Sri Dasam Granth

Síða - 302


ਅਥ ਸਾਰੀ ਬਿਸ੍ਵ ਮੁਖ ਮੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੀ ਜਸੋਧਾ ਕੋ ਦਿਖਾਈ ॥
ath saaree bisv mukh mo krisan jee jasodhaa ko dikhaaee |

Nú sýnir Krishna allan alheiminn frá munni sínum til Yashoda.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਮੋਹਿ ਬਢਾਇ ਮਹਾ ਮਨ ਮੈ ਹਰਿ ਕੌ ਲਗੀ ਫੇਰਿ ਖਿਲਾਵਨ ਮਾਈ ॥
mohi badtaae mahaa man mai har kau lagee fer khilaavan maaee |

Með aukinni viðhengi í huganum byrjaði móðirin Yashoda aftur að leika við son sinn

ਤਉ ਹਰਿ ਜੀ ਮਨ ਮਧ ਬਿਚਾਰਿ ਸਿਤਾਬ ਲਈ ਮੁਖਿ ਮਾਹਿ ਜੰਭਾਈ ॥
tau har jee man madh bichaar sitaab lee mukh maeh janbhaaee |

Þá geispaði Krishna í huga hans fljótt

ਚਕ੍ਰਤ ਹੋਇ ਰਹੀ ਜਸੁਧਾ ਮਨ ਮਧਿ ਭਈ ਤਿਹ ਕੇ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
chakrat hoe rahee jasudhaa man madh bhee tih ke duchitaaee |

Hún var ósátt og hinsegin grunur vaknaði í huga hennar

ਮਾਇ ਸੁ ਢਾਪਿ ਲਈ ਤਬ ਹੀ ਸਭ ਬਿਸਨ ਮਯਾ ਤਿਨ ਜੋ ਲਖਿ ਪਾਈ ॥੧੧੩॥
maae su dtaap lee tab hee sabh bisan mayaa tin jo lakh paaee |113|

Hn hreyfst fram og me eigin hendi huldi munn hr sonar og me essum htti, hn sr maya Vishnu.113.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਚਲੇ ਘੁੰਟੂਆ ਘਰ ਭੀਤਰ ਮਾਤ ਕਰੈ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਚੰਗੀ ॥
kaanrah chale ghunttooaa ghar bheetar maat karai upamaa tih changee |

Krishna byrjaði að skríða á hnjánum í húsinu og móðir hafði unun af því að nota ýmsar líkingar um hann

ਲਾਲਨ ਕੀ ਮਨਿ ਲਾਲ ਕਿਧੌ ਨੰਦ ਧੇਨ ਸਭੈ ਤਿਹ ਕੇ ਸਭ ਸੰਗੀ ॥
laalan kee man laal kidhau nand dhen sabhai tih ke sabh sangee |

Kýr Nand gengu á bak við fótamerki félaga Krishna

ਲਾਲ ਭਈ ਜਸੁਦਾ ਪਿਖਿ ਪੁਤ੍ਰਹਿੰ ਜਿਉ ਘਨਿ ਮੈ ਚਮਕੈ ਦੁਤਿ ਰੰਗੀ ॥
laal bhee jasudaa pikh putrahin jiau ghan mai chamakai dut rangee |

Móðirin Yashoda, sem sá þetta, blikkaði af ánægju eins og elding meðal skýjanna og

ਕਿਉ ਨਹਿ ਹੋਵੈ ਪ੍ਰਸੰਨ੍ਯ ਸੁ ਮਾਤ ਭਯੋ ਜਿਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਤਾਤ ਤ੍ਰਿਭੰਗੀ ॥੧੧੪॥
kiau neh hovai prasanay su maat bhayo jin ke grihi taat tribhangee |114|

Hvers vegna ætti þessi móðir ekki að vera hamingjusöm, í húsi hennar sem sonur eins og Krishna hafði fætt.114.

ਰਾਹਿ ਸਿਖਾਵਨ ਕਾਜ ਗਡੀਹਰਿ ਗੋਪ ਮਨੋ ਮਿਲ ਕੈ ਸੁ ਬਨਾਯੋ ॥
raeh sikhaavan kaaj gaddeehar gop mano mil kai su banaayo |

Til að veita þjálfun í að ganga til Krishna,

ਕਾਨਹਿ ਕੋ ਤਿਹ ਉਪਰ ਬਿਠਾਇ ਕੈ ਆਪਨੇ ਆਙਨ ਬੀਚ ਧਵਾਯੋ ॥
kaaneh ko tih upar bitthaae kai aapane aangan beech dhavaayo |

Allir gopaarnir bjuggu til kerru fyrir börn og fengu Krishna til að sitja í kerrunni, þeir hjóluðu henni

ਫੇਰਿ ਉਠਾਇ ਲਯੋ ਜਸੁਦਾ ਉਰ ਮੋ ਗਹਿ ਕੈ ਪਯ ਪਾਨ ਕਰਾਯੋ ॥
fer utthaae layo jasudaa ur mo geh kai pay paan karaayo |

Síðan tók Yashoda hann í kjöltu sér, lét hann sjúga mjólkina hennar og

ਸੋਇ ਰਹੇ ਹਰਿ ਜੀ ਤਬ ਹੀ ਕਬਿ ਨੇ ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥੧੧੫॥
soe rahe har jee tab hee kab ne apune man mai sukh paayo |115|

Þegar hann svaf taldi skáldið það æðsta sælu.115.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਜਬ ਹੀ ਨਿੰਦ੍ਰਾ ਛੁਟ ਗਈ ਹਰੀ ਉਠੇ ਤਤਕਾਲ ॥
jab hee nindraa chhutt gee haree utthe tatakaal |

Um leið og svefninn rann upp, settist Krishna strax upp.

ਖੇਲ ਖਿਲਾਵਨ ਸੋ ਕਰਿਯੋ ਲੋਚਨ ਜਾਹਿ ਬਿਸਾਲ ॥੧੧੬॥
khel khilaavan so kariyo lochan jaeh bisaal |116|

Þegar hann vaknaði af svefni stóð Krishna fljótt á fætur og í gegnum merki um augu hans krafðist hann þess að leika.116.

ਇਸੀ ਭਾਤਿ ਸੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੀ ਖੇਲ ਕਰੇ ਬ੍ਰਿਜ ਮਾਹਿ ॥
eisee bhaat so krisan jee khel kare brij maeh |

Á sama hátt stundar Krishna ji íþróttir í Braj Bhoomi.

ਅਬ ਪਗ ਚਲਤਿਯੋ ਕੀ ਕਥਾ ਕਹੋਂ ਸੁਨੋ ਨਰ ਨਾਹਿ ॥੧੧੭॥
ab pag chalatiyo kee kathaa kahon suno nar naeh |117|

Þannig lék Krishna ýmiss konar leikrit í Braja og nú lýsi ég sögunni um gang hans á fótum.117.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਸਾਲ ਬਿਤੀਤ ਭਯੋ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਭਯੋ ਬਲ ਕੈ ਪਗ ਮੈ ॥
saal biteet bhayo jab hee tab kaanrah bhayo bal kai pag mai |

Þegar (eitt) ár er liðið þá er Krishna farinn að standa á fætur.

ਜਸੁ ਮਾਤ ਪ੍ਰਸੰਨ੍ਯ ਭਈ ਮਨ ਮੈ ਪਿਖਿ ਧਾਵਤ ਪੁਤ੍ਰਹਿ ਕੋ ਮਗ ਮੈ ॥
jas maat prasanay bhee man mai pikh dhaavat putreh ko mag mai |

Eftir eitt ár byrjaði Krishna að ganga á styrktum fótum sínum, Yashoda var mjög ánægð og til að halda syni sínum fyrir augum sínum gekk hún á eftir honum

ਬਾਤ ਕਰੀ ਇਹ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ਪ੍ਰਭਾ ਫੈਲ ਰਹੀ ਸੁ ਸਭੈ ਜਗ ਮੈ ॥
baat karee ih gopin so prabhaa fail rahee su sabhai jag mai |

(Hann) sagði þetta við hina útskúfuðu að (sem) ljómi breiðist út um allan heim.

ਜਨੁ ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤਿ ਮਾਨੁਖ ਕੋ ਸਬ ਧਾਇ ਧਸੀ ਹਰਿ ਕੈ ਨਗ ਮੈ ॥੧੧੮॥
jan sundarataa at maanukh ko sab dhaae dhasee har kai nag mai |118|

Hún sagði frá því að Krishna gengi til allra gopis og frægð Krishna breiddist út um allan heim. Fallegu dömurnar komu líka til að sjá Krishna koma með smjör o.fl.118.

ਗੋਪਿਨ ਸੋ ਮਿਲ ਕੈ ਹਰਿ ਜੀ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਖੇਲ ਮਚਾਵਤ ਹੈ ॥
gopin so mil kai har jee jamunaa tatt khel machaavat hai |

Krishna spilar leiki á bökkum Jamuna ásamt Gual-börnunum.

ਜਿਮ ਬੋਲਤ ਹੈ ਖਗ ਬੋਲਤ ਹੈ ਜਿਮ ਧਾਵਤ ਹੈ ਤਿਮ ਧਾਵਤ ਹੈ ॥
jim bolat hai khag bolat hai jim dhaavat hai tim dhaavat hai |

Krishna leikur sér við börn gopas á bökkum Yamuna og líkir eftir röddum fugla, hann líkir líka eftir göngulagi þeirra

ਫਿਰਿ ਬੈਠਿ ਬਰੇਤਨ ਮਧ ਮਨੋ ਹਰਿ ਸੋ ਵਹ ਤਾਲ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ॥
fir baitth baretan madh mano har so vah taal bajaavat hai |

Síðan sitja þeir í bareti og klappa saman höndunum (ásamt) Krishna.

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਕੀ ਉਪਮਾ ਸੁਭ ਗੀਤ ਭਲੇ ਮੁਖ ਗਾਵਤ ਹੈ ॥੧੧੯॥
kab sayaam kahai tin kee upamaa subh geet bhale mukh gaavat hai |119|

Síðan sitja á sandinum, öll börnin klappa höndum og skáldið Shyam segir að þau syngi öll lög úr sínum fallega munni.119.

ਕੁੰਜਨ ਮੈ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਪੈ ਮਿਲਿ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ਹਰਿ ਖੇਲਤ ਹੈ ॥
kunjan mai jamunaa tatt pai mil gopin so har khelat hai |

Krishna leikur sér í félagsskap gopa-barna í húsasundum á bökkum Yamuna og

ਤਰਿ ਕੈ ਤਬ ਹੀ ਸਿਗਰੀ ਜਮੁਨਾ ਹਟਿ ਮਧਿ ਬਰੇਤਨ ਪੇਲਤ ਹੈ ॥
tar kai tab hee sigaree jamunaa hatt madh baretan pelat hai |

Hann synti alla ána og leggst á sandinn hinum megin

ਫਿਰਿ ਕੂਦਤ ਹੈ ਜੁ ਮਨੋ ਨਟ ਜਿਉ ਜਲ ਕੋ ਹਿਰਦੇ ਸੰਗਿ ਰੇਲਤ ਹੈ ॥
fir koodat hai ju mano natt jiau jal ko hirade sang relat hai |

Svo hoppar hann eins og gúll með öll börnin, hann rífur vatnið með brjóstinu

ਫਿਰਿ ਹ੍ਵੈ ਹੁਡੂਆ ਲਰਕੇ ਦੁਹੂੰ ਓਰ ਤੇ ਆਪਸਿ ਮੈ ਸਿਰ ਮੇਲਤ ਹੈ ॥੧੨੦॥
fir hvai huddooaa larake duhoon or te aapas mai sir melat hai |120|

Síðan berjast eins og sauðir sín á milli og berja höfði sínu í höfuð annars manns.120.

ਆਇ ਜਬੈ ਹਰਿ ਜੀ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਪਨੇ ਖਾਇ ਕੈ ਭੋਜਨ ਖੇਲਨ ਲਾਗੇ ॥
aae jabai har jee grihi aapane khaae kai bhojan khelan laage |

Þegar Krishna kemur heim til sín, þá fer hann að leika sér aftur eftir að hafa fengið sér mat

ਮਾਤ ਕਹੈ ਨ ਰਹੈ ਘਰਿ ਭੀਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਕੋ ਤਬ ਹੀ ਉਠਿ ਭਾਗੇ ॥
maat kahai na rahai ghar bheetar baahar ko tab hee utth bhaage |

Móðirin biður hann um að vera heima, en þrátt fyrir að hafa sagt, þá er hann ekki heima hjá sér og stendur upp og hleypur út

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਕੀ ਉਪਮਾ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਪਤਿ ਬੀਥਿਨ ਮੈ ਅਨੁਰਾਗੇ ॥
sayaam kahai tin kee upamaa brij ke pat beethin mai anuraage |

Skáldið Shyam segir að Krishna, herra Braja, elski götur Braja og

ਖੇਲ ਮਚਾਇ ਦਯੋ ਲੁਕ ਮੀਚਨ ਗੋਪ ਸਭੈ ਤਿਹ ਕੇ ਰਸਿ ਪਾਗੇ ॥੧੨੧॥
khel machaae dayo luk meechan gop sabhai tih ke ras paage |121|

Hann er alveg niðursokkinn í feluleikinn með öðrum gopabörnum.121.

ਖੇਲਤ ਹੈ ਜਮੁਨਾ ਤਟ ਪੈ ਮਨ ਆਨੰਦ ਕੈ ਹਰਿ ਬਾਰਨ ਸੋ ॥
khelat hai jamunaa tatt pai man aanand kai har baaran so |

Að leika sér á bökkum Yamuna, nýtur Krishna með öðrum gopabörnum

ਚੜਿ ਰੂਖ ਚਲਾਵਤ ਸੋਟ ਕਿਧੋ ਸੋਊ ਧਾਇ ਕੈ ਲਿਆਵੈ ਗੁਆਰਨ ਕੋ ॥
charr rookh chalaavat sott kidho soaoo dhaae kai liaavai guaaran ko |

Hann klifrar upp á tréð, kastar kylfunni sinni og leitar síðan og kemur með hana meðal mjaltaþjónanna

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਲਖੀ ਤਿਨ ਕੀ ਉਪਮਾ ਮਨੋ ਮਧਿ ਅਨੰਤ ਅਪਾਰਨ ਸੋ ॥
kab sayaam lakhee tin kee upamaa mano madh anant apaaran so |

Shyam skáld segir um leið og hann nefnir þessa líkingu að til þess að sjá þessa dýrð,

ਬਲ ਜਾਤ ਸਬੈ ਮੁਨਿ ਦੇਖਨ ਕੌ ਕਰਿ ਕੈ ਬਹੁ ਜੋਗ ਹਜਾਰਨ ਸੋ ॥੧੨੨॥
bal jaat sabai mun dekhan kau kar kai bahu jog hajaaran so |122|

Vitringarnir sem stunda ýmsar greinar jóga eru líka að fórna sér.122.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ਖੇਲਬੋ ਬਰਨਨੰ ॥
eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare gopin so khelabo barananan |

Lok áttunda kafla sem ber yfirskriftina ��� Lýsing á leikritum með gopa-börnum��� í Krishna Avatara í Bachittar Natak.

ਅਥ ਮਾਖਨ ਚੁਰਾਇ ਖੈਬੋ ਕਥਨੰ ॥
ath maakhan churaae khaibo kathanan |

Nú hefst lýsingin á því að stela og borða smjör

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਖੇਲਨ ਕੇ ਮਿਸ ਪੈ ਹਰਿ ਜੀ ਘਰਿ ਭੀਤਰ ਪੈਠਿ ਕੈ ਮਾਖਨ ਖਾਵੈ ॥
khelan ke mis pai har jee ghar bheetar paitth kai maakhan khaavai |

Krishna kemur inn í húsið undir því yfirskini að leika sér og borðar smjör.

ਨੈਨਨ ਸੈਨ ਤਬੈ ਕਰਿ ਕੈ ਸਭ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਤਬ ਹੀ ਸੁ ਖੁਲਾਵੈ ॥
nainan sain tabai kar kai sabh gopin ko tab hee su khulaavai |

Með því að vera að leika Krishna er hann að borða smjör inni í húsinu og með merki augna sinna hringir hann í önnur gopa börn og biður þau um að borða

ਬਾਕੀ ਬਚਿਯੋ ਅਪਨੇ ਕਰਿ ਲੈ ਕਰਿ ਬਾਨਰ ਕੇ ਮੁਖ ਭੀਤਰਿ ਪਾਵੈ ॥
baakee bachiyo apane kar lai kar baanar ke mukh bheetar paavai |

Þeir eru að bjóða öpum smjörið sem eftir er og láta þá borða

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਇਹ ਕੈ ਬਿਧਿ ਗੋਪਿਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਖਿਝਾਵੈ ॥੧੨੩॥
sayaam kahai tih kee upamaa ih kai bidh gopin kaanrah khijhaavai |123|

Shyam skáld segir að með þessum hætti sé Krishna að ónáða gopis.123.

ਖਾਇ ਗਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਜਬ ਮਾਖਨ ਤਉ ਗੁਪੀਆ ਸਭ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੀ ॥
khaae gayo har jee jab maakhan tau gupeea sabh jaae pukaaree |

Þegar Krishna át allt smjörið, grét gopis og