Báðir voru búnir að berjast
Og brá sverðum sínum og brann af bræði.
Faðirinn tók sverð og sló son sinn í höfuðið
Og sonurinn tók fram (sverðið) og sló föðurinn í höfuðið. 14.
Ég sá þessa persónu standa kyrr.
Ó Guð! Af hverju sprakk augun ekki?
Þeir vildu ekki spara hlutinn.
Því kom kall þeirra beggja. 15.
Ó Drottinn! Segðu mér nú hvað ég á að gera.
Á ég að deyja með sting í hjarta?
Vertu einsetumaður og farðu í Bun
Og láta konunglega regnhlífina hanga yfir höfði yngri sonarins. 16.
Fyrst drápu eiginmaður og sonur
Og gaf svo ríkið yngri syninum.
Síðan tók við form jóga
Og féll svo á leið norðuráttarinnar. 17.
tvískiptur:
Fór þangað og gerði iðrun við Shiva á margan hátt.
Rudra ('Bhuta Rat') var ánægð að sjá (þeirri) konu harða sadhana (iðrun).18.
tuttugu og fjórir:
(Shiva) sagði O dóttir! (Þú) var mang ('barambyah')
Sem hefur verið að breiðast út í hjarta þínu.
(Drottningin sagði) Ó faðir! Ef þú vilt gefa, (þá) fæ ég þessa blessun frá þér
Að verða ungur af elli. 19.
tvískiptur:
Shiva gaf (blessunina) og (hún) breyttist úr gömlum í unga.
(Þessi kona) tók af sér hið forna skinn eins og snákur sem tekur af sér klærnar. 20.
tuttugu og fjórir:
Þegar hún varð ung frá elli
Svo fór hún til sama bæjar
Þar sem sonur (hans) hafði farið upp að veiði
Og (margir) birnir, ljón og ljón voru drepin. 21.
Þá dulbúist (konan sú) sem dádýr
Og tók af sér alla fallegu brynju líkamans.
Hún tók á sig mynd dádýrs og fór þangað
Þar sem sonurinn var að leika sér að veiðum. 22.
Sonurinn elti (hestinn) á eftir henni (dádýrið varð rani).
Og horfði ekki á neinn félaga.
Hann fór langt einn
Þar sem var mjög hræðileg bolla. 23.
Þar sem voru stórar kirkjur Sal og Tamal
Og það voru lime, kadams og jata banyans.
Sibar (tákn eða srifal) voru þung (tré) af pálma, döðlupálma o.s.frv.
(Þetta leit svona út) eins og Guð hefði skapað þá með eigin höndum. 24.
Dádýrið hvarf eftir að þangað var komið
Og dulbúin sem göfug kona.
Hann kom og sýndi honum form sitt
Og heillaði Raj Kunwar. 25.