شري دسم گرنتھ

صفحو - 1124


ਹੋ ਆਸਫ ਖਾਨ ਬਿਸਾਰਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਤੇ ਦੇਤ ਭੀ ॥੧੨॥
ho aasaf khaan bisaar hridai te det bhee |12|

(هن) آصف خان کي دل مان وساري ڇڏيو. 12.

ਕਿਯ ਬਿਚਾਰ ਚਿਤ ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਪਿਯ ਕਉ ਪਾਇਯੈ ॥
kiy bichaar chit kih bidh piy kau paaeiyai |

(هن پنهنجي ذهن ۾ غور ڪيو ته) محبوب کي ڪهڙي طريقي سان حاصل ڪرڻ گهرجي.

ਅਸਫ ਖਾ ਕੇ ਘਰ ਤੇ ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਜਾਇਯੈ ॥
asaf khaa ke ghar te kih bidh jaaeiyai |

۽ آصف خان جي گهر مان ڪيئن فرار ٿيو.

ਭਾਖਿ ਭੇਦ ਤਾ ਕੌ ਗ੍ਰਿਹ ਦਯੋ ਪਠਾਇ ਕੈ ॥
bhaakh bhed taa kau grih dayo patthaae kai |

هن (مترا) سان سڀ راز ٻڌائڻ کان پوءِ، کيس گهر موڪليو

ਹੋ ਸੂਰ ਸੂਰ ਕਹਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰੀ ਮੁਰਛਾਇ ਕੈ ॥੧੩॥
ho soor soor keh bhoom giree murachhaae kai |13|

۽ ”سُول“ چئي، هوءَ زمين تي بيهوش ٿي وئي. 13.

ਸੂਰ ਸੂਰ ਕਰਿ ਗਿਰੀ ਜਨੁਕ ਮਰਿ ਕੇ ਗਈ ॥
soor soor kar giree januk mar ke gee |

’سول سول‘ چئي، هوءَ ڄڻ ته مري ويئي.

ਡਾਰਿ ਸੰਦੂਕਿਕ ਮਾਝ ਗਾਡਿ ਭੂਅ ਮੈ ਦਈ ॥
ddaar sandookik maajh gaadd bhooa mai dee |

هن (گهر وارن) هن کي سيني ۾ وجهي ڇڏيو ۽ کيس زمين ۾ دفن ڪيو.

ਕਾਢਿ ਸਜਨ ਲੈ ਗਯੋ ਤਹਾ ਤੇ ਆਨਿ ਕੈ ॥
kaadt sajan lai gayo tahaa te aan kai |

صاحب آيو ۽ اتان کڻي ويو

ਹੋ ਲੈ ਅਪੁਨੀ ਤ੍ਰਿਯ ਕਰੀ ਅਧਿਕ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕੈ ॥੧੪॥
ho lai apunee triy karee adhik ruch maan kai |14|

۽ وڏي خوشي سان هن کي پنهنجي زال بنايو. 14.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਮੂੜ ਕਛੁ ਤਾ ਕੋ ਸਕ੍ਯੋ ਪਛਾਨਿ ॥
bhed abhed na moorr kachh taa ko sakayo pachhaan |

(ان عورت جي ڪردار جي) بي مثال بيوقوف (آصف خان) ڪجهه به نه سڃاڻي سگهيو.

ਜਾਨ੍ਯੋ ਪ੍ਰਾਨਨ ਛਾਡਿ ਕੈ ਕਿਯੋ ਸੁ ਭਿਸਤ ਪਯਾਨ ॥੧੫॥
jaanayo praanan chhaadd kai kiyo su bhisat payaan |15|

سمجھي ويو ته هوءَ فاني کي ڇڏي جنت ۾ هلي وئي آهي. 15.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਬੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੨੦॥੪੨੧੮॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau bees charitr samaapatam sat subham sat |220|4218|afajoon|

هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي منتري ڀوپ سمواد جي 220 هين باب جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 220.4218. هلي ٿو

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਈਸਫ ਜੈਯਨ ਮੌਰ ਹੈ ਸੰਮਨ ਖਾਨ ਪਠਾਨ ॥
eesaf jaiyan mauar hai saman khaan patthaan |

سمن خان پٺاڻ ايساف ضياءَ جو سردار هو.

ਤੁਮਨ ਪਠਾਨਨ ਕੇ ਤਿਸੈ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵਤ ਆਨਿ ॥੧॥
tuman patthaanan ke tisai sees jhukaavat aan |1|

پٺاڻن جا قبيلا ’تمان‘ اچي سندس پوڄا ڪندا هئا. 1.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਸ੍ਰੀ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਮਤੀ ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ॥
sree mrigaraaj matee taa kee triy |

سندس زال جو نالو مگراج متي هو

ਬਸੀ ਰਹੈ ਰਾਜਾ ਕੇ ਨਿਤਿ ਜਿਯ ॥
basee rahai raajaa ke nit jiy |

جيڪو هميشه بادشاهه جي دل ۾ رهندو هو.

ਪਰਮ ਰੂਪ ਤਨ ਤਾਹਿ ਬਿਰਾਜੈ ॥
param roop tan taeh biraajai |

سندس جسم تمام سهڻو هو.

ਪਸੁਪਤਿ ਰਿਪੁ ਨਿਰਖਤ ਦੁਤਿ ਲਾਜੈ ॥੨॥
pasupat rip nirakhat dut laajai |2|

ڪاما ديو (پاسپتي رپو) به سندس حسن کي ڏسي شرمندو هو. 2.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਸਾਦੀ ਖਾਨ ਤਹਾ ਹੁਤੋ ਇਕ ਪਠਾਨ ਕੋ ਪੂਤ ॥
saadee khaan tahaa huto ik patthaan ko poot |

شادي خان نالي هڪ پٺاڻ جو پٽ هو.

ਅਧਿਕ ਪ੍ਰਭਾ ਤਾ ਕੀ ਦਿਪੈ ਨਿਰਖਿ ਰਹਿਤ ਪੁਰਹੂਤ ॥੩॥
adhik prabhaa taa kee dipai nirakh rahit purahoot |3|

اندرا به ان جي انتهائي خوبصورتيءَ جو ڏيک ڏيندي هئي. 3.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ثابت قدم:

ਤਿਹ ਰਾਨੀ ਤਾ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
tih raanee taa ko grih liyo bulaae kai |

ان راڻي کيس (هڪ ڏينهن) گهر سڏيو.

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਿਹ ਸਾਥ ਰਮੀ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥
lapatt lapatt tih saath ramee sukh paae kai |

هوءَ هن سان خوشيءَ سان راڻيءَ سان ملڻ لڳي.

ਤਬ ਹੀ ਲੋਕਹਿ ਕਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੌ ਜਾਇ ਕਰਿ ॥
tab hee lokeh kahiyo nripat sau jaae kar |

پوءِ ماڻهو ويا ۽ بادشاهه کي چيائون.

ਹੋ ਖੜਗ ਹਾਥ ਗਹਿ ਰਾਵ ਪਹੂਚ੍ਯੋ ਆਇ ਕਰਿ ॥੪॥
ho kharrag haath geh raav pahoochayo aae kar |4|

بادشاهه هٿ ۾ تلوار کڻي اتي آيو. 4.

ਨ੍ਰਿਪ ਕਰਿ ਖੜਗ ਬਿਲੋਕ ਅਧਿਕ ਅਬਲਾ ਡਰੀ ॥
nrip kar kharrag bilok adhik abalaa ddaree |

بادشاهه جي هٿ ۾ تلوار ڏسي، عورت ڏاڍي ڊڄي وئي

ਚਿਤ ਅਪਨੈ ਕੇ ਬੀਚ ਇਹੈ ਚਿੰਤਾ ਕਰੀ ॥
chit apanai ke beech ihai chintaa karee |

۽ هن پنهنجي ذهن ۾ اهو سوچيو.

ਗਹਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਤਤਕਾਲ ਮੀਤ ਕੋ ਮਾਰਿ ਕੈ ॥
geh kripaan tatakaal meet ko maar kai |

(پوءِ) تلوار هٿ ۾ کنيائين ۽ ان دوست کي قتل ڪيائين

ਹੋ ਟੂਕ ਟੂਕ ਕਰਿ ਦਿਯੋ ਦੇਗ ਮੈ ਡਾਰਿ ਕੈ ॥੫॥
ho ttook ttook kar diyo deg mai ddaar kai |5|

۽ ان کي ٽڪر ۾ ڪٽيو ۽ ان کي برتن ۾ وجهي ڇڏيو. 5.

ਡਾਰਿ ਦੇਗ ਤਰ ਆਗ ਦਈ ਔਟਾਇ ਕੈ ॥
ddaar deg tar aag dee aauattaae kai |

هن ان کي هڪ ٿانو ۾ وجهي ان جي هيٺان باهه ٻاري.

ਬਹੁਰਿ ਸਗਲ ਤਿਹ ਭਖਿ ਗਈ ਮਾਸੁ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥
bahur sagal tih bhakh gee maas banaae kai |

پوءِ هوءَ (سندس) سڄو گوشت پچائي کائي.

ਸਗਰੋ ਸਦਨ ਨਿਹਾਰਿ ਚਕ੍ਰਿਤ ਰਾਜਾ ਰਹਿਯੋ ॥
sagaro sadan nihaar chakrit raajaa rahiyo |

بادشاهه اهو ڏسي حيران ٿي ويو ته سڄو محل (بغير ڪنهن جي).

ਹੋ ਭੇਦ ਦਾਇਕਹ ਹਨ੍ਯੋ ਝੂਠ ਇਨ ਮੁਹਿ ਕਹਿਯੋ ॥੬॥
ho bhed daaeikah hanayo jhootth in muhi kahiyo |6|

۽ خبر ڏيندڙ کي ماري ڇڏيو ڇو ته هن مون سان ڪوڙ ڳالهايو. 6.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਪ੍ਰਥਮ ਭੋਗ ਕਰਿ ਭਖਿ ਗਈ ਭੇਦ ਦਾਇਕਹ ਘਾਇ ॥
pratham bhog kar bhakh gee bhed daaeikah ghaae |

پهرين ماني کائڻ کان پوءِ، هوءَ کائي (پوءِ دوست) ۽ جنهن راز ٻڌايو، تنهن کي ماري ڇڏيو.

ਰਾਜਾ ਤੇ ਸਾਚੀ ਰਹੀ ਇਹ ਛਲ ਛਿਦ੍ਰ ਬਨਾਇ ॥੭॥
raajaa te saachee rahee ih chhal chhidr banaae |7|

اهڙيءَ طرح ٺڳيءَ جو ڏانءُ ڪري، (راڻي) بادشاهه سان سچي ٿي وئي. 7

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਇਕੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੨੧॥੪੨੨੫॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau ikees charitr samaapatam sat subham sat |221|4225|afajoon|

هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي منتري ڀوپ سمواد جي 221 هين باب جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 221.4225. هلي ٿو

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਕਾਬਲ ਮੈ ਅਕਬਰ ਗਏ ਏਕ ਬਿਲੋਕ੍ਯੋ ਬਾਗ ॥
kaabal mai akabar ge ek bilokayo baag |

شهنشاهه اڪبر ڪابل ۾ هڪ باغ جو دورو ڪيو.

ਹਰੀ ਭਈ ਆਂਖੈ ਨਿਰਖਿ ਰੋਸਨ ਭਯੋ ਦਿਮਾਗ ॥੧॥
haree bhee aankhai nirakh rosan bhayo dimaag |1|

(جنهن) تائين پهچڻ سان سندس اکيون ٿڌيون ٿي ويون ۽ ذهن روشن ٿي ويو. 1.

ਭੋਗ ਮਤੀ ਇਕ ਭਾਮਨੀ ਅਕਬਰ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮਾਹਿ ॥
bhog matee ik bhaamanee akabar ke grih maeh |

اڪبر جي گهر ۾ ڀوگ متي نالي هڪ عورت رهندي هئي.

ਤਾ ਕੀ ਸਮ ਤਿਹੁੰ ਲੋਕ ਮੈ ਰੂਪਵਤੀ ਕਹੂੰ ਨਾਹਿ ॥੨॥
taa kee sam tihun lok mai roopavatee kahoon naeh |2|

ٽنهي ماڻهن ۾ هن جهڙي سهڻي عورت ڪانه هئي. 2.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ثابت قدم:

ਏਕ ਸਾਹ ਕੋ ਪੂਤ ਗੁਲ ਮਿਹਰ ਭਾਖੀਯੈ ॥
ek saah ko poot gul mihar bhaakheeyai |

گل ميهر نالي هڪ شاهه جو پٽ هو.