Nang paalis na ang leon, siya (ang oso) ay biglang dumating at nagsimulang makipaglaban.
Nang lumalayo ang leon, bigla siyang inatake ng oso at pagkatapos ng malagim na labanan, pinatay niya ang leon sa isang sampal.2042.
DOHRA
Nakamit ni Jamwan (ang pinangalanang oso) ang kaligayahan sa pamamagitan ng pagpatay sa leon at pagkuha ng perlas.
Si Jamwant, ang matapos patayin ang leon, ay bumalik sa kanyang tahanan na may masayang pag-iisip at natulog.2043.
Hindi naintindihan ni Strajit ang sikreto (ng pangyayaring ito) at isinalaysay ito sa lahat
Sa panig na ito, si Satrajit, na iniisip ang misteryo, ay nagsabi sa pandinig ng lahat, "Inagaw ni Krishna ang hiyas pagkatapos patayin ang aking kapatid."2044.
SWAYYA
Nang marinig ang talakayang ito, tinawag siya ng Panginoon
Sinabi muli ni Satrajit, "Pinatay ni Krishna ang aking kapatid para sa kapakanan ng hiyas,"
Nang marinig ang mga salitang ito, ang isip ni Krishna ay napuno ng galit
Sabi niya, “dapat mo rin akong samahan sa paghahanap sa iyo kapatid.”2045.
Nang pumunta si Sri Krishna upang hanapin siya, dinala ang mga Yadava kasama niya,
Si Krishna, kasama ang mga Yadava, ay hinanap ang kapatid ni Satrajit at nakarating doon kung saan patay na si Ashvapati.
Hinanap ng mga tao ang leon dito at doon at naisip na siya ay pinatay ng leon
Nang lumayo pa sila ng kaunti, nakita nila ang patay na leon, pagkakita sa kanya, lahat sila ay nagulat at nabalisa.2046.
DOHRA
Nang makita ang mga bakas ng paa ng isang oso doon, iniyuko niya ang kanyang ulo at napaisip.
Lahat sila ay pumunta na nakayuko sa paghahanap ng oso at kung saan man nila nakita ang mga bakas ng paa ng oso, patuloy silang gumagalaw sa direksyong iyon.2047.
Talumpati ng makata:
SWAYYA
Ang Panginoon, na ang biyaya ay nagbunga ng tagumpay laban sa mga demonyo, na lahat ay tumakas
Ang Panginoon na nagwasak sa mga kaaway at sina Surya at Chandra ay nagsimulang gampanan ang kanilang mga tungkulin
Siya, na gumawa kay Kubja, isang pinakamagandang babae sa isang iglap at nagpagalit sa kapaligiran
Ang parehong Panginoon ay humahanap sa oso para sa kanyang gawain.2048.
Natuklasan siya ng lahat sa isang kweba, pagkatapos ay sinabi ni Krishna, "Mayroon bang makapangyarihang tao na makapasok sa kwebang ito.
” Ngunit wala ni isa sa kanila ang sumagot bilang sang-ayon
Inakala ng lahat na ang oso ay nasa iisang kuweba, ngunit ang ilan sa kanila ay nagsabi na hindi siya nakapasok dito
Sinabi ni Krishna na ang oso ay nasa yungib na iyon.2049.
Nang wala sa mga kasalukuyang bayani ang pumasok sa yungib, si Krishna mismo ang pumunta doon
Naisip din ng oso ang pagdating ng isang tao at sa matinding galit, sumugod siya para makipaglaban
(Makata) Sinabi ni Shyam, si Sri Krishna ay nanatili sa kanya sa loob ng labindalawang araw.
Sinabi ng makata na si Krishna ay nakipag-away sa kanya sa loob ng labindalawang araw, na hindi pa nakipaglaban nang mas maaga at hindi na nilalabanan pagkatapos sa apat na edad.2050.
Sa loob ng labindalawang araw at gabi, nagpatuloy si Krishna sa pakikipaglaban at hindi nakaramdam ng takot, kahit bahagya
Nagkaroon ng kakila-kilabot na labanan sa mga binti at kamao,
Naramdaman ang lakas ni Krishna, ang kapangyarihan ng oso ay tumanggi
Tinalikuran niya ang pakikipaglaban at itinuring si Krishna bilang Panginoon, natumba siya sa kanyang paanan.2051.
(Ang oso) ay nagpatirapa sa kanyang paanan at nagmakaawa ng marami; Marami siyang sinabi, mapagpakumbaba, tulad nito,
Taimtim siyang nagsumamo nang bumagsak sa kanyang paanan at sinabi nang may lubos na pagpapakumbaba, "Ikaw ang pumatay kay Ravana at ang tagapagligtas ng karangalan ni Draupadi.
“O Panginoon! isinasaalang-alang sina Surya at Chandra bilang aking mga saksi, humihiling ako ng kapatawaran sa aking kasalanan
” Pagkasabi nito, iniharap niya kay Krishna ang kanyang anak na babae bilang isang alay.2052.
Doon nagpakasal si Sri Krishna pagkatapos makipaglaban, dito (mga mandirigmang nakatayo sa labas) ay umuwing bigo.
Sa panig na iyon ay nagpakasal si Krishna pagkatapos ng labanan at sa panig na ito, ang kanyang mga kasama na nakatayo sa labas ay bumalik sa kanilang mga tahanan, naniniwala sila na si Krishna na pumasok sa kuweba ay pinatay ng oso
Ang tubig ay umagos mula sa mga mata ng mga mandirigma at nagsimula silang gumulong sa lupa sa paghihirap
Marami sa kanila ang nagsisi na hindi sila naging kapaki-pakinabang kay Krishna.2053.
Ang lahat ng hukbo na sumama kay Sri Krishna ay lumapit sa hari (Ugrasaena) na umiiyak.
Ang hukbo na kasama ni Krishna ay bumalik sa hari at umiyak, nang makita kung saan ang hari ay labis na nalungkot.
(Ang hari) ay tumakas at pumunta kay Balarama upang magtanong. Umiyak din siya at binibigkas ang parehong mga salita