(Hann) Ástvinur bjó alltaf í huga þessarar konu. 4.
tuttugu og fjórir:
Þegar konungur heyrði (þetta),
Rani var því hræddur á margan hátt.
(Þat ætlar konungi) drepa þessa konu nú
Og ég grafa jörðina og þrýsta henni inn. 5.
Þegar drottningin heyrði þetta,
Svo kallaður þessi vinur.
Hann sagði mér að taka hann með mér
Farðu til lands þíns. 6.
Þeir byggðu sér hús í eyðimörkinni.
Settu tvær hurðir í það.
Að finna okkur (ef konungurinn) komumst í gegnum þennan hátt
(Svo) við skulum fara út um hinar dyrnar. 7.
staðfastur:
(Þeir) tóku vel við beiðni konungs.
Báðir riðu á því glaðir.
Þeir komu í þá höll
Og fór að stunda ýmsar íþróttir af hamingju. 8.
Þegar konungur heyrði (söguna) af flótta konunnar, fór hann burt í reiði.
Ekki bjóða neinum maka.
Hann kom með fótbrunn
Og muldrandi gekk hann inn í höllina. 9.
tvískiptur:
Þangað komu þeir (drottning og kaupmaður) örmagna.
En konungur gekk óþreytandi upp stigann og náði þangað. 10.
Komandi niður af brúnni gekk konungur þar upp í reiði (og fór að hugsa í huganum).
Að með því að grípa þessa tvo ná ég Yama-loka núna. 11.
tuttugu og fjórir:
Þegar konungur steig upp af þessum vegi,
(Svo) þeir fóru aðra leið.
Hann (kóngurinn) er á þrotlausri ferð
Rani og Yaar riðu saman. 12.
staðfastur:
Sat á óþreytandi sandhani ók (hann í burtu).
(Hún) fór með hraða vindsins, vel hver mætti henni.
Hvað sér konungur eftir að hann kemur niður úr höllinni?
Að þeir hafi farið með mig á besta stað með því að gera mig að fífli. 13.
tuttugu og fjórir:
Þá dvaldi konungur (svo sem) gangandi.
Gat ekki náð til þeirra á nokkurn hátt.
Hann tapaði með því að beita öllum sínum brellum.
(Hann) fór með Yar Rani heim til (sitt) hús. 14.
staðfastur:
(Konungurinn) bar leir á höfuð sér með báðum höndum,
Eins og einhver hafi rænt hann á leiðinni.
Hann féll í yfirlið og féll til jarðar
Og eftir að hafa borðað mikið af eitri drukknaði hann í ánni. 15.