ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Página - 309
ਰੂਪ ਉਹੀ ਪਟ ਕੇ ਰੰਗ ਹੈ ਵਹ ਰੰਗ ਵਹੈ ਸਬ ਹੀ ਬਛਰਾ ਕੋ ॥
roop uhee patt ke rang hai vah rang vahai sab hee bachharaa ko |Lo mismo forma las mismas prendas y exactamente el mismo color de las pantorrillas,
ਸਾਝਿ ਪਰੀ ਸੋ ਗਏ ਹਰਿ ਜੀ ਗ੍ਰਹਿ ਕੋਈ ਲਖੈ ਇਤਨੋ ਬਲ ਕਾ ਕੋ ॥
saajh paree so ge har jee greh koee lakhai itano bal kaa ko |Cuando cayó la tarde, Krishna regresó a su casa ¿quién está allí para juzgar su poder?
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁ ਲਖੇ ਨ ਲਖੇ ਇਕ ਆਦਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਮਨੀ ਮਨ ਜਾ ਕੋ ॥
maat pitaa su lakhe na lakhe ik aad ko naam manee man jaa ko |Brahma pensó que los padres, al ver todo esto,
ਬਾਤ ਇਹੀ ਸਮਝੀ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਹੈ ਅਬ ਖੇਲ ਸਮਾਪਤਿ ਵਾ ਕੋ ॥੧੭੯॥
baat ihee samajhee man mai ih hai ab khel samaapat vaa ko |179|Entiende todo el asunto y el juego de Krishna ahora estaría terminado.179.
ਚੂਮ ਲਯੋ ਜਸੁਦਾ ਸੁਤ ਕੋ ਸਿਰ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਜਾਇ ਉਠੇ ਮੁਰਲੀ ਤੋ ॥
choom layo jasudaa sut ko sir kaanrah bajaae utthe muralee to |Cuando Krishna tocaba su flauta, Yashoda besaba su cabeza y
ਬਾਲ ਲਖੇ ਅਪੁਨੋ ਨ ਕਿਨੀ ਜਨ ਗੋ ਦਵਰੀ ਤਿਹ ਸੋ ਹਿਤ ਕੀਤੋ ॥
baal lakhe apuno na kinee jan go davaree tih so hit keeto |Ninguno más le prestó atención a su hijo, todos amaban a Krishna.
ਹੋਤ ਕੁਲਾਹਲ ਪੈ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਨਹਿ ਹੋਤ ਇਤੇ ਸੁ ਕਹੂੰ ਕਿਮ ਬੀਤੋ ॥
hot kulaahal pai brij mai neh hot ite su kahoon kim beeto |Cualquier tumulto que haya en Braja, no hay tal tumulto en ningún otro lugar, no se sabe cómo está pasando el tiempo.
ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸਨੇ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਨ ਲੇਹ ਬਲਾਇ ਬਧੁ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀਤੋ ॥੧੮੦॥
gaavat geet sane har gvaaran leh balaae badh brij keeto |180|Krishna comenzó a cantar canciones con las gopis junto con las mujeres recién casadas.180.
ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਹਰਿ ਜੀ ਉਠ ਕੈ ਬਨ ਬੀਚ ਗਏ ਸੰਗ ਲੈ ਕਰ ਬਛੇ ॥
praat bhe har jee utth kai ban beech ge sang lai kar bachhe |Cuando amaneció, Krishna fue nuevamente al bosque llevándose los terneros consigo.
ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਫਿਰਾਵਤ ਹੈ ਛਟਕਾ ਗਹਿ ਗਵਾਰ ਸਭੈ ਕਰਿ ਹਛੇ ॥
gaavat geet firaavat hai chhattakaa geh gavaar sabhai kar hachhe |Vio allí a todos los chicos gopa cantando canciones y haciendo girar sus mazas.
ਖੇਲਤ ਖੇਲਤ ਨੰਦ ਕੋ ਨੰਦ ਸੁ ਆਪ ਹੀ ਤੇ ਗਿਰਿ ਕੋ ਉਠਿ ਗਛੇ ॥
khelat khelat nand ko nand su aap hee te gir ko utth gachhe |Continuando la obra, Krishna se dirigió hacia la montaña.
ਕੋਊ ਕਹੈ ਇਹ ਖੇਦ ਗਹੈ ਹਮ ਕੋਊ ਕਹੈ ਇਹ ਨਾਹਨਿ ਨਛੇ ॥੧੮੧॥
koaoo kahai ih khed gahai ham koaoo kahai ih naahan nachhe |181|Alguien dijo que Krishna estaba enojado con ellos y alguien dijo que no se encontraba bien.181.
ਹੋਇ ਇਕਤ੍ਰ ਸਨੈ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਨ ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਸੰਗਿ ਪੈ ਸਭ ਗਾਈ ॥
hoe ikatr sanai har gvaaran lai apune sang pai sabh gaaee |Krishna siguió adelante con los niños y las vacas.
ਦੇਖਿ ਤਿਨੈ ਗਿਰਿ ਕੇ ਸਿਰ ਤੇ ਮਨ ਮੋਹਿ ਬਢਾਇ ਸਭੈ ਉਠਿ ਧਾਈ ॥
dekh tinai gir ke sir te man mohi badtaae sabhai utth dhaaee |Al verlos en la cima de la montaña, todos corrieron hacia ellos, los gopas también fueron hacia ellos.
ਗੋਪ ਗਏ ਤਿਨ ਪੈ ਚਲ ਕੈ ਜਬ ਜਾਤ ਪਿਖੀ ਤਿਨ ਨੈਨਨ ਮਾਈ ॥
gop ge tin pai chal kai jab jaat pikhee tin nainan maaee |Yashoda también vio este espectáculo: Krishna estaba allí parado, enojado, sin moverse.
ਰੋਹ ਭਰੇ ਸੁ ਖਰੇ ਨ ਟਰੇ ਸੁਤ ਨੰਦਹਿ ਕੇ ਕਹੁ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥੧੮੨॥
roh bhare su khare na ttare sut nandeh ke kahu baat sunaaee |182|Y toda esta gente le dijo muchas cosas a Krishna.182.
ਨੰਦ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਪ੍ਰਤਿ ॥
nand baach kaanrah prat |Discurso de Nand dirigido a Krishna:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਕਿਉ ਸੁਤ ਗਊਅਨ ਲਿਆਇ ਇਹਾ ਇਹ ਤੈ ਹਮਰੋ ਸਭ ਹੀ ਦਧਿ ਖੋਯੋ ॥
kiau sut gaooan liaae ihaa ih tai hamaro sabh hee dadh khoyo |“¡Oh hijo! ¿Por qué has traído las vacas aquí? De esta manera, la producción de leche para nosotros ha disminuido.
ਚੂੰਘ ਗਏ ਬਛਰਾ ਇਨ ਕੇ ਇਹ ਤੇ ਹਮਰੇ ਮਨ ਮੈ ਭ੍ਰਮ ਹੋਯੋ ॥
choongh ge bachharaa in ke ih te hamare man mai bhram hoyo |Todos los terneros han bebido su leche y esta ilusión persiste en nuestra mente”
ਕਾਨ੍ਰਹ ਫਰੇਬ ਕਰਿਯੋ ਤਿਨ ਸੋ ਮਨ ਮੋਹ ਮਹਾ ਤਿਨ ਕੇ ਜੁ ਕਰੋਯੋ ॥
kaanrah fareb kariyo tin so man moh mahaa tin ke ju karoyo |Krishna no les dijo nada y de esta manera aumentó su sentimiento de apego.
ਬਾਰਿ ਭਯੋ ਤਤ ਕ੍ਰੋਧ ਮਨੋ ਤਿਹ ਮੈ ਜਲ ਸੀਤਲ ਮੋਹ ਸਮੋਯੋ ॥੧੮੩॥
baar bhayo tat krodh mano tih mai jal seetal moh samoyo |183|Al ver la forma de Krishna, la ira de todos se enfrió como el agua.183.
ਮੋਹਿ ਬਢਿਯੋ ਤਿਨ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਨਹਿ ਛੋਡਿ ਸਕੈ ਅਪਨੇ ਸੁਤ ਕੋਊ ॥
mohi badtiyo tin ke man mai neh chhodd sakai apane sut koaoo |El cariño aumentó en la mente de todos, porque ninguno podía abandonar a su hijo.
ਗਊਅਨ ਛੋਡਿ ਸਕੈ ਬਛਰੇ ਇਤਨੋ ਮਨ ਮੋਹ ਕਰੈ ਤਬ ਸੋਊ ॥
gaooan chhodd sakai bachhare itano man moh karai tab soaoo |El cariño de vacas y terneros podría quedar abandonado
ਪੈ ਗਰੂਏ ਗ੍ਰਿਹਿ ਗੇ ਸੰਗਿ ਲੈ ਤਿਨ ਚਉਕਿ ਹਲੀ ਇਹਿ ਬਾਤ ਲਖੋਊ ॥
pai garooe grihi ge sang lai tin chauk halee ihi baat lakhoaoo |En el camino, poco a poco, recordando todas estas cosas, todos se fueron a sus casas.
ਦੇਵ ਡਰੀ ਮਮਤਾ ਇਨ ਪੈ ਕਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕਿਧੋ ਹਰਿ ਕੋ ਇਹ ਹੋਊ ॥੧੮੪॥
dev ddaree mamataa in pai ki charitr kidho har ko ih hoaoo |184|Al ver todo esto, Yashoda también se asustó y pensó que era posible que se tratara de algún milagro de Krishna.184.
ਸਾਲ ਬਿਤੀਤ ਭਇਓ ਜਬ ਹੀ ਹਰਿ ਜੀ ਬਨ ਬੀਚ ਗਏ ਦਿਨ ਕਉਨੈ ॥
saal biteet bheio jab hee har jee ban beech ge din kaunai |Cuando pasó el año, un día Sri Krishna fue a Ban.
ਦੇਖਨ ਕਉਤਕ ਕੌ ਚਤੁਰਾਨਨ ਸੀਘ੍ਰ ਭਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਉਠਿ ਗਉਨੈ ॥
dekhan kautak kau chaturaanan seeghr bhayo tih ko utth gaunai |Después de varios años, una vez que Krishna fue al bosque, Brahma también llegó allí para ver su maravillosa obra.
ਗ੍ਵਾਰ ਵਹੈ ਬਛੁਰੇ ਸੰਗਿ ਹੈ ਵਹ ਚਕ੍ਰਿਤ ਜਾਇ ਗਇਓ ਹੁਇ ਤਉਨੈ ॥
gvaar vahai bachhure sang hai vah chakrit jaae geio hue taunai |Quedó asombrado al ver los mismos niños gopa y terneros que había robado.
ਦੇਖਿ ਤਿਨੈ ਡਰ ਕੈ ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਆਇ ਕੈ ਆਨੰਦ ਦੁੰਦਭਿ ਛਉਨੈ ॥੧੮੫॥
dekh tinai ddar kai par paaein aae kai aanand dundabh chhaunai |185|Al ver todo esto, Brahma cayó a los pies de Krishna, con miedo y en dicha comenzó a tocar instrumentos musicales haciendo mella en los regocijos.185.
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਪ੍ਰਤਿ ॥
brahamaa baach kaanrah joo prat |Discurso de Brahma dirigido a Krishna:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਹੇ ਕਰੁਣਾ ਨਿਧਿ ਹੇ ਜਗ ਕੇ ਪਤਿ ਅਚੁਤ ਹੇ ਬਿਨਤੀ ਸੁਨ ਲੀਜੈ ॥
he karunaa nidh he jag ke pat achut he binatee sun leejai |“¡Oh Señor del mundo! ¡Tesoro de la Misericordia! ¡Señor inmortal! Escucha mi petición
ਚੂਕ ਭਈ ਹਮ ਤੇ ਤੁਮਰੀ ਤਿਹ ਤੇ ਅਪਰਾਧ ਛਿਮਾਪਨ ਕੀਜੈ ॥
chook bhee ham te tumaree tih te aparaadh chhimaapan keejai |Me he equivocado, por favor perdónenme por esta falta”
ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਇਹ ਬਾਤ ਛਿਮੀ ਹਮ ਨ ਬਿਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਛਾਡਿ ਕੈ ਪੀਜੈ ॥
kaanrah kahee ih baat chhimee ham na bikh amrit chhaadd kai peejai |Krishna dijo: “He perdonado, pero al abandonar el néctar, el veneno no debe tomarse.
ਲਿਆਉ ਕਹਿਓਨ ਲਿਆਇ ਹੋਂ ਜਾਹ ਸਿਤਾਬ ਅਈਯੋ ਨਹੀ ਢੀਲ ਕਰੀਜੈ ॥੧੮੬॥
liaau kahion liaae hon jaah sitaab aeeyo nahee dteel kareejai |186|Id y traed sin demora a todos los hombres y animales.”186.
ਲੈ ਬਛਰੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਤਬ ਹੀ ਛਿਨ ਮੈ ਚਲ ਕੈ ਹਰਿ ਜੀ ਪਹਿ ਆਯੋ ॥
lai bachharai brahamaa tab hee chhin mai chal kai har jee peh aayo |Brahma trajo todos los terneros y gopas en un instante.
ਕਾਨ੍ਰਹ ਮਿਲੇ ਜਬ ਹੀ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰ ਤਬੈ ਮਨ ਮੈ ਤਿਨ ਹੰਰ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥
kaanrah mile jab hee sabh gvaar tabai man mai tin hanr sukh paayo |Cuando todos los niños gopa conocieron a Krishna, todos se sintieron muy complacidos.
ਲੋਪ ਭਯੋ ਸੰਗਿ ਕੇ ਬਛਰੇ ਤਬ ਭੇਦ ਕਿਨੀ ਲਖਿ ਜਾਨ ਨ ਪਾਯੋ ॥
lop bhayo sang ke bachhare tab bhed kinee lakh jaan na paayo |Con esto, todos los becerros hechos por el maya de Krishna, desaparecieron, pero nadie pudo conocer este misterio.
ਬਾਲ ਬੁਝੀ ਨ ਕਿਨੀ ਉਠਿ ਬੋਲਿ ਸੁ ਲਿਆਉ ਵਹੈ ਹਮ ਜੋ ਮਿਲਿ ਖਾਯੋ ॥੧੮੭॥
baal bujhee na kinee utth bol su liaau vahai ham jo mil khaayo |187|Lo que hayas traído, podremos comerlo todos juntos.”187.
ਹੋਇ ਇਕਤ੍ਰ ਕਿਧੋ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਲਕ ਅੰਨ ਅਚਿਯੋ ਸਭਨੋ ਜੁ ਪੁਰਾਨੋ ॥
hoe ikatr kidho brij baalak an achiyo sabhano ju puraano |Los muchachos de Braja juntaron toda la comida vieja y comenzaron a comerla.
ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਹਮ ਨਾਗ ਹਨ੍ਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਇਹ ਖੇਲ ਕਿਨੀ ਨਹਿ ਜਾਨੋ ॥
kaanrah kahee ham naag hanayo har ko ih khel kinee neh jaano |Krishna dijo: "He matado a la Naga (serpiente), pero nadie podría saber acerca de esta obra.
ਹੋਇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਮਹਾ ਮਨ ਮੈ ਗਰੜਾਧੁਜ ਕੋ ਕਰਿ ਰਛਕ ਮਾਨੋ ॥
hoe prasan mahaa man mai gararraadhuj ko kar rachhak maano |Todos estaban contentos de considerar al garuda (arrendajo azul) como su protector.
ਦਾਨ ਦਯੋ ਹਮ ਕੋ ਜੀਅ ਕੋ ਇਹ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਪਹਿ ਜਾਇ ਬਖਾਨੋ ॥੧੮੮॥
daan dayo ham ko jeea ko ih maat pitaa peh jaae bakhaano |188|Y Krishna dijo: "Puedes decir esto en tu casa que el Señor ha protegido nuestra vida".
ਇਤਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਛਰੇ ਆਨ ਪਾਇ ਪਰਾ ॥
eit brahamaa bachhare aan paae paraa |Fin de la descripción de “La venida de Brahma junto con los terneros y cayendo a los pies de Krishna”.
ਅਥ ਧੇਨਕ ਦੈਤ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥
ath dhenak dait badh kathanan |Ahora comienza la descripción del asesinato del demonio llamado Dhenuka.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਬਾਰਹ ਸਾਲ ਬਿਤੀਤ ਭਏ ਤੁ ਲਗੇ ਤਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਚਰਾਵਨ ਗਾਈ ॥
baarah saal biteet bhe tu lage tab kaanrah charaavan gaaee |Krishna fue a pastar las vacas hasta los doce años.