Sri Dasam Granth

Pahina - 481

ਮਾਰਿ ਹਰਉਲ ਭਜਾਇ ਦਏ ਨ੍ਰਿਪ ਗੋਲ ਕੇ ਮਧਿ ਪਰਿਯੋ ਤਬ ਧਾਯੋ ॥

maar hraul bhajaae de nrip gol ke madh pariyo tab dhaayo |

Siya ay nahulog sa pangkat ng mga hari at sa pamamagitan ng kanyang araro, naging dahilan upang tumakas silang lahat

ਏਕ ਕੀਏ ਸੁ ਰਥੀ ਬਿਰਥੀ ਅਰਿ ਏਕਨ ਕੋ ਬਹੁ ਘਾਇਨ ਘਾਯੋ ॥

ek kee su rathee birathee ar ekan ko bahu ghaaein ghaayo |

Ginawa nilang walang mga karwahe ang mga mangangabayo at nagdulot ng maraming sugat sa kanila.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸਬ ਸੂਰਨ ਕੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਹਲੀ ਪੁਰੁਖਤ ਦਿਖਾਯੋ ॥੧੮੩੫॥

sayaam bhanai sab sooran ko ih bhaat halee purukhat dikhaayo |1835|

Pinagkaitan niya ang maraming mga sakay ng karo ng kanilang mga karo at nasugatan, marami sa kanila. Sinabi ng makata na si Shyam na sa ganitong paraan ipinakita ni Balram ang kanyang katapangan sa mga mandirigma.1835.

ਕ੍ਰੋਧ ਭਰਿਯੋ ਰਨ ਮੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੂਰ ਸੁ ਪਾਨ ਕੇ ਬੀਚ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲੀਏ ॥

krodh bhariyo ran mai at kraoor su paan ke beech kripaan lee |

Si (Balram) ay napuno ng galit at kumuha ng napakapangit na anyo kay Ran, na may hawak na kirpan sa kanyang kamay.

ਅਭਿਮਾਨ ਸੋ ਡੋਲਤ ਹੈ ਰਨ ਭੀਤਰ ਆਨ ਕੋ ਆਨਤ ਹੈ ਨ ਹੀਏ ॥

abhimaan so ddolat hai ran bheetar aan ko aanat hai na hee |

Si Balram ay buong pagmamalaki na gumagalaw sa arena ng digmaan, napuno ako at hawak ang kanyang espada sa kanyang kamay, wala siyang pakialam sa iba.

ਅਤਿ ਹੀ ਰਸ ਰੁਦ੍ਰ ਕੇ ਬੀਚ ਛਕਿਓ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਦ ਪਾਨਿ ਪੀਏ ॥

at hee ras rudr ke beech chhakio kab sayaam kahai mad paan pee |

Napakaraming kapaitan sa raudra rasa, sabi ng mga makatang Shyam, (parang) lasing.

ਬਲਭਦ੍ਰ ਸੰਘਾਰਤ ਸਤ੍ਰ ਫਿਰੈ ਜਮ ਕੋ ਸੁ ਭਯਾਨਕ ਰੂਪ ਕੀਏ ॥੧੮੩੬॥

balabhadr sanghaarat satr firai jam ko su bhayaanak roop kee |1836|

Mukha siyang lasing sa alak at puno ng galit at pinapatay ang mga kaaway na nagpapakita ng kanyang sarili tulad ng nakakatakot na Yama.1836.

ਸੀਸ ਕਟੇ ਅਰਿ ਬੀਰਨ ਕੇ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਕੋਪ ਭਰੇ ਹੈ ॥

sees katte ar beeran ke at hee man bheetar kop bhare hai |

Sa matinding galit, ang mga ulo ng mga kaaway ay pinutol

ਕੇਤਨ ਕੇ ਪਦ ਪਾਨ ਕਟੇ ਅਰਿ ਕੇਤਨ ਕੇ ਤਨ ਘਾਇ ਕਰੇ ਹੈ ॥

ketan ke pad paan katte ar ketan ke tan ghaae kare hai |

Naputol ang mga kamay at paa ng marami at may mga sugat sa ibang bahagi ng katawan ng maraming mandirigma

ਜੇ ਬਲਵੰਡ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਨਿਜ ਠਉਰ ਕੋ ਛਾਡਿ ਕੈ ਦਉਰਿ ਪਰੇ ਹੈ ॥

je balavandd kahaavat hai nij tthaur ko chhaadd kai daur pare hai |

Ang mga tumatawag sa kanilang sarili na malakas, (sila rin) ay tumakas mula sa kanilang lugar.

ਤੀਰ ਸਰੀਰਨ ਬੀਚ ਲਗੇ ਭਟ ਮਾਨਹੁ ਸੇਹ ਸਰੂਪ ਧਰੇ ਹੈ ॥੧੮੩੭॥

teer sareeran beech lage bhatt maanahu seh saroop dhare hai |1837|

Ang mga nagtawag sa kanilang sarili bilang mga makapangyarihan ay umalis sa kanilang mga lugar at tumakas at ang mga mandirigma na pinasadahan ng mga palaso ay nagmistulang porcupine.1837.

ਇਤ ਐਸੇ ਹਲਾਯੁਧ ਜੁਧ ਕੀਯੋ ਉਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਕੋਪੁ ਬਢਾਯੋ ॥

eit aaise halaayudh judh keeyo ut sree brijabhookhan kop badtaayo |

Dito si Balarama ay nagsagawa ng gayong digmaan at doon si Sri Krishna ay nadagdagan ang galit (sa isip).

ਜੋ ਭਟ ਸਾਮੁਹਿ ਆਇ ਗਯੋ ਸੋਊ ਏਕ ਹੀ ਬਾਨ ਸੋ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥

jo bhatt saamuhi aae gayo soaoo ek hee baan so maar giraayo |

Sa panig na ito si Balram ay nakipagdigma nang ganito at sa panig na iyon si Krishna, na nagagalit, pinatumba ang sinuman gamit ang isang palaso, sinuman ang humarap sa kanya.

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਨ੍ਰਿਪ ਸੈਨ ਹੁਤੇ ਸੁ ਨਿਮੇਖ ਬਿਖੈ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਯੋ ॥

aaur jite nrip sain hute su nimekh bikhai jam dhaam patthaayo |

Lahat ng hukbo ng hari na nandoon, ipinadala niya ito sa tahanan ng Yama sa isang iglap.

ਕਾਹੂੰ ਨ ਧੀਰ ਧਰਿਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਭਜਿ ਗੈ ਜਬ ਸ੍ਯਾਮ ਇਤੋ ਰਨ ਪਾਯੋ ॥੧੮੩੮॥

kaahoon na dheer dhariyo chit mai bhaj gai jab sayaam ito ran paayo |1838|

Nang makita ang gayong pakikipaglaban ni Krishna, lahat ng mga kaaway, na tinalikuran ang kanilang pagtitiis, ay tumakas.1838.

ਜੇ ਭਟ ਲਾਜ ਭਰੇ ਅਤਿ ਹੀ ਪ੍ਰਭ ਕਾਰਜ ਜਾਨ ਕੇ ਕੋਪ ਬਢਾਏ ॥

je bhatt laaj bhare at hee prabh kaaraj jaan ke kop badtaae |

Ang mga mandirigma, na puno ng pagmamataas, ay nagalit, na napagtanto ang gawain ng (kanilang) panginoon.

ਸੰਕਹਿ ਤ੍ਯਾਗ ਅਸੰਕਤ ਹੁਇ ਸੁ ਬਜਾਇ ਨਿਸਾਨਨ ਕੋ ਸਮੁਹਾਏ ॥

sankeh tayaag asankat hue su bajaae nisaanan ko samuhaae |

Ang mga mandirigma na iyon na nahihiya, sila rin ngayon na may layuning talunin si Krishna, nagalit at tinalikuran ang kanilang pag-aalinlangan at tumugtog ng kanilang mga tambol ng digmaan, ay dumating sa kanyang harapan.

ਸਾਰੰਗ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਲੈ ਹਾਥਿ ਸੁ ਖੈਚ ਚਢਾਇ ਕੈ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥

saarang sree brijanaath lai haath su khaich chadtaae kai baan chalaae |

Si Shri Krishna ay nagpaputok ng mga palaso na may busog sa kanyang kamay.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਬਲਬੰਡ ਬਡੇ ਸਰ ਏਕ ਹੀ ਏਕ ਸੋ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਏ ॥੧੮੩੯॥

sayaam bhanai balabandd badde sar ek hee ek so maar giraae |1839|

Hinawakan ni Krishna ang kanyang busog sa kanyang kamay ay inilabas ang kanyang mga palaso at pinatumba niya ang isang daang mga kaaway gamit ang isang palaso.1839.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

CHAUPAI

ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੋ ਦਲੁ ਹਰਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥

jaraasandh ko dal har maariyo |

Ang hukbo ni Jarasandha ay pinatay ni Krishna

ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਸਬ ਗਰਬ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥

bhoopat ko sab garab utaariyo |

Ang hukbo ng Jarasandh ay pinabagsak ni Krishna at sa paraang ito ay nadurog ang pagmamataas ng hari.

ਅਬਿ ਕਹੈ ਕਉਨ ਉਪਾਵਹਿ ਕਰੋ ॥

ab kahai kaun upaaveh karo |

(Nagsimulang isipin ng hari sa kanyang isipan na) Ngayon sabihin mo sa akin, ano ang dapat kong gawin?

ਰਨ ਮੈ ਆਜ ਜੂਝ ਹੀ ਮਰੋ ॥੧੮੪੦॥

ran mai aaj joojh hee maro |1840|

Naisip ng hari na kung gayon anong hakbang ang dapat niyang gawin, at paano siya mamamatay sa digmaan sa araw na iyon?1840.

ਇਉ ਚਿਤਿ ਚਿੰਤ ਧਨੁਖ ਕਰਿ ਗਹਿਯੋ ॥

eiau chit chint dhanukh kar gahiyo |

Sa pag-iisip ng ganito kay Chit, hinawakan niya ang busog sa kanyang kamay

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸੰਗਿ ਜੂਝ ਪੁਨਿ ਚਹਿਯੋ ॥

prabh kai sang joojh pun chahiyo |

Sa pag-iisip ng gayon, hinawakan niya ang kanyang busog sa kanyang kamay at naisipan ding makipaglaban muli kay Krishna

ਪਹਰਿਯੋ ਕਵਚ ਸਾਮੁਹੇ ਧਾਯੋ ॥

pahariyo kavach saamuhe dhaayo |

Lumapit siya na may suot na baluti.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਮਨਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥੧੮੪੧॥

sayaam bhanai man kop badtaayo |1841|

Isinuot niya ang kanyang baluti at pumunta sa harap ni Krishna.1841.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

DOHRA

ਜਰਾਸੰਧਿ ਰਨ ਭੂਮਿ ਮੈ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਚਢਾਇ ॥

jaraasandh ran bhoom mai baan kamaan chadtaae |

Si Jarasandha ay naglagay ng palaso sa busog sa larangan ng digmaan.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਬ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸੋ ਬੋਲਿਯੋ ਭਉਹ ਤਨਾਇ ॥੧੮੪੨॥

sayaam bhanai tab krisan so boliyo bhauh tanaae |1842|

Pagkatapos ay kinuha ni Jarasandh ang kanyang busog at mga palaso at isinuot ang kanyang korona, sinabi ito kay Krishna,1842

ਨ੍ਰਿਪ ਜਰਾਸੰਧਿ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥

nrip jaraasandh baach kaanrah so |

Ang talumpati ni Jarasandh kay Krishna:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਜੋ ਬਲ ਹੈ ਤੁਮ ਮੈ ਨੰਦ ਨੰਦਨ ਸੋ ਅਬ ਪਉਰਖ ਮੋਹਿ ਦਿਖਈਯੈ ॥

jo bal hai tum mai nand nandan so ab paurakh mohi dikheeyai |

“O Krishna! kung mayroon kang anumang kapangyarihan at lakas, pagkatapos ay ipakita ito sa akin

ਠਾਢੋ ਕਹਾ ਮੁਹਿ ਓਰ ਨਿਹਾਰਤ ਮਾਰਤ ਹੋ ਸਰ ਭਾਜਿ ਨ ਜਈਯੈ ॥

tthaadto kahaa muhi or nihaarat maarat ho sar bhaaj na jeeyai |

Anong tinitingin-tingin mo sa akin, nakatayo diyan? Tatamaan kita ng aking palaso, huwag kang tumakas kahit saan

ਕੈ ਅਬ ਡਾਰਿ ਹਥਿਆਰ ਗਵਾਰ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਮੋ ਸੰਗਿ ਜੂਝ ਮਚਈਯੈ ॥

kai ab ddaar hathiaar gavaar sanbhaar kai mo sang joojh macheeyai |

“O hangal na Yadava! isuko ang iyong sarili kung hindi man ay labanan mo ako nang may matinding pag-iingat

ਕਾਹੇ ਕਉ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜੈ ਰਨ ਮੈ ਬਨ ਮੈ ਸੁਖ ਸੋ ਬਛ ਗਾਇ ਚਰਈਯੈ ॥੧੮੪੩॥

kaahe kau praan tajai ran mai ban mai sukh so bachh gaae chareeyai |1843|

Bakit gusto mong wakasan ang iyong buhay sa digmaan? Humayo ka at pastulan mo ng mapayapa ang iyong mga baka at guya sa kagubatan.”1843.

ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਮਨੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਉਹ ਭੂਪ ਕੇ ਬੈਨ ਸੁਨੇ ਜਬ ਐਸੇ ॥

brijaraaj manai kab sayaam bhanai uh bhoop ke bain sune jab aaise |

Inilarawan ng makata na si Shyam ang (estado) ng isip ni Sri Krishna nang marinig niya ang mga ganoong salita mula sa hari.

ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਰਿਸ ਯੌ ਪ੍ਰਗਟੀ ਪਰਸੇ ਘ੍ਰਿਤ ਪਾਵਕ ਤੈਸੇ ॥

sree har ke ur mai ris yau pragattee parase ghrit paavak taise |

Nang marinig ni Krishna ang mga salitang ito ng hari, ang galit ay sumabog sa kanyang isipan tulad ng apoy na nag-aalab sa paglalagay nito ng ghee,

ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਸ੍ਰਿਗਾਵਲ ਕੀ ਕੂਕ ਸੁਨੇ ਬਨਿ ਹੂਕ ਉਠੇ ਮਨ ਵੈਸੇ ॥

jiau mrigaraaj srigaaval kee kook sune ban hook utthe man vaise |

Kung paanong umuungal ang leon sa hawla matapos marinig ang sigaw ng chakal, gayundin ang kalagayan ng isip ni Sri Krishna.

ਯੌ ਅਟਕੀ ਅਰਿ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਖਟਕੈ ਪਗ ਮੈ ਅਟਿ ਕੰਟਕ ਜੈਸੇ ॥੧੮੪੪॥

yau attakee ar kee bateeyaa khattakai pag mai att kanttak jaise |1844|

“O gaya ng leon na nagagalit sa pagkarinig ng mga alulong ng mga chakal, o gaya ng isip na nagagalit sa mga tinik na hinahampas sa damit.1844.

ਕ੍ਰੁਧਤ ਹ੍ਵੈ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਇਤੈ ਸੁ ਘਨੇ ਲਖਿ ਕੈ ਤਿਹ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥

krudhat hvai brijaraaj itai su ghane lakh kai tih baan chalaae |

Sa panig na ito, si Krishna ay nagalit, nagpalabas ng maraming mga palaso

ਕੋਪਿ ਉਤੇ ਧਨੁ ਲੇਤ ਭਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਦੋਊ ਨੈਨ ਤਚਾਏ ॥

kop ute dhan let bhayo nrip sayaam bhanai doaoo nain tachaae |

Sa panig na iyon ang hari sa galit, na may mga namumulang mata, ay itinaas ang kanyang busog sa kanyang kamay

ਜੋ ਸਰ ਆਵਤ ਭਯੋ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਸੋ ਛਿਨ ਮੈ ਸਬ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਏ ॥

jo sar aavat bhayo har aoopar so chhin mai sab kaatt giraae |

Ang mga palaso (ni Haring Jarasandha) na dumating kay Sri Krishna ay pinutol lahat at itinapon ang mga ito.

ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੇ ਸਰ ਭੂਪਤਿ ਕੇ ਤਨ ਕਉ ਤਨਕੋ ਨਹਿ ਭੇਟਨ ਪਾਏ ॥੧੮੪੫॥

sree har ke sar bhoopat ke tan kau tanako neh bhettan paae |1845|

Ang mga palaso na dumarating patungo kay Krishna ay naharang niya at ang mga palaso ni Krishna ay hindi man lang dumampi sa kng.1845.

ਇਤ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਜੂਝਿ ਕਰੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਉਤ ਤੇ ਮੁਸਲੀ ਇਕ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥

eit so nrip joojh karai har siau ut te musalee ik bain sunaayo |

Dito ang hari ay nakikipaglaban kay Sri Krishna at mula roon ay bumigkas si Balarama ng isang salita (sa kanya),

ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿ ਦਏ ਤੁਮਰੇ ਭਟ ਤੈ ਮਨ ਮੈ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਲਜਾਯੋ ॥

maar bidaar de tumare bhatt tai man mai nahee naik lajaayo |

Sa panig na ito ang hari ay nakikipaglaban kay Krishna at sa panig na iyon ay sinabi ni Balram sa hari, “Napatay namin ang iyong mga mandirigma, ngunit hindi ka pa rin nahihiya.