Sri Dasam Granth

Síða - 313

ਤ੍ਰਾਸ ਬਡੋ ਅਹਿ ਕੇ ਰਿਪੁ ਕੋ ਕਰਿ ਭਾਗਿ ਸਰਾ ਮਧਿ ਆਇ ਛਪੇ ਥੇ ॥

traas baddo eh ke rip ko kar bhaag saraa madh aae chhape the |

��Við fólkið vorum mjög hræddir við Garuda (blágrýti) og við höfðum falið okkur í þessari laug

ਗਰਬੁ ਬਡੋ ਹਮਰੇ ਪਤਿ ਮੈ ਅਬ ਜਾਨਿ ਹਮੈ ਹਰਿ ਨਾਹਿ ਜਪੇ ਥੇ ॥

garab baddo hamare pat mai ab jaan hamai har naeh jape the |

Eiginmaður okkar var sannarlega stoltur og hann hefur ekki minnst Drottins

ਹੇ ਜਗ ਕੇ ਪਤਿ ਹੇ ਕਰੁਨਾ ਨਿਧਿ ਤੈ ਦਸ ਰਾਵਨ ਸੀਸ ਕਪੇ ਥੇ ॥

he jag ke pat he karunaa nidh tai das raavan sees kape the |

��Ó Drottinn, heimskur eiginmaður okkar vissi ekki að það varst þú sem hafðir höggvið öll tíu höfuð Ravana

ਮੂਰਖ ਬਾਤ ਜਨੀ ਨ ਕਛੂ ਪਰਵਾਰ ਸਨੈ ਹਮ ਇਉ ਹੀ ਖਪੇ ਥੇ ॥੨੧੬॥

moorakh baat janee na kachhoo paravaar sanai ham iau hee khape the |216|

Við höfðum öll eyðilagt okkur sjálf, fjölskyldu okkar til einskis, eftir að hafa verið óróleg.��216.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ਕਾਲੀ ਸੋ ॥

kaanrah baach kaalee so |

Ræða Krishna beint til fjölskyldu höggormsins Kali:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਬੋਲਿ ਉਠਿਓ ਤਬ ਇਉ ਹਰਿ ਜੀ ਅਬ ਛਾਡਤ ਹਉ ਤੁਮ ਦਛਨਿ ਜਈਯੋ ॥

bol utthio tab iau har jee ab chhaaddat hau tum dachhan jeeyo |

Þá sagði Krishna: ��Nú slepp ég ykkur öllum, þið farið í suðurátt

ਰੰਚਕ ਨ ਬਸੀਯੋ ਸਰ ਮੈ ਸਭ ਹੀ ਸੁਤ ਲੈ ਸੰਗ ਬਾਟਹਿ ਪਈਯੋ ॥

ranchak na baseeyo sar mai sabh hee sut lai sang baatteh peeyo |

Vertu aldrei í þessari laug, þið megið öll fara burt núna ásamt börnum ykkar.

ਸੀਘ੍ਰਤਾ ਐਸੀ ਕਰੋ ਤੁਮ ਹੂੰ ਤਿਰੀਆ ਲਈਯੋ ਅਰੁ ਨਾਮੁ ਸੁ ਲਈਯੋ ॥

seeghrataa aaisee karo tum hoon tireea leeyo ar naam su leeyo |

�� Þið öll, takið konur yðar með yður, farið þegar í stað og munið nafns Drottins.��

ਛੋਡਿ ਦਯੋ ਹਰਿ ਨਾਗ ਬਡੋ ਥਕਿ ਜਾਇ ਕੈ ਮਧਿ ਬਰੇਤਨ ਪਈਯੋ ॥੨੧੭॥

chhodd dayo har naag baddo thak jaae kai madh baretan peeyo |217|

Þannig sleppti Krishna Kali og þreyttur lagðist hann á sandinn.217.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kabiyo baach |

Ræða skáldsins:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਹੇਰਿ ਬਡੋ ਹਰਿ ਭੈ ਵਹ ਪੰਨਗ ਪੈ ਅਪਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਉਠਿ ਭਾਗਾ ॥

her baddo har bhai vah panag pai apane grih ko utth bhaagaa |

Sá snákur var mjög hræddur við Sri Krishna, stóð síðan upp og hljóp í burtu frá húsi sínu.

ਬਾਰੂ ਕੇ ਮਧਿ ਗਯੋ ਪਰ ਕੈ ਜਨ ਸੋਇ ਰਹਿਯੋ ਸੁਖ ਕੈ ਨਿਸਿ ਜਾਗਾ ॥

baaroo ke madh gayo par kai jan soe rahiyo sukh kai nis jaagaa |

Krishna sá að risastór snákur stóð upp og færði sig aftur á sinn stað og liggjandi á sandinum vildi sofa þægilega eins og hann hefði vakað í nokkrar nætur

ਗਰਬ ਗਯੋ ਗਿਰ ਕੈ ਤਿਹ ਕੋ ਰਨ ਕੈ ਹਰਿ ਕੇ ਰਸ ਸੋ ਅਨੁਰਾਗਾ ॥

garab gayo gir kai tih ko ran kai har ke ras so anuraagaa |

Stolt hans hafði verið brotið niður og hann var niðursokkinn af kærleika Drottins

ਲੇਟ ਰਹਿਓ ਕਰ ਕੇ ਉਪਮਾ ਇਹ ਡਾਰਿ ਚਲੇ ਕਿਰਸਾਨ ਸੁਹਾਗਾ ॥੨੧੮॥

lett rahio kar ke upamaa ih ddaar chale kirasaan suhaagaa |218|

Hann tók að lofa Drottin og lagðist þar eins og ónotaður áburður sem bóndinn skildi eftir á túninu.218.

ਸੁਧਿ ਭਈ ਜਬ ਹੀ ਉਹ ਕੋ ਤਬ ਹੀ ਉਠ ਕੈ ਹਰਿ ਪਾਇਨ ਲਾਗਿਓ ॥

sudh bhee jab hee uh ko tab hee utth kai har paaein laagio |

Þegar meðvitund snáksins kom aftur féll hann fyrir fætur Krishna

ਪਉਢਿ ਰਹਿਓ ਥਕ ਕੈ ਸੁਨਿ ਮੋ ਪਤਿ ਪਾਇ ਲਗਿਓ ਜਬ ਹੀ ਫੁਨਿ ਜਾਗਿਓ ॥

paudt rahio thak kai sun mo pat paae lagio jab hee fun jaagio |

�� Ó Drottinn! Þar sem ég var þreyttur, hafði ég sofið og þegar ég vaknaði, er ég kominn til að snerta fæturna þína.��

ਦੀ ਧਰਿ ਮੋਰਿ ਸੁ ਨੈਕੁ ਬਿਖੈ ਤੁਮ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਤਿਹ ਕੋ ਉਠਿ ਭਾਗਿਓ ॥

dee dhar mor su naik bikhai tum kaanrah kahee tih ko utth bhaagio |

Ó Krishna! Staðurinn sem þú hefur gefið mér er góður fyrir mig. Sagði (þetta) og stóð upp og hljóp í burtu. (Krishna sagði)

ਦੇਖਿ ਲਤਾ ਤੁਮ ਕਉ ਨ ਬਧੈ ਮਮ ਬਾਹਨ ਮੋ ਰਸ ਮੋ ਅਨੁਰਾਗਿਓ ॥੨੧੯॥

dekh lataa tum kau na badhai mam baahan mo ras mo anuraagio |219|

Krishna sagði: „Hvað sem ég hef sagt, breytið þið eftir því og fylgið Dharma (aga) og ó konur! Vafalaust langaði bíllinn minn Garuda að drepa hann, en samt hef ég ekki drepið hann.��219.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਕਾਲੀ ਨਾਗ ਨਿਕਾਰਬੋ ਬਰਨਨੰ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare kaalee naag nikaarabo barananan |

Lok lýsingarinnar á ��The Ejection of the Serpent Kali�� í Krishna Avatara í Bachittar Natak.

ਅਥ ਦਾਨ ਦੀਬੋ ॥

ath daan deebo |

Nú hefst lýsing á velgjörðagjöf

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਨਾਗਿ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਕੈ ਗਰੜਧ੍ਵਜ ਆਇ ਮਿਲਿਓ ਅਪੁਨੇ ਪਰਵਾਰੈ ॥

naag bidaa kar kai gararradhvaj aae milio apune paravaarai |

Krishna kvaddi Naga og kom til fjölskyldu sinnar

ਧਾਇ ਮਿਲਿਓ ਗਰੇ ਤਾਹਿ ਹਲੀ ਅਰੁ ਮਾਤ ਮਿਲੀ ਤਿਹ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੈ ॥

dhaae milio gare taeh halee ar maat milee tih dookh nivaarai |

Balram kom hlaupandi til hans, móðir hans hitti hann og sorg allra lauk

ਸ੍ਰਿੰਗ ਧਰੇ ਹਰਿ ਧੇਨ ਹਜਾਰ ਤਬੈ ਤਿਹ ਕੇ ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਵਾਰੈ ॥

sring dhare har dhen hajaar tabai tih ke sir aoopar vaarai |

Á sama tíma voru eitt þúsund gullhornaðar kýr, sem fórnuðu þeim á Krishna, gefnar til góðgerðarmála

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਨ ਮੋਹ ਬਢਾਇ ਬਹੁ ਪੁੰਨ ਕੈ ਬਾਮਨ ਕੋ ਦੈ ਡਾਰੈ ॥੨੨੦॥

sayaam kahai man moh badtaae bahu pun kai baaman ko dai ddaarai |220|

Ljóðskáldið Shyam segir að á þennan hátt hafi þessi góðgerðarstarfsemi verið gefin Brahmins.220.

ਲਾਲ ਮਨੀ ਅਰੁ ਨਾਗ ਬਡੇ ਨਗ ਦੇਤ ਜਵਾਹਰ ਤੀਛਨ ਘੋਰੇ ॥

laal manee ar naag badde nag det javaahar teechhan ghore |

Rauðar perlur og stórir demantar og gimsteinar og stórir fílar og snöggir hestar, safírar,

ਪੁਹਕਰ ਅਉ ਬਿਰਜੇ ਚੁਨਿ ਕੈ ਜਰਬਾਫ ਦਿਵਾਵਤ ਹੈ ਦਿਜ ਜੋਰੇ ॥

puhakar aau biraje chun kai jarabaaf divaavat hai dij jore |

Rauðir gimsteinar, perlur, skartgripir og hestar voru gefnir í góðgerðarskyni, margar tegundir af brokatuðum flíkum voru gefnar Brahminum

ਮੋਤਿਨਿ ਹਾਰ ਹੀਰੇ ਅਰੁ ਮਾਨਿਕ ਦੇਵਤ ਹੈ ਭਰਿ ਪਾਨਨ ਬੋਰੇ ॥

motin haar heere ar maanik devat hai bhar paanan bore |

Hún fyllir kistuna af perluhálsmenum, demöntum og skartgripum.

ਕੰਚਨ ਰੋਕਿਨ ਕੇ ਗਹਨੇ ਗੜਿ ਦੇਤ ਕਹੈ ਸੁ ਬਚੇ ਸੁਤ ਮੋਰੇ ॥੨੨੧॥

kanchan rokin ke gahane garr det kahai su bache sut more |221|

Pokarnir fylltir með hálsmenum af demöntum, gimsteinum og gimsteinum voru gefnir og gefa gullna skraut, móðir Yashoda biður um að sonur hennar verði verndaður.221.

ਅਥ ਦਾਵਾਨਲ ਕਥਨੰ ॥

ath daavaanal kathanan |

Nú hefst lýsingin á skógareldinum

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਹੋਇ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਸਭੇ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਜਨ ਰੈਨ ਪਰੇ ਘਰ ਭੀਤਰਿ ਸੋਏ ॥

hoe prasan sabhe brij ke jan rain pare ghar bheetar soe |

Allir íbúar Braja, sem voru ánægðir, sváfu á heimilum sínum á nóttunni

ਆਗ ਲਗੀ ਸੁ ਦਿਸਾ ਬਿਦਿਸਾ ਮਧਿ ਜਾਗ ਤਬੈ ਤਿਹ ਤੇ ਡਰਿ ਰੋਏ ॥

aag lagee su disaa bidisaa madh jaag tabai tih te ddar roe |

Eldur kom upp um nóttina í allar áttir og urðu allir hræddir

ਰਛ ਕਰੈ ਹਮਰੀ ਹਰਿ ਜੀ ਇਹ ਚਿਤਿ ਬਿਚਾਰਿ ਤਹਾ ਕਹੁ ਹੋਏ ॥

rachh karai hamaree har jee ih chit bichaar tahaa kahu hoe |

Allir héldu þeir að þeir yrðu verndaðir af Krishna

ਦ੍ਰਿਗ ਬਾਤ ਕਹੀ ਕਰੁਨਾ ਨਿਧਿ ਮੀਚ ਲਯੋ ਇਤਨੈ ਸੁ ਤਊ ਦੁਖ ਖੋਏ ॥੨੨੨॥

drig baat kahee karunaa nidh meech layo itanai su taoo dukh khoe |222|

Krishna sagði þeim að loka augunum, svo að allar þjáningar þeirra gætu endað.222.

ਮੀਚ ਲਏ ਦ੍ਰਿਗ ਜਉ ਸਭ ਹੀ ਨਰ ਪਾਨ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਹਰਿਦੌ ਤਉ ॥

meech le drig jau sabh hee nar paan kariyo har jee haridau tau |

Um leið og allt fólkið lokaði augunum drakk Krishna allan eldinn

ਦੋਖ ਮਿਟਾਇ ਦਯੋ ਪੁਰ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਜਨ ਕੇ ਮਨ ਕੋ ਹਨਿ ਦਯੋ ਭਉ ॥

dokh mittaae dayo pur ko sabh hee jan ke man ko han dayo bhau |

Hann fjarlægði allar þjáningar þeirra og ótta

ਚਿੰਤ ਕਛੂ ਨਹਿ ਹੈ ਤਿਹ ਕੋ ਜਿਨ ਕੋ ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਦੂਰ ਕਰੈ ਖਉ ॥

chint kachhoo neh hai tih ko jin ko karunaanidh door karai khau |

Þeir þurfa ekkert að hafa áhyggjur af, haf náðar sem fjarlægir sorg þeirra.

ਦੂਰ ਕਰੀ ਤਪਤਾ ਤਿਹ ਕੀ ਜਨੁ ਡਾਰ ਦਯੋ ਜਲ ਕੋ ਛਲ ਕੈ ਰਉ ॥੨੨੩॥

door karee tapataa tih kee jan ddaar dayo jal ko chhal kai rau |223|

Þeir, sem Krishna fjarlægir kvölina, hvernig geta þeir haldið áfram að kvíða fyrir einhverju? Hiti allra var kældur don eins og þeir væru kældir með þvotti í vatnsbylgjum.223.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

KABIT

ਆਖੈ ਮਿਟਵਾਇ ਮਹਾ ਬਪੁ ਕੋ ਬਢਾਇ ਅਤਿ ਸੁਖ ਮਨਿ ਪਾਇ ਆਗਿ ਖਾਇ ਗਯੋ ਸਾਵਰਾ ॥

aakhai mittavaae mahaa bap ko badtaae at sukh man paae aag khaae gayo saavaraa |

Með því að loka augunum á fólkinu og stækka líkama sinn í endalausri ánægju, eyddi Krishna allan eldinn

ਲੋਕਨ ਕੀ ਰਛਨ ਕੇ ਕਾਜ ਕਰੁਨਾ ਕੇ ਨਿਧਿ ਮਹਾ ਛਲ ਕਰਿ ਕੈ ਬਚਾਇ ਲਯੋ ਗਾਵਰਾ ॥

lokan kee rachhan ke kaaj karunaa ke nidh mahaa chhal kar kai bachaae layo gaavaraa |

Til verndar fólkinu hefur hinn góðvilji Drottinn með miklum blekkingum bjargað borginni.

ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਤਿਨ ਕਾਮ ਕਰਿਓ ਦੁਖੁ ਕਰਿ ਤਾ ਕੋ ਫੁਨਿ ਫੈਲ ਰਹਿਓ ਦਸੋ ਦਿਸ ਨਾਵਰਾ ॥

kahai kab sayaam tin kaam kario dukh kar taa ko fun fail rahio daso dis naavaraa |

Shyam Kavi segir að hann hafi unnið mikla vinnu, með því sé velgengni hans að dreifast í tíu áttir.

ਦਿਸਟਿ ਬਚਾਇ ਸਾਥ ਦਾਤਨ ਚਬਾਇ ਸੋ ਤੋ ਗਯੋ ਹੈ ਪਚਾਇ ਜੈਸੇ ਖੇਲੇ ਸਾਗ ਬਾਵਰਾ ॥੨੨੪॥

disatt bachaae saath daatan chabaae so to gayo hai pachaae jaise khele saag baavaraa |224|

Skáldið Shyam segir að Krishna hafi unnið mjög erfitt verkefni og með þessu hafi nafn hans breiðst út í allar tíu áttir og allt þetta verk hafi verið unnið eins og gúllari, sem tyggur og meltir allt, heldur sig úr augsýn.224.