هڪ ٻئي دٻي ۾، هن پنهنجي دوست کي اندر ويهڻ لاءِ چيو ۽ ان کي لوهه جي پليٽ سان ڍڪيو.
هن مکڻ جي هڪ لٺ ورتي ۽ ان کي ڳري ڇڏيو.
هن ان کي مکڻ سان ڍڪيو هو ۽ جڏهن ٿڌو هو، ان کي مٿين پاسي تي رکي ڇڏيو هو (14)
دوهيرا
پان کي گيهه سان چکائي، (ان تي).
مٽيءَ سان باهه ٻاريائين. 15.
جتي کير جي کجيءَ سان ڀريل ٻيا ڪچرا پيا هئا.
هوءَ ان کي به اتي رکيائين ۽ ساڻ (پليٽ تي) سان ڏسندي هئي ۽ دوست ڪنهن کي به نظر نه ايندو هو (16)
چوپائي
(هن) اڳتي وڌي بادشاهه جو استقبال ڪيو
هوءَ اڳتي وڌي ۽ وڏي عزت سان راجا جو استقبال ڪيو.
نوان محل ٺاهيا اٿم،
”جڏھن کان تون ھي محل ٺھرايو اٿئي مون لاءِ، اي راجا، تون ڪڏھن به ھتي نه آيو آھين.“ (17)
دوهيرا
هوءَ اڳتي وڌي، پيرن تي ڪري پئي،
”توهان گهڻي عرصي کان پوءِ آيا آهيو، اها منهنجي خوش قسمتي آهي.“ (18)
چوپائي
بادشاهه جي اچڻ جي ڳڻتي هئي،
راجا جي ذهن ۾ جيڪو ڪجهه هو، سو هن کي ٻڌائي ڇڏيائين.
مان سڄو محل پاڻ ڏسندس
”آئون پاڻ محل جي تلاشي وٺندس، پرمور کي پڪڙي موت جي خاني ۾ موڪليندس.“ (19)
پوءِ بادشاهه کي سڄو محل ڏيکاريائين.
هوءَ راجا کي سڄي محل ۾ وٺي وئي پر ڪو به چور نه مليو.
ٽينڪ ۾ دوست ڪٿي مليو،
هوءَ پنهنجي مڙس کي اتي وٺي آئي، جتي ڪهاڙيون پيل هيون (20)
(۽ چوڻ لڳو) جڏهن مون ٻڌو ته بادشاهه اچي رهيو آهي،
”جڏهن 1 ٻڌو ته منهنجو راجا اچي رهيو آهي، تڏهن ڏاڍو خوش ٿيو.
تڏهن ئي مون هي کاڌو تيار ڪيو آهي،
”مون اهي سڀ کاڌا تيار ڪيا آهن، جيئن مون محسوس ڪيو هو ته منهنجو عاشق اچي رهيو آهي.“ (21)
انهيءَ ٿانءَ جو ڍڪ هٽايو
هُن هڪڙيءَ مان ڍَڪُ ڪڍي پنهنجي عاشق (راجا) کي کير ڏنو.
پوءِ ماڻھن ۾ ورهايو ويو،
پوءِ هوءَ ٻين ۾ ورهائي ڇڏي، پر بيوقوف راجا اڳيئي نه ٿي سگهيو.(22)
هڪ درجو جوڳين ڏانهن موڪليو ويو
هڪ ٿلهو هن غريبن ڏانهن موڪليو ۽ ٻيو ساجنن ڏانهن.
ٽيون جهاز راهب ڏانهن موڪليو ويو
ٽيون ته هن سنتن ڏانهن موڪليو ۽ چوٿين کي برهمڻن ڏانهن. (23)
پنجون برتن نوڪرن کي ڏنو ويو
هوءَ پنجون ٿلهو نوڪرن کي ۽ ڇهون پيادلن کي ڏنو.
کيس ستين درجي ۾ مليو.
ستين ٿلهو، هن پنهنجي زالن کي ڏنو ۽ ان ذريعي، هن کي مناسب جاء تي موڪليو (24)
جڏهن بادشاھ ڏٺو ته دوست کي اتان ڪڍي ڇڏيو.
راجا جي اکين جي سامهون، هن پرورور کي فرار ٿيڻ لاء تيار ڪيو
(هو) راڻي ۾ وڌيڪ دلچسپي وٺڻ لڳو،
بيوقوف راجا سمجهي نه سگهيو، بلڪه هن کي وڌيڪ پيار ڪيو (25)
دوهيرا
هن سان پيار ڪندي، هن جي منهن ڏانهن ڏسندو رهيو،
۽ هن کي ڪڪڙ ۾ وجهي، هن کي جلدي آزاد ڪري ڇڏيو (26)