Sri Dasam Granth

Síða - 530


ਨਾਰਦ ਰੁਕਮਿਨਿ ਕੇ ਪ੍ਰਿਥਮ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਪਹੁਚਿਓ ਆਇ ॥
naarad rukamin ke pritham grih mai pahuchio aae |

Narada náði að húsi Rukmani, þar sem Krishna sat

ਜਹਾ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬੈਠੋ ਹੁਤੋ ਉਠਿ ਲਾਗੋ ਰਿਖਿ ਪਾਇ ॥੨੩੦੨॥
jahaa kaanrah baittho huto utth laago rikh paae |2302|

Hann snerti fætur spekingsins.2302.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਦੂਸਰੇ ਮੰਦਿਰ ਭੀਤਰ ਨਾਰਦ ਜਾਤ ਭਯੋ ਤਿਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
doosare mandir bheetar naarad jaat bhayo tihi sayaam nihaariyo |

(Þegar) Narada fór í hitt húsið, (þá) sá hann Krishna þar líka.

ਅਉਰ ਗਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਸ੍ਯਾਮ ਤਬੈ ਰਿਖਿ ਆਨੰਦ ਹ੍ਵੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
aaur gayo grih sayaam tabai rikh aanand hvai ih bhaat uchaariyo |

Krishna sá Narada fara inn í annað húsið og hann fór líka inn í húsið, þar sem spekingurinn sagði þetta yndislega,

ਪੇਖਿ ਭਯੋ ਸਭ ਹੂ ਗ੍ਰਿਹ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਯੌ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਗ੍ਰੰਥ ਸੁਧਾਰਿਯੋ ॥
pekh bhayo sabh hoo grih sayaam su yau kab sayaameh granth sudhaariyo |

„Ó Krishna! Ég er að horfa á þig í allar áttir í húsinu

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕੋ ਮਨ ਮੈ ਮੁਨਿ ਈਸ ਸਹੀ ਕਰਿ ਕੈ ਜਗਦੀਸ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥੨੩੦੩॥
kaanrah joo ko man mai mun ees sahee kar kai jagadees bichaariyo |2303|

” Narada, í raun og veru, taldi Krishna vera Drottin-Guð.2303.

ਭਾਤਿ ਕਹੂ ਕਹੂ ਗਾਵਤ ਹੈ ਕਹੂ ਹਾਥਿ ਲੀਏ ਪ੍ਰਭੁ ਬੀਨ ਬਜਾਵੈ ॥
bhaat kahoo kahoo gaavat hai kahoo haath lee prabh been bajaavai |

Einhvers staðar sést Krishna syngja og einhvers staðar leika á vina hans heldur því í hendinni

ਪੀਵਤ ਹੈ ਸੁ ਕਹੂ ਮਦਰਾ ਅਉ ਕਹੂ ਲਰਕਾਨ ਕੋ ਲਾਡ ਲਡਾਵੈ ॥
peevat hai su kahoo madaraa aau kahoo larakaan ko laadd laddaavai |

Einhvers staðar er hann að drekka vín og einhvers staðar sést hann leika ástúðlega við börn

ਜੁਧੁ ਕਰੈ ਕਹੂ ਮਲਨ ਸੋ ਕਹੂ ਨੰਦਗ ਹਾਥਿ ਲੀਏ ਚਮਕਾਵੈ ॥
judh karai kahoo malan so kahoo nandag haath lee chamakaavai |

Einhvers staðar er hann að berjast við glímumennina og einhvers staðar er hann að snúa mace með hendinni

ਇਉ ਹਰਿ ਕੇਲ ਕਰੈ ਤਿਹ ਠਾ ਜਿਹ ਕਉਤੁਕ ਕੋ ਕੋਊ ਪਾਰ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨੩੦੪॥
eiau har kel karai tih tthaa jih kautuk ko koaoo paar na paavai |2304|

Þannig er Krishna þátttakandi í þessu dásamlega leikriti, enginn er að skilja leyndardóm þessa leikrits.2304.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਯੌ ਰਿਖਿ ਦੇਖਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਹਰਿ ਚਰਨ ਰਹਿਯੋ ਲਪਟਾਇ ॥
yau rikh dekh charitr har charan rahiyo lapattaae |

Þegar Narada sá slíkar persónur féll hann á fætur Sri Krishna.

ਚਲਤ ਭਯੋ ਸਭ ਜਗਤ ਕੋ ਕਉਤਕ ਦੇਖੋ ਜਾਇ ॥੨੩੦੫॥
chalat bhayo sabh jagat ko kautak dekho jaae |2305|

Þannig sá spekingurinn dásamlega framkomu Drottins, hélt sig við fæturna og fór síðan til að sjá sjónarspil alls heimsins.2305.

ਅਥ ਜਰਾਸੰਧਿ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥
ath jaraasandh badh kathanan |

Nú hefst lýsingin á drápinu á Jarasandh

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਬ੍ਰਹਮ ਮਹੂਰਤ ਸ੍ਯਾਮ ਉਠੈ ਉਠਿ ਨ੍ਰਹਾਇ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਿ ਧਿਆਨ ਧਰੈ ॥
braham mahoorat sayaam utthai utth nrahaae hridai har dhiaan dharai |

Þegar Krishna stóð upp við hugleiðslu einbeitti hann sér að Drottni

ਫਿਰਿ ਸੰਧਯਹਿ ਕੈ ਰਵਿ ਹੋਤ ਉਦੈ ਸੁ ਜਲਾਜੁਲਿ ਦੈ ਅਰੁ ਮੰਤ੍ਰ ਰਰੈ ॥
fir sandhayeh kai rav hot udai su jalaajul dai ar mantr rarai |

Síðan við sólarupprás bauð hann sólinni vatn og flutti Sandhya o.s.frv.

ਫਿਰਿ ਪਾਠ ਕਰੈ ਸਤਸੈਇ ਸਲੋਕ ਕੋ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਪੈ ਨ ਟਰੈ ॥
fir paatth karai satasaie salok ko sayaam nitaaprat pai na ttarai |

Hann las Saptshati (skáld sjö hundruð erinda til heiðurs gyðjunni Durga)

ਤਬ ਕਰਮ ਨ ਕਉਨ ਕਰੈ ਜਗ ਮੈ ਜਬ ਆਪਨ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕਰਮ ਕਰੈ ॥੨੩੦੬॥
tab karam na kaun karai jag mai jab aapan sayaam joo karam karai |2306|

Jæja, ef Krishna framkvæmir ekki venjulegt daglegt karmas, hver annar mun þá framkvæma það sama?2306.

ਨ੍ਰਹਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਲਾਇ ਸੁਗੰਧ ਭਲੇ ਪਟ ਧਾਰ ਕੈ ਬਾਹਰ ਆਵੈ ॥
nrahaae kai sayaam joo laae sugandh bhale patt dhaar kai baahar aavai |

Krishna kemur út eftir að hafa baðað sig og klæðst góðum fötum og (þá) smyrslar fötin.

ਆਇ ਸਿੰਘਾਸਨ ਊਪਰ ਬੈਠ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਨਿਆਉ ਕਰਾਵੈ ॥
aae singhaasan aoopar baitth kai sayaam bhalee bidh niaau karaavai |

Krishna eftir að hafa farið í bað, borið ilm o.s.frv. og klæðst flíkum kemur út og situr í hásæti sínu veitir réttlæti o.s.frv.

ਅਉ ਸੁਖਦੇਵ ਕੋ ਤਾਤ ਭਲਾ ਸੁ ਕਥਾ ਕਰਿ ਸ੍ਰੀ ਨੰਦ ਲਾਲ ਰਿਝਾਵੈ ॥
aau sukhadev ko taat bhalaa su kathaa kar sree nand laal rijhaavai |

Faðir Sukhdev var vanur að þóknast mjög vel Shri Krishna, syni Nand Lal með því að fá hann til að hlusta á skýringu ritninganna

ਤਉ ਲਗਿ ਆਇ ਕਹੀ ਬਤੀਆ ਇਕ ਸੋ ਮੁਖ ਤੇ ਕਬਿ ਭਾਖ ਸੁਨਾਵੈ ॥੨੩੦੭॥
tau lag aae kahee bateea ik so mukh te kab bhaakh sunaavai |2307|

Þangað til einn dag hvað sem sendiboði sagði við hann þegar hann kom, segir skáldið það.2307.