ويا ۽ بادشاهه کي چيائون.
بادشاهه هٿ ۾ تلوار کڻي اتي آيو. 4.
بادشاهه جي هٿ ۾ تلوار ڏسي، عورت ڏاڍي ڊڄي وئي
۽ هن پنهنجي ذهن ۾ اهو سوچيو.
(پوءِ) تلوار هٿ ۾ کنيائين ۽ ان دوست کي قتل ڪيائين
۽ ان کي ٽڪر ۾ ڪٽيو ۽ ان کي برتن ۾ وجهي ڇڏيو. 5.
هن ان کي هڪ ٿانو ۾ وجهي ان جي هيٺان باهه ٻاري.
پوءِ هوءَ (سندس) سڄو گوشت پچائي کائي.
بادشاهه اهو ڏسي حيران ٿي ويو ته سڄو محل (بغير ڪنهن جي).
۽ خبر ڏيندڙ کي ماري ڇڏيو ڇو ته هن مون سان ڪوڙ ڳالهايو. 6.
ٻٽي
پهرين ماني کائڻ کان پوءِ، هوءَ کائي (پوءِ دوست) ۽ جنهن راز ٻڌايو، تنهن کي ماري ڇڏيو.
اهڙيءَ طرح ٺڳيءَ جو ڏانءُ ڪري، (راڻي) بادشاهه سان سچي ٿي وئي. 7
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي منتري ڀوپ سمواد جي 221 هين باب جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 221.4225. هلي ٿو
ٻٽي
شهنشاهه اڪبر ڪابل ۾ هڪ باغ جو دورو ڪيو.
(جنهن) تائين پهچڻ سان سندس اکيون ٿڌيون ٿي ويون ۽ ذهن روشن ٿي ويو. 1.
اڪبر جي گهر ۾ ڀوگ متي نالي هڪ عورت رهندي هئي.
ٽنهي ماڻهن ۾ هن جهڙي سهڻي عورت ڪانه هئي. 2.
ثابت قدم:
گل ميهر نالي هڪ شاهه جو پٽ هو.