ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Síða - 1195
ਤਾ ਨਰ ਕਹ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਬਡਾਈ ਦੇਵਹੀ ॥
taa nar kah bahu bhaat baddaaee devahee |Sú manneskja er vegsömuð á margan hátt.
ਮਿਥਯਾ ਉਪਮਾ ਬਕਿ ਕਰਿ ਤਹਿ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਰੈ ॥
mithayaa upamaa bak kar teh prasan karai |Þeir þóknast honum með því að gera rangar líkingar.
ਹੋ ਘੋਰ ਨਰਕ ਕੇ ਬੀਚ ਅੰਤ ਦੋਊ ਪਰੈ ॥੪੬॥
ho ghor narak ke beech ant doaoo parai |46|En á endanum falla þeir báðir í hel. 46.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |tuttugu og fjórir:
ਧਨ ਕੇ ਕਾਜ ਕਰਤ ਸਭ ਕਾਜਾ ॥
dhan ke kaaj karat sabh kaajaa |Allt fyrir (öflun) peninga
ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਨਾ ਅਰੁ ਰਾਜਾ ॥
aooch neech raanaa ar raajaa |Hátt lágt, Rana og Raja vinna.
ਖ੍ਯਾਲ ਕਾਲ ਕੋ ਕਿਨੂੰ ਨ ਪਾਯੋ ॥
khayaal kaal ko kinoo na paayo |Enginn tók eftir Kala (Drottinn),
ਜਿਨ ਇਹ ਚੌਦਹ ਲੋਕ ਬਨਾਯੋ ॥੪੭॥
jin ih chauadah lok banaayo |47|Hver hefur skapað þessa fjórtán menn. 47.
ਅੜਿਲ ॥
arril |staðfastur:
ਇਹੀ ਦਰਬ ਕੇ ਲੋਭ ਬੇਦ ਬ੍ਯਾਕਰਨ ਪੜਤ ਨਰ ॥
eihee darab ke lobh bed bayaakaran parrat nar |Fólk rannsakar Veda og málfræði í þágu þessa auðs.
ਇਹੀ ਦਰਬ ਕੇ ਲੋਭ ਮੰਤ੍ਰ ਜੰਤ੍ਰਨ ਉਪਦਿਸ ਕਰ ॥
eihee darab ke lobh mantr jantran upadis kar |Þulur og jantrur eru prédikaðar vegna þessa auðs.
ਇਹੀ ਦਰਬ ਕੇ ਲੋਭ ਦੇਸ ਪਰਦੇਸ ਸਿਧਾਏ ॥
eihee darab ke lobh des parades sidhaae |Ágirnd í þessa peninga fara þeir til útlanda
ਹੋ ਪਰੇ ਦੂਰਿ ਕਹ ਜਾਇ ਬਹੁਰਿ ਨਿਜੁ ਦੇਸਨ ਆਏ ॥੪੮॥
ho pare door kah jaae bahur nij desan aae |48|Og þeir fara langt í burtu og snúa svo aftur til landsins. 48.
ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |Hólf:
ਏਹੀ ਧਨ ਲੋਭ ਤੇ ਪੜਤ ਬ੍ਯਾਕਰਨ ਸਭੈ ਏਹੀ ਧਨ ਲੋਭ ਤੇ ਪੁਰਾਨ ਹਾਥ ਧਰੇ ਹੈਂ ॥
ehee dhan lobh te parrat bayaakaran sabhai ehee dhan lobh te puraan haath dhare hain |Vegna þessa auðs lesa allir málfræði og vegna þessa auðs taka þeir Puranas í hendurnar.
ਧਨ ਹੀ ਕੇ ਲੋਭ ਦੇਸ ਛਾਡਿ ਪਰਦੇਸ ਬਸੇ ਤਾਤ ਅਰੁ ਮਾਤ ਕੇ ਦਰਸ ਹੂ ਨ ਕਰੇ ਹੈਂ ॥
dhan hee ke lobh des chhaadd parades base taat ar maat ke daras hoo na kare hain |Peningagráðugir fara þeir úr landi og búa erlendis og sjá ekki einu sinni foreldra sína.
ਊਚੇ ਦ੍ਰੁਮ ਸਾਲ ਤਹਾ ਲਾਬੇ ਬਟ ਤਾਲ ਜਹਾ ਤਿਨ ਮੈ ਸਿਧਾਤ ਹੈ ਨ ਜੀ ਮੈ ਨੈਕੁ ਡਰੇ ਹੈਂ ॥
aooche drum saal tahaa laabe batt taal jahaa tin mai sidhaat hai na jee mai naik ddare hain |Þar sem það eru há há ár og langar háar banyan- og pálmagreinar, farðu inn í þær og óttast alls ekki í hjartanu.
ਧਨ ਕੈ ਨੁਰਾਗੀ ਹੈਂ ਕਹਾਵਤ ਤਿਆਗੀ ਆਪੁ ਕਾਸੀ ਬੀਚ ਜਏ ਤੇ ਕਮਾਊ ਜਾਇ ਮਰੇ ਹੈਂ ॥੪੯॥
dhan kai nuraagee hain kahaavat tiaagee aap kaasee beech je te kamaaoo jaae mare hain |49|(Allir) elska auð, en kalla sig afsala sér. (Þeir) fæðast í Kashi og deyja í Kamaun. 49.
ਬਿਜੈ ਛੰਦ ॥
bijai chhand |Bijay Chand:
ਲਾਲਚ ਏਕ ਲਗੈ ਧਨ ਕੇ ਸਿਰ ਮਧਿ ਜਟਾਨ ਕੇ ਜੂਟ ਸਵਾਰੈਂ ॥
laalach ek lagai dhan ke sir madh jattaan ke joott savaarain |Margir sem stunda peningagræðgi eru með jatasbúnt á höfðinu.
ਕਾਠ ਕੀ ਕੰਠਿਨ ਕੌ ਧਰਿ ਕੈ ਇਕ ਕਾਨਨ ਮੈ ਬਿਨੁ ਕਾਨਿ ਪਧਾਰੈਂ ॥
kaatth kee kantthin kau dhar kai ik kaanan mai bin kaan padhaarain |Með trékrans (kanthi) fara margir sporlaust til skóga.
ਮੋਚਨ ਕੌ ਗਹਿ ਕੈ ਇਕ ਹਾਥਨ ਸੀਸ ਹੂ ਕੇ ਸਭ ਕੇਸ ਉਪਾਰੈਂ ॥
mochan kau geh kai ik haathan sees hoo ke sabh kes upaarain |Margir draga út allt hárið á höfðinu með kúst í hendinni.
ਡਿੰਭੁ ਕਰੈ ਜਗ ਡੰਡਨ ਕੌ ਇਹ ਲੋਕ ਗਯੋ ਪਰਲੋਕ ਬਿਗਾਰੈਂ ॥੫੦॥
ddinbh karai jag ddanddan kau ih lok gayo paralok bigaarain |50|Þeir fremja hræsni til að refsa heiminum. Fólkið (þeirra) er farið, það eyðileggur líka hið síðara. 50.
ਮਾਟੀ ਕੇ ਲਿੰਗ ਬਨਾਇ ਕੈ ਪੂਜਤ ਤਾ ਮੈ ਕਹੋ ਇਨ ਕਾ ਸਿਧਿ ਪਾਈ ॥
maattee ke ling banaae kai poojat taa mai kaho in kaa sidh paaee |Þeir tilbiðja með því að búa til leir lingas. Segðu mér, hverju hafa þeir áorkað með þeim?
ਜੋ ਨਿਰਜੋਤਿ ਭਯੋ ਜਗ ਜਾਨਤ ਤਾਹਿ ਕੇ ਆਗੇ ਲੈ ਜੋਤਿ ਜਗਾਈ ॥
jo nirajot bhayo jag jaanat taeh ke aage lai jot jagaaee |Heimurinn veit að þeir sem (skurðgoð) eru naktir, þeir tendra ljós fyrir þeim.
ਪਾਇ ਪਰੇ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਜਾਨਿ ਅਜਾਨ ਬਡੈ ਕਰਿ ਕੈ ਹਠਤਾਈ ॥
paae pare paramesvar jaan ajaan baddai kar kai hatthataaee |(Þeir telja steininn vera Guð) og falla að fótum hans og verða fáfróðir af þrjósku.
ਚੇਤ ਅਚੇਤ ਸੁਚੇਤਨ ਕੋ ਚਿਤ ਕੀ ਤਜਿ ਕੈ ਚਟ ਦੈ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥੫੧॥
chet achet suchetan ko chit kee taj kai chatt dai duchitaaee |51|fífl! Skildu bara, vertu meðvitaður og farðu strax frá vandamáli hugans. 51.
ਕਾਸੀ ਕੇ ਬੀਚ ਪੜੈ ਬਹੁ ਕਾਲ ਭੁਟੰਤ ਮੈ ਅੰਤ ਮਰੈ ਪੁਨਿ ਜਾਈ ॥
kaasee ke beech parrai bahu kaal bhuttant mai ant marai pun jaaee |Hann lærði lengi í Kashi og dó að lokum í Bútan („Bhutant“).
ਤਾਤ ਰਹਾ ਅਰੁ ਮਾਤ ਕਹੂੰ ਬਨਿਤਾ ਸੁਤ ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰਨ ਭਾਈ ॥
taat rahaa ar maat kahoon banitaa sut putr kalatran bhaaee |Hvar er faðirinn og hvar er móðir, eiginkona, sonur, eiginkona sonar og bróðir (allir eru á öðrum stöðum).
ਦੇਸ ਬਿਦੇਸ ਫਿਰੈ ਤਜਿ ਕੈ ਘਰ ਥੋਰੀ ਸੀ ਸੀਖਿ ਕੈ ਚਾਤੁਰਤਾਈ ॥
des bides firai taj kai ghar thoree see seekh kai chaaturataaee |Eftir að hafa lært smá brellu fara þau að heiman og ferðast til útlanda.
ਲੋਭ ਕੀ ਲੀਕ ਨ ਲਾਘੀ ਕਿਸੂ ਨਰ ਲੋਭ ਰਹਾ ਸਭ ਲੋਗ ਲੁਭਾਈ ॥੫੨॥
lobh kee leek na laaghee kisoo nar lobh rahaa sabh log lubhaaee |52|Enginn maður hefur farið yfir mörk græðginnar, græðgi er að tæla allt fólk. 52.
ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |Hólf:
ਏਕਨ ਕੋ ਮੂੰਡਿ ਮਾਡਿ ਏਕਨ ਸੌ ਲੇਹਿ ਡਾਡ ਏਕਨ ਕੈ ਕੰਠੀ ਕਾਠ ਕੰਠ ਮੈ ਡਰਤ ਹੈਂ ॥
ekan ko moondd maadd ekan sau lehi ddaadd ekan kai kantthee kaatth kantth mai ddarat hain |Þeir raka höfuð ikans (þ.e. ræna þeim), taka refsingu frá ikans og setja trékransa um hálsinn á ikans.
ਏਕਨ ਦ੍ਰਿੜਾਵੈ ਮੰਤ੍ਰ ਏਕਨ ਲਿਖਾਵੈ ਜੰਤ੍ਰ ਏਕਨ ਕੌ ਤੰਤ੍ਰਨ ਪ੍ਰਬੋਧ੍ਰਯੋ ਈ ਕਰਤ ਹੈਂ ॥
ekan drirraavai mantr ekan likhaavai jantr ekan kau tantran prabodhrayo ee karat hain |Þeir festa möntrurnar við ikans, skrifa jantras á ikans og kenna ikans tantra.
ਏਕਨ ਕੌ ਬਿਦ੍ਯਾ ਕੋ ਬਿਵਾਦਨ ਬਤਾਵੈ ਡਿੰਭ ਜਗ ਕੋ ਦਿਖਾਇ ਜ੍ਯੋਂ ਕ੍ਯੋਨ ਮਾਤ੍ਰਾ ਕੌ ਹਰਤ ਹੈ ॥
ekan kau bidayaa ko bivaadan bataavai ddinbh jag ko dikhaae jayon kayon maatraa kau harat hai |Sumir eru kallaðir menntaátök og sýna heiminum hræsni eins og þeir taka við peningum.
ਮੈਯਾ ਕੌ ਨ ਮਾਨੈ ਮਹਾ ਕਾਲੈ ਨ ਮਨਾਵੈ ਮੂੜ ਮਾਟੀ ਕੌ ਮਾਨਤ ਤਾ ਤੇ ਮਾਗਤ ਮਰਤ ਹੈ ॥੫੩॥
maiyaa kau na maanai mahaa kaalai na manaavai moorr maattee kau maanat taa te maagat marat hai |53|Þeir trúa ekki á móðurina (gyðjuna) og trúa ekki á hina miklu öld (aðeins) heimskingjarnir dýrka jarðveginn og eru að deyja og betla af honum. 53.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |Sjálf:
ਚੇਤ ਅਚੇਤੁ ਕੀਏ ਜਿਨ ਚੇਤਨ ਤਾਹਿ ਅਚੇਤ ਨ ਕੋ ਠਹਰਾਵੈਂ ॥
chet achet kee jin chetan taeh achet na ko tthaharaavain |Hinn meðvitaða kraftur sem hefur skapað hið meðvitaða og ómeðvitaða (rótarvitund) er ekki viðurkennt af fíflinu.
ਤਾਹਿ ਕਹੈ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਕੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ਕਹੇ ਘਟਿ ਮੋਲ ਬਿਕਾਵੈਂ ॥
taeh kahai paramesvar kai man maeh kahe ghatt mol bikaavain |Hann er kallaður Guð í huga sem er seldur á mjög lágu verði.
ਜਾਨਤ ਹੈ ਨ ਅਜਾਨ ਬਡੈ ਸੁ ਇਤੇ ਪਰ ਪੰਡਿਤ ਆਪੁ ਕਹਾਵੈਂ ॥
jaanat hai na ajaan baddai su ite par panddit aap kahaavain |Þetta eru miklir fáfróðir, vita ekkert, en kalla sig (samt) Pandits.
ਲਾਜ ਕੇ ਮਾਰੇ ਮਰੈ ਨ ਮਹਾ ਲਟ ਐਂਠਹਿ ਐਂਠ ਅਮੈਠਿ ਗਵਾਵੈਂ ॥੫੪॥
laaj ke maare marai na mahaa latt aainttheh aaintth amaitth gavaavain |54|Þeir deyja ekki af skömm og þeir eyðileggja (lífið) í stolti. 54.
ਬਿਜੈ ਛੰਦ ॥
bijai chhand |Bijay Chand:
ਗਤਮਾਨ ਕਹਾਵਤ ਗਾਤ ਸਭੈ ਕਛੂ ਜਾਨੈ ਨ ਬਾਤ ਗਤਾਗਤ ਹੈ ॥
gatamaan kahaavat gaat sabhai kachhoo jaanai na baat gataagat hai |Allir menn hugsa um sjálfa sig sem frjálsa, en þeir skilja ekkert í flutningi ('gatagat').
ਦੁਤਿਮਾਨ ਘਨੇ ਬਲਵਾਨ ਬਡੇ ਹਮ ਜਾਨਤ ਜੋਗ ਮਧੇ ਜਤ ਹੈ ॥
dutimaan ghane balavaan badde ham jaanat jog madhe jat hai |Við vitum að hinir mjög björtu og kraftmiklu eru bundnir í Jog.
ਪਾਹਨ ਕੈ ਕਹੈ ਬੀਚ ਸਹੀ ਸਿਵ ਜਾਨੈ ਨ ਮੂੜ ਮਹਾ ਮਤ ਹੈ ॥
paahan kai kahai beech sahee siv jaanai na moorr mahaa mat hai |Þeir trúa því að hinn sanni Shiva sé í steininum, en þeir líta ekki á (hinn sanna Shiva) sem fífl.
ਤੁਮਹੂੰ ਨ ਬਿਚਾਰਿ ਸੁ ਜਾਨ ਕਹੋ ਇਨ ਮੈ ਕਹਾ ਪਾਰਬਤੀ ਪਤਿ ਹੈ ॥੫੫॥
tumahoon na bichaar su jaan kaho in mai kahaa paarabatee pat hai |55|Af hverju heldurðu ekki og segir að Shiva eiginmaður Parbati sé til staðar í þessum steinum? 55
ਮਾਟੀ ਕੌ ਸੀਸ ਨਿਵਾਵਤ ਹੈ ਜੜ ਯਾ ਤੇ ਕਹੋ ਤੁਹਿ ਕਾ ਸਿਧਿ ਐ ਹੈ ॥
maattee kau sees nivaavat hai jarr yaa te kaho tuhi kaa sidh aai hai |Heimska (fólk) lúta höfði fyrir duftinu. Segðu mér hvað þú munt græða beint á því.
ਜੌਨ ਰਿਝਾਇ ਲਯੋ ਜਗ ਕੌ ਤਵ ਚਾਵਰ ਡਾਰਤ ਰੀਝਿ ਨ ਜੈ ਹੈ ॥
jauan rijhaae layo jag kau tav chaavar ddaarat reejh na jai hai |Sá sem (æðsta vald) hefur þóknast (er ánægður með) allan heiminn (Hann) mun ekki vera ánægður með fórn þína af hrísgrjónum.