هن کين ٻڌايو ته هن پنهنجي ڳلي ۾ مانيءَ جي هڪ ٽڪريءَ سان دٻايو هو (3)
دوهيرا
مغل کي جڏهن هوش آيو ته هن پنهنجو ڪنڌ جهڪائي ڇڏيو.
هو ايترو ته شرمندو هو جو ڳالهائي نه سگهيو هو (4)
عورت چيو، ”مون توکي ٿڌو پاڻي ڏئي بچائي ورتو آهي.
۽ اهڙيءَ طرح عمل ڪندي، هوءَ کيس پري ڪري ڇڏيائين (5)
راجا ۽ وزير جي ڳالهه ٻولهه جو ستين هين مثال مبارڪ چترڪاري سان پورو ٿيو. (47) (8168).
دوهيرا
شهنشاهه جهانگير نورجهان کي پنهنجي بيگم يعني راڻي بڻائي ڇڏيو هو.
سڄي دنيا ڄاڻي ٿي ته هوءَ مٿس غالب هئي (1)
چوپائي
نورجهان ائين چيو
نورجهان کيس اهڙيءَ طرح چيو، ”ٻڌو جهانگير، منهنجو راجا!
تون ۽ مان اڄ شڪار تي وينداسين.
”آءٌ ۽ تون اڄ شڪار لاءِ نڪتاسين ۽ سڀني عورتن کي پاڻ سان وٺي وينداسين.“ (2)
دوهيرا
جهانگير سندس عرض قبول ڪري شڪار لاءِ روانو ٿيو.
۽ سڀني عورتن-دوستن سان گڏ جهنگ ۾ پهچي ويو (3)
ڳاڙهي ڪپڙن ۾ عورتون ڏاڍيون دلڪش لڳي رهيون هيون،
ته اهي انسانن ۽ ديوتائن ٻنهي جي دلين ۾ داخل ٿي ويا (4)
نون ڪپڙن ۾، پراڻي نوجوان، منفرد خاصيتون،
۽ خاص ڪنن وارا ڪپڙا، اهي سڀئي شاندار نظر اچن ٿا. (5)
ڪي سفيد ۽ ڪي ڪاري رنگ جا،
سڀني کي جهانگير طرفان ساراهيو ويو (6).
چوپائي
سڀ عورتون هاٿي تي سوار ٿي ويون.
ڪجهه عورتون هاٿي تي سوار هيون ۽ سڀني جي هٿن ۾ رائفلون هيون.
اهي لفظ کلڻ سان پڙهندا هئا
اهي گپ شپ ڪري رهيا هئا، ڳالهائي رهيا هئا ۽ جهانگير ڏانهن منهن ڪري رهيا هئا (7)
اهي گپ شپ ڪري رهيا هئا، ڳالهائي رهيا هئا ۽ جهانگير ڏانهن منهن ڪري رهيا هئا (7)
ڪي هٿ جهلي بيٺا هئا؛ ڪنهن به هرڻ کي اتان گذرڻ نه ڏيندا هئا.
ڪي هٿ جهلي بيٺا هئا؛ ڪنهن به هرڻ کي اتان گذرڻ نه ڏيندا هئا.
ڪي ٻڪرين جي پٺيءَ تي ويٺا ھئا ۽ ڪي گھوڙن جي پٺيءَ تي ويٺا ھئا (8)
دوهيرا
ڪنهن بندوقون ڪڍيون ته ڪنهن تلوارون،
(9)
چوپائي
پهرين هرڻ کان پوءِ ڪتن کي
پهرين ڪتن کي آزاد ڪيو ويو ته هرن کي ڀڄڻ لاء، پوء انهن جي پٺيان شيگر موڪليو ويو.
پهرين ڪتن کي آزاد ڪيو ويو ته هرن کي ڀڄڻ لاء، پوء انهن جي پٺيان شيگر موڪليو ويو.
پوءِ جهنگلي گهوڙن جو شڪار ڪيائين ۽ اهو سڀ ڪجهه ان ڪري ڪيو ويو جو نورجهان کي تمام گهڻو پيار هو (10)
پوءِ جهنگلي گهوڙن جو شڪار ڪيائين ۽ اهو سڀ ڪجهه ان ڪري ڪيو ويو جو نورجهان کي تمام گهڻو پيار هو (10)
بندوق هٿ ڪري نورجهان به هرن، هرڻ ۽ رڇ کي ماري وڌو.
بيگم کي تيرن سان ڪيترا ماريا ويا
ان کان سواءِ ٻين بيگمن جي هٿان قتل ٿيل جانور به آسمان تي پهچي ويا (11)
دوهيرا
هرڻ بيگم جي نظر کان ايترو متاثر ٿيا،
ته انهن، بغير ڪنهن مار، پنهنجي جان قربان ڪئي.
جن کي تيز تلوارن سان ماريو ويو تن کي بچائي سگهجي ٿو،
پر جن کي تيرن سان عورتن جي اکين مان ڇيد ڪيو ويو هو، اهي نه ٿي سگهيا (13)
چوپائي
ڪيترائي دوست گهوڙن جي ڊوڙ ڪندا هئا
ڪيتريون ئي عورتون گھوڙن تي سوار ٿي هرن کي زخمي ڪري ڇڏيون.
ڪي هرڻ کي تير سان ماريو.
۽ ڪجھ غريب ساٿي پنھنجي جان وڃائي ويٺا ۽ صرف عورتن جي نظر مان نڪتل تير جي ڪري ھيٺ ڪري ويا. (l4)
هن طرح شڪار ڪيو.
اهڙيءَ ريت شڪار اڳتي وڌي رهيو هو ته هڪ وڏو شينهن سامهون آيو.
بادشاهه سندس آواز ٻڌو
شهنشاهه به اهو آواز ٻڌو ۽ سڀ عورتون هن جي چوڌاري گڏ ٿي ويون (15)
دوهيرا
هڪ ڍال (حفاظت جي)، ڀينرن سان گڏ، اڳيان ٺاهي وئي،
۽ پوءِ شهنشاهه ۽ بيگم جي پٺيان، (l6)
چوپائي
(هن کي) ڏسندي جهانگير بندوق ڪڍي،
جهانگير نشانو بنايو ۽ گوليون هنيون پر شينهن کي ماري نه سگهيو.
ڏاڍو ناراض ٿي، شينهن ڀڄي ويو
شينهن ڪاوڙ ۾ اچي شهنشاهه ڏانهن ٽپو ڏنو (17)
جيئن ئي شينهن آيو، هاٿي ڊوڙي ويو
هوءَ هاٿي ڀڄي وئي. نورجهان حيران ٿي وئي.
پوءِ جوڌائي اها (حالت) ڏٺي.
جڏهن جوڌا بائي ڏٺو ته هن بندوق جو نشانو بنايو.
دوهيرا