Sri Dasam Granth

Página - 397


ਹਰਿ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਮਨੇ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੀ ਸੇਵ ਸੁ ਕੀਨੀ ॥
har roop nihaar mane sukh paae kai sree jadubeer kee sev su keenee |

Akrur estaba muy complacido al ver el rostro de Krishna y se absorbió en el servicio desinteresado de Krishna.

ਪਾਇ ਪਰੋ ਤਾਹਿ ਕੇ ਬਹੁਰੇ ਉਠਿ ਦੇਵਕੀ ਲਾਲਿ ਪਰਿਕ੍ਰਮਾ ਦੀਨੀ ॥
paae paro taeh ke bahure utth devakee laal parikramaa deenee |

Tocó los pies de Krishna y circunvaló a su alrededor.

ਭੋਜਨ ਅੰਨ ਜਿਤੋ ਗ੍ਰਿਹ ਥੋ ਸੋਊ ਆਨਿ ਧਰੋ ਹਿਤ ਬਾਤ ਲਖੀਨੀ ॥
bhojan an jito grih tho soaoo aan dharo hit baat lakheenee |

Habiendo estado absorto en gran afecto, cualquier alimento, víveres, etc. que hubiera en la casa, los llevó todos ante Krishna.

ਥੋ ਮਨ ਮੋ ਸੋਊ ਬਾਛਤ ਇਛ ਵਹੈ ਜਸੁਧਾ ਸੁਤ ਪੂਰਨ ਕੀਤੀ ॥੯੯੭॥
tho man mo soaoo baachhat ichh vahai jasudhaa sut pooran keetee |997|

Cualquier deseo que Akrur tuviera en mente, Krishna, el hijo de Yashoda, lo cumplió.997.

ਪੂਰਨ ਕੈ ਮਨਸਾ ਤਿਹ ਕੀ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਲੈ ਫਿਰਿ ਧਾਮਿ ਅਯੋ ॥
pooran kai manasaa tih kee sang aoodhav lai fir dhaam ayo |

Cumpliendo el deseo de Akrur y llevando a Udhava con él, Krishna regresó a su casa.

ਗ੍ਰਿਹ ਆਇ ਕੈ ਮੰਗਨ ਲੋਗ ਬੁਲਾਇ ਗਵਾਵਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਰਾਗ ਗਯੋ ॥
grih aae kai mangan log bulaae gavaavat bhayo tih raag gayo |

Al regresar a casa, llamaron a los médicos y, complacidos, les dieron varios tipos de limosna a modo de caridad.

ਤਿਨ ਊਪਰ ਰੀਝਿ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਘਨੋ ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਕਢਿ ਦਾਨ ਦਯੋ ॥
tin aoopar reejh kahai kab sayaam ghano grih te kadt daan dayo |

El poeta Shyam dice que, teniendo celos de él, los sacó de la casa y les dio mucha caridad.

ਮਨੋ ਤਾ ਜਸ ਤੇ ਮ੍ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਮੈ ਅਬ ਕੇ ਦਿਨ ਲਉ ਦਿਨ ਸੇਤ ਭਯੋ ॥੯੯੮॥
mano taa jas te mrit manddal mai ab ke din lau din set bhayo |998|

Por este acto, hubo tanta aprobación de Krishna, que el poeta Shyam dice que con esta alabanza incluso hasta el día de hoy, el día parece blanco en la esfera de la muerte.998.

ਅਕ੍ਰੂਰ ਸਿਆਮ ਕੇ ਧਾਮਹਿ ਆਇ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਪਾਇਨ ਲਾਗਿਓ ॥
akraoor siaam ke dhaameh aae kai sree jadubeer ke paaein laagio |

Akrur llegó al palacio de Krishna y cayó a sus pies.

ਕੰਸ ਬਿਦਾਰਿ ਬਕੀ ਉਰਿ ਫਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਕਰਤਾਰ ਸਰਾਹਨ ਲਾਗਿਓ ॥
kans bidaar bakee ur faar kahiyo karataar saraahan laagio |

Comenzó a alabar a Krishna, el asesino de Kansa y Bakasura.

ਅਉਰ ਗਈ ਸੁਧਿ ਭੂਲ ਸਭੈ ਹਰਿ ਕੀ ਉਪਮਾ ਰਸ ਭੀਤਰ ਪਾਗਿਓ ॥
aaur gee sudh bhool sabhai har kee upamaa ras bheetar paagio |

(Él) olvidó todos los demás sentidos, (simplemente) quedó absorto en la similitud de Sri Krishna.

ਆਨੰਦ ਬੀਚ ਬਢਿਯੋ ਮਨ ਕੇ ਮਨ ਕੋ ਦੁਖ ਥੋ ਜਿਤਨੋ ਸਭ ਭਾਗਿਓ ॥੯੯੯॥
aanand beech badtiyo man ke man ko dukh tho jitano sabh bhaagio |999|

Absorto en tal alabanza olvidó su propia conciencia, todos sus sufrimientos terminaron y la felicidad aumentó en su mente.999.

ਦੇਵਕੀ ਲਾਲ ਗੁਪਾਲ ਅਹੋ ਨੰਦ ਲਾਲ ਦਿਆਲ ਇਹੈ ਜੀਯ ਧਾਰਿਓ ॥
devakee laal gupaal aho nand laal diaal ihai jeey dhaario |

Este Krishna es el hijo de Devaki, quien gentilmente también se convirtió en hijo de Nand.

ਕੰਸ ਬਿਦਾਰਿ ਬਕੀ ਉਰ ਫਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਕਰਤਾ ਜਦੁਬੀਰ ਉਚਾਰਿਓ ॥
kans bidaar bakee ur faar kahiyo karataa jadubeer uchaario |

Había matado a Kansa y también había destrozado el corazón de Bakasura. Es conocido como el héroe de Yadavas.

ਹੇ ਅਘ ਕੇ ਰਿਪੁ ਹੇ ਰਿਪੁ ਕੇਸੀ ਕੇ ਹੇ ਕੁਪਿ ਜਾਹਿ ਤ੍ਰਿਨਾਵ੍ਰਤਿ ਮਾਰਿਓ ॥
he agh ke rip he rip kesee ke he kup jaeh trinaavrat maario |

¡Oh Krishna! el asesino de Keshi, el destructor de todos los pecados y el asesino también de Trinavrata

ਤਾ ਅਬ ਰੂਪ ਦਿਖਾਇ ਹਮੈ ਹਮਰੋ ਸਭ ਪਾਪ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰਿਓ ॥੧੦੦੦॥
taa ab roop dikhaae hamai hamaro sabh paap bidaa kar ddaario |1000|

Mostrándome tu rostro, has destruido todos mis pecados.”1000.

ਚੋਰ ਹੈ ਸਾਧਨ ਕੇ ਦੁਖ ਕੋ ਸੁਖ ਕੋ ਬਰੁ ਦਾਇਕ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਿਓ ॥
chor hai saadhan ke dukh ko sukh ko bar daaeik sayaam uchaario |

Hola Shyam! Eres ladrón (pero) (robas) las penas de los santos y eres llamado dador de felicidad.

ਹੈ ਠਗ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਚੀਰਨ ਕੋ ਭਟ ਹੈ ਜਿਨਿ ਕੰਸ ਸੋ ਬੀਰ ਪਛਾਰਿਓ ॥
hai tthag gvaaran cheeran ko bhatt hai jin kans so beer pachhaario |

Se dice que Krishna es el poderoso y poderoso, el destructor de los sufrimientos de los santos, el dador de paz y consuelo, el matón, que robó las vestiduras de las gopis y el derrocador de los guerreros de Kansa.

ਕਾਇਰ ਹੈ ਬਹੁ ਪਾਪਨ ਤੇ ਅਰੁ ਬੈਦ ਹੈ ਜਾ ਸਭ ਲੋਗ ਜੀਯਾਰਿਓ ॥
kaaeir hai bahu paapan te ar baid hai jaa sabh log jeeyaario |

Se aleja de los pecados y salva al pueblo de todo tipo de dolencias.

ਪੰਡਿਤ ਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਿਨਿ ਚਾਰੋ ਈ ਬੇਦੁ ਕੋ ਭੇਦ ਸਵਾਰਿਓ ॥੧੦੦੧॥
panddit hai kab sayaam kahai jin chaaro ee bed ko bhed savaario |1001|

El poeta Shyam dice que el mismo Krishna es el Pundit Supremo que describe los misterios de los cuatro Vedas 1001.

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਠਿ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ॥
yau keh kai jadubeer ke so kab sayaam kahai utth paae pariyo |

Diciendo esto, Akrur cayó a los pies de Krishna.

ਹਰਿ ਕੀ ਬਹੁ ਬਾਰ ਸਰਾਹ ਕਰੀ ਦੁਖ ਥੋ ਜਿਤਨੋ ਛਿਨ ਬੀਚ ਹਰਿਯੋ ॥
har kee bahu baar saraah karee dukh tho jitano chhin beech hariyo |

Lo elogió repetidamente y todos sus sufrimientos terminaron en un instante.

ਅਰੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੇ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਬਿਧਿ ਯਾ ਮੁਖ ਤੇ ਉਚਰਿਯੋ ॥
ar taa chhab ke jas uch mahaa kab ne bidh yaa mukh te uchariyo |

(Y) el alto y gran Yash de esa escena es así pronunciado por el poeta de su propia boca.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੰਜੋਅ ਕਉ ਪੈਨ੍ਰਹਿ ਤਨੈ ਸਭ ਪਾਪਨ ਸੰਗਿ ਲਰਿਯੋ ਨ ਟਰਿਯੋ ॥੧੦੦੨॥
har naam sanjoa kau painreh tanai sabh paapan sang lariyo na ttariyo |1002|

El poeta ha descrito la belleza de este espectáculo así: Akrur se volvió sutil al usar la armadura del nombre del Señor para luchar sin miedo contra los males.1002.

ਫਿਰਿ ਯੌ ਕਰਿ ਕਾਨਰ ਕੀ ਉਪਮਾ ਹਰਿ ਜੀ ਤੁਮ ਹੀ ਮੁਰ ਸਤ੍ਰ ਪਛਾਰਿਯੋ ॥
fir yau kar kaanar kee upamaa har jee tum hee mur satr pachhaariyo |

Luego imitó a Sri Krishna de esta manera, ¡oh Hariji! Fuiste tú quien venció al enemigo de 'Mur' (nombre).

ਤੈ ਹੀ ਮਰੇ ਤ੍ਰਿਪੁਰਾਰਿ ਕਮਧ ਸੁ ਰਾਵਨ ਮਾਰਿ ਘਨੋ ਰਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥
tai hee mare tripuraar kamadh su raavan maar ghano ran paariyo |

Luego elogió a Krishna y dijo: “¡Oh Señor (Krishna)! mataste al demonio Mur y mataste a Kabandh y Ravana, etc. en la terrible guerra.

ਲੰਕ ਦਈ ਅਰਿ ਭ੍ਰਾਤਰ ਕਉ ਸੀਅ ਕੋ ਸੰਗਿ ਲੈ ਫਿਰਿ ਅਉਧਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥
lank dee ar bhraatar kau seea ko sang lai fir aaudh sidhaariyo |

“Le diste el reino de Lanka a Vibhishana y tú mismo fuiste a Ayodhya junto con Sita.

ਤੈ ਹੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕੀਏ ਸਭ ਹੀ ਹਮ ਜਾਨਤ ਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੧੦੦੩॥
tai hee charitr kee sabh hee ham jaanat hai ih bhaat uchaariyo |1003|

Acepto sin dudar que usted mismo haya realizado todas estas hazañas.1003.

ਹੇ ਕਮਲਾਪਤਿ ਹੇ ਗਰੁੜਧ੍ਵਜ ਹੇ ਜਗਨਾਇਕ ਕਾਨ੍ਰਹਿ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥
he kamalaapat he garurradhvaj he jaganaaeik kaanreh kahiyo hai |

marido de Lajmi! ¡Oh Garuda Dhuja! ¡Oh señor del mundo! (Solo tú) eres llamado (por el nombre) Kanh.

ਹੇ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹੋ ਬਤੀਯਾ ਸਭ ਹੀ ਤੁਮਰੀ ਭ੍ਰਿਤ ਲੋਕ ਭਯੋ ਹੈ ॥
he jadubeer kaho bateeyaa sabh hee tumaree bhrit lok bhayo hai |

“¡Oh Estandarte de Garuda! ¡Oh Señor de Lakshmi! y el Señor del mundo! escúchame, tú eres el sostén del mundo entero”.

ਮੇਰੀ ਹਰੋ ਮਮਤਾ ਹਰਿ ਜੂ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਚੀਨ ਲਯੋ ਹੈ ॥
meree haro mamataa har joo ih bhaat kahiyo har cheen layo hai |

¡Oh Dios! Toma mi amor. Este tipo de discurso fue escuchado por Krishna.

ਡਾਰਿ ਦਈ ਮਮਤਾ ਤਿਹ ਪੈ ਸੋਊ ਮੋਨਹਿ ਧਾਰ ਕੈ ਬੈਠਿ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੧੦੦੪॥
ddaar dee mamataa tih pai soaoo moneh dhaar kai baitth rahiyo hai |1004|

Krishna anticipó que Akruru quería decir algo acerca de su liberación del apego y la mina, por lo tanto efectuó la mina de Akrur concediéndole la bendición a través de la mente y él mismo permaneció sentado en silencio.1004.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ਅਕ੍ਰੂਰ ਸੋ ॥
kaanrah joo baach akraoor so |

Discurso de Krishna dirigido a Akrur:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਐ ਹੋ ਚਚਾ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਕਉ ਸਮਝੇ ਬਿਨੁ ਤੈ ਹਰਿ ਚੀਨੋ ॥
aai ho chachaa jadubeer kahiyo ham kau samajhe bin tai har cheeno |

“¡Oh tío! sin comprenderme, me habéis visto como la manifestación del Señor

ਤਾ ਤੇ ਲਡਾਵਹੁ ਮੋਹਿ ਕਹਿਯੋ ਜਿਹ ਤੇ ਸੁਖ ਹੋ ਅਤਿ ਹੀ ਮੁਹਿ ਜੀ ਨੋ ॥
taa te laddaavahu mohi kahiyo jih te sukh ho at hee muhi jee no |

Dame el consuelo, para que mi vida sea cómoda.

ਆਇਸ ਮੋ ਬਸੁਦੇਵਹ ਜੀ ਅਕ੍ਰੂਰ ਬਡੇ ਲਖ ਊ ਕਰ ਕੀਨੋ ॥
aaeis mo basudevah jee akraoor badde lakh aoo kar keeno |

“Después de Vasudev, serás considerado el más antiguo.

ਤਾ ਤੇ ਨ ਮੋ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਲਖੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਹਸਿ ਦੀਨੋ ॥੧੦੦੫॥
taa te na mo ghan sayaam lakhai ih bhaat kahiyo har joo has deeno |1005|

Me inclino ante ti”, diciendo esto, Krishna sonrió.1005.

ਸੋ ਸੁਨਿ ਬੀਰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਭਯੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੰਠਿ ਲਗਾਏ ॥
so sun beer prasan bhayo musaleedhar sayaam joo kantth lagaae |

Al escuchar estas palabras, Akrur se alegró y abrazó tanto a Krishna como a Balram.

ਸੋਕ ਜਿਤੇ ਮਨ ਭੀਤਰ ਥੇ ਹਰਿ ਕੋ ਤਨ ਭੇਟਿ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਏ ॥
sok jite man bheetar the har ko tan bhett sabhai bisaraae |

Dejó el dolor de su mente,

ਛੋਟ ਭਤੀਜ ਲਖੇ ਕਰਿ ਕੈ ਕਰਿ ਕੈ ਜਗ ਕੇ ਕਰਤਾ ਨਹੀ ਪਾਏ ॥
chhott bhateej lakhe kar kai kar kai jag ke karataa nahee paae |

Los conoció como sobrinitos y no los consideró hacedores del mundo.

ਯਾ ਬਿਧਿ ਭੀ ਤਿਹ ਠਉਰ ਕਥਾ ਤਿਹ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਮੰਗਲ ਗਾਏ ॥੧੦੦੬॥
yaa bidh bhee tih tthaur kathaa tih ke kab sayaameh mangal gaae |1006|

Y consideraba a los sobrinos pequeños como meros sobrinos y no como creadores del mundo. Así sucedió allí esta historia que ha sido cantada por el poeta Shyam en alabanza a Krishna.1006.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਅਕ੍ਰੂਰ ਗ੍ਰਿਹ ਜੈਬੋ ਸੰਪੂਰਨੰ ॥
eit sree dasam sikandhe bachitr naattak granthe krisanaavataare akraoor grih jaibo sanpooranan |

Fin de la descripción de “Ir a la casa de Akrur” en Krishnavatara (basado en Dasham Skandh) en Bachittar Natak.

ਅਥ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕੋ ਫੁਫੀ ਪਾਸ ਭੇਜਨ ਕਥਨੰ ॥
ath akraoor ko fufee paas bhejan kathanan |

Ahora comienza la descripción de cómo enviar a Akrur a la tía.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹਿਯੋ ਹਸਿ ਕੈ ਬਰਬੀਰ ਗਜਾਪੁਰ ਮੈ ਚਲ ਜਇਯੈ ॥
sree jadubeer kahiyo has kai barabeer gajaapur mai chal jeiyai |

Sri Krishna se rió y dijo: ¡Oh, mejor guerrero (Akrur)! Múdate a Hastanapur ('Gajapur').

ਮੋ ਪਿਤ ਕੀ ਭਗਨੀ ਸੁਤ ਹੈ ਤਿਨ ਕੋ ਅਬ ਜਾਇ ਕੈ ਸੋਧਹਿ ਲਇਯੈ ॥
mo pit kee bhaganee sut hai tin ko ab jaae kai sodheh leiyai |

Krishna le dijo sonriendo a Akrur: "Ve a Hastinapur para preguntar sobre la condición de los hijos de la hermana de mi padre".

ਅੰਧ ਤਹਾ ਨ੍ਰਿਪ ਹੈ ਮਨ ਅੰਧ ਦ੍ਰਜੋਧਨ ਭਯੋ ਬਸਿ ਤਾ ਕੋ ਲਖਈਯੈ ॥
andh tahaa nrip hai man andh drajodhan bhayo bas taa ko lakheeyai |

“Allí un rey ciego está bajo el control del malvado Duryodhana, trae también su nuevo