Sri Dasam Granth

Síða - 228

ਕਾ ਕਰਯੋ ਕੁਕਾਜ ॥

kaa karayo kukaaj |

Hvers konar misgjörð hefur þú gert?

ਕਯੋ ਜੀਐ ਨਿਲਾਜ ॥

kayo jeeai nilaaj |

Af hverju lifirðu blygðunarlaust?

ਮੋਹਿ ਜੈਬੇ ਤਹੀ ॥

mohi jaibe tahee |

Ég mun fara þangað

ਰਾਮ ਹੈ ਗੇ ਜਹੀ ॥੨੭੬॥

raam hai ge jahee |276|

Hvernig stendur á því að þú misstir alla skömm? Að þú hafir gert svo illt verk; Ég skal nú fara þangað sem Ram hefur farið. '276.

ਕੁਸਮ ਬਚਿਤ੍ਰ ਛੰਦ ॥

kusam bachitr chhand |

KUSMA BACCHITAR STANZA

ਤਿਨ ਬਨਬਾਸੀ ਰਘੁਬਰ ਜਾਨੈ ॥

tin banabaasee raghubar jaanai |

Hann (Bharat) þekkti Rama sem Banvasi

ਦੁਖ ਸੁਖ ਸਮ ਕਰ ਸੁਖ ਦੁਖ ਮਾਨੈ ॥

dukh sukh sam kar sukh dukh maanai |

�� Fólkið sem býr í skóginum þekkir Raghuvir Ram og lítur á þjáningar hans og þægindi sem sínar eigin.

ਬਲਕਲ ਧਰ ਕਰ ਅਬ ਬਨ ਜੈਹੈਂ ॥

balakal dhar kar ab ban jaihain |

(Hann tók að segja-) Nú mun (ég) verða bann með því að bera brynju skinnanna á rifbeinum.

ਰਘੁਪਤ ਸੰਗ ਹਮ ਬਨ ਫਲ ਖੈਹੈਂ ॥੨੭੭॥

raghupat sang ham ban fal khaihain |277|

��Nú skal ég klæðast börk trésins og fara í skóginn og eta skógarávöxtinn með hrút.��277.

ਇਮ ਕਹਾ ਬਚਨਾ ਘਰ ਬਰ ਛੋਰੇ ॥

eim kahaa bachanaa ghar bar chhore |

(Bharat) fór út úr húsinu og sagði slík orð,

ਬਲਕਲ ਧਰਿ ਤਨ ਭੂਖਨ ਤੋਰੇ ॥

balakal dhar tan bhookhan tore |

Þegar Bharat sagði þetta yfirgaf hann heimili sitt og braut skrautið, kastaði hann þeim frá sér og klæddist berkihýðinu.

ਅਵਧਿਸ ਜਾਰੇ ਅਵਧਹਿ ਛਾਡਯੋ ॥

avadhis jaare avadheh chhaaddayo |

Eftir að hafa grafið Dasharatha konung, fór (Bharat) borgina Ayodhya

ਰਘੁਪਤਿ ਪਗ ਤਰ ਕਰ ਘਰ ਮਾਡਿਯੋ ॥੨੭੮॥

raghupat pag tar kar ghar maaddiyo |278|

Hann framkvæmdi dauðaathöfn Dasrath konungs og yfirgaf Oudh og einbeitti sér að því að vera við fætur Ram.278.

ਲਖਿ ਜਲ ਥਲ ਕਹ ਤਜਿ ਕੁਲ ਧਾਏ ॥

lakh jal thal kah taj kul dhaae |

Þegar hann sá bruna jörðina, yfirgaf hann allt og gekk fram

ਮਨੁ ਮਨ ਸੰਗਿ ਲੈ ਤਿਹ ਠਾ ਆਏ ॥

man man sang lai tih tthaa aae |

Skógarbúar, sem sáu hinn sterka her Bharat, komu ásamt vitringunum og komust á staðinn þar sem Ram dvaldi.

ਲਖਿ ਬਲ ਰਾਮੰ ਖਲ ਦਲ ਭੀਰੰ ॥

lakh bal raaman khal dal bheeran |

Þegar Rama sá (koma) hersins (skynjaði) að (var) óvinaher (var kominn).

ਗਹਿ ਧਨ ਪਾਣੰ ਸਿਤ ਧਰ ਤੀਰੰ ॥੨੭੯॥

geh dhan paanan sit dhar teeran |279|

Er hann sá hrútinn sterka, hélt hann að einhverjir harðstjórar væru komnir til árásar, því hélt hann boga og örvum í höndum sér.279.

ਗਹਿ ਧਨੁ ਰਾਮੰ ਸਰ ਬਰ ਪੂਰੰ ॥

geh dhan raaman sar bar pooran |

Þegar Rama tók bogann og skaut örinni af fullum krafti

ਅਰਬਰ ਥਹਰੇ ਖਲ ਦਲ ਸੂਰੰ ॥

arabar thahare khal dal sooran |

Hrútur tók bogann í höndina og byrjaði að losa örina og sá þessa Indra, sól o.fl. skalf af ótta.

ਨਰ ਬਰ ਹਰਖੇ ਘਰ ਘਰ ਅਮਰੰ ॥

nar bar harakhe ghar ghar amaran |

Góðir menn og guðir fögnuðu í hverju húsi,

ਅਮਰਰਿ ਧਰਕੇ ਲਹਿ ਕਰਿ ਸਮਰੰ ॥੨੮੦॥

amarar dharake leh kar samaran |280|

Þegar þeir sáu þetta fannst skógarbúum ánægjulegt í bústöðum sínum, en guðir Amarpura, sem sáu þessa bardaga, urðu áhyggjufullir.280.

ਤਬ ਚਿਤ ਅਪਨੇ ਭਰਥਰ ਜਾਨੀ ॥

tab chit apane bharathar jaanee |

Þegar Bharata vissi (þetta) í huganum

ਰਨ ਰੰਗ ਰਾਤੇ ਰਘੁਬਰ ਮਾਨੀ ॥

ran rang raate raghubar maanee |

Þá endurspeglaði Bharat í huga sínum að hrútur væri að hugsa um að hefja bardagann,

ਦਲ ਬਲ ਤਜਿ ਕਰਿ ਇਕਲੇ ਨਿਸਰੇ ॥

dal bal taj kar ikale nisare |

(Þeir) yfirgáfu botnliðið og komu einir út

ਰਘੁਬਰ ਨਿਰਖੇ ਸਭ ਦੁਖ ਬਿਸਰੇ ॥੨੮੧॥

raghubar nirakhe sabh dukh bisare |281|

Því yfirgaf hann allar hersveitir sínar, gekk fram einn og sá Ram allar þjáningar hans endaðar.281.

ਦ੍ਰਿਗ ਜਬ ਨਿਰਖੇ ਭਟ ਮਣ ਰਾਮੰ ॥

drig jab nirakhe bhatt man raaman |

Þegar Shiromani sá Rama með augunum

ਸਿਰ ਧਰ ਟੇਕਯੰ ਤਜ ਕਰ ਕਾਮੰ ॥

sir dhar ttekayan taj kar kaaman |

Þegar Bharat sá með eigin augum hinn volduga hrút og yfirgaf allar langanir sínar, hallaði Bharat fram fyrir hann.

ਇਮ ਗਤਿ ਲਖਿ ਕਰ ਰਘੁਪਤਿ ਜਾਨੀ ॥

eim gat lakh kar raghupat jaanee |

Að sjá þetta ástand, Ram Chandra (þetta) að fara

ਭਰਥਰ ਆਏ ਤਜਿ ਰਜਧਾਨੀ ॥੨੮੨॥

bharathar aae taj rajadhaanee |282|

Þegar Ram sá þetta, áttaði Ram sig á því að það var Bharat sem hafði komið yfirgefa höfuðborg sína.282.

ਰਿਪਹਾ ਨਿਰਖੇ ਭਰਥਰ ਜਾਨੇ ॥

ripahaa nirakhe bharathar jaane |

Með því að þekkja Bharatha og sjá Shatrughan (Ripha).

ਅਵਧਿਸ ਮੂਏ ਤਿਨ ਮਾਨ ਮਾਨੇ ॥

avadhis mooe tin maan maane |

Þegar Ram sá Shatrughan og Bharat, þekkti Ram þá og það kom upp í huga hrúts og Lakshmans að Dasrath konungur hefði yfirgefið þennan heim

ਰਘੁਬਰ ਲਛਮਨ ਪਰਹਰ ਬਾਨੰ ॥

raghubar lachhaman parahar baanan |

Ram og Lachman líka (Dhanush) nema örin

ਗਿਰ ਤਰ ਆਏ ਤਜ ਅਭਿਮਾਨੰ ॥੨੮੩॥

gir tar aae taj abhimaanan |283|

Þeir yfirgáfu örina sína og eyddu óánægju sinni niður af fjallinu.283.

ਦਲ ਬਲ ਤਜਿ ਕਰਿ ਮਿਲਿ ਗਲ ਰੋਏ ॥

dal bal taj kar mil gal roe |

Að fara frá Dal-Bal (bræðurnir fjórir) föðmuðust hver annan og grétu (og fóru að segja-)

ਦੁਖ ਕਸਿ ਬਿਧਿ ਦੀਆ ਸੁਖ ਸਭ ਖੋਏ ॥

dukh kas bidh deea sukh sabh khoe |

Þeir skildu herinn til hliðar föðmuðust þau og grétu. Forsjónin hafði veitt slíka kvöl að þeir höfðu misst öll þægindi.

ਅਬ ਘਰ ਚਲੀਏ ਰਘੁਬਰ ਮੇਰੇ ॥

ab ghar chalee raghubar mere |

(Bharat sagði-) Ó minn (herra) Raghubar! nú skulum við fara heim

ਤਜਿ ਹਠਿ ਲਾਗੇ ਸਭ ਪਗ ਤੇਰੇ ॥੨੮੪॥

taj hatth laage sabh pag tere |284|

Bharat sagði: ��Ó Rahguvir, yfirgefðu þrautseigju þína og farðu aftur heim til þín, því einmitt af þessari ástæðu hafði allt fólkið fallið fyrir fætur þér.��284.

ਰਾਮ ਬਾਚ ਭਰਥ ਸੋਂ ॥

raam baach bharath son |

Ræða Ram beint til Bharat:

ਕੰਠ ਅਭੂਖਨ ਛੰਦ ॥

kantth abhookhan chhand |

KANTH AABHUSHAN STANZA

ਭਰਥ ਕੁਮਾਰ ਨ ਅਉਹਠ ਕੀਜੈ ॥

bharath kumaar na aauhatth keejai |

Hæ Bharat Kumar! ekki heimta

ਜਾਹ ਘਰੈ ਨ ਹਮੈ ਦੁਖ ਦੀਜੈ ॥

jaah gharai na hamai dukh deejai |

��Ó Bharat! ekki vera þrjóskur, farðu heim til þín, veldu mér ekki meiri angist með því að vera hér

ਰਾਜ ਕਹਯੋ ਜੁ ਹਮੈ ਹਮ ਮਾਨੀ ॥

raaj kahayo ju hamai ham maanee |

(Verkið) sem konungur (Dasaratha) hefur sagt okkur, (að) við höfum þegið.

ਤ੍ਰਿਯੋਦਸ ਬਰਖ ਬਸੈ ਬਨ ਧਾਨੀ ॥੨੮੫॥

triyodas barakh basai ban dhaanee |285|

��Hvaða leyfi sem mér hefur verið gefið, þá starfa ég samkvæmt því og í samræmi við það mun ég dvelja í skóginum í þrettán ár (og koma aftur á fjórtánda ári).285.