Sri Dasam Granth

Síða - 865


ਯਾ ਕੇ ਕੰਠ ਟੂਕ ਫਸਿ ਗਯੋ ॥੩॥
yaa ke kantth ttook fas gayo |3|

Hún sagði þeim að hann hefði kafnað með brauðbita í hálsinum.(3)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਚੇਤ ਮੁਗਲ ਜਬ ਹੀ ਭਯਾ ਸੀਸ ਰਹਿਯੋ ਨਿਹੁਰਾਇ ॥
chet mugal jab hee bhayaa sees rahiyo nihuraae |

Þegar mógúllinn komst til meðvitundar, hengdi hann höfuðið,

ਅਤਿ ਲਜਤ ਜਿਯ ਮੈ ਭਯਾ ਬੈਨ ਨ ਭਾਖ੍ਯੋ ਜਾਇ ॥੪॥
at lajat jiy mai bhayaa bain na bhaakhayo jaae |4|

Hann skammaðist sín svo mikið að hann gat ekki talað.(4)

ਅਬ ਮੈ ਯਾਹਿ ਉਬਾਰਿਯਾ ਸੀਤਲ ਬਾਰਿ ਪਿਯਾਇ ॥
ab mai yaeh ubaariyaa seetal baar piyaae |

Konan sagði: "Ég hef bjargað þér með því að gefa þér kalt vatn."

ਸਭ ਸੌ ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਕਹਿ ਤਾ ਕੌ ਦਿਯਾ ਉਠਾਇ ॥੫॥
sabh sau aaisee bhaat keh taa kau diyaa utthaae |5|

Og með þessum hætti lét hún hann fara.(5)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਸੰਤਾਲੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੪੭॥੮੧੮॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade santaaleesavo charitr samaapatam sat subham sat |47|818|afajoon|

Fjörutíu og sjöunda dæmisögu um heillavænlega kristna samtal um Raja og ráðherrann, lokið með blessun. (47)(8168).

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਜਹਾਗੀਰ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੇ ਬੇਗਮ ਨੂਰ ਜਹਾ ॥
jahaageer paatisaah ke begam noor jahaa |

Jehangir keisari hafði Noor Jehan sem Begum sinn, Rani.

ਬਸਿ ਕੀਨਾ ਪਤਿ ਆਪਨਾ ਇਹ ਜਸ ਜਹਾ ਤਹਾ ॥੧॥
bas keenaa pat aapanaa ih jas jahaa tahaa |1|

Allur heimurinn vissi að hún var alveg drottnandi yfir honum.(1)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਨੂਰ ਜਹਾ ਇਮਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
noor jahaa im bachan uchaare |

Noor Jahan sagði þetta

ਜਹਾਗੀਰ ਸੁਨੁ ਸਾਹ ਹਮਾਰੇ ॥
jahaageer sun saah hamaare |

Noor Jehan sagði við hann svona: Heyrðu, Jehangir, Raja mín,

ਹਮ ਤੁਮ ਆਜੁ ਅਖੇਟਕ ਜੈਹੈਂ ॥
ham tum aaj akhettak jaihain |

Þú og ég förum á veiðar í dag.

ਸਭ ਇਸਤ੍ਰਿਨ ਕਹ ਸਾਥ ਬੁਲੈਹੈਂ ॥੨॥
sabh isatrin kah saath bulaihain |2|

„Ég og þú förum á veiðar í dag og myndum taka allar konur með okkur.“(2)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਜਹਾਗੀਰ ਏ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਖੇਲਨ ਚੜਾ ਸਿਕਾਰ ॥
jahaageer e bachan sun khelan charraa sikaar |

Jehangir varð við beiðni hennar og lagði af stað til að veiða,

ਸਖੀ ਸਹੇਲੀ ਸੰਗ ਲੈ ਆਯੋ ਬਨਹਿ ਮੰਝਾਰ ॥੩॥
sakhee sahelee sang lai aayo baneh manjhaar |3|

Og komst í frumskóginn með öllum dömuvinunum.(3)

ਅਰੁਨ ਬਸਤ੍ਰ ਤਨ ਮਹਿ ਧਰੇ ਇਮਿ ਅਬਲਾ ਦੁਤਿ ਦੇਹਿ ॥
arun basatr tan meh dhare im abalaa dut dehi |

Konurnar í rauðu fötunum voru svo aðlaðandi,

ਨਰ ਬਪੁਰੇ ਕਾ ਸੁਰਨ ਕੇ ਚਿਤ ਚੁਰਾਏ ਲੇਹਿ ॥੪॥
nar bapure kaa suran ke chit churaae lehi |4|

Að þeir væru að komast inn í hjörtu beggja, mannanna og guðanna (4)

ਨਵਲ ਬਸਤ੍ਰ ਨਵਲੈ ਜੁਬਨ ਨਵਲਾ ਤਿਯਾ ਅਨੂਪ ॥
naval basatr navalai juban navalaa tiyaa anoop |

Í nýjum fötum, óspilltum æsku, einstökum eiginleikum,

ਤਾ ਕਾਨਨ ਮੈ ਡੋਲਹੀ ਰਤਿ ਸੇ ਸਕਲ ਸਰੂਪ ॥੫॥
taa kaanan mai ddolahee rat se sakal saroop |5|

Og áberandi eyrnaföt, þau voru öll stórkostleg.(5)

ਇਕ ਗੋਰੀ ਇਕ ਸਾਵਰੀ ਹਸਿ ਹਸਿ ਝੂਮਰ ਦੇਹਿ ॥
eik goree ik saavaree has has jhoomar dehi |

Sumir ljósir og sumir með dökkt yfirbragð,

ਜਹਾਗੀਰ ਨਰ ਨਾਹ ਕੀ ਸਗਲ ਬਲੈਯਾ ਲੇਹਿ ॥੬॥
jahaageer nar naah kee sagal balaiyaa lehi |6|

Öllum var hrósað af Jehangir.(6) .

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਸਬ ਤ੍ਰਿਯ ਹਥਿਨ ਅਰੂੜਿਤ ਭਈ ॥
sab triy hathin aroorrit bhee |

Allar konurnar riðu á fílunum.

ਸਭ ਹੀ ਹਾਥ ਬੰਦੂਕੈ ਲਈ ॥
sabh hee haath bandookai lee |

Sumar konur riðu á fílunum og allar héldu þær á rifflum í höndunum.

ਬਿਹਸਿ ਬਿਹਸਿ ਕਰਿ ਬਚਨ ਸੁਨਾਵੈ ॥
bihas bihas kar bachan sunaavai |

Þeir voru vanir að lesa orðin með hlátri

ਜਹਾਗੀਰ ਕਹ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵੈ ॥੭॥
jahaageer kah sees jhukaavai |7|

Þeir slúðruðu, töluðu og lútu höfði fyrir Jehangir.(7)

ਸਭ ਇਸਤ੍ਰਿਨ ਕਰ ਜੋਰੈ ਕੀਨੌ ॥
sabh isatrin kar jorai keenau |

Þeir slúðruðu, töluðu og lútu höfði fyrir Jehangir.(7)

ਏਕ ਮ੍ਰਿਗਹਿ ਜਾਨੇ ਨਹਿ ਦੀਨੌ ॥
ek mrigeh jaane neh deenau |

Sumir sátu með krosslagðar hendur; þeir hleyptu engum dádýrum í gegn.

ਕੇਤਿਕ ਬੈਠ ਬਹਲ ਪਰ ਗਈ ॥
ketik baitth bahal par gee |

Sumir sátu með krosslagðar hendur; þeir hleyptu engum dádýrum í gegn.

ਹੈ ਗੈ ਕਿਤੀ ਅਰੂੜਿਤ ਭਈ ॥੮॥
hai gai kitee aroorrit bhee |8|

Sumir sátu á baki nautanna og sumir á baki hestanna.(8)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਕਿਨਹੂੰ ਗਹੀ ਤੁਫੰਗ ਕਰ ਕਿਨਹੂੰ ਗਹੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ॥
kinahoon gahee tufang kar kinahoon gahee kripaan |

Sumir drógu fram byssurnar og sum sverð,

ਕਿਨਹੂੰ ਕਟਾਰੀ ਕਾਢਿ ਲੀ ਕਿਨਹੂੰ ਤਨੀ ਕਮਾਨ ॥੯॥
kinahoon kattaaree kaadt lee kinahoon tanee kamaan |9|

Sumir héldu á spjótum og sumir boga og örvar.(9)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਪ੍ਰਿਥਮ ਮ੍ਰਿਗਨ ਪਰ ਸ੍ਵਾਨ ਧਵਾਏ ॥
pritham mrigan par svaan dhavaae |

Fyrst að elta hundana á eftir dádýrinu

ਪੁਨਿ ਚੀਤਾ ਤੇ ਹਰਿਨ ਗਹਾਏ ॥
pun cheetaa te harin gahaae |

Fyrst var hundunum sleppt til að elta dádýrið, síðan var tígrisdýrið sent á eftir þeim.

ਬਾਜ ਜੁਰਨ ਕਾ ਕਿਯਾ ਸਿਕਾਰਾ ॥
baaj juran kaa kiyaa sikaaraa |

Fyrst var hundunum sleppt til að elta dádýrið, síðan var tígrisdýrið sent á eftir þeim.

ਨੂਰ ਜਹਾ ਪਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥੧੦॥
noor jahaa par preet apaaraa |10|

Veiddi síðan villihestana og allt sem gert var því hann elskaði Noor Jehan mjög mikið.(10)

ਰੋਝ ਹਰਿਨ ਝੰਖਾਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥
rojh harin jhankhaar sanghaare |

Veiddi síðan villihestana og allt sem gert var því hann elskaði Noor Jehan mjög mikið.(10)

ਨੂਰ ਜਹਾ ਗਹਿ ਤੁਪਕ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
noor jahaa geh tupak prahaare |

Noor Jehan hélt á byssu og drap dádýr, antilópur og björn.

ਕਿਨਹੂੰ ਹਨੇ ਬੇਗਮਨ ਬਾਨਾ ॥
kinahoon hane begaman baanaa |

Hversu margir voru drepnir af Begums með örvum

ਪਸੁਨ ਕਰਾ ਜਮ ਧਾਮ ਪਯਾਨਾ ॥੧੧॥
pasun karaa jam dhaam payaanaa |11|

Einnig náði fjöldi dýra sem hinir begurnar drápu til himna.(11)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਅਧਿਕ ਰੂਪ ਬੇਗਮ ਨਿਰਖਿ ਰੀਝਿ ਰਹੈ ਮ੍ਰਿਗ ਕੋਟਿ ॥
adhik roop begam nirakh reejh rahai mrig kott |

Dádýrin urðu svo fyrir áhrifum af útliti Begums,

ਗਿਰੇ ਮੂਰਛਨਾ ਹ੍ਵੈ ਧਰਨਿ ਲਗੇ ਬਿਨਾ ਸਰ ਚੋਟਿ ॥੧੨॥
gire moorachhanaa hvai dharan lage binaa sar chott |12|

Að þeir, án nokkurra högga, fórnuðu lífi sínu.(l2)

ਜਿਨ ਕੈ ਤੀਖਨ ਅਸਿ ਲਗੇ ਲੀਜਤ ਤਿਨੈ ਬਚਾਇ ॥
jin kai teekhan as lage leejat tinai bachaae |

Þeir sem voru slegnir með beittum sverðum máttu bjarga,

ਜਿਨੈ ਦ੍ਰਿਗਨ ਕੇ ਸਰ ਲਗੇ ਤਿਨ ਕੋ ਕਛੁ ਨ ਉਪਾਇ ॥੧੩॥
jinai drigan ke sar lage tin ko kachh na upaae |13|

En þeir, sem örvarnar voru stungnir í gegnum kvenkyns augu, gátu ekki verið það.(13)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਕਿਤੀ ਸਹਚਰੀ ਤੁਰੈ ਧਵਾਵੈ ॥
kitee sahacharee turai dhavaavai |

Margir vinir stunduðu kappakstur á hestum

ਪਹੁਚਿ ਮ੍ਰਿਗਨ ਕੋ ਘਾਇ ਲਗਾਵੈ ॥
pahuch mrigan ko ghaae lagaavai |

Nokkrar dömur riðu á hestunum og særðu dádýrin,

ਕਿਨਹੂੰ ਮ੍ਰਿਗਨ ਦ੍ਰਿਗਨ ਸਰ ਮਾਰੇ ॥
kinahoon mrigan drigan sar maare |

Sumir skutu dádýr með örvum.

ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨਨ ਗਿਰਿ ਗਏ ਬਿਚਾਰੇ ॥੧੪॥
bin praanan gir ge bichaare |14|

Og nokkrir fátækir náungar misstu sál sína og féllu niður bara fyrir örvarnar vegna kvenkyns útlitsins.(l4)

ਇਹੀ ਭਾਤਿ ਸੋ ਕੀਆ ਸਿਕਾਰਾ ॥
eihee bhaat so keea sikaaraa |

Veiddur svona.

ਤਬ ਲੌ ਨਿਕਸਾ ਸਿੰਘ ਅਪਾਰਾ ॥
tab lau nikasaa singh apaaraa |

Veiðarnar héldu þannig áfram, þegar risastórt ljón kom fram.

ਯਹ ਧੁਨਿ ਸਾਹ ਸ੍ਰਵਨ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
yah dhun saah sravan sun paaee |

Konungur hlustaði á rödd hans

ਸਕਲ ਨਾਰਿ ਇਕਠੀ ਹ੍ਵੈ ਆਈ ॥੧੫॥
sakal naar ikatthee hvai aaee |15|

Keisarinn heyrði einnig öskrandina, og allar dömurnar söfnuðust í kringum hann.(15)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਬਹੁ ਅਰਨਾ ਭੈਸਾਨ ਕੋ ਆਗੇ ਧਰਾ ਬਨਾਇ ॥
bahu aranaa bhaisaan ko aage dharaa banaae |

Skjöldur (verndar), með buffölunum, var búinn til að framan,

ਤਾ ਪਾਛੇ ਹਜਰਤਿ ਚਲੇ ਬੇਗਮ ਸੰਗ ਸੁਹਾਇ ॥੧੬॥
taa paachhe hajarat chale begam sang suhaae |16|

Og svo fylgdu keisarinn og Begums,(l6)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਜਹਾਗੀਰ ਤਕਿ ਤੁਪਕਿ ਚਲਾਈ ॥
jahaageer tak tupak chalaaee |

Þegar Jahangir sá (hann), skaut hann af byssunni,

ਸੋ ਨਹਿ ਲਗੀ ਸਿੰਘ ਕੇ ਜਾਈ ॥
so neh lagee singh ke jaaee |

Jehangir miðaði og skaut en náði ekki að lemja ljónið,

ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਕਰਿ ਕੇਹਰਿ ਧਾਯੋ ॥
adhik kop kar kehar dhaayo |

Ljónið var mjög reiðt og hljóp í burtu

ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੇ ਊਪਰ ਆਯੋ ॥੧੭॥
paatisaah ke aoopar aayo |17|

Ljónið reiddist og stökk í átt að keisaranum.(17)

ਹਰਿ ਧਾਵਤ ਹਥਿਨੀ ਭਜਿ ਗਈ ॥
har dhaavat hathinee bhaj gee |

Um leið og ljónið kom hljóp fíllinn

ਨੂਰ ਜਹਾਦਿਕ ਠਾਢ ਨ ਪਈ ॥
noor jahaadik tthaadt na pee |

Hún-fíllinn hljóp í burtu. Noor Jehan var agndofa.

ਜੋਧ ਬਾਇ ਯਹ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
jodh baae yah taeh nihaariyo |

Þá sá Jodhabai þetta (ástandið).

ਤਾਕਿ ਤੁਪਕ ਕੋ ਘਾਇ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥੧੮॥
taak tupak ko ghaae prahaariyo |18|

Þegar Jodha Bai tók eftir því miðaði hún og skaut úr byssunni.(18)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira