Og fegurð hennar var greindur af öllum líkama í heiminum.
(Hann) var mjög aðlaðandi fyrir konur.
Það var engin önnur sambærileg henni.(3)
Dohira
(Eiginmaður hennar) var vanur að fara í félagsskap annars Mughal.
Án þess að draga konuna sína í efa, var hann vanur að láta undan því að elska aðrar konur.(4)
Þegar hún frétti af honum, daðraði við aðrar konur, hringdi hún í
Sonur Shah og skapaði vináttu við hann.(5)
Einn daginn upplýsti hún honum öll leyndarmálin og var hrædd við hana
Eiginmaður, settu hann í hennar eigið hús.(6)
Þó að eiginmaðurinn væri í blundi var hún enn vakandi.
Hún vakti hann og fór út með leyfi hans til að eiga ólöglegt samband við son Shah.(7)
Ef kona, enn vakandi og liggjandi með sofandi eiginmanni sínum, segir að innbrotsþjófur sé kominn
Jafnvel þó að boðflennan sé vinur ætti að rjúfa allt samband við hann.(8)
Arril
(A Woman) ætti að borða eftir að hún hafði borið fram máltíðir fyrir manninn sinn.
Jafnvel án hans samþykkis ætti hún ekki að fara til að mæta kalli náttúrunnar.
Fylgja skal leyfinu sem eiginmaðurinn hefur veitt, og,
Án hans ætti ekkert verk að fara fram.(9)
Dohira
Sú kona kom með þá afsökun að hún myndi ekki fara út, jafnvel til að pissa án þess að leita leyfis eiginmanns.
(Hún hafði sagt,) „Ég gæti þurft að þola óþolandi kvilla en mun alltaf hlýða ástkæra eiginmanni mínum.“(10)
Hinn heimski Mughal hafði leyft konu sinni.
Sá vitlausi var ánægður með tal konu sinnar og skildi ekki brögð hennar.(11)
Að fá samþykki eiginmannsins hafði konan farið, yndislega, til
Rómantískt með syni Shah.(12)
Vitringarnir geta átt í miklum erfiðleikum og þeir geta staðið frammi fyrir miklum óþægindum,
En þeir segja konum aldrei upp leyndarmál sín.(13)(1)
Nítjánda dæmisaga um heillavænlega kristna samtöl Raja og ráðherra, lokið með blessun.(19)(365)
Bhujang Chhand
Þá sendi konungur son sinn í fangelsi.
Raja hafði sett son sinn í fangelsið og hringdi svo í hann aftur um morguninn.
Þá mælti ráðherra svo við konung
Ráðherra ráðlagði Raja og verndaði son Chitar Singh.(1)
Það var kona í Kína, Machin Nagar
Í borginni Cheenmaacheen bjó kona sem var mikils metin af eiginmanni sínum.
Hvað sem hún sagði tók hún til sín.
Hann hagaði sér alltaf samkvæmt vilja eiginkonu sinnar.(2)
Hann var vanur að tjalda (nálægt honum) dag og nótt.
Hann var alltaf heima og horfði aldrei einu sinni á Álfar Indru.
Eiginmaðurinn lifði við að sjá hið einstaka form (þessarar) konu.
Hann lifði ánægju af því að sjá þessa konu og drakk aldrei vatnsdropa án samþykkis hennar.(3)
Lal Mati var fallega nafnið á þeirri konu.
Þessi fallega kona var þekkt sem Lal Mati og hún var jafn falleg og tónnónarnir.
Hvorki hefði verið, né myndi vera, töframaður eins og hún.(4)
Hún var, eins og hún hefði verið sköpuð af Brahma sjálfum.
Annað hvort leit hún út eins og Dev Jani (dóttir Shankar-Acharya) eða
Hún var framleidd í gegnum Cupid.