Sri Dasam Granth

Síða - 892


ਨਊਆ ਸੁਤ ਤਿਹ ਭੇਖ ਬਨਾਯੋ ॥
naooaa sut tih bhekh banaayo |

Sonur rakarans dulbúi hann

ਦੇ ਬੁਗਚਾ ਸੁਤ ਸਾਹੁ ਚਲਾਯੋ ॥
de bugachaa sut saahu chalaayo |

Sonur rakarans dulbúist og gaf honum búntinn sinn fékk hann til að ganga.

ਤਾ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਚਿਤ ਹਰਖਾਨੋ ॥
taa ko at hee chit harakhaano |

Hugur hans var mjög glaður.

ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਕਛੁ ਭੇਦ ਨ ਜਾਨੋ ॥੭॥
saahu putr kachh bhed na jaano |7|

Hann var mjög ánægður en sonur Shah gat ekki skilið leyndarmálið.(7)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਚਲਤ ਚਲਤ ਸਸੁਰਾਰਿ ਕੌ ਗਾਵ ਪਹੂੰਚ੍ਯੋ ਆਇ ॥
chalat chalat sasuraar kau gaav pahoonchayo aae |

Gangandi og gangandi komust þeir að þorpinu hjá tengdaforeldrunum.

ਉਤਰਿ ਨ ਤਿਹ ਸੁਤ ਸਾਹੁ ਕੋ ਹੈ ਪਰ ਲਿਯੋ ਚਰਾਇ ॥੮॥
autar na tih sut saahu ko hai par liyo charaae |8|

En hann steig ekki af og leyfði honum (syni Shah) ekki að stíga upp.(8)

ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਤਿਹ ਕਹਿ ਰਹਿਯੋ ਲਯੋ ਨ ਤੁਰੈ ਚਰਾਇ ॥
saahu putr tih keh rahiyo layo na turai charaae |

Sonur Shahsins krafðist þess en hann leyfði honum ekki að ríða hestinum.

ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਲਖਿ ਤਿਹ ਧਨੀ ਸਕਲ ਮਿਲਤ ਭੇ ਆਇ ॥੯॥
saahu putr lakh tih dhanee sakal milat bhe aae |9|

(Fólk) kom og hittist þar sem gert var ráð fyrir að sonur rakarans væri sonur Shahsins.(9)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਨਊਆ ਕਰਿ ਮਾਨ੍ਯੋ ॥
saahu putr naooaa kar maanayo |

Rakarason til Shah

ਨਊਆ ਸੁਤ ਸੁਤ ਸਾਹੁ ਪਛਾਨ੍ਯੋ ॥
naooaa sut sut saahu pachhaanayo |

Þeir viðurkenndu son Shah sem son rakara og son rakara sem Shah.

ਅਤਿ ਲਜਾਇ ਮਨ ਮੈ ਵਹੁ ਰਹਿਯੋ ॥
at lajaae man mai vahu rahiyo |

Hann (sonur Shah) skammaðist sín mjög í hjarta sínu

ਤਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਕਛੂ ਬਚਨ ਨਹਿ ਕਹਿਯੋ ॥੧੦॥
tin prat kachhoo bachan neh kahiyo |10|

Hann skammaðist sín mjög en gat ekki sagt neitt til að mótmæla.(10)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਨਊਆ ਸੁਤ ਕੋ ਸਾਹੁ ਕੀ ਦੀਨੀ ਬਧੂ ਮਿਲਾਇ ॥
naooaa sut ko saahu kee deenee badhoo milaae |

Sonur Shahs var tekinn sem sonur rakarans,

ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਸੋ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਦੁਆਰੇ ਬੈਠਹੁ ਜਾਇ ॥੧੧॥
saahu putr so yau kahiyo duaare baitthahu jaae |11|

Og syni Shah var sagt að fara og setjast úti við dyraþrepið.(11)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਤਬ ਨਊਆ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
tab naooaa yau bachan uchaare |

Þá sagði sonur rakara svo:

ਕਹੌ ਕਾਜ ਇਹ ਕਰੋ ਹਮਾਰੇ ॥
kahau kaaj ih karo hamaare |

Sonur Shahsins spurði: „Vinsamlegast gerðu mér greiða.

ਬਹੁ ਬਕਰੀ ਤਿਹ ਦੇਹੁ ਚਰਾਵੈ ॥
bahu bakaree tih dehu charaavai |

Gefðu henni margar geitur á beit.

ਦਿਵਸ ਚਰਾਇ ਰਾਤਿ ਘਰ ਆਵੈ ॥੧੨॥
divas charaae raat ghar aavai |12|

„Gefðu honum nokkrar geitur. Hann mun fara með þá til beitar og koma aftur um kvöldið.'(12)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਛੇਰੀ ਲਏ ਬਨ ਮੈ ਭਯੋ ਖਰਾਬ ॥
saahu putr chheree le ban mai bhayo kharaab |

Þannig reikaði sonur Shah um í frumskóginum,

ਸੂਕਿ ਦੂਬਰੋ ਤਨ ਭਯੋ ਹੇਰੇ ਲਜਤ ਰਬਾਬ ॥੧੩॥
sook doobaro tan bhayo here lajat rabaab |13|

Og varð veikari og veikari af skömminni.(13)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਅਤਿ ਦੁਰਬਲ ਜਬ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
at durabal jab taeh nihaariyo |

Þegar hann sá mjög veika

ਤਬ ਨਊਆ ਸੁਤ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
tab naooaa sut bachan uchaariyo |

Þegar hann sá hann verða mjög viku, spurði rakarasonur:

ਏਕ ਖਾਟ ਯਾ ਕੋ ਅਬ ਦੀਜੈ ॥
ek khaatt yaa ko ab deejai |

Gefðu henni nú rúm

ਮੇਰੋ ਕਹਿਯੋ ਬਚਨ ਯਹ ਕੀਜੈ ॥੧੪॥
mero kahiyo bachan yah keejai |14|

'Gefðu honum rúm, og sérhver líkami verður að gera það sem ég segi.'(14)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਖਾਟ ਸਾਹੁ ਕੋ ਪੁਤ੍ਰ ਲੈ ਅਧਿਕ ਦੁਖ੍ਯ ਭਯੋ ਚਿਤ ॥
khaatt saahu ko putr lai adhik dukhay bhayo chit |

Að taka rúmið Sonur Shah var mjög þjáður.

ਗਹਿਰੇ ਬਨ ਮੈ ਜਾਇ ਕੈ ਰੋਵਤ ਪੀਟਤ ਨਿਤ ॥੧੫॥
gahire ban mai jaae kai rovat peettat nit |15|

Og hver dagur fór í frumskóginn til að gráta og velta sér upp.(15)

ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਅਰੁ ਪਾਰਬਤੀ ਜਾਤ ਹੁਤੈ ਨਰ ਨਾਹਿ ॥
mahaa rudr ar paarabatee jaat hutai nar naeh |

Einu sinni gengu (guð) Shiva og (félagi hans) Parvatti þarna framhjá.

ਤਾ ਕੋ ਦੁਖਿਤ ਬਿਲੋਕਿ ਕੈ ਦਯਾ ਭਈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੧੬॥
taa ko dukhit bilok kai dayaa bhee man maeh |16|

Þeir horfðu á hann í kvölum og miskunnuðust yfir honum.(16)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਦਯਾ ਮਾਨ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
dayaa maan yau bachan uchaare |

Með miskunnsemi sögðu þeir svo:

ਸੁਨਹੁ ਸਾਹੁ ਕੇ ਸੁਤ ਦੁਖ੍ਰਯਾਰੇ ॥
sunahu saahu ke sut dukhrayaare |

Þeir voru miskunnsamir og sögðu: "Heyrðu, þú nauðstaddur sonur Shah,

ਜਾਇ ਚਮਰੁ ਤੂ ਤੂ ਮੁਖ ਕਹਿ ਹੈ ॥
jaae chamar too too mukh keh hai |

Hvern þú munt segja með munninum 'þú klípur',

ਛੇਰੀ ਲਗੀ ਭੂੰਮ ਮੈ ਰਹਿ ਹੈ ॥੧੭॥
chheree lagee bhoonm mai reh hai |17|

„Hver geit sem þú myndir skipa að festast, hún fer að sofa.(17)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਜਬੈ ਉਝਰੁ ਤੂ ਭਾਖਿ ਹੈ ਤੁਰਤ ਵਹੈ ਛੁਟਿ ਜਾਇ ॥
jabai ujhar too bhaakh hai turat vahai chhutt jaae |

„Og hvenær sem þú myndir segja, stattu upp,

ਜਬ ਲਗਿਯੋ ਕਹਿ ਹੈ ਨਹੀ ਮਰੈ ਧਰਨਿ ਲਪਟਾਇ ॥੧੮॥
jab lagiyo keh hai nahee marai dharan lapattaae |18|

Geiturinn mun standa upp og ekki deyja.'(8)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਜਬੈ ਚਮਰੁ ਤੂ ਵਹਿ ਮੁਖ ਕਹੈ ॥
jabai chamar too veh mukh kahai |

Þegar hann (Shiva) sagði úr munni sínum: „Þú klípur mig“

ਚਿਮਟਿਯੋ ਅਧਰ ਧਰਨਿ ਸੋ ਰਹੈ ॥
chimattiyo adhar dharan so rahai |

Nú þegar hann sagði, festist, myndi hún (geit) leggjast.

ਸਾਚੁ ਬਚਨ ਸਿਵ ਕੋ ਜਬ ਭਯੋ ॥
saach bachan siv ko jab bhayo |

Þegar orð Shiva rættust,

ਤਬ ਤਿਹ ਚਿਤ ਯਹ ਠਾਟ ਠਟ੍ਰਯੋ ॥੧੯॥
tab tih chit yah tthaatt tthattrayo |19|

Þegar orð Shiva voru að rætast ákvað hann að leika þetta bragð.(19)