Aðeins þá með því að verða reiður Sri Kal
Og klæddist öllum herklæðum, fór upp í vagninn.
(Upphafleg ástæða hans fyrir því var) að tortíma öllum óvinum
Og vernda sálir allra dýrlinga. 102.
Drottinn lífs og auðs
Hann fór upp til að vernda þjónana.
Í fána hvers sverðið (táknið fyrir) prýddi
Og að sjá hverja óvinirnir voru vanir að hafa áhyggjur. 103.
Asidhuja (sem er með tákn sverðs á enninu, sem þýðir - Maha Kaal) varð mjög reiður og fór upp.
og sigraði hóp fjandsamlegra flokka opinberlega.
(Hann) verndaði hina heilögu
Og eyðilagði her óvinarins einn af öðrum. 104.
(Hann) skar hvern og einn á stærð við mól
Og eyðilagði fíla, hesta og vagnamenn.
Ótal risar risu upp frá honum og hlupu
Umkringdi Mahakal. 105.
Þegar hið hræðilega stríð hófst
Svo var fílunum og hestunum slátrað.
Geirfuglar og sjakalar tóku kjötið
Og kapparnir yfirgáfu bardagann og flýðu. 106.
Þá tók Maha Kala brynjuna og varð mjög reiður
og gerði ráð fyrir hryllilegum dulargervi.
(Hann) reiddist og skaut mörgum örvum
Og höggva höfuð af mörgum óvinum. 107.
Stríð hófst við Khichotani.
(The great age) sendi marga óvini til Yama-loka.
Jörðin raskaðist (með hófahljóði hestanna).
Og sex fet (pat, pud) jarðar flugu (breytast í duft) til himins. 108.
Þegar aðeins eitt helvíti var eftir
Svo hræðilegt stríð átti sér stað
Að Maha Kal svitnaði.
(Hann) þurrkaði það allt og kastaði því á jörðina. 109.
Sviti andlitsins (hins mikla aldar) sem féll á jörðina,
Hann tók síðan á sig mynd Bhatacharj.
(Þá) Dhadhi Sen tók við líki ('Bapu') Dhadhi
Og í Karkha versinu (af velgengni hinnar miklu aldar) endurtekið. 110.
Þar sem símtalið sló Kirpan,
Gerði (hann) úr einum í tvo menn.
(Þá) réðust þeir á tvo menn
Og það yrðu tveir til fjórir á augabragði. 111.
Hélt Kal þá grimmt stríð
ok drap jötna á margan hátt.
(Þegar hin mikla öld) féll meiri sviti á jörðina,
Bhum Sen tók því lík af honum. 112.
(Hann) tók út kirpan sína og hljóp (í her óvinarins).
Óteljandi Ganas tóku á sig mynd af honum.
Margir spila dhol, patta og taal
Og chang, muchang og upang (með því að spila bjöllur o.s.frv.) kveðið. 113.