شري دسم گرنتھ

صفحو - 59


ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਜੋ ਹੋਇ ਸਹਾਈ ॥
ant kaal jo hoe sahaaee |

اي ڀاءُ! تون ان تي غور ڇو نٿو ڪرين، جيڪو موت جي وقت تنهنجي مدد ڪندو؟

ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਲਖੋ ਕਰ ਭਰਮਾ ॥
fokatt dharam lakho kar bharamaa |

ڪوڙي مذهبن کي خيالي تصور ڪريو

ਇਨ ਤੇ ਸਰਤ ਨ ਕੋਈ ਕਰਮਾ ॥੪੯॥
ein te sarat na koee karamaa |49|

فضول مذهبن کي ڪوڙو سمجهو، ڇو ته اهي اسان جي (زندگيءَ جو) مقصد پورا نٿا ڪن.

ਇਹ ਕਾਰਨਿ ਪ੍ਰਭ ਹਮੈ ਬਨਾਯੋ ॥
eih kaaran prabh hamai banaayo |

اهو ئي سبب آهي ته خدا اسان کي پيدا ڪيو آهي

ਭੇਦੁ ਭਾਖਿ ਇਹ ਲੋਕ ਪਠਾਯੋ ॥
bhed bhaakh ih lok patthaayo |

ان لاءِ رب مون کي پيدا ڪيو ۽ مون کي راز ٻڌائي هن دنيا ۾ موڪليو.

ਜੋ ਤਿਨ ਕਹਾ ਸੁ ਸਭਨ ਉਚਰੋ ॥
jo tin kahaa su sabhan ucharo |

هن ڇا چيو آهي، (صرف) سڀني کي ٻڌائيندس

ਡਿੰਭ ਵਿੰਭ ਕਛੁ ਨੈਕ ਨ ਕਰੋ ॥੫੦॥
ddinbh vinbh kachh naik na karo |50|

جيڪو ڪجهه هن مون کي ٻڌايو، مان توهان کي ٻڌايان ٿو، ان ۾ ڪو به ننڍڙو به نه آهي.

ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥
rasaaval chhand |

راساوال اسٽينزا

ਨ ਜਟਾ ਮੁੰਡਿ ਧਾਰੌ ॥
n jattaa mundd dhaarau |

(آءٌ) مٿي تي جٽا نه پائيندس،

ਨ ਮੁੰਦ੍ਰਕਾ ਸਵਾਰੌ ॥
n mundrakaa savaarau |

مان نه ته مٿي تي مٽيءَ جا وار پائيندو آهيان ۽ نه ئي پاڻ کي ڪنن جي ڪنڊن سان ويڙهيندو آهيان.

ਜਪੋ ਤਾਸ ਨਾਮੰ ॥
japo taas naaman |

(صرف) سندس نالو ڳائيندو،

ਸਰੈ ਸਰਬ ਕਾਮੰ ॥੫੧॥
sarai sarab kaaman |51|

مان رب جي نالي تي غور ڪريان ٿو، جيڪو منهنجي هر ڪم ۾ مدد ڪري ٿو.

ਨ ਨੈਨੰ ਮਿਚਾਉ ॥
n nainan michaau |

مان بند اکين سان (بيٺو) ڪندس

ਨ ਡਿੰਭੰ ਦਿਖਾਉ ॥
n ddinbhan dikhaau |

نه مان اکيون بند ڪريان ٿو ۽ نه ئي بزدليءَ جو مظاهرو ڪريان ٿو.

ਨ ਕੁਕਰਮੰ ਕਮਾਉ ॥
n kukaraman kamaau |

مان ڪو بڇڙو ڪم نه ڪندس

ਨ ਭੇਖੀ ਕਹਾਉ ॥੫੨॥
n bhekhee kahaau |52|

نڪي بڇڙا ڪم ڪر، ۽ نڪي ٻين کي اِن ڪري جو مون کي بهس ۾ ماڻھو سڏين. 52.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپي

ਜੇ ਜੇ ਭੇਖ ਸੁ ਤਨ ਮੈ ਧਾਰੈ ॥
je je bhekh su tan mai dhaarai |

جيڪي (چاھيندڙ) پنھنجن جسمن تي (ڪجھ يا ٻئي) ڀُڪَ پائيندا آھن،

ਤੇ ਪ੍ਰਭ ਜਨ ਕਛੁ ਕੈ ਨ ਬਿਚਾਰੈ ॥
te prabh jan kachh kai na bichaarai |

اهي ماڻهو جيڪي مختلف صورتون اختيار ڪن ٿا، اهي الله وارن کي ڪڏهن به پسند نه ٿا اچن.

ਸਮਝ ਲੇਹੁ ਸਭ ਜਨ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
samajh lehu sabh jan man maahee |

اچو ته سڀ ماڻهو (انهيءَ ڳالهه کي) پنهنجي ذهن ۾ سمجهن

ਡਿੰਭਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸੁਰ ਨਾਹੀ ॥੫੩॥
ddinbhan mai paramesur naahee |53|

توهان سڀ اهو سمجهي سگهو ٿا ته خدا انهن سڀني نقشن مان غائب آهي.

ਜੇ ਜੇ ਕਰਮ ਕਰਿ ਡਿੰਭ ਦਿਖਾਹੀ ॥
je je karam kar ddinbh dikhaahee |

جيڪي (ماڻهو) عمل ڪري منافقت ڏيکارين ٿا.

ਤਿਨ ਪਰਲੋਕਨ ਮੋ ਗਤਿ ਨਾਹੀ ॥
tin paralokan mo gat naahee |

جيڪي ماڻهو مختلف ڪمن ذريعي مختلف لباس ڏيکاريندا آهن، انهن کي آخرت ۾ ڪڏهن به ڇوٽڪارو نه ملندو.

ਜੀਵਤ ਚਲਤ ਜਗਤ ਕੇ ਕਾਜਾ ॥
jeevat chalat jagat ke kaajaa |

(انهن جي) رهڻي ڪهڻي دوران دنياوي ڪم هلندا رهن ٿا (يعني عزت رهي ٿي).

ਸ੍ਵਾਗ ਦੇਖਿ ਕਰਿ ਪੂਜਤ ਰਾਜਾ ॥੫੪॥
svaag dekh kar poojat raajaa |54|

جيئرو هجي ته سندن دنياوي خواهشون پوريون ٿين ۽ بادشاهه به سندن مشابهت ڏسي خوش ٿئي.

ਸੁਆਂਗਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸੁਰ ਨਾਹੀ ॥
suaangan mai paramesur naahee |

(پر حقيقت اها آهي ته) خدا گيتن سان نه ٿو ملي

ਖੋਜਿ ਫਿਰੈ ਸਭ ਹੀ ਕੋ ਕਾਹੀ ॥
khoj firai sabh hee ko kaahee |

رب-خدا اهڙي نموني ۾ موجود نه آهي، ايستائين جو سڀئي جڳهون سڀني جي طرفان سير ڪيو وڃي.

ਅਪਨੋ ਮਨੁ ਕਰ ਮੋ ਜਿਹ ਆਨਾ ॥
apano man kar mo jih aanaa |

جن پنهنجي ذهنن کي قابو ۾ رکيو آهي،

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੋ ਤਿਨੀ ਪਛਾਨਾ ॥੫੫॥
paarabraham ko tinee pachhaanaa |55|

صرف انهن جن پنهنجي ذهنن تي ڪنٽرول ڪيو، انهن برهمڻ کي تسليم ڪيو.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਭੇਖ ਦਿਖਾਏ ਜਗਤ ਕੋ ਲੋਗਨ ਕੋ ਬਸਿ ਕੀਨ ॥
bhekh dikhaae jagat ko logan ko bas keen |

جيڪي دنيا ۾ مختلف روپ ڏيکاريندا آهن ۽ ماڻهن کي پنهنجي پاسي ڪري ويندا آهن.

ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਕਾਤੀ ਕਟਿਯੋ ਬਾਸੁ ਨਰਕ ਮੋ ਲੀਨ ॥੫੬॥
ant kaal kaatee kattiyo baas narak mo leen |56|

اھي دوزخ ۾ رھندا، جڏھن موت جي تلوار کين چيڀاٽي. 56.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

CHUPAI

ਜੇ ਜੇ ਜਗ ਕੋ ਡਿੰਭ ਦਿਖਾਵੈ ॥
je je jag ko ddinbh dikhaavai |

جيڪي دنيا کي منافقت ڏيکارين ٿا

ਲੋਗਨ ਮੂੰਡਿ ਅਧਿਕ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ॥
logan moondd adhik sukh paavai |

جيڪي مختلف روپ ڏيکارين ٿا، شاگرد ڳولين ٿا ۽ وڏيون آسائشون حاصل ڪن ٿا.

ਨਾਸਾ ਮੂੰਦ ਕਰੈ ਪਰਣਾਮੰ ॥
naasaa moond karai paranaaman |

جيڪي بند ٿيل نڙين سان ڪنڌ ڪن ٿا،

ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਨ ਕਉਡੀ ਕਾਮੰ ॥੫੭॥
fokatt dharam na kauddee kaaman |57|

جيڪي پنھنجا نُڪتا ۽ سجدو ڪن ٿا، تن جو مذھبي نظم بيڪار ۽ بيڪار آھي.

ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਜਿਤੇ ਜਗ ਕਰਹੀ ॥
fokatt dharam jite jag karahee |

دنيا ۾ (جيتوڻيڪ ڪيترائي) ماڻهو مذهب تي عمل ڪن ٿا.

ਨਰਕਿ ਕੁੰਡ ਭੀਤਰ ਤੇ ਪਰਹੀ ॥
narak kundd bheetar te parahee |

سڀ فضول واٽ جا پيروڪار، اندر کان دوزخ ۾ پوندا.

ਹਾਥ ਹਲਾਏ ਸੁਰਗਿ ਨ ਜਾਹੂ ॥
haath halaae surag na jaahoo |

(صرف) ھٿ ھلائڻ سان آسمان پھچي نه ٿو سگھي.

ਜੋ ਮਨੁ ਜੀਤ ਸਕਾ ਨਹਿ ਕਾਹੂ ॥੫੮॥
jo man jeet sakaa neh kaahoo |58|

اهي هٿن جي حرڪت سان آسمان ڏانهن نٿا وڃي سگهن، ڇاڪاڻ ته اهي ڪنهن به صورت ۾ پنهنجي ذهن تي ڪنٽرول نه ڪري سگهيا آهن. 58.

ਕਬਿਬਾਚ ਦੋਹਰਾ ॥
kabibaach doharaa |

شاعر جا لفظ: DOHRA

ਜੋ ਨਿਜ ਪ੍ਰਭ ਮੋ ਸੋ ਕਹਾ ਸੋ ਕਹਿਹੋ ਜਗ ਮਾਹਿ ॥
jo nij prabh mo so kahaa so kahiho jag maeh |

منهنجي رب مون کي جيڪو ڪجهه چيو، مان دنيا ۾ اهو ئي چوان ٿو.

ਜੋ ਤਿਹ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਧਿਆਇ ਹੈ ਅੰਤਿ ਸੁਰਗ ਕੋ ਜਾਹਿ ॥੫੯॥
jo tih prabh ko dhiaae hai ant surag ko jaeh |59|

جن رب تي غور ڪيو آهي، اهي آخرڪار جنت ۾ ويندا آهن.59.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਨ ਦੁਈ ਏਕ ਹੈ ਬਿਬ ਬਿਚਾਰ ਕਛੁ ਨਾਹਿ ॥
har har jan duee ek hai bib bichaar kachh naeh |

رب ۽ سندس بندا هڪ آهن، انهن ۾ ڪوبه فرق ناهي.

ਜਲ ਤੇ ਉਪਜਿ ਤਰੰਗ ਜਿਉ ਜਲ ਹੀ ਬਿਖੈ ਸਮਾਹਿ ॥੬੦॥
jal te upaj tarang jiau jal hee bikhai samaeh |60|

جيئن پاڻيءَ جي موج، پاڻيءَ ۾ اڀري، پاڻيءَ ۾ ملي ٿي.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپي