Sino ang susumpa sa kanila sa kagipitan at silang lahat ay lilipulin minsan para sa lahat.”1734.
DOHRA
Si Sri Krishna na may malalaking lotus na mata ay muling nagsalita,
Ang may lotus na mata na si Krishna ay nagsabing muli, “O matalinong Balram! ngayon makinig ka sa kawili-wiling episode,1735
CHAUPAI
Makinig sa iyong mga tainga, ako ay nakikipag-usap sa iyo.
“Makinig kang mabuti sa aking mga salita at unawain kung sino ang nanalo sa akin sa digmaan?
Walang pinagkaiba sa pagitan namin ni Kharag Singh.
Walang pagkakaiba sa pagitan ko at ni Kharag Singh at ang aking anyo ay sumasaklaw lamang sa buong wold.1736.
O Baldev! (ako) nagsasabi ng totoo,
“O Balram! Sinasabi ko sa iyo ang totoo, walang nakakaalam sa misteryong ito
Walang katulad nito sa mga mandirigma.
Walang mandirigma sa gitna ng mga mandirigmang katulad niya, na sa kanyang puso ay nananahan ang aking Pangalan nang may ganoong kalaliman.1737.
DOHRA
"Naninirahan sa sinapupunan ng ina sa loob ng sampung buwan, nang lumipas ang kanyang buhay sa pamamagitan ng pagsuko,
Kumakain at umiinom at nabubuhay lamang sa hangin, pagkatapos ay pinagkalooban siya ng Panginoon ng biyaya.1738.
“Humiling ang makapangyarihang Kharag Singh ng biyaya ng pagsakop sa kaaway at
Pagkatapos, sa loob ng labindalawang taon, siya ay nagsagawa ng pinakamabagsik na aausteridad.”1739.
CHAUPAI
Lumipas ang gabi at sumapit ang bukang-liwayway.
Natapos ang episode na ito at sumikat ang araw, nagising ang mga mandirigma ng magkabilang panig
Naghanda si Jarasandha ng isang hukbo at dumating sa larangan ng digmaan
Sa pag-aayos ng kanyang hukbo, si Jarasandh ay pumasok sa larangan ng digmaan at mula sa panig na ito, ang hukbo ng Yadava, na tinipon ang lahat ng mga mandirigma nito ay nagtakda ng sarili laban sa kaaway.1740.
SWAYYA
Si Balram mula sa panig na ito at ang kaaway mula sa kabilang panig kasama ang kanilang mga hukbo ay sumugod
Kinuha ni Balram ang kanyang araro sa kanyang kamay at hinahamon ang kanyang mga suntok sa kaaway
May namatay at nahulog sa lupa, may lumaban at may tumakas
Pagkatapos ay kinuha ni Balram ang kanyang mace sa kanyang kamay na nagpadala ng maraming mga kaaway sa tahanan ng Yama.1741.
Nagalit din si Lord Krishna at kinuha ni Dhanush ang kanyang busog at palaso at nagsimulang tumakbo.
Kinuha ni Krishna ang kanyang busog at mga palaso sa kanyang mga kamay at nagmartsa patungo sa magkabilang panig at bumagsak sa kaaway, nagdulot siya ng daloy ng dugo.
Isang malaking kapighatian ang dumating sa mga kabayo, mga elepante at mga may-ari ng karo
Walang maaaring manatili sa arena ng digmaan, lahat ay tumatakbo palayo, sila ay nasa galit at dalamhati at walang magawa.1742.
Nang tumakas ang front army, pinangunahan ni Sri Krishna ang kanyang puwersa.
Nang tumakas ang nagsasalubong na hukbo, napanatili ni Krishna sa matinding galit ang kanyang lakas at pag-iisip sa kanyang isipan, nakarating siya doon, kung saan nakatayo ang heneral ng hukbo.
Si Sri Krishna, dala ang lahat ng kanyang sandata, ay pumunta sa kinatatayuan ng hari (Jarasandha).
Hawak ang kanyang mga sandata, narating ni Krishna ang lugar na iyon, kung saan nakatayo ang haring Jarasandh, hinawakan niya ang kanyang busog at mga palaso at dinurog ang kaakuhan ni Jarasandh.1743.
Kapag ang mga palaso ay inilabas mula sa busog ni Sri Krishna, kung gayon sino ang makatatayo.
Nang maalis na ang mga palaso mula sa busog ni Krishna, sino ang makatatayo laban sa kanya? Ang mga natamaan ng mga palasong ito, nakarating sila sa tirahan ni Yama sa isang iglap
Walang ganoong mandirigma ang ipinanganak, na maaaring lumaban sa harap ni Krishna
Sinabi sa kanya ng mga mandirigma ng hari, “Darating si Krisna kasama ang kanyang hukbo upang patayin tayo.”1744.
Maraming mandirigma sa panig ng hari ang napatay, nang ang mga palaso ay pinalabas mula sa gilid ni Krishna.
Ang mga nakipaglaban kay Krishna, ay nakarating sa tirahan ni Yama
Nang makita ang pagkamatay ni (Sri Krishna) sa giyera, (ang mga kawal ng kaaway) ay nalungkot at nagsabi ng ganito (sa hari).
Nang makita ang palabas na ito, ang haring diyos ay nabalisa at sinabi at inutusan ang kanyang mga mandirigma, “Hayaan si Krishna na malapit sa akin, pagkatapos ay makikita ko.”1745.
Nang makita ng hari si Krishna na paparating, siya ay nagmartsa pasulong kasama ang kanyang hukbo
Dahilan niyang umabante ang kanyang mga mandirigma at kinuha ang kanyang kabibe sa kanyang kamay, hinipan niya ito
Sinabi ng makata na walang takot sa isip ng sinuman sa digmaan
Nang marinig ang tunog ng kabibe, nasasabik ang isipan ng mga mandirigma.1746.