Pagkatapos kang pakainin ng poppy seed, abaka, opyo at alak, ako na mismo ang mag-aalay.
O kaibigan! Kahit na hindi ka gumawa ng crores of measures, hindi ko hahayaan (kayo) pumunta nang hindi nakikipagtalik. 13.
Bakit hindi ka gumawa ng maraming bagay at sabihin, hindi ako aalis nang hindi nilalaro ang Rati-Kreeda.
Nang hindi kita nakikilala ngayon, patuloy akong mag-aapoy sa pamamagitan ng pagninilay sa iyong anyo.
Ang lahat ng mga kuwintas at palamuti ay malilimutan kaagad.
Either meet once with love, otherwise dudurugin ko ang dibdib ko ng walang kaibigan. 14.
(O Rajan!) Makipaglaro ka sa akin, ibinenta ako ng makita ang iyong anyo.
O Please Nidhan! Walang mapupuntahan (ako) nabaliw na makita ang kagandahan mo ngayon.
Ako ay nabighani sa iyong kagandahan at O Gumani! Bakit ang tahimik mo?
(Ikaw) ay hindi nauunawaan ang pagkakataon o sinunod ang bagay, ang kabataan ng kapwa ay lumilipas sa walang kabuluhan. 15.
Sinabi ng anak na babae ni Shah sa hari na maraming pinag-uusapan tungkol sa kaugalian ng pag-ibig.
(Ang hari) ay gulat na tumingin sa paligid at si Gumani ay may tahimik na ekspresyon sa kanyang mukha.
(She) went on holding her feet saying 'Hi Hi' at napagod sa pagkanta ng Guna, (pero wala siyang narinig).
Nanatiling tahimik ang lokong iyon. Marami siyang sinabi, ngunit hindi niya tinanggap kahit isa. 16.
dalawampu't apat:
Nang ang hari ay hindi sumang-ayon sa isang bagay,
Pagkatapos ay nagalit nang husto ang anak ni Shah.
(Siya) kumindat sa mga kaibigan
At (sila) humawak sa mga bisig ng hari. 17.
Hinawakan ang hari at inalis ang kanyang mga paa
At tumama sa ulo ng pitong daang sapatos.
Walang ibang lalaki na makikita,
Sino ang dumating at tumulong sa hari. 18.
Hindi man lang nag-hi ang napatay na hari ng lodge
Para walang makakilala sa akin.
Ang anak ni Shah ay hindi umaalis sa hari ng ganito
At nabasag ang sapatos sa kanyang ulo. 19.
Naintindihan ng hari na papatayin ako ng babae
At walang dumating sa aking mga lingkod.
Ngayon ay hindi na niya ako pakakawalan
At sa pagsipa ng sapatos, ihahatid niya ito sa mga taong namatay. 20.
Nang malaglag ang labing anim na raang sapatos
Pagkatapos ay bumukas ang mga mata ng hari.
(sa pag-iisip na) huhulihin ako at papatayin nitong si Abla,
Sino ang pupunta dito at ililigtas ako. 21.
Pagkatapos ay sinabi ng hari ng ganito,
O babae! Hindi ko nakilala ang iyong pagkatao.
Huwag mo akong hampasin ng sapatos mo ngayon,
Halika at magsaya (kasama ako) ayon sa gusto mo. 22.
Narinig ito ng anak ni Shah
Kaya sa kilos ng mata ay tinanggal ang mga sakhi.
Tumakbo siya palayo sa hari
At siya ay nakipagtalik sa kanyang mga braso sa kanyang mga braso. 23.
Halo-halong poppy, abaka at opyo (kinakain)
At umupo ng maayos sa ilalim nito.
Nakatanggap ang hari ng mga halik at yakap
At gumawa siya ng mga mortal na gawa sa kanya. 24.
Kapag ang hari ay kumilos tulad ng isang tao,
Pagkatapos ay maraming interes ang lumitaw sa isip ng babae.
Nag-asana siya habang nakahalukipkip
At nagsimulang halikan ang hari. 25.
Hinawakan siya nito at niyakap
At hinawakan ang postura na may postura.
Hinalikan sa magkabilang labi
At pinaghalo sa kanilang dalawa. 26.
Ginawa niya ang ganitong uri ng indulhensiya sa hari
Parang isip ng babae.
(Siya) pagkatapos ay pinaalis ang hari
At tinahak ang landas ng ibang bansa. 27.
Matapos isagawa ang Rati-Kira, pinaalis ang hari.
Nailalarawan ang ganitong uri ng pagiging mapaglaro.
Hindi sinabi ng hari sa ibang tao.
Ang ginawa ng babae ay itinago niya sa kanyang isipan. 28.
dalawahan:
Pagkaraan ng ilang araw, muling tinawag ng hari ang babaeng iyon
At iningatan siya bilang reyna sa palasyo. Walang sinuman ang makakaunawa sa (kanyang) panlilinlang. 29.
Dito nagtatapos ang ika-402 na kabanata ng Mantri Bhup Samvad ng Tria Charitra ng Sri Charitropakhyan, lahat ay mapalad. 402.7123. nagpapatuloy
dalawampu't apat:
O Rajan! Makinig, sabi ng isa pang karakter
Katulad ng ginawa ng babaeng iyon, alam mo.
Dati ay may isang bayan na tinatawag na Andavati.
Ang hari doon ay si Rai Singh. 1.