پوءِ جمنا ارجن کي ائين چيو
پوءِ جمنا ارجن کي چيو، ”منهنجي دل چاهي ٿي ته مان ڪرشن سان شادي ڪريان، ان ڪري مون هتي تپش ڪئي آهي.
ارجن ڪرشن کي چيو:
سويا
پوءِ ارجن آيو ۽ پنهنجو ڪنڌ جهڪايو ۽ ڪرشن کي ائين چيو،
پوءِ ارجن پنهنجو مٿو جهڪائي، ڪرشن کي عرض ڪيو، ”اي رب! هوءَ يامونا آهي، سوريا جي ڌيءَ ۽ سڄي دنيا کيس سڃاڻي ٿي
(سري ڪرشن پڇيو) ڇا لاءِ هن پاڻ کي پشيماني جو روپ ڏنو آهي ۽ (ڇو) گهر جا سمورا ڪم وساري ڇڏيا آهن؟
پوءِ ڪرشن چيو ته، ”ڇو هن هڪ عورت سنسار جو لباس پهري ورتو آهي ۽ گهريلو ڪم ڇو ڇڏي ڏنو آهي؟ ارجن جواب ڏنو، "هن اهو ڪم توهان کي محسوس ڪرڻ لاء ڪيو آهي." 2095.
ارجن جون ڳالهيون ٻڌي، ڪرشن جمنا جي هٿ کي پڪڙي کيس رٿ تي چڙهائي ڇڏيو.
هن جو چهرو چنڊ جهڙو هو ۽ هن جي ڳلن جي چمڪ روشن هئي
(سري ڪرشن) مٿس تمام گهڻي مهرباني ڪئي، اهڙي فضل سري ڪرشن (اڳ) ڪنهن ٻئي تي نه ڪئي هئي.
ڪرشنا هن تي ايتري مهربان هئي جيتري هن ڪنهن ٻي عورت سان نه ڪئي هئي ۽ هن کي پنهنجي گهر ۾ آڻڻ جي ڪهاڻي دنيا ۾ مشهور آهي. 2096.
جمنا کي پنهنجي رٿ تي سوار ڪري، ڪرشن کيس گهر وٺي آيو
شاديءَ کان پوءِ يُوڌيشتر جي درٻار ۾ ساڻس ملڻ لاءِ ويو، راجا يُوديشتر سندس پيرن تي ڪري پيو.
يُودِستار چيو، ”اي رب! توهان دوارڪا شهر ڪيئن ٺاهيو؟ مهرباني ڪري مون کي ان بابت ٻڌايو
”پوءِ ڪرشن وشوڪرما کي حڪم ڏنو، جنهن اتي هڪ ٻيو برابر شهر ٺاهيو. 2097.
”بچتر ناٽڪ“ ۾ جمنا جي شڪار ۽ شاديءَ بابت بيان جي پڄاڻي.
ھاڻي شروع ٿئي ٿو اجين جي راجا جي ڌيءَ جي شاديءَ جو
سويا
پانڊو ۽ ڪنٽي کي الوداع ڪرڻ کان پوء، ڪرشن شهر اجين ڏانهن پهتو
دريوڌن پنهنجي دل ۾ اُجاين جي راجا جي ڌيءَ سان شادي ڪرڻ جي خواهش ڪئي
دريوڌن جي چت به پنهنجي ڌيءَ کي شاديءَ جو لالچ ڏنو.
انهيءَ مقصد لاءِ هو به پاڻ سان گڏ سڙيل لشڪر وٺي آيو هو. 2098.
انهيءَ پاسي کان دريوڌن پنهنجي لشڪر سميت آيو ۽ انهيءَ پاسي کان ڪرشن به اتي پهتو