ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Página - 482
ਤਾ ਤੇ ਬੜੋ ਜਢ ਹੈ ਮ੍ਰਿਗ ਭੂਪਤਿ ਕੇਹਰਿ ਸੋ ਰਨ ਜੀਤਨਿ ਆਯੋ ॥੧੮੪੬॥
taa te barro jadt hai mrig bhoopat kehar so ran jeetan aayo |1846|Sólo sueñan con tu victoria sobre el león.1846.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਜਿਹ ਸੁਭਟਨ ਬਲਿ ਲਰਤ ਹੈ ਤੇ ਸਭ ਗਏ ਪਰਾਇ ॥
jih subhattan bal larat hai te sabh ge paraae |“Los guerreros con cuya fuerza lucháis, todos han huido.
ਕੈ ਲਰ ਮਰਿ ਕੈ ਭਾਗ ਸਠਿ ਕੈ ਪਗ ਹਰਿ ਕੇ ਪਾਇ ॥੧੮੪੭॥
kai lar mar kai bhaag satth kai pag har ke paae |1847|Por eso, ¡oh tonto! O huyes mientras luchas o caes a los pies de Krishna”. 1847.
ਜਰਾਸੰਧਿ ਨ੍ਰਿਪ ਬਾਚ ਹਲੀ ਸੋ ॥
jaraasandh nrip baach halee so |Discurso de Jarasandh dirigido a Balram:
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਕਹਾ ਭਯੋ ਮਮ ਓਰ ਕੇ ਸੂਰ ਹਨੇ ਸੰਗ੍ਰਾਮਿ ॥
kahaa bhayo mam or ke soor hane sangraam |Qué pasó, todos los héroes de mi lado murieron en la guerra.
ਲਰਬੋ ਮਰਬੋ ਜੀਤਬੋ ਇਹ ਸੁਭਟਨ ਕੇ ਕਾਮਿ ॥੧੮੪੮॥
larabo marabo jeetabo ih subhattan ke kaam |1848|“¿Qué pasa si los guerreros de mi bando han sido asesinados? Las tareas de los guerreros son luchar, morir o obtener la victoria”. 1848.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਮਨਿ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ਤਬ ਭੂਪ ਹਲੀ ਕਹੁ ਬਾਨ ਚਲਾਯੋ ॥
yau keh kai man kop bhariyo tab bhoop halee kahu baan chalaayo |Diciendo esto, con gran furia, el rey disparó una flecha hacia Balram.
ਲਾਗਤਿ ਹੀ ਨਟ ਸਾਲ ਭਯੋ ਤਨ ਮੈ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥
laagat hee natt saal bhayo tan mai balibhadr mahaa dukh paayo |Que cuando lo golpeó le dio una agonía extrema.
ਮੂਰਛ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਸ੍ਯੰਦਨ ਬੀਚ ਗਿਰਿਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਕਬਿ ਨੈ ਜਸੁ ਗਾਯੋ ॥
moorachh hvai kar sayandan beech giriyo tih ko kab nai jas gaayo |Se desmayó y cayó en el carro. El poeta (Shyam) lo ha comparado así.
ਮਾਨਹੁ ਬਾਨ ਭੁਜੰਗ ਡਸਿਯੋ ਧਨ ਧਾਮ ਸਬੈ ਮਨ ਤੇ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥੧੮੪੯॥
maanahu baan bhujang ddasiyo dhan dhaam sabai man te bisaraayo |1849|Quedó inconsciente y cayó en su carro como si la flecha con forma de serpiente le hubiera picado y se hubiera caído olvidando su riqueza y su hogar.1849.
ਬਹੁਰੋ ਚਿਤ ਚੇਤ ਭਯੋ ਬਲਦੇਵ ਚਿਤੇ ਅਰਿ ਕੇ ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥
bahuro chit chet bhayo baladev chite ar ke at kop badtaayo |Cuando Balram recuperó la conciencia, se enfureció mucho.
ਭਾਰੀ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰਿ ਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਬਧ ਕਾਰਨ ਤਾਰਨ ਆਯੋ ॥
bhaaree gadaa geh kai kar mai nrip ke badh kaaran taaran aayo |Agarró su enorme maza y se preparó nuevamente en el campo de batalla para matar al enemigo.
ਪਾਉ ਪਿਆਦੇ ਹੁਇ ਸ੍ਯੰਦਨ ਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਤ ਭਾਤਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥
paau piaade hue sayandan te kab sayaam kahai it bhaat sidhaayo |El poeta Shyam dice, bajó del carro y fue a pie y así fue.
ਅਉਰ ਕਿਸੀ ਭਟ ਜਾਨਿਯੋ ਨਹੀ ਕਬਿ ਦਉਰ ਪਰਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਨੇ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥੧੮੫੦॥
aaur kisee bhatt jaaniyo nahee kab daur pariyo nrip ne lakh paayo |1850|Dejando su carro, huyó incluso a pie y nadie podía verlo excepto el rey.1850.
ਆਵਤ ਦੇਖਿ ਹਲਾਯੁਧ ਕੋ ਸੁ ਭਯੋ ਤਬ ਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋਪਮਈ ਹੈ ॥
aavat dekh halaayudh ko su bhayo tab hee nrip kopamee hai |Al ver venir a Balarama, el rey se enfurece.
ਜੁਧ ਹੀ ਕਉ ਸਮੁਹਾਇ ਭਯੋ ਨਿਜ ਪਾਨਿ ਕਮਾਨ ਸੁ ਤਾਨਿ ਲਈ ਹੈ ॥
judh hee kau samuhaae bhayo nij paan kamaan su taan lee hai |Al ver venir a Balram, el rey se enfureció y tirando de su arco con la mano, se preparó para la guerra.
ਲ੍ਰਯਾਇਓ ਹੁਤੇ ਚਪਲਾ ਸੀ ਗਦਾ ਸਰ ਏਕ ਹੀ ਸਿਉ ਸੋਊ ਕਾਟ ਦਈ ਹੈ ॥
lrayaaeio hute chapalaa see gadaa sar ek hee siau soaoo kaatt dee hai |(Balram quien) había traído una maza como un rayo, con una sola flecha lo ha derribado.
ਸਤ੍ਰੁ ਕੋ ਮਾਰਨ ਕੀ ਬਲਿਭਦ੍ਰਹਿ ਮਾਨਹੁ ਆਸ ਦੁਟੂਕ ਭਈ ਹੈ ॥੧੮੫੧॥
satru ko maaran kee balibhadreh maanahu aas duttook bhee hai |1851|Interceptó la maza que venía como un rayo y de esta manera, la esperanza de Balram de matar al enemigo se hizo añicos.1851.
ਕਾਟ ਗਦਾ ਜਬ ਐਸੇ ਦਈ ਤਬ ਹੀ ਬਲਿ ਢਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਸੰਭਾਰੀ ॥
kaatt gadaa jab aaise dee tab hee bal dtaal kripaan sanbhaaree |Cuando el rey interceptó la maza, Balram tomó su espada y su escudo.
ਧਾਇ ਚਲਿਯੋ ਅਰਿ ਮਾਰਨਿ ਕਾਰਨਿ ਸੰਕ ਕਛੂ ਚਿਤ ਮੈ ਨ ਬਿਚਾਰੀ ॥
dhaae chaliyo ar maaran kaaran sank kachhoo chit mai na bichaaree |Marchó hacia adelante para matar al enemigo sin miedo.
ਭੂਪ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਆਵਤ ਕੋ ਗਰਜਿਯੋ ਬਰਖਾ ਕਰਿ ਬਾਨਨਿ ਭਾਰੀ ॥
bhoop nihaar kai aavat ko garajiyo barakhaa kar baanan bhaaree |El rey, al verlo venir, lanzó sus flechas y tronó.
ਢਾਲ ਦਈ ਸਤ ਧਾ ਕਰਿ ਕੈ ਕਰ ਕੀ ਕਰਵਾਰਿ ਤ੍ਰਿਧਾ ਕਰ ਡਾਰੀ ॥੧੮੫੨॥
dtaal dee sat dhaa kar kai kar kee karavaar tridhaa kar ddaaree |1852|Cortó el escudo de Balram en cien partes y la espada en tres. 1852.
ਢਾਲ ਕਟੀ ਤਰਵਾਰਿ ਗਈ ਕਟਿ ਐਸੇ ਹਲਾਯੁਧ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
dtaal kattee taravaar gee katt aaise halaayudh sayaam nihaariyo |(Cuando) se cortó el escudo y también se cortó la espada, (en ese momento) Sri Krishna vio a Balarama en tal estado.
ਮਾਰਤ ਹੈ ਬਲਿ ਕੋ ਅਬ ਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਯੌ ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮਾਝਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
maarat hai bal ko ab hee nrip yau apune man maajh bichaariyo |Krishna vio a Balram con su escudo y espada rotos y de este lado, el rey Jarasandh pensó en matarlo en el mismo instante.
ਚਕ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਮੁਰਾਰਿ ਤਬੈ ਕਰਿ ਜੁਧ ਕੇ ਹੇਤ ਚਲਿਯੋ ਬਲ ਧਾਰਿਯੋ ॥
chakr sanbhaar muraar tabai kar judh ke het chaliyo bal dhaariyo |Entonces Krishna avanzó para pelear, sosteniendo su disco.
ਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ਤੂ ਭਿਰ ਮੋ ਸੰਗ ਆਇ ਕੈ ਰਾਮ ਭਨੈ ਇਮ ਸ੍ਯਾਮ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥੧੮੫੩॥
re nrip too bhir mo sang aae kai raam bhanai im sayaam pukaariyo |1853|Según el poeta Ram, empezó a desafiar al rey a luchar. 1853.
ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਰਨ ਮੈ ਸੁਨਿ ਭੂਪਤਿ ਜੂਝ ਮਚਾਵਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸਿਉ ਆਯੋ ॥
yau bateeyaa ran mai sun bhoopat joojh machaavan sayaam siau aayo |Al escuchar el desafío de Krishna, el rey avanzó para hacer la guerra.
ਰੋਸਿ ਬਢਾਇ ਘਨੋ ਚਿਤ ਮੈ ਕਰ ਕੇ ਬਰ ਸੋ ਧਨੁ ਤਾਨਿ ਚਢਾਯੋ ॥
ros badtaae ghano chit mai kar ke bar so dhan taan chadtaayo |Se enfureció y colocó su flecha en su arco.
ਦੀਰਘ ਕਉਚ ਸਜੇ ਤਨ ਮੋ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਜਸੁ ਇਉ ਉਪਜਾਯੋ ॥
deeragh kauch saje tan mo kab ke man mai jas iau upajaayo |Una pesada armadura estaba adornada en (su) cuerpo, tal deseo surgió en la mente del poeta.
ਮਾਨਹੁ ਜੁਧ ਸਮੇ ਰਿਸ ਕੈ ਰਘੁਨਾਥ ਕੇ ਊਪਰਿ ਰਾਵਨ ਆਯੋ ॥੧੮੫੪॥
maanahu judh same ris kai raghunaath ke aoopar raavan aayo |1854|Debido a la gruesa armadura de su cuerpo, el rey Jarasandh parecía Ravana cayendo sobre Ram, muy enfurecido por la guerra. 1854.
ਆਵਤ ਭਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਤਉ ਧਨੁ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥
aavat bhayo nrip sayaam ke saamuhe tau dhan sree brijanaath sanbhaariyo |(Cuando) el rey apareció ante Sri Krishna, Shyam ji agarró el arco.
ਧਾਵਤ ਭਯੋ ਹਿਤ ਤੇ ਹਰਿ ਸਾਮੁਹੇ ਤ੍ਰਾਸ ਕਛੂ ਚਿਤ ਮੈ ਨ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
dhaavat bhayo hit te har saamuhe traas kachhoo chit mai na bichaariyo |Al ver al rey venir frente a él, Krishna levantó su arco y se presentó ante el rey sin miedo.
ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਤਾਨਿ ਕਮਾਨ ਸੁ ਬਾਨ ਲੈ ਸਤ੍ਰ ਕੇ ਛਤ੍ਰ ਪੈ ਮਾਰਿਯੋ ॥
kaan pramaan lau taan kamaan su baan lai satr ke chhatr pai maariyo |Llevando el arco a su oreja, disparó su flecha al dosel del enemigo y en un instante, el dosel cayó y se rompió en pedazos.
ਖੰਡ ਹੁਇ ਖੰਡ ਗਿਰਿਯੋ ਛਿਤ ਮੈ ਮਨੋ ਚੰਦ ਕੋ ਰਾਹੁ ਨੇ ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿਯੋ ॥੧੮੫੫॥
khandd hue khandd giriyo chhit mai mano chand ko raahu ne maar bidaariyo |1855|Parecía que Rahu había roto la luna en fragmentos. 1855.
ਛਤ੍ਰ ਕਟਿਓ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਹੀ ਮਨ ਭੂਪਤਿ ਕੋਪ ਭਯੋ ਹੈ ॥
chhatr kattio nrip ko jab hee tab hee man bhoopat kop bhayo hai |Al talar el dosel, el rey se enfureció mucho.
ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਓਰ ਕੁਦ੍ਰਿਸਟਿ ਚਿਤੈ ਕਰਿ ਉਗ੍ਰ ਸਰਾਸਨ ਹਾਥਿ ਲਯੋ ਹੈ ॥
sayaam kee or kudrisatt chitai kar ugr saraasan haath layo hai |Y él, mirando hacia Krishna con mirada malvada, tomó su terrible arco en su mano.
ਜੋਰ ਸੋ ਖੈਚਨ ਲਾਗਿਯੋ ਤਹਾ ਨਹਿ ਐਚ ਸਕੇ ਕਰ ਕੰਪ ਭਯੋ ਹੈ ॥
jor so khaichan laagiyo tahaa neh aaich sake kar kanp bhayo hai |Comenzó a tirar del arco con fuerza, pero le temblaba la mano y no podía tirar del arco.
ਲੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਮੁਰਾਰਿ ਤਬੈ ਤਿਹ ਚਾਪ ਚਟਾਕ ਦੈ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਹੈ ॥੧੮੫੬॥
lai dhan baan muraar tabai tih chaap chattaak dai kaatt dayo hai |1856|Al mismo tiempo, Krishna con su arco y flechas interceptó con un tirón el arco de Jarasandh.1856.
ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਸਰਾਸਨ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਤਬ ਭੂਪਤਿ ਕੋਪੁ ਕੀਯੋ ਮਨ ਮੈ ॥
brijaraaj saraasan kaatt dayo tab bhoopat kop keeyo man mai |(Cuando) Sri Krishna cortó el arco (de Jarasandha), el rey se enojó en su corazón.
ਕਰਵਾਰਿ ਸੰਭਾਰਿ ਮਹਾ ਬਲ ਧਾਰਿ ਹਕਾਰਿ ਪਰਿਯੋ ਰਿਪੁ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ॥
karavaar sanbhaar mahaa bal dhaar hakaar pariyo rip ke gan mai |Cuando Krishna interceptó el arco de Jarasandh, él, enfurecido y desafiante, tomó su espada en su mano y cayó sobre el ejército enemigo.
ਤਹਾ ਢਾਲ ਸੋ ਢਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਸੋ ਯੌ ਅਟਕੇ ਖਟਕੇ ਰਨ ਮੈ ॥
tahaa dtaal so dtaal kripaan kripaan so yau attake khattake ran mai |(Entonces) escudo con escudo y kirpan con kirpan así enredados y resonantes en el campo de batalla,
ਮਨੋ ਜ੍ਵਾਲ ਦਵਾਨਲ ਕੀ ਲਪਟੈ ਚਟਕੈ ਪਟਕੈ ਤ੍ਰਿਨ ਜਿਉ ਬਨ ਮੈ ॥੧੮੫੭॥
mano jvaal davaanal kee lapattai chattakai pattakai trin jiau ban mai |1857|El escudo chocaba con el escudo y la espada con la espada, como si la paja, al quemarse, hiciera un crujido al ser incendiada en el bosque. 1857.
ਘੂਮਤ ਘਾਇਲ ਹੁਇ ਇਕ ਬੀਰ ਫਿਰੈ ਇਕ ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੇ ਭਭਕਾਤੇ ॥
ghoomat ghaaeil hue ik beer firai ik sraun bhare bhabhakaate |Alguien, herido, vagaba, escupiendo sangre y alguien vagaba sin cabeza, convirtiéndose sólo en un tronco sin cabeza.
ਏਕ ਕਬੰਧ ਫਿਰੈ ਬਿਨੁ ਸੀਸ ਲਖੈ ਤਿਨ ਕਾਇਰ ਹੈ ਬਿਲਲਾਤੇ ॥
ek kabandh firai bin sees lakhai tin kaaeir hai bilalaate |Viendo que los cobardes se asustan
ਤ੍ਯਾਗਿ ਚਲੇ ਇਕ ਆਹਵ ਕੌ ਇਕ ਡੋਲਤ ਜੁਧਹਿ ਕੇ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ॥
tayaag chale ik aahav kau ik ddolat judheh ke rang raate |Algunos de los guerreros, abandonando la contienda, huyen.