Sri Dasam Granth

Página - 377


ਮੈਨ ਕੀ ਮਾਨੋ ਸਾਣ ਬਨੀ ਦੋਊ ਭਉਹ ਮਨੋ ਅਖੀਯਾ ਸਮ ਗਾਸੀ ॥
main kee maano saan banee doaoo bhauh mano akheeyaa sam gaasee |

Aquellos cuyo cuerpo era como el oro y belleza como la luna, aquellos cuya gloria era como la del dios del amor y cuyas cejas eran como flechas.

ਦੇਖਤ ਜਾ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਖ ਹੋ ਨਹਿ ਦੇਖਤ ਹੀ ਤਿਹ ਹੋਤ ਉਦਾਸੀ ॥
dekhat jaa at hee sukh ho neh dekhat hee tih hot udaasee |

Ver lo que da una gran felicidad y no ver causa tristeza.

ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਨਾ ਸਸਿ ਪੈ ਜਲ ਕੀ ਮਨੋ ਕੰਜ ਮੁਖੀ ਭਈ ਸੂਕਿ ਜਰਾ ਸੀ ॥੮੧੧॥
sayaam binaa sas pai jal kee mano kanj mukhee bhee sook jaraa see |811|

Al ver a quién, se alcanzó una felicidad extrema y al no ver a quién, la mente experimentó tristeza, esas gopis se marchitaron como el ápodal en el agua sin los rayos de la luna.811.

ਰਥ ਊਪਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਚੜਾਇ ਕੈ ਸੋ ਸੰਗਿ ਲੈ ਸਭ ਗੋਪ ਤਹਾ ਕੋ ਗਏ ਹੈ ॥
rath aoopar sayaam charraae kai so sang lai sabh gop tahaa ko ge hai |

Tomando a todos los gopas con él en carros, Krishna se fue.

ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਸੁ ਰਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਜਿਨ ਕੇ ਮਨ ਬੀਚ ਸੁ ਸੋਕ ਭਏ ਹੈ ॥
gvaaraneeyaa su rahee grih mai jin ke man beech su sok bhe hai |

Las gopis permanecieron dentro de sus hogares y el sufrimiento de su mente aumentó abundantemente.

ਠਾਢਿ ਉਡੀਕਤ ਗੋਪਿ ਜਹਾ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਦੋਊ ਏ ਸੋ ਅਏ ਹੈ ॥
tthaadt uddeekat gop jahaa tih tthaur bikhai doaoo e so ae hai |

Al lugar donde las gopis se habían reunido y esperaban a Krishna, ambos hermanos, Krishna y Balram, fueron allí.

ਸੁੰਦਰ ਹੈ ਸਸਿ ਸੇ ਜਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਕੰਚਨ ਸੇ ਤਨ ਰੂਪ ਛਏ ਹੈ ॥੮੧੨॥
sundar hai sas se jin ke mukh kanchan se tan roop chhe hai |812|

Los rostros de ambos hermanos eran hermosos como la luna y los cuerpos como el oro.812.

ਜਬ ਹੀ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕੇ ਸੰਗ ਕਿਧੌ ਜਮੁਨਾ ਪੈ ਗਏ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਕ ਸਬੈ ॥
jab hee akraoor ke sang kidhau jamunaa pai ge brij lok sabai |

Cuando Akrur llegó a la orilla del Yamuna con toda la gente, y luego vio el amor de todos, Akrur se arrepintió en su mente.

ਅਕ੍ਰੂਰ ਹੀ ਚਿੰਤ ਕਰੀ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਪਾਪ ਕਰਿਯੋ ਹਮਹੂੰ ਸੁ ਅਬੈ ॥
akraoor hee chint karee man mai at paap kariyo hamahoon su abai |

Pensó que había pecado profusamente al llevarse a Krishna de ese lugar.

ਤਬ ਹੀ ਤਜ ਕੈ ਰਥ ਬੀਚ ਧਸਿਯੋ ਜਲ ਕੇ ਸੰਧਿਆ ਕਰਬੇ ਕੋ ਤਬੈ ॥
tab hee taj kai rath beech dhasiyo jal ke sandhiaa karabe ko tabai |

Sólo entonces dejó el carro (Akrur) y entró al agua de inmediato para hacer anochecer.

ਇਹ ਕੋ ਮਰਿ ਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕੰਸ ਬਲੀ ਜੁ ਭਈ ਇਹ ਕੀ ਅਤਿ ਚਿੰਤ ਜਬੈ ॥੮੧੩॥
eih ko mar hai nrip kans balee ju bhee ih kee at chint jabai |813|

Pensando así, entró en el agua del río para realizar la oración sandhya y se preocupó al pensar que el poderoso Kansa mataría a Krishna.813.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਨਾਤ ਜਬੈ ਅਕ੍ਰੂਰ ਮਨਿ ਹਰਿ ਕੋ ਕਰਿਯੋ ਬਿਚਾਰ ॥
naat jabai akraoor man har ko kariyo bichaar |

Cuando Akrur contempló (matar) a Sri Krishna mientras se bañaba.

ਤਬ ਤਿਹ ਕੋ ਜਲ ਮੈ ਤਬੈ ਦਰਸਨ ਦਯੋ ਮੁਰਾਰਿ ॥੮੧੪॥
tab tih ko jal mai tabai darasan dayo muraar |814|

Mientras se bañaba, cuando Akrur recordó a Lored Krishna, entonces el Señor (Murari) se manifestó en forma real.814.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਮੁੰਡ ਹਜਾਰ ਭੁਜਾ ਸਹਸੇ ਦਸ ਸੇਸ ਕੇ ਆਸਨ ਪੈ ਸੁ ਬਿਰਾਜੈ ॥
mundd hajaar bhujaa sahase das ses ke aasan pai su biraajai |

Akruru vio que Krishna, con miles de cabezas y miles de brazos, estaba sentado en el lecho de Sheshanaga.

ਪੀਤ ਲਸੈ ਪਟ ਚਕ੍ਰ ਕਰੈ ਜਿਹ ਕੇ ਕਰ ਭੀਤਰ ਨੰਦਗ ਛਾਜੈ ॥
peet lasai patt chakr karai jih ke kar bheetar nandag chhaajai |

Ha vestido las vestiduras amarillas y tenía el disco y la espada en sus manos.

ਬੀਚ ਤਬੈ ਜਮੁਨਾ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਫੁਨਿ ਸਾਧਹਿ ਕੇ ਹਰਬੇ ਡਰ ਕਾਜੈ ॥
beech tabai jamunaa pragattiyo fun saadheh ke harabe ddar kaajai |

De la misma forma Krishna se manifestó a Akrur en Yamuna.

ਜਾ ਕੋ ਕਰਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਹੈ ਜਿਹ ਦੇਖਤ ਹੀ ਘਟ ਸਾਵਨ ਲਾਜੈ ॥੮੧੫॥
jaa ko kariyo sabh hee jag hai jih dekhat hee ghatt saavan laajai |815|

Akrur vio que Krishna, el quitador de los dolores de los santos, tiene bajo su control al mundo entero y tiene tal brillantez que los poderes de Sawan se sienten tímidos.815.

ਜਲ ਤੇ ਕਢ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖ ਕੈ ਮਥੁਰਾ ਕੋ ਚਲਿਯੋ ਮਨ ਆਨੰਦ ਪਾਈ ॥
jal te kadt kai man mai sukh kai mathuraa ko chaliyo man aanand paaee |

Entonces Akrur, saliendo del agua y con gran comodidad, se dirigió hacia Mathura.

ਧਾਇ ਗਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਪੁਰ ਮੈ ਹਰਿ ਮਾਰਨ ਕੀ ਨ ਕਰੀ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
dhaae gayo nrip ke pur mai har maaran kee na karee duchitaaee |

Corrió al palacio del rey y ya no tenía miedo de que mataran a Krishna.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਨ ਕੋ ਮਥੁਰਾ ਕੀ ਜੁਰੀ ਸਭ ਆਨਿ ਲੁਕਾਈ ॥
kaanrah ko roop nihaaran ko mathuraa kee juree sabh aan lukaaee |

Al ver la belleza de Krishna, todos los habitantes de Mathura se reunieron para mirarlo.

ਜਾ ਕੇ ਕਛੂ ਤਨ ਮੈ ਦੁਖੁ ਹੋ ਹਰਿ ਦੇਖਤ ਹੀ ਸੋਊ ਪਾਰ ਪਰਾਈ ॥੮੧੬॥
jaa ke kachhoo tan mai dukh ho har dekhat hee soaoo paar paraaee |816|

La persona que tenía alguna leve dolencia en su cuerpo, la misma era eliminada al ver a Krishna.816.

ਹਰਿ ਆਗਮ ਕੀ ਸੁਨ ਕੈ ਬਤੀਆ ਉਠ ਕੈ ਮਥੁਰਾ ਕੀ ਸਭੈ ਤ੍ਰੀਅ ਧਾਈ ॥
har aagam kee sun kai bateea utth kai mathuraa kee sabhai treea dhaaee |

Al enterarse de la llegada de Krishna, todas las mujeres de Mathura corrieron (para tener su vista)

ਆਵਤ ਥੋ ਰਥ ਬੀਚ ਚੜਿਯੋ ਚਲਿ ਕੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਸੋਊ ਆਈ ॥
aavat tho rath beech charriyo chal kai tih tthaur bikhai soaoo aaee |

En la dirección en que iba el carro, allí se reunieron todos,

ਮੂਰਤਿ ਦੇਖ ਕੈ ਰੀਝ ਰਹੀ ਹਰਿ ਆਨਨ ਓਰ ਰਹੀ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
moorat dekh kai reejh rahee har aanan or rahee liv laaee |

Estaban complacidos de ver la encantadora elegancia de Krishna y siguieron viendo sólo hacia ese lado.

ਸੋਕ ਕਥਾ ਜਿਤਨੀ ਮਨ ਥੀ ਇਹ ਓਰ ਨਿਹਾਰਿ ਦਈ ਬਿਸਰਾਈ ॥੮੧੭॥
sok kathaa jitanee man thee ih or nihaar dee bisaraaee |817|

Cualquier dolor que tuvieran en su mente, el mismo desapareció al ver a Krishna.817.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧੇ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਨੰਦ ਅਉ ਗੋਪਿਨ ਸਹਿਤ ਮਥੁਰਾ ਪ੍ਰਵੇਸ ਕਰਣੰ ॥
eit sree dasam sikandhe puraane bachitr naattak granthe krisanaavataare kaanrah joo nand aau gopin sahit mathuraa praves karanan |

Fin del capítulo titulado “La llegada de Krishna a Mathura junto con Nand y gopas” en Krishnavatar (basado en Dasham Skandh Purana) en Bachittar Natak.

ਅਥ ਕੰਸ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥
ath kans badh kathanan |

Ahora comienza la descripción del asesinato de Kansas.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਮਥੁਰਾ ਪੁਰ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਕਬਿ ਮਨ ਮੈ ਕਹੀ ਬਿਚਾਰਿ ॥
mathuraa pur kee prabhaa kab man mai kahee bichaar |

El poeta tras reflexionar ha descrito la belleza de la ciudad de Mathura.

ਸੋਭਾ ਜਿਹ ਦੇਖਤ ਸੁ ਕਬਿ ਕਰਿ ਨਹਿ ਸਕਤਿ ਉਚਾਰ ॥੮੧੮॥
sobhaa jih dekhat su kab kar neh sakat uchaar |818|

Su gloria es tal que los poetas no pueden describirla.818.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਜਿਹ ਕੀ ਜਟਿਤ ਨਗ ਭੀਤਰ ਹੈ ਦਮਕੈ ਦੁਤਿ ਮਾਨਹੁ ਬਿਜੁ ਛਟਾ ॥
jih kee jattit nag bheetar hai damakai dut maanahu bij chhattaa |

La ciudad repleta de gemas parece el relámpago.

ਜਮੁਨਾ ਜਿਹ ਸੁੰਦਰ ਤੀਰ ਬਹੈ ਸੁ ਬਿਰਾਜਤ ਹੈ ਜਿਹ ਭਾਤਿ ਅਟਾ ॥
jamunaa jih sundar teer bahai su biraajat hai jih bhaat attaa |

El río Yamuna fluye a su lado y sus partes lucen espléndidas.

ਬ੍ਰਹਮਾ ਜਿਹ ਦੇਖਤ ਰੀਝ ਰਹੈ ਰਿਝਵੈ ਪਿਖਿ ਤਾ ਧਰ ਸੀਸ ਜਟਾ ॥
brahamaa jih dekhat reejh rahai rijhavai pikh taa dhar sees jattaa |

Al verlo, Shiva y Brahma se alegran.

ਇਹ ਭਾਤਿ ਪ੍ਰਭਾ ਧਰਿ ਹੈ ਪੁਰਿ ਧਾਮ ਸੁ ਬਾਤ ਕਰੈ ਸੰਗ ਮੇਘ ਘਟਾ ॥੮੧੯॥
eih bhaat prabhaa dhar hai pur dhaam su baat karai sang megh ghattaa |819|

Las casas de la ciudad son tan altas que parecen tocar las nubes.819.

ਹਰਿ ਆਵਤ ਥੋ ਮਗ ਬੀਚ ਚਲਿਯੋ ਰਿਪੁ ਕੋ ਧੁਬੀਆ ਮਗ ਏਕ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
har aavat tho mag beech chaliyo rip ko dhubeea mag ek nihaariyo |

Cuando Krishna iba, vio a un lavandero en el camino.

ਜਉ ਸੁ ਗਹੇ ਤਿਹ ਤੇ ਪਟ ਤਉ ਕੁਪਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਤਿਹ ਨਾਮ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
jau su gahe tih te patt tau kup kai nrip ko tih naam uchaariyo |

Cuando Krishna le quitó la ropa, él, enojado, comenzó a llorar por el rey.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਬੈ ਰਿਸ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ਸੰਗ ਅੰਗੁਲਿਕਾ ਤਿਹ ਕੇ ਮੁਖ ਮਾਰਿਓ ॥
kaanrah tabai ris kai man mai sang angulikaa tih ke mukh maario |

Krishna, enfureciéndose mentalmente, lo abofeteó.

ਇਉ ਗਿਰ ਗਯੋ ਧਰਨੀ ਪਰ ਸੋ ਪਟ ਜਿਉ ਧੁਬੀਆ ਪਟ ਸੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰਿਓ ॥੮੨੦॥
eiau gir gayo dharanee par so patt jiau dhubeea patt sang prahaario |820|

Después de esta paliza cayó muerto al suelo, como un lavandero que tira la ropa al suelo.820.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਸੋ ਹਰਿ ਕਹੀ ਰਿਪੁ ਧੁਬੀਆ ਕਹੁ ਕੂਟਿ ॥
sabh gvaaran so har kahee rip dhubeea kahu koott |

Shri Krishna les dijo a todos los Gwalas que le dieran Kutapa Char al lavandero de Vari (Kans).

ਬਸਤ੍ਰ ਜਿਤੇ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਸਕਲ ਲੇਹੁ ਸਭਨ ਕੋ ਲੂਟਿ ॥੮੨੧॥
basatr jite nrip ke sakal lehu sabhan ko loott |821|

Después de golpear al lavandero, Krishna dijo a todos los gopas que saquearan toda la ropa del rey.821.

ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |

SORATA

ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਗ੍ਵਾਰ ਅਜਾਨ ਬਸਤ੍ਰ ਪਹਿਰ ਜਾਨਤ ਨਹੀ ॥
brij ke gvaar ajaan basatr pahir jaanat nahee |

Los ignorantes gopas de Braja no sabían cómo usar esas ropas.

ਬਾਕਾਤਾ ਤ੍ਰੀਆ ਆਨਿ ਚੀਰ ਪੈਨ੍ਰਹਾਏ ਤਿਨ ਤਨੈ ॥੮੨੨॥
baakaataa treea aan cheer painrahaae tin tanai |822|

La mujer del lavandero vino a ponerles la ropa.822.

ਰਾਜਾ ਪ੍ਰੀਛਤ ਬਾਚ ਸੁਕ ਸੋ ॥
raajaa preechhat baach suk so |

Discurso del rey Parikshat dirigido a Shuka: