(ڪڏهن) جنات پنهنجي ڏندن سان ريگستان ۾ ڦري رهيا هئا
۽ ڀوت خوش ٿي رهيا هئا.
تارا يا انبار ('meteors') آسمان مان ڪرندا هئا.
اهڙي طرح وشال فوج تباهه ٿي وئي. 357.
ٿر ۾ ڏاڍي تيز هوا هلي رهي هئي.
(اتي) ويڙهاڪن کي ٽڪرن ۾ ويڙهيل ڏٺو ويو.
ڪوئا ٿلهي آواز ۾ بانگ ڏئي رهيا هئا،
ڄڻ ته ڪاڪو فگن جي مهيني ۾ شرابي ڳالهائي رهيا آهن. 358.
اهڙيءَ ريت رت جو تلاءُ ڀرجي ويو،
(فرض ڪريو) ٻيو مانسروور ٿيو آهي.
ٽٽل (اڇيون) ڇتيون سونهن وانگر سينگاريل هيون
۽ ٻيا سامان پاڻي جي مخلوق وانگر نظر اچن ٿا (جل-جيا).
ڪٿي ڪٿي ٽٽل هاٿي پيل هئا
۽ ويڙهاڪن کي مور وانگر بيٺا هئا.
هڪ طرف رت جو وهڪرو وهي رهيو هو،
(جنهن جي ڪري) رڻ جي مٽي مٽي ٿي وئي هئي. 360.
سنائپرز ڪيترن ئي هيروز کي ماري ڇڏيو هو
(جيئن ته) ڀٽي صاحب سُک جي چڱي تربيت ڪئي هئي.
جنگ جي ميدان ۾، هيرو ٽڪرا ٽڪرا ٿي ويا،
جنهن جي زخمن تي سروهي (تلوار) ڊوڙي. 361.
اهڙيءَ طرح ڪالھ ڏاڍي ناراض ٿي
خوفناڪ ڏند شروع ٿي ويا.
اُنهن جلدي ڇت کي ماري ڇڏيو
جيڪو هڪ جنگجو، مضبوط ۽ مضبوط هو. 362.
ٻنهي ۾ سخت جنگ وڙهي،
پر جنات مري نه رهيا هئا.
پوءِ اسيدھوجا (مها ڪالا) ائين سوچيو
اهڙيءَ طرح جنن کي به ماريو وڃي. 363.
جڏهن وڏي عمر (پنهنجي طاقت سان) سڀني کي ڇڪي ورتو.
پوءِ جنات پيدا ٿيڻ بند ٿي ويا.
پوءِ ’ڪالي‘ کي اجازت ڏنائين.
هوءَ دشمن جي فوج کي کائي وئي. 364.
پوءِ فقط هڪ ديو رهجي ويو.
هن جي ذهن ۾ ڏاڍو ڊپ هو.
هاءِ هاءِ، سوچڻ لڳو ته ڇا ڪجي.
هاڻي مون وٽ ڪا به دعويٰ (يا دعويٰ) ناهي. 365.
ٻٽي
جيڪو مها ڪال جي پناهه هيٺ اچي ٿو، اهو بچي ويو.
دنيا ۾ ڪو ٻيو (ديو) پيدا نه ٿيو هو، (ڪالي) انهن سڀني کي کائي ويو. 366.
جيڪي هر روز اسڪيتو (عظيم عمر) جي پوڄا ڪن ٿا.
اسيدُج پنهنجو هٿ ڏئي کين بچائي ٿو. 367.
چوويهه:
شيطان کي ڪجهه سمجهه ۾ نه آيو.
مها ڪال پرتي (هو) وري ناراض ٿي ويو.
(هن) پنهنجي طاقت ۽ ڪمزوريءَ جو خيال نه ڪيو.
منهنجي ذهن ۾ تمام گهڻو فخر ۽ فخر ورتو. 368.
(۽ چوڻ لڳو) اي ڪال! ائين گل نه ڪر،
اچو ۽ (مون سان) ٻيهر وڙهو.