ڏندن جي قطار ڏسي، انار جي دل ٽٽي وئي، سندس حسن جي چمڪ دنيا ۾ چنڊ وانگر پکڙجي وئي.
��هن خوبصورت ڇوڪريءَ پنهنجو پاڻ کي ظاهر ڪيو آهي ۽ اهڙين خوبين جو سمنڊ، هن پنهنجي اکين جي تيزيءَ سان منهنجي ذهن کي موهي ڇڏيو آهي.
DOHRA,
راڻيءَ جون ڳالهيون ٻڌي راجا سمڀ مسڪرائيندي چيو.
90.
ان ڀوت وري چيو، ”هاڻي سمجهي سگهجي ٿو،
� � فوج ۾ سڀ کان وڌيڪ ڪارائتو جنگجو موڪلڻ لاءِ کيس اختيار ڏنائين.
سويا،
بادشاهه پنهنجي درٻار ۾ بيٺو هو ۽ اُتي هٿ جوڙي (ڌمر لوچن) چيو ته مان وڃان ٿو.
سڀ کان پهرين، مان هن کي ڳالهين سان راضي ڪندس، ٻي صورت ۾، مان هن کي آڻيندس، هن کي هن جي وارن کان پڪڙي.
”جيڪڏهن هوءَ مون کي ڪاوڙائي ته مان هن سان جنگ ڪندس ۽ ميدان جنگ ۾ رت جون ٻاڦون وهائي ڇڏيندس.
ڌمار لوچن 92 .
DOHRA,
ان جنگجو کي اٿندي ڏسي، سمھھ کيس وڃڻ لاءِ چيو:
� � �ان کي وٺي اچو جيڪڏهن هوءَ اچڻ تي راضي آهي، جيڪڏهن هوءَ ناراض آهي ته پوءِ جنگ ڪر.
پوءِ ڌوم لوچن پنهنجي لشڪر جي چئن حصن جو بندوبست ڪري اتي پهتو.
اونداهي ڪڪرن وانگر، هن جبل (ديوي جي) کي گهيرو ڪيو، هاٿين جي بادشاهه وانگر گجگوڙ ڪيو. 94.
ڌُمر لوچن پوءِ جبل جي چوٽيءَ تي بيٺو، زور سان رڙ ڪيائين.
اي چندي، يا ته راجا سمڀ سان شادي ڪر يا جنگ ڪر.
دشمن جون ڳالهيون ٻڌي ديوي پنهنجي شينهن تي چڙهائي ڪئي.
هوءَ هٿ ۾ هٿيار کڻي تيزيءَ سان جبل تان لهي وئي.96.
سويا،
انهيءَ پاسي کان طاقتور چانڊئي وڏي لڙائيءَ ۾ اڳتي وڌيو ۽ انهيءَ پاسي کان ڌومر لوچن جو لشڪر اڳتي وڌيو.
ڏاندن ۽ تلوارن سان وڏيون مارون هيون، ديوي هٿ ۾ تيز خنجر جهليل هو.