Sri Dasam Granth

Síða - 397

ਹਰਿ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਮਨੇ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੀ ਸੇਵ ਸੁ ਕੀਨੀ ॥

har roop nihaar mane sukh paae kai sree jadubeer kee sev su keenee |

Akrur var mjög ánægður með að sjá andlit Krishna og hann gleypti sig í óeigingjarnri þjónustu við Krishna

ਪਾਇ ਪਰੋ ਤਾਹਿ ਕੇ ਬਹੁਰੇ ਉਠਿ ਦੇਵਕੀ ਲਾਲਿ ਪਰਿਕ੍ਰਮਾ ਦੀਨੀ ॥

paae paro taeh ke bahure utth devakee laal parikramaa deenee |

Hann snerti fætur Krishna og gekk um hann

ਭੋਜਨ ਅੰਨ ਜਿਤੋ ਗ੍ਰਿਹ ਥੋ ਸੋਊ ਆਨਿ ਧਰੋ ਹਿਤ ਬਾਤ ਲਖੀਨੀ ॥

bhojan an jito grih tho soaoo aan dharo hit baat lakheenee |

Eftir að hafa verið niðursokkinn af mikilli væntumþykju, hvaða mat sem er og matur o.s.frv. var í húsinu, kom hann þeim öllum fyrir Krishna.

ਥੋ ਮਨ ਮੋ ਸੋਊ ਬਾਛਤ ਇਛ ਵਹੈ ਜਸੁਧਾ ਸੁਤ ਪੂਰਨ ਕੀਤੀ ॥੯੯੭॥

tho man mo soaoo baachhat ichh vahai jasudhaa sut pooran keetee |997|

Hvaða ósk sem Akrur hafði í huga hans uppfyllti Krishna, sonur Yashoda.997.

ਪੂਰਨ ਕੈ ਮਨਸਾ ਤਿਹ ਕੀ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਲੈ ਫਿਰਿ ਧਾਮਿ ਅਯੋ ॥

pooran kai manasaa tih kee sang aoodhav lai fir dhaam ayo |

Uppfyllti ósk Akrur og tók Udhava með sér, Krishna sneri aftur til síns heima

ਗ੍ਰਿਹ ਆਇ ਕੈ ਮੰਗਨ ਲੋਗ ਬੁਲਾਇ ਗਵਾਵਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਰਾਗ ਗਯੋ ॥

grih aae kai mangan log bulaae gavaavat bhayo tih raag gayo |

Þegar heim var komið var hringt í læknana og þeir voru ánægðir með ýmis konar ölmusu til góðgerðarmála

ਤਿਨ ਊਪਰ ਰੀਝਿ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਘਨੋ ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਕਢਿ ਦਾਨ ਦਯੋ ॥

tin aoopar reejh kahai kab sayaam ghano grih te kadt daan dayo |

Shyam skáld segir að hann hafi verið öfundsjúkur út í hann og tekið þá út úr húsinu og veitt mikið af góðgerðarstarfsemi.

ਮਨੋ ਤਾ ਜਸ ਤੇ ਮ੍ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਮੈ ਅਬ ਕੇ ਦਿਨ ਲਉ ਦਿਨ ਸੇਤ ਭਯੋ ॥੯੯੮॥

mano taa jas te mrit manddal mai ab ke din lau din set bhayo |998|

Með þessari athöfn var svo mikið samþykki fyrir Krishna, skáldið Shyam segir að með þessu lofi, jafnvel fram á þennan dag, virðist dagurinn hvítur á dauðasviði.998.

ਅਕ੍ਰੂਰ ਸਿਆਮ ਕੇ ਧਾਮਹਿ ਆਇ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਪਾਇਨ ਲਾਗਿਓ ॥

akraoor siaam ke dhaameh aae kai sree jadubeer ke paaein laagio |

Akrur kom að höll Krishna og féll til fóta honum

ਕੰਸ ਬਿਦਾਰਿ ਬਕੀ ਉਰਿ ਫਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਕਰਤਾਰ ਸਰਾਹਨ ਲਾਗਿਓ ॥

kans bidaar bakee ur faar kahiyo karataar saraahan laagio |

Hann byrjaði að lofa Krishna, morðingja Kansa og Bakasura

ਅਉਰ ਗਈ ਸੁਧਿ ਭੂਲ ਸਭੈ ਹਰਿ ਕੀ ਉਪਮਾ ਰਸ ਭੀਤਰ ਪਾਗਿਓ ॥

aaur gee sudh bhool sabhai har kee upamaa ras bheetar paagio |

(Hann) gleymdi öllum öðrum skilningarvitum, (bara) varð upptekinn af líkingu Sri Krishna.

ਆਨੰਦ ਬੀਚ ਬਢਿਯੋ ਮਨ ਕੇ ਮਨ ਕੋ ਦੁਖ ਥੋ ਜਿਤਨੋ ਸਭ ਭਾਗਿਓ ॥੯੯੯॥

aanand beech badtiyo man ke man ko dukh tho jitano sabh bhaagio |999|

Upptekinn af slíku lofi gleymdi hann eigin vitund, öllum þjáningum hans lauk og hamingjan jókst í huga hans.999.

ਦੇਵਕੀ ਲਾਲ ਗੁਪਾਲ ਅਹੋ ਨੰਦ ਲਾਲ ਦਿਆਲ ਇਹੈ ਜੀਯ ਧਾਰਿਓ ॥

devakee laal gupaal aho nand laal diaal ihai jeey dhaario |

Þessi Krishna er sonur Devaki sem einnig náðarsamlega varð sonur Nand

ਕੰਸ ਬਿਦਾਰਿ ਬਕੀ ਉਰ ਫਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਕਰਤਾ ਜਦੁਬੀਰ ਉਚਾਰਿਓ ॥

kans bidaar bakee ur faar kahiyo karataa jadubeer uchaario |

Hann hafði drepið Kansa og hafði einnig rifið í sundur hjarta Bakasura, hann er þekktur sem hetja Yadavas

ਹੇ ਅਘ ਕੇ ਰਿਪੁ ਹੇ ਰਿਪੁ ਕੇਸੀ ਕੇ ਹੇ ਕੁਪਿ ਜਾਹਿ ਤ੍ਰਿਨਾਵ੍ਰਤਿ ਮਾਰਿਓ ॥

he agh ke rip he rip kesee ke he kup jaeh trinaavrat maario |

Ó Krishna! morðingi Keshi, eyðileggjandi allra synda og morðinginn líka Trinavrata

ਤਾ ਅਬ ਰੂਪ ਦਿਖਾਇ ਹਮੈ ਹਮਰੋ ਸਭ ਪਾਪ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰਿਓ ॥੧੦੦੦॥

taa ab roop dikhaae hamai hamaro sabh paap bidaa kar ddaario |1000|

Með því að sýna mér andlit þitt, hefur þú afmáð allar syndir mínar.��1000.

ਚੋਰ ਹੈ ਸਾਧਨ ਕੇ ਦੁਖ ਕੋ ਸੁਖ ਕੋ ਬਰੁ ਦਾਇਕ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਿਓ ॥

chor hai saadhan ke dukh ko sukh ko bar daaeik sayaam uchaario |

Hæ Shyam! Þú ert þjófur (en) þú (stelur) sorgum hinna heilögu og ert kallaður hamingjugjafi.

ਹੈ ਠਗ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਚੀਰਨ ਕੋ ਭਟ ਹੈ ਜਿਨਿ ਕੰਸ ਸੋ ਬੀਰ ਪਛਾਰਿਓ ॥

hai tthag gvaaran cheeran ko bhatt hai jin kans so beer pachhaario |

Sagt er að Krishna sé hinn voldugi og voldugi, eyðileggjandi þjáninga hinna heilögu, veitandi friðar og huggunar, þrjóturinn, sem stal klæðum gopisins og steypti stríðsmönnum í Kansa.

ਕਾਇਰ ਹੈ ਬਹੁ ਪਾਪਨ ਤੇ ਅਰੁ ਬੈਦ ਹੈ ਜਾ ਸਭ ਲੋਗ ਜੀਯਾਰਿਓ ॥

kaaeir hai bahu paapan te ar baid hai jaa sabh log jeeyaario |

Hann heldur sig frá syndum og frelsandi fólksins frá hvers kyns kvillum

ਪੰਡਿਤ ਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਿਨਿ ਚਾਰੋ ਈ ਬੇਦੁ ਕੋ ਭੇਦ ਸਵਾਰਿਓ ॥੧੦੦੧॥

panddit hai kab sayaam kahai jin chaaro ee bed ko bhed savaario |1001|

Skáldið Shyam segir að hinn sami Krishna sé æðsti ráðgjafinn sem lýsir leyndardómum Vedaanna fjögurra 1001.

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਠਿ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ॥

yau keh kai jadubeer ke so kab sayaam kahai utth paae pariyo |

Með því að segja þetta féll Akrur fyrir fótum Krishna

ਹਰਿ ਕੀ ਬਹੁ ਬਾਰ ਸਰਾਹ ਕਰੀ ਦੁਖ ਥੋ ਜਿਤਨੋ ਛਿਨ ਬੀਚ ਹਰਿਯੋ ॥

har kee bahu baar saraah karee dukh tho jitano chhin beech hariyo |

Hann lofaði hann ítrekað og allar þjáningar hans enduðu á augabragði

ਅਰੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੇ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਬਿਧਿ ਯਾ ਮੁਖ ਤੇ ਉਚਰਿਯੋ ॥

ar taa chhab ke jas uch mahaa kab ne bidh yaa mukh te uchariyo |

(Og) hið háa og mikla Yash í þeirri senu er þannig sagt af skáldinu úr hans eigin munni.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੰਜੋਅ ਕਉ ਪੈਨ੍ਰਹਿ ਤਨੈ ਸਭ ਪਾਪਨ ਸੰਗਿ ਲਰਿਯੋ ਨ ਟਰਿਯੋ ॥੧੦੦੨॥

har naam sanjoa kau painreh tanai sabh paapan sang lariyo na ttariyo |1002|

Skáldið hefur lýst fegurð þessa sjónarspils þannig að Akrur gerðist lúmskur með því að klæðast herklæðum nafns Drottins til að berjast óhrædd við illskuna.1002.

ਫਿਰਿ ਯੌ ਕਰਿ ਕਾਨਰ ਕੀ ਉਪਮਾ ਹਰਿ ਜੀ ਤੁਮ ਹੀ ਮੁਰ ਸਤ੍ਰ ਪਛਾਰਿਯੋ ॥

fir yau kar kaanar kee upamaa har jee tum hee mur satr pachhaariyo |

Síðan hermdi hann eftir Sri Krishna á þennan hátt, O Hariji! Það varst þú sem sigraðir óvin 'Mur' (nafn).

ਤੈ ਹੀ ਮਰੇ ਤ੍ਰਿਪੁਰਾਰਿ ਕਮਧ ਸੁ ਰਾਵਨ ਮਾਰਿ ਘਨੋ ਰਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥

tai hee mare tripuraar kamadh su raavan maar ghano ran paariyo |

Síðan lofaði hann Krishna og sagði: „Ó Drottinn (Krishna)! þú hafðir drepið púkann Mur og drepið Kabandh og Ravana o.fl. í hinu hræðilega stríði

ਲੰਕ ਦਈ ਅਰਿ ਭ੍ਰਾਤਰ ਕਉ ਸੀਅ ਕੋ ਸੰਗਿ ਲੈ ਫਿਰਿ ਅਉਧਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥

lank dee ar bhraatar kau seea ko sang lai fir aaudh sidhaariyo |

�� Þú gafst Vibhishana ríkið Lanka og sjálfur fórst þú til Ayodhya ásamt Sita

ਤੈ ਹੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕੀਏ ਸਭ ਹੀ ਹਮ ਜਾਨਤ ਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੧੦੦੩॥

tai hee charitr kee sabh hee ham jaanat hai ih bhaat uchaariyo |1003|

Ég tek því hiklaust að þú hefðir sjálfur látið framkvæma öll þessi afrek.1003.

ਹੇ ਕਮਲਾਪਤਿ ਹੇ ਗਰੁੜਧ੍ਵਜ ਹੇ ਜਗਨਾਇਕ ਕਾਨ੍ਰਹਿ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥

he kamalaapat he garurradhvaj he jaganaaeik kaanreh kahiyo hai |

eiginmaður Lachmi! Ó Garuda Dhuja! Ó, herra heimsins! (Þú einn) ert kallaður (með nafninu) Kanh.

ਹੇ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹੋ ਬਤੀਯਾ ਸਭ ਹੀ ਤੁਮਰੀ ਭ੍ਰਿਤ ਲੋਕ ਭਯੋ ਹੈ ॥

he jadubeer kaho bateeyaa sabh hee tumaree bhrit lok bhayo hai |

��O Banner of Garuda! Ó, herra Lakshmi! og Drottinn heimsins! hlustaðu á mig, þú ert stuðningur alls heimsins,��

ਮੇਰੀ ਹਰੋ ਮਮਤਾ ਹਰਿ ਜੂ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਚੀਨ ਲਯੋ ਹੈ ॥

meree haro mamataa har joo ih bhaat kahiyo har cheen layo hai |

Ó Guð! Taktu ástin mín. Svona ræðu heyrði Krishna.

ਡਾਰਿ ਦਈ ਮਮਤਾ ਤਿਹ ਪੈ ਸੋਊ ਮੋਨਹਿ ਧਾਰ ਕੈ ਬੈਠਿ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੧੦੦੪॥

ddaar dee mamataa tih pai soaoo moneh dhaar kai baitth rahiyo hai |1004|

Krishna sá fram á að Akruru vildi segja eitthvað um frelsun hans frá viðhenginu og minnisleysinu, þess vegna virkaði hann til að vera Akrur með því að veita honum blessunina í gegnum hugann og sjálfur sat hann hljóður.1004.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ਅਕ੍ਰੂਰ ਸੋ ॥

kaanrah joo baach akraoor so |

Ræða Krishna beint til Akrur:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਐ ਹੋ ਚਚਾ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਕਉ ਸਮਝੇ ਬਿਨੁ ਤੈ ਹਰਿ ਚੀਨੋ ॥

aai ho chachaa jadubeer kahiyo ham kau samajhe bin tai har cheeno |

�� Ó frændi! án þess að skilja mig, hefur þú séð mig sem birtingu Drottins

ਤਾ ਤੇ ਲਡਾਵਹੁ ਮੋਹਿ ਕਹਿਯੋ ਜਿਹ ਤੇ ਸੁਖ ਹੋ ਅਤਿ ਹੀ ਮੁਹਿ ਜੀ ਨੋ ॥

taa te laddaavahu mohi kahiyo jih te sukh ho at hee muhi jee no |

Gefðu mér huggun, svo að líf mitt verði þægilegt

ਆਇਸ ਮੋ ਬਸੁਦੇਵਹ ਜੀ ਅਕ੍ਰੂਰ ਬਡੇ ਲਖ ਊ ਕਰ ਕੀਨੋ ॥

aaeis mo basudevah jee akraoor badde lakh aoo kar keeno |

��Eftir Vasudev verður þú talinn sá æðsti

ਤਾ ਤੇ ਨ ਮੋ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਲਖੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਹਸਿ ਦੀਨੋ ॥੧੦੦੫॥

taa te na mo ghan sayaam lakhai ih bhaat kahiyo har joo has deeno |1005|

Ég beygi mig fyrir þér, og sagði þannig að Krishna brosti.1005.

ਸੋ ਸੁਨਿ ਬੀਰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਭਯੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੰਠਿ ਲਗਾਏ ॥

so sun beer prasan bhayo musaleedhar sayaam joo kantth lagaae |

Þegar Akrur heyrði þessi orð var ánægður og hann faðmaði bæði Krishna og Balram

ਸੋਕ ਜਿਤੇ ਮਨ ਭੀਤਰ ਥੇ ਹਰਿ ਕੋ ਤਨ ਭੇਟਿ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਏ ॥

sok jite man bheetar the har ko tan bhett sabhai bisaraae |

Hann yfirgaf sorg hugar sinnar,

ਛੋਟ ਭਤੀਜ ਲਖੇ ਕਰਿ ਕੈ ਕਰਿ ਕੈ ਜਗ ਕੇ ਕਰਤਾ ਨਹੀ ਪਾਏ ॥

chhott bhateej lakhe kar kai kar kai jag ke karataa nahee paae |

Hann þekkti (þá) sem litla frænda og taldi þá ekki sem gerendur heimsins.

ਯਾ ਬਿਧਿ ਭੀ ਤਿਹ ਠਉਰ ਕਥਾ ਤਿਹ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਮੰਗਲ ਗਾਏ ॥੧੦੦੬॥

yaa bidh bhee tih tthaur kathaa tih ke kab sayaameh mangal gaae |1006|

Og litið svo á að litlu systkinabörnin væru eingöngu systkinabörn en ekki skapari heimsins. Þannig gerðist þessi saga þarna, sem skáldið Shyam hefur sungið til lofs um Krishna.1006.