Sri Dasam Granth

Página - 819


ਤਬ ਲੌ ਮੁਗਲ ਆਇ ਹੀ ਗਯੋ ॥
tab lau mugal aae hee gayo |

El mogol no estaba lejos y al verlo

ਸੇਖਹਿ ਡਾਰਿ ਗੋਨਿ ਮਹਿ ਦੀਯੋ ॥੭॥
sekheh ddaar gon meh deeyo |7|

Atrapó al jeque en una bolsa de arpillera.(7)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਤਿਹ ਪਾਛੇ ਕੁਟਵਾਰ ਕੇ ਗਏ ਪਯਾਦੇ ਆਇ ॥
tih paachhe kuttavaar ke ge payaade aae |

Mientras tanto, entraron los agentes de la ciudad Kotwal, el oficial de la comisaría.

ਤੁਰਤੁ ਕੁਠਰਿਯਾ ਨਾਜ ਕੀ ਮੁਗਲਹਿ ਦਯੋ ਦੁਰਾਇ ॥੮॥
turat kutthariyaa naaj kee mugaleh dayo duraae |8|

Hizo que el mogol corriera hacia la sala de maíz.(8)

ਘੇਰਿ ਪਯਾਦਨ ਜਬ ਲਈ ਰਹਿਯੋ ਨ ਕਛੂ ਉਪਾਇ ॥
gher payaadan jab lee rahiyo na kachhoo upaae |

Los agentes rodearon la casa por todos lados y al no ver escapatoria, prendió fuego a la casa.

ਨਿਕਸਿ ਆਪੁ ਠਾਢੀ ਭਈ ਗ੍ਰਿਹ ਕੌ ਆਗਿ ਲਗਾਇ ॥੯॥
nikas aap tthaadtee bhee grih kau aag lagaae |9|

Y salió de la casa y se quedó allí.(9)

ਦੁਹੂੰ ਹਾਥ ਪੀਟਤ ਭਈ ਜਰਿਯੋ ਜਰਿਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਭਾਖਿ ॥
duhoon haath peettat bhee jariyo jariyo grih bhaakh |

Ella comenzó a lamentarse en voz alta golpeándose el pecho: 'Mi casa está ardiendo, mi casa está ardiendo'.

ਵੈ ਚਾਰੌ ਤਾ ਮੈ ਜਰੇ ਕਿਨਹੂੰ ਨ ਹੇਰੀ ਰਾਖਿ ॥੧੦॥
vai chaarau taa mai jare kinahoon na heree raakh |10|

Los cuatro murieron quemados y nadie encontró siquiera sus cenizas.(10)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਸਟਮੇ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੮॥੧੫੫॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade asattame charitr samaapatam sat subham sat |8|155|afajoon|

Octava parábola de Chritars auspiciosos Conversación del Raja y el Ministro, completada con bendición. (8)(155)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਸਹਰ ਲਹੌਰ ਬਿਖੈ ਹੁਤੀ ਏਕ ਬਹੁਰਿਯਾ ਸਾਹ ॥
sahar lahauar bikhai hutee ek bahuriyaa saah |

La esposa de un comerciante vivía en la ciudad de Lahore.

ਕਮਲ ਨਿਰਖਿ ਲੋਚਨ ਜਲਤ ਹੇਰਿ ਲਜਤ ਮੁਖ ਮਾਹ ॥੧॥
kamal nirakh lochan jalat her lajat mukh maah |1|

Sus ojos brillantes hicieron que incluso las flores se sonrojaran.(1)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

chaupaee

ਸ੍ਰੀ ਜਗਜੋਤਿ ਮਤੀ ਤਿਹ ਨਾਮਾ ॥
sree jagajot matee tih naamaa |

Su nombre era Jagjyoti Mati.

ਜਾ ਸਮ ਔਰ ਨ ਜਗ ਮੋ ਬਾਮਾ ॥
jaa sam aauar na jag mo baamaa |

Conocida como Jag Jot Mati, no había nadie igual a ella en belleza en el mundo.

ਅਧਿਕ ਤਰੁਨ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਰਾਜੈ ॥
adhik tarun kee prabhaa biraajai |

(Tenía tal) belleza impresionante

ਲਖਿ ਤਾ ਕੌ ਤੜਿਤਾ ਤਨ ਲਾਜੈ ॥੨॥
lakh taa kau tarritaa tan laajai |2|

A su vista, el rayo también se sintió humillado.(2)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਇਕ ਰਾਜਾ ਅਟਕਤ ਭਯੋ ਨਿਰਖਿ ਤਰਨਿ ਕੇ ਅੰਗ ॥
eik raajaa attakat bhayo nirakh taran ke ang |

Impresionado por su belleza figurativa, un Raja estaba impregnado de lujuria.

ਰਤਿ ਮਾਨੀ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕੈ ਅਤਿ ਹਿਤ ਚਿਤ ਕੈ ਸੰਗ ॥੩॥
rat maanee ruch maan kai at hit chit kai sang |3|

Con determinación, le presentó su propuesta de hacerle el amor.(3)

ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਪਰ ਅਟਕਤ ਭਈ ਨਿਤਿ ਗ੍ਰਿਹ ਲੇਤ ਬੁਲਾਇ ॥
so nrip par attakat bhee nit grih let bulaae |

Ella también se enamoró del Raja y, a través de su doncella,

ਚਿਤ੍ਰਕਲਾ ਇਕ ਸਹਚਰੀ ਤਿਹ ਗ੍ਰਿਹ ਤਾਹਿ ਪਠਾਇ ॥੪॥
chitrakalaa ik sahacharee tih grih taeh patthaae |4|

Chitarkala, llamó al Raja a su casa.(4)

ਚਿਤ੍ਰਕਲਾ ਜੋ ਸਹਚਰੀ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ॥
chitrakalaa jo sahacharee so nrip roop nihaar |

Al ver al Raja, la propia Chitarkala cayó al suelo.

ਗਿਰੀ ਮੂਰਛਨਾ ਹ੍ਵੈ ਧਰਨਿ ਹਰ ਅਰਿ ਸਰ ਗਯੋ ਮਾਰਿ ॥੫॥
giree moorachhanaa hvai dharan har ar sar gayo maar |5|

Cupido, el adversario de Shiva, la había traspasado con su flecha de amor.(5)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

chaupaee

ਉਠਤ ਬਚਨ ਨ੍ਰਿਪ ਸਾਥ ਉਚਾਰੇ ॥
autthat bachan nrip saath uchaare |

Cuando se despertó, dijo:

ਆਜੁ ਭਜੋ ਮੁਹਿ ਰਾਜ ਪਿਆਰੇ ॥
aaj bhajo muhi raaj piaare |

'Oh mi Raja, por favor haz el amor conmigo.

ਹੇਰਿ ਤੁਮੈ ਹਰ ਅਰਿ ਬਸ ਭਈ ॥
her tumai har ar bas bhee |

'Tu vista me ha puesto en las garras de la pasión

ਮੋ ਕਹ ਬਿਸਰਿ ਸਕਲ ਸੁਧਿ ਗਈ ॥੬॥
mo kah bisar sakal sudh gee |6|

Y he perdido todos mis sentidos.'(6)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਨ੍ਰਿਪ ਨ ਕਰਿਯੋ ਤਾ ਸੌ ਭੋਗ ਬਨਾਇ ॥
sunat bachan nrip na kariyo taa sau bhog banaae |

El Raja se negó a hacer el amor con ella. Furiosa, trajo al Raja con ella (a la casa de Jag Jog Mati)

ਸੰਗ ਲ੍ਯਾਇ ਇਹ ਖਾਇ ਰਿਸਿ ਕਹਿਯੋ ਸਾਹ ਸੌ ਜਾਇ ॥੭॥
sang layaae ih khaae ris kahiyo saah sau jaae |7|

Pero fue donde el comerciante y le dijo que un hombre estaba visitando su casa en su ausencia.(7)

ਅੜਿਲ ॥
arril |

aril

ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਤਿਹ ਸਾਹ ਤੁਰਤ ਘਰ ਆਇਯੋ ॥
sunat bachan tih saah turat ghar aaeiyo |

Al oír esto, volvió inmediatamente a su casa y quedó muy afligido.

ਲਖਿਯੋ ਤਵਨ ਤ੍ਰਿਯ ਭੇਦ ਅਧਿਕ ਦੁਖ ਪਾਇਯੋ ॥
lakhiyo tavan triy bhed adhik dukh paaeiyo |

Al ver el secreto engañoso de su esposa.

ਮੋਰਿ ਨਿਰਖਿ ਪਤਿ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਜਿਯ ਤੇ ਮਾਰਿ ਹੈ ॥
mor nirakh pat nrip ko jiy te maar hai |

La esposa pensó que, al verla con el Raja, él (el marido) la mataría.

ਹੋ ਤਾ ਪਾਛੇ ਹਮਹੂੰ ਕੌ ਤੁਰਤ ਸੰਘਾਰਿ ਹੈ ॥੮॥
ho taa paachhe hamahoon kau turat sanghaar hai |8|

Él y, después, acabaría con ella también.(8)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਤਾ ਤੇ ਆਗੇ ਕੀਜਿਯੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਤੁਰਤ ਉਪਾਇ ॥
taa te aage keejiyai nrip ko turat upaae |

Ella pensó: 'Debo hacer algo para salvar al Raja. debo servir

ਜਿਯ ਤੇ ਜਿਯਤ ਨਿਕਾਰਿਯੈ ਭੋਜਨ ਭਲੋ ਖਵਾਇ ॥੯॥
jiy te jiyat nikaariyai bhojan bhalo khavaae |9|

Comida delicada para mi marido y despídelo.'(9)

ਇਕ ਸਫ ਬੀਚ ਲਪੇਟਿ ਤਿਹ ਧਰਿਯੋ ਭੀਤ ਸੋ ਲਾਇ ॥
eik saf beech lapett tih dhariyo bheet so laae |

Envolvió al Raja en un saco de arpillera y lo colocó cerca de la pared.

ਜਾਇ ਸਾਹ ਆਗੇ ਲਿਯੌ ਭੋਜਨ ਭਲੋ ਮੰਗਾਇ ॥੧੦॥
jaae saah aage liyau bhojan bhalo mangaae |10|

Recibió con gran placer a su marido comerciante y le preparó abundante comida.(10)

ਅੜਿਲ ॥
arril |

aril

ਭੋਜਨ ਭਲੋ ਸਾਹ ਕੌ ਤਾਹਿ ਖਵਾਇਯੋ ॥
bhojan bhalo saah kau taeh khavaaeiyo |

Le dio a Shah una buena comida.

ਬਹੁਰਿ ਬਚਨ ਤਾ ਕੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਇਯੋ ॥
bahur bachan taa ko ih bhaat sunaaeiyo |

Ella le sirvió unas viandas delicadas y le pidió que echara un puñado de frutos secos hacia el costal y le dijo:

ਭਰਿ ਮੇਵਾ ਕੀ ਮੁਠਿ ਯਾ ਸਫ ਮੋ ਡਾਰਿਯੈ ॥
bhar mevaa kee mutth yaa saf mo ddaariyai |

(Que) ponga (un) puñado de nueces en este tapete.

ਹੋ ਪਰੇ ਜੀਤਿਬੈ ਦਾਵ ਪਰੇ ਬਿਨੁ ਹਾਰਿਯੈ ॥੧੧॥
ho pare jeetibai daav pare bin haariyai |11|

"Ganas si va directo al saco; de lo contrario, pierdes.(11)