Sri Dasam Granth

Página - 407


ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਬਾਨ ਲਗਿਯੋ ਉਰ ਮੈ ਗਡ ਕੈ ਸੋਊ ਪੰਖਨ ਲਉ ਸੁ ਗਯੋ ਹੈ ॥
sayaam ke baan lagiyo ur mai gadd kai soaoo pankhan lau su gayo hai |

Una flecha golpeó el pecho de Krishna y penetró hasta las plumas.

ਸ੍ਰਉਨ ਕੇ ਸੰਗਿ ਭਰਿਯੋ ਸਰ ਅੰਗ ਬਿਲੋਕਿ ਤਬੈ ਹਰਿ ਕੋਪ ਭਯੋ ਹੈ ॥
sraun ke sang bhariyo sar ang bilok tabai har kop bhayo hai |

La flecha se llenó de sangre y al ver su sangre fluir de sus extremidades, Krishna se enfureció mucho.

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤ ਦਯੋ ਹੈ ॥
taa chhab ko jas uch mahaa kab ne keh kai ih bhaat dayo hai |

El poeta Yash Kavi, el poeta supremo de su imagen, ha dicho así:

ਮਾਨਹੁ ਤਛਕ ਕੋ ਲਰਿਕਾ ਖਗਰਾਜ ਲਖਿਯੋ ਗਹਿ ਨੀਲ ਲਯੋ ਹੈ ॥੧੦੯੨॥
maanahu tachhak ko larikaa khagaraaj lakhiyo geh neel layo hai |1092|

Este espectáculo aparece como Garuda, el rey de los pájaros, tragándose al hijo de la gran serpiente Takshak.1092.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਰਿਸ ਕੈ ਸਰੁ ਰਾਜਨ ਬੀਚ ਕਸਾ ॥
sree brijanaath saraasan lai ris kai sar raajan beech kasaa |

Con gran furia, Krishna apretó la flecha en la cuerda del arco y la disparó hacia Gaj Singh.

ਗਜ ਸਿੰਘ ਕੋ ਬਾਨ ਅਚਾਨ ਹਨ੍ਯੋ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰਿਯੋ ਜਨ ਸਾਪ ਡਸਾ ॥
gaj singh ko baan achaan hanayo gir bhoom pariyo jan saap ddasaa |

Gaj Singh cayó al suelo como si le hubiera picado una serpiente.

ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਜੁ ਠਾਢੋ ਹੁਤੋ ਤਿਹ ਪੈ ਸੋਊ ਭਾਜ ਗਯੋ ਤਿਹ ਪੇਖਿ ਦਸਾ ॥
har singh ju tthaadto huto tih pai soaoo bhaaj gayo tih pekh dasaa |

Hari Singh, que estaba parado allí, (apuntó) hacia él (pero) al ver su condición, se escapó.

ਮਨੋ ਸਿੰਘ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਤ ਹੀ ਨ ਟਿਕਿਯੋ ਜੁ ਚਲਿਯੋ ਸਟਕਾਇ ਸਸਾ ॥੧੦੯੩॥
mano singh ko roop nihaarat hee na ttikiyo ju chaliyo sattakaae sasaa |1093|

Hari Singh, que estaba cerca de él, al ver su difícil situación, huyó como una liebre al ver la figura de un león.1093.

ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਤਜਿ ਖੇਤ ਚਲਿਯੋ ਰਨ ਸਿੰਘ ਉਠਿਯੋ ਪੁਨਿ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ॥
har singh jabai taj khet chaliyo ran singh utthiyo pun kop bhariyo |

Cuando Hari Singh huyó del campo de batalla, Ran Singh se levantó de nuevo con gran ira.

ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਪਾਨਿ ਲਯੋ ਬਹੁਰੋ ਬਲਿ ਕੋ ਰਨਿ ਜੁਧੁ ਕਰਿਯੋ ॥
dhan baan sanbhaar kai paan layo bahuro bal ko ran judh kariyo |

Levantó su arco y sus flechas usando su fuerza y comenzó a luchar.

ਉਨ ਹੂੰ ਪੁਨਿ ਬੀਚ ਅਯੋਧਨ ਕੇ ਹਰਿ ਕੋ ਲਲਕਾਰ ਕੈ ਇਉ ਉਚਰਿਯੋ ॥
aun hoon pun beech ayodhan ke har ko lalakaar kai iau uchariyo |

Luego desafió a Sri Krishna en el desierto y dijo:

ਅਬ ਜਾਤ ਕਹਾ ਥਿਰੁ ਹੋਹੁ ਘਰੀ ਹਮਰੇ ਅਸਿ ਕਾਲ ਕੇ ਹਾਥ ਪਰਿਯੋ ॥੧੦੯੪॥
ab jaat kahaa thir hohu gharee hamare as kaal ke haath pariyo |1094|

Desafió a Krishna en el campo diciendo “ahora detente un momento, ¿adónde vas? Habéis caído en manos de la muerte.”1094.

ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਰਨ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਸੁਨਿ ਕੈ ਮੁਸਕਾਨ੍ਰਯੋ ॥
eih bhaat kahiyo ran singh jabai har singh tabai sun kai musakaanrayo |

Cuando Ran Singh dijo estas palabras, Hari Singh sonrió.

ਆਇ ਅਰਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿਉ ਧਨੁ ਲੈ ਰਨ ਕੀ ਛਿਤ ਤੇ ਨਹੀ ਪੈਗ ਪਰਾਨ੍ਰਯੋ ॥
aae ariyo har siau dhan lai ran kee chhit te nahee paig paraanrayo |

Él también se adelantó para pelear con Krishna y no retrocedió.

ਕੋਪ ਕੈ ਬਾਤ ਕਹੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸੋ ਮੈ ਇਹ ਲਛਨ ਤੇ ਪਹਚਾਨ੍ਯੋ ॥
kop kai baat kahee jadubeer so mai ih lachhan te pahachaanayo |

Enojado, le dijo a Sri Krishna (que) te he reconocido por estos síntomas.

ਆਇ ਕੈ ਜੁਧ ਕੀਓ ਹਮ ਸੋ ਸੁ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਕਾਲ ਕੇ ਹਾਥ ਬਿਕਾਨ੍ਰਯੋ ॥੧੦੯੫॥
aae kai judh keeo ham so su bhalee bidh kaal ke haath bikaanrayo |1095|

Se dirigió a Krishna con ira: "Aquel que pelee conmigo, considérelo caído en manos de la muerte".

ਯੌ ਸੁਨ ਕੈ ਬਤੀਆ ਤਿਹ ਕੀ ਹਰਿ ਜੂ ਧਨੁ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਮੁਸਕ੍ਰਯੋ ਹੈ ॥
yau sun kai bateea tih kee har joo dhan lai kar mai musakrayo hai |

Al escuchar sus palabras, Krishna tomó su arco en su mano.

ਦੀਰਘੁ ਗਾਤ ਲਖਿਯੋ ਤਬ ਹੀ ਸਰ ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਅਰ ਸੀਸ ਤਕ੍ਰਯੋ ਹੈ ॥
deeragh gaat lakhiyo tab hee sar chhaadd dayo ar sees takrayo hai |

Al ver su gran cuerpo y apuntando su flecha a su cabeza, la disparó.

ਬਾਨ ਲਗਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਸਿਰ ਟੂਟਿ ਪਰਿਯੋ ਧਰ ਠਾਢੋ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥
baan lagiyo har singh tabai sir ttoott pariyo dhar tthaadto rahiyo hai |

Con el golpe de su flecha, la cabeza de Hari Singh fue cortada y su trompa quedó en pie.

ਮੇਰੁ ਕੇ ਸ੍ਰਿੰਗਹੁ ਤੇ ਉਤਰਿਯੋ ਸੁ ਮਨੋ ਰਵਿ ਅਸਤ ਕੋ ਪ੍ਰਾਤਿ ਭਯੋ ਹੈ ॥੧੦੯੬॥
mer ke sringahu te utariyo su mano rav asat ko praat bhayo hai |1096|

El enrojecimiento de la sangre en su cuerpo parecía sugerir que el sol de su cabeza en la montaña Sumeru se había puesto y nuevamente el enrojecimiento de la madrugada se estaba extendiendo.

ਮਾਰ ਲਯੋ ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਰਨ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਧਾਯੋ ॥
maar layo har singh jabai ran singh tabai har aoopar dhaayo |

Cuando Krishna mató a Hari Singh, Ran Singh cayó sobre él.

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰ ਮੈ ਅਤਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥
baan kamaan kripaan gadaa geh kai kar mai at judh machaayo |

Libró una guerra terrible sosteniendo sus armas, arco y flechas, espadas, mazas, etc.

ਕੌਚ ਸਜੇ ਨਿਜ ਅੰਗ ਮਹਾ ਲਖਿ ਕੈ ਕਬਿ ਨੇ ਇਹ ਬਾਤ ਸੁਨਾਯੋ ॥
kauach saje nij ang mahaa lakh kai kab ne ih baat sunaayo |

Al ver la armadura adornada sobre (su) cuerpo, el poeta recitó así.

ਮਾਨਹੁ ਮਤ ਕਰੀ ਬਨ ਮੈ ਰਿਸ ਕੈ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਕੇ ਊਪਰ ਆਯੋ ॥੧੦੯੭॥
maanahu mat karee ban mai ris kai mrigaraaj ke aoopar aayo |1097|

Al ver sus miembros adornados con su armadura, el poeta dice que le pareció que un elefante ebrio, en su furia, caía sobre un león.1097.

ਆਇ ਕੇ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਜੁਧੁ ਕਰਿਯੋ ਰਨ ਕੀ ਛਿਤਿ ਤੇ ਪਗੁ ਏਕ ਨ ਭਾਗਿਯੋ ॥
aae ke sayaam so judh kariyo ran kee chhit te pag ek na bhaagiyo |

Él vino y peleó con Krishna y ni siquiera retrocedió un paso.

ਫੇਰਿ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਕੋ ਤਨੁ ਤਾੜਨ ਲਾਗਿਯੋ ॥
fer gadaa geh kai kar mai brijabhookhan ko tan taarran laagiyo |

Luego tomó su maza en su mano y comenzó a golpear el cuerpo de Krishna.

ਸੋ ਮਧਸੂਦਨ ਜੂ ਲਖਿਯੋ ਰਸ ਰੁਦ੍ਰ ਬਿਖੈ ਅਤਿ ਇਹ ਪਾਗਿਯੋ ॥
so madhasoodan joo lakhiyo ras rudr bikhai at ih paagiyo |

Sri Krishna vio que estaba muy inmerso en Rauda Rasa.

ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਚਕ੍ਰ ਲਯੋ ਕਰ ਮੈ ਭੂਅ ਬਕ੍ਰ ਕਰੀ ਰਿਸ ਸੋ ਅਨੁਰਾਗਿਯੋ ॥੧੦੯੮॥
sree har chakr layo kar mai bhooa bakr karee ris so anuraagiyo |1098|

Al ver todo esto, Krishna se llenó de gran ira, arqueó las cejas y tomó su disco en la mano para derribarlo al suelo.1098.

ਲੈ ਬਰਛੀ ਰਨ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਮਾਰਨ ਕਾਜ ਚਲਾਈ ॥
lai barachhee ran singh tabai jadubeer ke maaran kaaj chalaaee |

Entonces Ran Singh tomó una lanza y fue a matar a Sri Krishna.

ਜਾਇ ਲਗੀ ਹਰਿ ਕੋ ਅਨਚੇਤ ਦਈ ਭੁਜ ਫੋਰ ਕੈ ਪਾਰਿ ਦਿਖਾਈ ॥
jaae lagee har ko anachet dee bhuj for kai paar dikhaaee |

Al mismo tiempo, tomando el peligro en sus manos, Ran Singh le dio su golpe a Krishna, el héroe Yadava, para matarlo.

ਲਾਗ ਰਹੀ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਤਨ ਸਿਉ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਈ ॥
laag rahee prabh ke tan siau upamaa tih kee kab bhaakh sunaaee |

De repente golpeó a Krishna y, desgarrándole el brazo derecho, penetró hacia el otro lado.

ਮਾਨਹੁ ਗ੍ਰੀਖਮ ਕੀ ਰੁਤਿ ਭੀਤਰ ਨਾਗਨਿ ਚੰਦਨ ਸਿਉ ਲਪਟਾਈ ॥੧੦੯੯॥
maanahu greekham kee rut bheetar naagan chandan siau lapattaaee |1099|

Perforando el cuerpo de Krishna apareció como una serpiente hembra enrollando un árbol de sándalo en la temporada de verano.1099.

ਸ੍ਯਾਮ ਉਖਾਰ ਕੈ ਸੋ ਬਰਛੀ ਭੁਜ ਤੇ ਅਰਿ ਮਾਰਨ ਹੇਤ ਚਲਾਈ ॥
sayaam ukhaar kai so barachhee bhuj te ar maaran het chalaaee |

Krishna extrayendo la misma daga de su brazo, la puso en movimiento para matar al enemigo.

ਬਾਨਨ ਕੇ ਘਨ ਬੀਚ ਚਲੀ ਚਪਲਾ ਕਿਧੌ ਹੰਸ ਕੀ ਅੰਸ ਤਚਾਈ ॥
baanan ke ghan beech chalee chapalaa kidhau hans kee ans tachaaee |

Golpeó como un rayo dentro de las nubes de flechas y apareció como un cisne volador.

ਜਾਇ ਲਗੀ ਤਿਹ ਕੇ ਤਨ ਮੈ ਉਰਿ ਫੋਰਿ ਦਈ ਉਹਿ ਓਰ ਦਿਖਾਈ ॥
jaae lagee tih ke tan mai ur for dee uhi or dikhaaee |

Golpeó el cuerpo de Ran Singh y se vio su pecho destrozado.

ਕਾਲਿਕਾ ਮਾਨਹੁ ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੀ ਹਨਿ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਕੋ ਮਾਰਨ ਧਾਈ ॥੧੧੦੦॥
kaalikaa maanahu sraun bharee han sunbh nisunbh ko maaran dhaaee |1100|

Parecía que Durga, bañado en sangre, iba a matar a Shumbh y Nishumbh.1100.

ਰਨ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਰਣਿ ਸਾਗ ਹਨ੍ਯੋ ਧਨ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਕਰਿ ਕੋਪੁ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥
ran singh jabai ran saag hanayo dhan singh tabai kar kop sidhaariyo |

Cuando Ran Singh fue asesinado por una lanza en Ran-Bhoomi, Dhan Singh se fue enojado.

ਧਾਇ ਪਰਿਯੋ ਕਰਿ ਲੈ ਬਰਛਾ ਲਲਕਾਰ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਝਾਰਿਯੋ ॥
dhaae pariyo kar lai barachhaa lalakaar kai sree har aoopar jhaariyo |

Cuando Ran Singh fue asesinado con la daga, Dhan Singh corrió furioso y, tomando su lanza en su mano, gritando blanco, le infligió un golpe a Krishna.

ਆਵਤ ਸੋ ਲਖਿਯੋ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਕਾਰ ਕੈ ਖਗ ਸੁ ਦੁਇ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥
aavat so lakhiyo ghan sayaam nikaar kai khag su due kar ddaariyo |

Al ver venir (la lanza), Shri Krishna sacó su espada, la cortó en dos pedazos y la arrojó.

ਭੂਮਿ ਦੁਟੂਕ ਹੋਇ ਟੂਟ ਪਰਿਯੋ ਸੁ ਮਨੋ ਖਗਰਾਜ ਬਡੋ ਅਹਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੧੦੧॥
bhoom duttook hoe ttoott pariyo su mano khagaraaj baddo eh maariyo |1101|

Al verlo venir, Krishna sacó su espada y con su golpe cortó al enemigo en dos mitades y este espectáculo parecía como si el Garuda hubiera matado una enorme serpiente.1101.

ਘਾਉ ਬਚਾਇ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸਰਾਸਨੁ ਲੈ ਅਰਿ ਊਪਰਿ ਧਾਯੋ ॥
ghaau bachaae kai sree jadubeer saraasan lai ar aoopar dhaayo |

Salvándose de ser herido, Krishna tomó arco y flechas y cayó sobre el enemigo.

ਚਾਰ ਮਹੂਰਤ ਜੁਧ ਭਯੋ ਹਰਿ ਘਾਇ ਨ ਹੁਇ ਉਹਿ ਕੋ ਨਹੀ ਘਾਯੋ ॥
chaar mahoorat judh bhayo har ghaae na hue uhi ko nahee ghaayo |

La batalla se libró durante cuatro maburats (lapso de tiempo), en los que ni el enemigo murió ni Krishna resultó herido.

ਰੋਸ ਕੈ ਬਾਨ ਹਨ੍ਯੋ ਹਰਿ ਕਉ ਹਰਿ ਹੂੰ ਤਿਹ ਖੈਚ ਕੈ ਬਾਨ ਲਗਾਯੋ ॥
ros kai baan hanayo har kau har hoon tih khaich kai baan lagaayo |

El enemigo en su ira disparó una flecha sobre Krishna y desde este lado Krishna también disparó su flecha tirando de su arco.

ਦੇਖ ਰਹਿਯੋ ਮੁਖ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੋ ਹਰਿ ਹੂੰ ਮੁਖ ਦੇਖ ਰਹਿਯੋ ਮੁਸਕਾਯੋ ॥੧੧੦੨॥
dekh rahiyo mukh sree har ko har hoon mukh dekh rahiyo musakaayo |1102|

Comenzó a mirar el rostro de Krishna y desde este lado Krishna al verlo sonrió.1102.

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਬੀਰ ਬਲੀ ਅਸਿ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਧਨ ਸਿੰਘ ਪੈ ਧਾਯੋ ॥
sree jadubeer ko beer balee as lai kar mai dhan singh pai dhaayo |

Uno de los poderosos guerreros de Krishna tomó su espada en la mano y cayó sobre Dhan Singh.

ਆਵਤ ਹੀ ਲਲਕਾਰ ਪਰਿਯੋ ਗਜਿ ਮਾਨਹੁ ਕੇਹਰਿ ਕਉ ਡਰਪਾਯੋ ॥
aavat hee lalakaar pariyo gaj maanahu kehar kau ddarapaayo |

Mientras venía, gritó tan fuerte, cuando parecía que el elefante había asustado al león.

ਤਉ ਧਨ ਸਿੰਘ ਸਰਾਸਨੁ ਲੈ ਸਰ ਸੋ ਤਿਹ ਕੋ ਸਿਰ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥
tau dhan singh saraasan lai sar so tih ko sir bhoom giraayo |

Tomando su arco y sus flechas, Dhan Singh arrojó su cabeza al suelo.

ਜਿਉ ਅਹਿ ਰਾਜ ਕੇ ਆਨਨ ਭੀਤਰ ਆਨਿ ਪਰਿਯੋ ਮ੍ਰਿਗ ਜਾਨ ਨ ਪਾਯੋ ॥੧੧੦੩॥
jiau eh raaj ke aanan bheetar aan pariyo mrig jaan na paayo |1103|

Este espectáculo parecía así que un venado había caído sin saberlo en la boca de una boa.1103.