���Nakikita ang hanay ng mga ngipin, ang puso ng granada ay pumutok, ang ningning ng kanyang kagandahan ay kumakalat na parang kinang ng buwan sa mundo.
���Ang pinakamagandang dalagang iyon ay nagpakita ng kanyang sarili at ang karagatan ng gayong mga katangian, binihag niya ang aking isip sa talas ng kanyang mga mata.���89.
DOHRA,
Nang marinig ang mga salita ng demonyo, nakangiting sinabi ng haring Sumbh,
���May ipapadalang dalubhasang espiya doon para malaman ang kanyang katalinuhan.���90.,
Muling sinabi ng demonyong iyon, �Maaaring isipin na,
���Upang ipadala ang pinakamahusay na mandirigma sa hukbo na nagbibigay sa kanya ng awtoridad.���91.,
SWAYYA,
Ang hari ay nakaupo sa kanyang hukuman at doon na nakahalukipkip ang mga kamay (Dhumar Lochan) ay nagsabi, Ako ay pupunta,
���Una, papalugdan ko siya sa pamamagitan ng pananalita, kung hindi, dadalhin ko siya, hahawakan siya sa kanyang buhok,
�Kung galitin niya ako, makikipagdigma ako sa kanya at magpapadaloy ng singaw ng dugo sa larangan ng digmaan,
���Mayroon akong napakalakas na kaya kong paliparin ang mga bundok sa pamamagitan ng pag-ihip ng aking mga hininga,� sabi ni Dhumar Lochan.92.,
DOHRA,
Nang makitang bumangon ang mandirigmang iyon, sinabihan siya ni Sumbh na umalis:,
�Dalhin mo siya kung siya ay nalulugod na dumating, kung siya ay galit na galit, pagkatapos ay makipagdigma.���93.,
Pagkatapos ay pumunta doon si Dhumar Lochan pagkatapos ayusin ang apat na bahagi ng kanyang hukbo.,
Tulad ng maiitim na ulap, kinubkob niya ang bundok (ng diyosa), dumadagundong tulad ng hari ng mga elepante.94.,
Si Dhumar Lochan pagkatapos ay sumigaw ng malakas, nakatayo sa paanan ng bundok,
���O Chandi, pakasalan ang haring Sumbh o makipagdigma.���95.,
Nang marinig ang mga salita ng kaaway, pinasakay ng diyosa ang kanyang leon.,
Mabilis siyang bumaba sa bundok, hawak ang mga sandata sa kanyang mga kamay.96.,
SWAYYA,
Mula sa gilid na iyon, ang makapangyarihang Chandi ay nagmartsa pasulong na mabalahibo at mula sa panig na ito, ang hukbo ni Dhumar Lochan ay sumulong.,
Nagkaroon ng mga malalaking pagpatay na may mga baras at sward, itinaas ng diyosa ang matalim na punyal sa kanyang kamay.