شري دسم گرنتھ

صفحو - 865


ਯਾ ਕੇ ਕੰਠ ਟੂਕ ਫਸਿ ਗਯੋ ॥੩॥
yaa ke kantth ttook fas gayo |3|

هن کين ٻڌايو ته هن پنهنجي ڳلي ۾ مانيءَ جي هڪ ٽڪريءَ سان دٻايو هو (3)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਚੇਤ ਮੁਗਲ ਜਬ ਹੀ ਭਯਾ ਸੀਸ ਰਹਿਯੋ ਨਿਹੁਰਾਇ ॥
chet mugal jab hee bhayaa sees rahiyo nihuraae |

مغل کي جڏهن هوش آيو ته هن پنهنجو ڪنڌ جهڪائي ڇڏيو.

ਅਤਿ ਲਜਤ ਜਿਯ ਮੈ ਭਯਾ ਬੈਨ ਨ ਭਾਖ੍ਯੋ ਜਾਇ ॥੪॥
at lajat jiy mai bhayaa bain na bhaakhayo jaae |4|

هو ايترو ته شرمندو هو جو ڳالهائي نه سگهيو هو (4)

ਅਬ ਮੈ ਯਾਹਿ ਉਬਾਰਿਯਾ ਸੀਤਲ ਬਾਰਿ ਪਿਯਾਇ ॥
ab mai yaeh ubaariyaa seetal baar piyaae |

عورت چيو، ”مون توکي ٿڌو پاڻي ڏئي بچائي ورتو آهي.

ਸਭ ਸੌ ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਕਹਿ ਤਾ ਕੌ ਦਿਯਾ ਉਠਾਇ ॥੫॥
sabh sau aaisee bhaat keh taa kau diyaa utthaae |5|

۽ اهڙيءَ طرح عمل ڪندي، هوءَ کيس پري ڪري ڇڏيائين (5)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਸੰਤਾਲੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੪੭॥੮੧੮॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade santaaleesavo charitr samaapatam sat subham sat |47|818|afajoon|

راجا ۽ وزير جي ڳالهه ٻولهه جو ستين هين مثال مبارڪ چترڪاري سان پورو ٿيو. (47) (8168).

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਜਹਾਗੀਰ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੇ ਬੇਗਮ ਨੂਰ ਜਹਾ ॥
jahaageer paatisaah ke begam noor jahaa |

شهنشاهه جهانگير نورجهان کي پنهنجي بيگم يعني راڻي بڻائي ڇڏيو هو.

ਬਸਿ ਕੀਨਾ ਪਤਿ ਆਪਨਾ ਇਹ ਜਸ ਜਹਾ ਤਹਾ ॥੧॥
bas keenaa pat aapanaa ih jas jahaa tahaa |1|

سڄي دنيا ڄاڻي ٿي ته هوءَ مٿس غالب هئي (1)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਨੂਰ ਜਹਾ ਇਮਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
noor jahaa im bachan uchaare |

نورجهان ائين چيو

ਜਹਾਗੀਰ ਸੁਨੁ ਸਾਹ ਹਮਾਰੇ ॥
jahaageer sun saah hamaare |

نورجهان کيس اهڙيءَ طرح چيو، ”ٻڌو جهانگير، منهنجو راجا!

ਹਮ ਤੁਮ ਆਜੁ ਅਖੇਟਕ ਜੈਹੈਂ ॥
ham tum aaj akhettak jaihain |

تون ۽ مان اڄ شڪار تي وينداسين.

ਸਭ ਇਸਤ੍ਰਿਨ ਕਹ ਸਾਥ ਬੁਲੈਹੈਂ ॥੨॥
sabh isatrin kah saath bulaihain |2|

”آءٌ ۽ تون اڄ شڪار لاءِ نڪتاسين ۽ سڀني عورتن کي پاڻ سان وٺي وينداسين.“ (2)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਜਹਾਗੀਰ ਏ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਖੇਲਨ ਚੜਾ ਸਿਕਾਰ ॥
jahaageer e bachan sun khelan charraa sikaar |

جهانگير سندس عرض قبول ڪري شڪار لاءِ روانو ٿيو.

ਸਖੀ ਸਹੇਲੀ ਸੰਗ ਲੈ ਆਯੋ ਬਨਹਿ ਮੰਝਾਰ ॥੩॥
sakhee sahelee sang lai aayo baneh manjhaar |3|

۽ سڀني عورتن-دوستن سان گڏ جهنگ ۾ پهچي ويو (3)

ਅਰੁਨ ਬਸਤ੍ਰ ਤਨ ਮਹਿ ਧਰੇ ਇਮਿ ਅਬਲਾ ਦੁਤਿ ਦੇਹਿ ॥
arun basatr tan meh dhare im abalaa dut dehi |

ڳاڙهي ڪپڙن ۾ عورتون ڏاڍيون دلڪش لڳي رهيون هيون،

ਨਰ ਬਪੁਰੇ ਕਾ ਸੁਰਨ ਕੇ ਚਿਤ ਚੁਰਾਏ ਲੇਹਿ ॥੪॥
nar bapure kaa suran ke chit churaae lehi |4|

ته اهي انسانن ۽ ديوتائن ٻنهي جي دلين ۾ داخل ٿي ويا (4)

ਨਵਲ ਬਸਤ੍ਰ ਨਵਲੈ ਜੁਬਨ ਨਵਲਾ ਤਿਯਾ ਅਨੂਪ ॥
naval basatr navalai juban navalaa tiyaa anoop |

نون ڪپڙن ۾، پراڻي نوجوان، منفرد خاصيتون،

ਤਾ ਕਾਨਨ ਮੈ ਡੋਲਹੀ ਰਤਿ ਸੇ ਸਕਲ ਸਰੂਪ ॥੫॥
taa kaanan mai ddolahee rat se sakal saroop |5|

۽ خاص ڪنن وارا ڪپڙا، اهي سڀئي شاندار نظر اچن ٿا. (5)

ਇਕ ਗੋਰੀ ਇਕ ਸਾਵਰੀ ਹਸਿ ਹਸਿ ਝੂਮਰ ਦੇਹਿ ॥
eik goree ik saavaree has has jhoomar dehi |

ڪي سفيد ۽ ڪي ڪاري رنگ جا،

ਜਹਾਗੀਰ ਨਰ ਨਾਹ ਕੀ ਸਗਲ ਬਲੈਯਾ ਲੇਹਿ ॥੬॥
jahaageer nar naah kee sagal balaiyaa lehi |6|

سڀني کي جهانگير طرفان ساراهيو ويو (6).

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਸਬ ਤ੍ਰਿਯ ਹਥਿਨ ਅਰੂੜਿਤ ਭਈ ॥
sab triy hathin aroorrit bhee |

سڀ عورتون هاٿي تي سوار ٿي ويون.

ਸਭ ਹੀ ਹਾਥ ਬੰਦੂਕੈ ਲਈ ॥
sabh hee haath bandookai lee |

ڪجهه عورتون هاٿي تي سوار هيون ۽ سڀني جي هٿن ۾ رائفلون هيون.

ਬਿਹਸਿ ਬਿਹਸਿ ਕਰਿ ਬਚਨ ਸੁਨਾਵੈ ॥
bihas bihas kar bachan sunaavai |

اهي لفظ کلڻ سان پڙهندا هئا

ਜਹਾਗੀਰ ਕਹ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵੈ ॥੭॥
jahaageer kah sees jhukaavai |7|

اهي گپ شپ ڪري رهيا هئا، ڳالهائي رهيا هئا ۽ جهانگير ڏانهن منهن ڪري رهيا هئا (7)

ਸਭ ਇਸਤ੍ਰਿਨ ਕਰ ਜੋਰੈ ਕੀਨੌ ॥
sabh isatrin kar jorai keenau |

اهي گپ شپ ڪري رهيا هئا، ڳالهائي رهيا هئا ۽ جهانگير ڏانهن منهن ڪري رهيا هئا (7)

ਏਕ ਮ੍ਰਿਗਹਿ ਜਾਨੇ ਨਹਿ ਦੀਨੌ ॥
ek mrigeh jaane neh deenau |

ڪي هٿ جهلي بيٺا هئا؛ ڪنهن به هرڻ کي اتان گذرڻ نه ڏيندا هئا.

ਕੇਤਿਕ ਬੈਠ ਬਹਲ ਪਰ ਗਈ ॥
ketik baitth bahal par gee |

ڪي هٿ جهلي بيٺا هئا؛ ڪنهن به هرڻ کي اتان گذرڻ نه ڏيندا هئا.

ਹੈ ਗੈ ਕਿਤੀ ਅਰੂੜਿਤ ਭਈ ॥੮॥
hai gai kitee aroorrit bhee |8|

ڪي ٻڪرين جي پٺيءَ تي ويٺا ھئا ۽ ڪي گھوڙن جي پٺيءَ تي ويٺا ھئا (8)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਕਿਨਹੂੰ ਗਹੀ ਤੁਫੰਗ ਕਰ ਕਿਨਹੂੰ ਗਹੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ॥
kinahoon gahee tufang kar kinahoon gahee kripaan |

ڪنهن بندوقون ڪڍيون ته ڪنهن تلوارون،

ਕਿਨਹੂੰ ਕਟਾਰੀ ਕਾਢਿ ਲੀ ਕਿਨਹੂੰ ਤਨੀ ਕਮਾਨ ॥੯॥
kinahoon kattaaree kaadt lee kinahoon tanee kamaan |9|

(9)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਪ੍ਰਿਥਮ ਮ੍ਰਿਗਨ ਪਰ ਸ੍ਵਾਨ ਧਵਾਏ ॥
pritham mrigan par svaan dhavaae |

پهرين هرڻ کان پوءِ ڪتن کي

ਪੁਨਿ ਚੀਤਾ ਤੇ ਹਰਿਨ ਗਹਾਏ ॥
pun cheetaa te harin gahaae |

پهرين ڪتن کي آزاد ڪيو ويو ته هرن کي ڀڄڻ لاء، پوء انهن جي پٺيان شيگر موڪليو ويو.

ਬਾਜ ਜੁਰਨ ਕਾ ਕਿਯਾ ਸਿਕਾਰਾ ॥
baaj juran kaa kiyaa sikaaraa |

پهرين ڪتن کي آزاد ڪيو ويو ته هرن کي ڀڄڻ لاء، پوء انهن جي پٺيان شيگر موڪليو ويو.

ਨੂਰ ਜਹਾ ਪਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥੧੦॥
noor jahaa par preet apaaraa |10|

پوءِ جهنگلي گهوڙن جو شڪار ڪيائين ۽ اهو سڀ ڪجهه ان ڪري ڪيو ويو جو نورجهان کي تمام گهڻو پيار هو (10)

ਰੋਝ ਹਰਿਨ ਝੰਖਾਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥
rojh harin jhankhaar sanghaare |

پوءِ جهنگلي گهوڙن جو شڪار ڪيائين ۽ اهو سڀ ڪجهه ان ڪري ڪيو ويو جو نورجهان کي تمام گهڻو پيار هو (10)

ਨੂਰ ਜਹਾ ਗਹਿ ਤੁਪਕ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
noor jahaa geh tupak prahaare |

بندوق هٿ ڪري نورجهان به هرن، هرڻ ۽ رڇ کي ماري وڌو.

ਕਿਨਹੂੰ ਹਨੇ ਬੇਗਮਨ ਬਾਨਾ ॥
kinahoon hane begaman baanaa |

بيگم کي تيرن سان ڪيترا ماريا ويا

ਪਸੁਨ ਕਰਾ ਜਮ ਧਾਮ ਪਯਾਨਾ ॥੧੧॥
pasun karaa jam dhaam payaanaa |11|

ان کان سواءِ ٻين بيگمن جي هٿان قتل ٿيل جانور به آسمان تي پهچي ويا (11)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਅਧਿਕ ਰੂਪ ਬੇਗਮ ਨਿਰਖਿ ਰੀਝਿ ਰਹੈ ਮ੍ਰਿਗ ਕੋਟਿ ॥
adhik roop begam nirakh reejh rahai mrig kott |

هرڻ بيگم جي نظر کان ايترو متاثر ٿيا،

ਗਿਰੇ ਮੂਰਛਨਾ ਹ੍ਵੈ ਧਰਨਿ ਲਗੇ ਬਿਨਾ ਸਰ ਚੋਟਿ ॥੧੨॥
gire moorachhanaa hvai dharan lage binaa sar chott |12|

ته انهن، بغير ڪنهن مار، پنهنجي جان قربان ڪئي.

ਜਿਨ ਕੈ ਤੀਖਨ ਅਸਿ ਲਗੇ ਲੀਜਤ ਤਿਨੈ ਬਚਾਇ ॥
jin kai teekhan as lage leejat tinai bachaae |

جن کي تيز تلوارن سان ماريو ويو تن کي بچائي سگهجي ٿو،

ਜਿਨੈ ਦ੍ਰਿਗਨ ਕੇ ਸਰ ਲਗੇ ਤਿਨ ਕੋ ਕਛੁ ਨ ਉਪਾਇ ॥੧੩॥
jinai drigan ke sar lage tin ko kachh na upaae |13|

پر جن کي تيرن سان عورتن جي اکين مان ڇيد ڪيو ويو هو، اهي نه ٿي سگهيا (13)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਕਿਤੀ ਸਹਚਰੀ ਤੁਰੈ ਧਵਾਵੈ ॥
kitee sahacharee turai dhavaavai |

ڪيترائي دوست گهوڙن جي ڊوڙ ڪندا هئا

ਪਹੁਚਿ ਮ੍ਰਿਗਨ ਕੋ ਘਾਇ ਲਗਾਵੈ ॥
pahuch mrigan ko ghaae lagaavai |

ڪيتريون ئي عورتون گھوڙن تي سوار ٿي هرن کي زخمي ڪري ڇڏيون.

ਕਿਨਹੂੰ ਮ੍ਰਿਗਨ ਦ੍ਰਿਗਨ ਸਰ ਮਾਰੇ ॥
kinahoon mrigan drigan sar maare |

ڪي هرڻ کي تير سان ماريو.

ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨਨ ਗਿਰਿ ਗਏ ਬਿਚਾਰੇ ॥੧੪॥
bin praanan gir ge bichaare |14|

۽ ڪجھ غريب ساٿي پنھنجي جان وڃائي ويٺا ۽ صرف عورتن جي نظر مان نڪتل تير جي ڪري ھيٺ ڪري ويا. (l4)

ਇਹੀ ਭਾਤਿ ਸੋ ਕੀਆ ਸਿਕਾਰਾ ॥
eihee bhaat so keea sikaaraa |

هن طرح شڪار ڪيو.

ਤਬ ਲੌ ਨਿਕਸਾ ਸਿੰਘ ਅਪਾਰਾ ॥
tab lau nikasaa singh apaaraa |

اهڙيءَ ريت شڪار اڳتي وڌي رهيو هو ته هڪ وڏو شينهن سامهون آيو.

ਯਹ ਧੁਨਿ ਸਾਹ ਸ੍ਰਵਨ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
yah dhun saah sravan sun paaee |

بادشاهه سندس آواز ٻڌو

ਸਕਲ ਨਾਰਿ ਇਕਠੀ ਹ੍ਵੈ ਆਈ ॥੧੫॥
sakal naar ikatthee hvai aaee |15|

شهنشاهه به اهو آواز ٻڌو ۽ سڀ عورتون هن جي چوڌاري گڏ ٿي ويون (15)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਬਹੁ ਅਰਨਾ ਭੈਸਾਨ ਕੋ ਆਗੇ ਧਰਾ ਬਨਾਇ ॥
bahu aranaa bhaisaan ko aage dharaa banaae |

هڪ ڍال (حفاظت جي)، ڀينرن سان گڏ، اڳيان ٺاهي وئي،

ਤਾ ਪਾਛੇ ਹਜਰਤਿ ਚਲੇ ਬੇਗਮ ਸੰਗ ਸੁਹਾਇ ॥੧੬॥
taa paachhe hajarat chale begam sang suhaae |16|

۽ پوءِ شهنشاهه ۽ بيگم جي پٺيان، (l6)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਜਹਾਗੀਰ ਤਕਿ ਤੁਪਕਿ ਚਲਾਈ ॥
jahaageer tak tupak chalaaee |

(هن کي) ڏسندي جهانگير بندوق ڪڍي،

ਸੋ ਨਹਿ ਲਗੀ ਸਿੰਘ ਕੇ ਜਾਈ ॥
so neh lagee singh ke jaaee |

جهانگير نشانو بنايو ۽ گوليون هنيون پر شينهن کي ماري نه سگهيو.

ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਕਰਿ ਕੇਹਰਿ ਧਾਯੋ ॥
adhik kop kar kehar dhaayo |

ڏاڍو ناراض ٿي، شينهن ڀڄي ويو

ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੇ ਊਪਰ ਆਯੋ ॥੧੭॥
paatisaah ke aoopar aayo |17|

شينهن ڪاوڙ ۾ اچي شهنشاهه ڏانهن ٽپو ڏنو (17)

ਹਰਿ ਧਾਵਤ ਹਥਿਨੀ ਭਜਿ ਗਈ ॥
har dhaavat hathinee bhaj gee |

جيئن ئي شينهن آيو، هاٿي ڊوڙي ويو

ਨੂਰ ਜਹਾਦਿਕ ਠਾਢ ਨ ਪਈ ॥
noor jahaadik tthaadt na pee |

هوءَ هاٿي ڀڄي وئي. نورجهان حيران ٿي وئي.

ਜੋਧ ਬਾਇ ਯਹ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
jodh baae yah taeh nihaariyo |

پوءِ جوڌائي اها (حالت) ڏٺي.

ਤਾਕਿ ਤੁਪਕ ਕੋ ਘਾਇ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥੧੮॥
taak tupak ko ghaae prahaariyo |18|

جڏهن جوڌا بائي ڏٺو ته هن بندوق جو نشانو بنايو.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا