Isang palaso ang tumama sa dibdib ni Krishna at tumagos hanggang sa mga balahibo
Ang palaso ay puno ng dugo at nakita ang kanyang dugo na umaagos mula sa kanyang mga paa, labis na nagalit si Krishna.
Ang makata na si Yash Kavi, ang pinakamataas na makata ng kanyang imahe, ay nagsabi ng ganito,
Ang palabas na ito ay parang si Garuda, ang hari ng mga ibon, na nilalamon ang anak ng dakilang ahas na si Takshak.1092.
Sa matinding galit, hinigpitan ni Krishna ang pana sa tali ng busog at pinalabas ito kay Gaj Singh.
Bumagsak si Gaj Singh sa lupa na parang tinutusok siya ng ahas
Si Hari Singh, na nakatayo roon, (naglalayon) sa kanya (ngunit) nang makita ang kanyang kalagayan, tumakbo siya palayo.
Si Hari Singh na nakatayo malapit sa kanya, na nakikita ang kanyang kalagayan, ay tumakas na parang liyebre na nakikita ang anyo ng isang leon.1093.
Nang tumakas si Hari Singh mula sa larangan ng digmaan, muling bumangon si Ran Singh sa matinding galit
Itinaas niya ang kanyang busog at palaso gamit ang kanyang lakas at nagsimulang lumaban
Pagkatapos ay hinamon niya si Sri Krishna sa ilang at sinabi,
Hinahamon niya si Krishna sa bukid na nagsasabing ��� tumigil muna sandali, saan ka pupunta? Nahulog ka sa kamay ng kamatayan.���1094.
Nang sabihin ni Ran Singh ang mga salitang ito, ngumiti si Hari Singh
Lumapit din siya para makipaglaban kay Krishna at hindi siya umatras
Dahil sa galit, sinabi niya kay Sri Krishna (na) nakilala ko (kayo) sa mga sintomas na ito.
Siya ay nagsalita kay Krishna sa galit, �Siya, na nakikipaglaban sa akin, ay itinuturing siyang nahulog sa mga kamay ng kamatayan.���1095.
Nang marinig ang kanyang mga salita, kinuha ni Krishna ang kanyang pana sa kanyang kamay
Nang makita ang kanyang malaking katawan at itinutok ang kanyang palaso sa kanyang ulo, pinalabas niya ito
Sa paghampas ng kanyang palaso, naputol ang ulo ni Hari Singh at nanatiling nakatayo ang kanyang baul
Ang pamumula ng dugo sa kanyang katawan ay tila nagmumungkahi na lumubog na ang araw ng kanyang ulo sa bundok ng Sumeru at muling kumakalat ang pamumula ng madaling araw.
Nang patayin ni Krishna si Hari Singh, si Ran Singh ay nahulog sa kanya
Nagsagawa siya ng isang kakila-kilabot na digmaan hawak ang kanyang mga sandata na busog at palaso, mga espada, tungkod atbp.
Nang makita ang baluti na pinalamutian sa (kanyang) katawan, ang makata ay bumigkas ng ganito.
Nang makita ang kanyang mga paa na nakasuot ng kanyang baluti, sinabi ng makata na tila sa kanya na ang isang lasing na elepante, sa kanyang galit, ay nahulog sa isang leon.1097.
Siya ay dumating at nakipaglaban kay Krishna at hindi man lang umuurong kahit isang hakbang
Pagkatapos ay kinuha niya ang kanyang mace sa kanyang kamay at nagsimulang hampasin ang kanyang mga suntok sa katawan ni Krishna
Nakita siya ni Sri Krishna na labis siyang nalubog sa Rauda Rasa.
Nang makita ang lahat ng ito, si Krishna ay napuno ng matinding galit, tinagilid niya ang kanyang mga kilay at kinuha ang kanyang discus sa kanyang kamay upang itumba siya sa lupa.1098.
Pagkatapos ay kumuha si Ran Singh ng isang sibat at pumunta upang patayin si Sri Krishna.
Kasabay nito, dinadala ang kanyang panganib sa kanyang kamay, binigyan ni Ran Singh ang suntok nito kay Krishna, ang bayani ng Yadava, upang patayin siya.
Bigla nitong hinampas si Krishna at napunit ang kanang braso, tumagos ito sa kabila
Ang pagtusok sa katawan ni Krishna ay nagmistulang isang babaeng ahas na nakapulupot sa puno ng sandalwood sa panahon ng tag-araw.1099.
Kinuha ni Krishna ang parehong punyal mula sa kanyang braso, pinaandar ito upang patayin ang kaaway
Ito ay tumama na parang liwanag sa loob ng mga ulap ng mga palaso at nagmistulang isang lumilipad na sisne
Tumama ito sa katawan ni Ran Singh at nakitang nawasak ang dibdib nito
Tila si Durga, napuno ng dugo, papatayin sina Shumbh at Nishumbh.1100.
Nang si Ran Singh ay pinatay sa pamamagitan ng isang sibat sa Ran-Bhoomi, pagkatapos ay umalis si Dhan Singh sa galit.
Nang mapatay si Ran Singh gamit ang punyal, pagkatapos ay tumakbo si Dhan Singh sa galit at kinuha ang kanyang sibat sa kanyang kamay na puti na sumisigaw, pinalo niya si Krishna.
Nang makita (ang sibat) na paparating, kinuha ni Shri Krishna ang kanyang espada at pinutol ito sa dalawang piraso at itinapon ito.
Nang makita siyang paparating, inilabas ni Krishna ang kanyang espada at sa kanyang suntok, pinutol ang kalaban sa dalawang bahagi at ang palabas na ito ay lumitaw na parang nakapatay ng malaking ahas ang Garuda.1101.
Iniligtas ang sarili mula sa pagkakasugat, kinuha ni Krishna ang busog at palaso at bumagsak sa kaaway
Ang labanan ay ipinaglaban sa loob ng apat na maburat (tagal ng panahon), kung saan hindi napatay ang kaaway, ni nasugatan si Krishna.
Ang kaaway sa kanyang galit ay nagpakawala ng palaso kay Krishna at mula sa gilid na ito ay binaril din ni Krishna ang kanyang palaso sa pamamagitan ng paghila ng kanyang busog.
Sinimulan niyang tingnan ang mukha ni Krishna at mula sa gilid na ito ay ngumiti si Krishna nang makita siya.1102.
Kinuha ng isa sa mga makapangyarihang mandirigma ni Krishna ang kanyang espada sa kanyang kamay at bumagsak kay Dhan Singh
Habang paparating, sumigaw siya ng napakalakas, nang tila tinakot ng elepante ang leon.
Kinuha ni Dhan Singh ang kanyang busog at palaso at inihagis ang kanyang ulo sa lupa
Ang panoorin na ito ay tila ganito na ang isang usa ay hindi namalayang nahulog sa bibig ng isang boa.1103.