شري دسم گرنتھ

صفحو - 228


ਕਾ ਕਰਯੋ ਕੁਕਾਜ ॥
kaa karayo kukaaj |

تو ڪھڙي قسم جو غلط ڪم ڪيو آھي؟

ਕਯੋ ਜੀਐ ਨਿਲਾਜ ॥
kayo jeeai nilaaj |

بي شرميءَ سان ڇو ٿا رهو؟

ਮੋਹਿ ਜੈਬੇ ਤਹੀ ॥
mohi jaibe tahee |

مان اتي ويندس

ਰਾਮ ਹੈ ਗੇ ਜਹੀ ॥੨੭੬॥
raam hai ge jahee |276|

اهو ڪيئن آهي ته توهان سڀ شرم جو احساس وڃائي ڇڏيو؟ ته اهڙو بڇڙو ڪم ڪيو اٿئي. مان ھاڻي ھلندس جتي رام ويو آھي. '276.

ਕੁਸਮ ਬਚਿਤ੍ਰ ਛੰਦ ॥
kusam bachitr chhand |

ڪوسما بچيتار اسٽينزا

ਤਿਨ ਬਨਬਾਸੀ ਰਘੁਬਰ ਜਾਨੈ ॥
tin banabaasee raghubar jaanai |

هن (ڀارت) رام کي بنواسي طور سڃاتو

ਦੁਖ ਸੁਖ ਸਮ ਕਰ ਸੁਖ ਦੁਖ ਮਾਨੈ ॥
dukh sukh sam kar sukh dukh maanai |

ٻيلي ۾ رهندڙ ماڻهو رگوير رام کي سڃاڻن ٿا ۽ سندس ڏک ۽ سک کي پنهنجو سمجهن ٿا.

ਬਲਕਲ ਧਰ ਕਰ ਅਬ ਬਨ ਜੈਹੈਂ ॥
balakal dhar kar ab ban jaihain |

(هو چوڻ لڳو-) هاڻي (آءٌ) رڍن جي کڙين جا هٿيار پائڻ ڪري بان ٿي ويندس.

ਰਘੁਪਤ ਸੰਗ ਹਮ ਬਨ ਫਲ ਖੈਹੈਂ ॥੨੭੭॥
raghupat sang ham ban fal khaihain |277|

ھاڻي مان وڻ جي ڇنڊ ڇاڻ ڪري ٻيلي ۾ ويندس ۽ ٻيلي جو ميوو رام سان گڏ کائيندس.

ਇਮ ਕਹਾ ਬਚਨਾ ਘਰ ਬਰ ਛੋਰੇ ॥
eim kahaa bachanaa ghar bar chhore |

(ڀارت) اهڙيون ڳالهيون ڪري گهر ڇڏي ويو.

ਬਲਕਲ ਧਰਿ ਤਨ ਭੂਖਨ ਤੋਰੇ ॥
balakal dhar tan bhookhan tore |

اهو چئي ڀارت پنهنجو گهر ڇڏي ويو ۽ زيور ٽوڙي اڇلائي ڇڏيائين ۽ ٿلهي جي ٿلهي کي وڍي ڇڏيائين.

ਅਵਧਿਸ ਜਾਰੇ ਅਵਧਹਿ ਛਾਡਯੋ ॥
avadhis jaare avadheh chhaaddayo |

راجا دشرٿ کي دفن ڪرڻ بعد، (ڀارت) ايوڌيا شهر ڇڏي ڏنو

ਰਘੁਪਤਿ ਪਗ ਤਰ ਕਰ ਘਰ ਮਾਡਿਯੋ ॥੨੭੮॥
raghupat pag tar kar ghar maaddiyo |278|

هن راجا دسرٿ جي وفات جي رسم ادا ڪئي ۽ اوڌ ڇڏي، رام جي پيرن ۾ رهڻ تي ڌيان ڏنو. 278.

ਲਖਿ ਜਲ ਥਲ ਕਹ ਤਜਿ ਕੁਲ ਧਾਏ ॥
lakh jal thal kah taj kul dhaae |

سڙيل زمين ڏسي، هو سڀ ڪجهه ڇڏي اڳتي هليو ويو

ਮਨੁ ਮਨ ਸੰਗਿ ਲੈ ਤਿਹ ਠਾ ਆਏ ॥
man man sang lai tih tthaa aae |

ٻيلي وارا، هندستان جي مضبوط لشڪر کي ڏسي، ساجن ساڻ کڻي اچي ان جاءِ تي پهتا، جتي رام رهيل هو.

ਲਖਿ ਬਲ ਰਾਮੰ ਖਲ ਦਲ ਭੀਰੰ ॥
lakh bal raaman khal dal bheeran |

لشڪر جي اچڻ تي، رام (سمجهيو) ته (هڪ) دشمن جي فوج (آهي).

ਗਹਿ ਧਨ ਪਾਣੰ ਸਿਤ ਧਰ ਤੀਰੰ ॥੨੭੯॥
geh dhan paanan sit dhar teeran |279|

رام کي زوردار قوت ڏسي خيال آيو ته ڪي ظالم حملي آور آيا آهن، تنهن ڪري هن ڪمان ۽ تير هٿ ۾ کنيا.

ਗਹਿ ਧਨੁ ਰਾਮੰ ਸਰ ਬਰ ਪੂਰੰ ॥
geh dhan raaman sar bar pooran |

جڏهن رام ڪمان ورتو ۽ پوري طاقت سان تير کي ڌڪ هنيو

ਅਰਬਰ ਥਹਰੇ ਖਲ ਦਲ ਸੂਰੰ ॥
arabar thahare khal dal sooran |

رام پنهنجي ڪمان کي هٿ ۾ کڻي تير ڇڏڻ لڳو ۽ ان کي ڏسي اندرا، سج وغيره ڊڄي ويا.

ਨਰ ਬਰ ਹਰਖੇ ਘਰ ਘਰ ਅਮਰੰ ॥
nar bar harakhe ghar ghar amaran |

هر گهر ۾ چڱا مڙس ۽ ديوتائون خوشيءَ سان ويٺا هئا،

ਅਮਰਰਿ ਧਰਕੇ ਲਹਿ ਕਰਿ ਸਮਰੰ ॥੨੮੦॥
amarar dharake leh kar samaran |280|

اهو ڏسي ٻهراڙيءَ وارا پنهنجي رهاڪن ۾ خوش ٿيا، پر امرپور جا ديوتا هي لڙائي ڏسي پريشان ٿي ويا.

ਤਬ ਚਿਤ ਅਪਨੇ ਭਰਥਰ ਜਾਨੀ ॥
tab chit apane bharathar jaanee |

جڏهن ڀارت کي (اها ڳالهه) ذهن ۾ آئي

ਰਨ ਰੰਗ ਰਾਤੇ ਰਘੁਬਰ ਮਾਨੀ ॥
ran rang raate raghubar maanee |

پوءِ ڀارت پنهنجي ذهن ۾ خيال ڪيو ته رام جنگ شروع ڪرڻ جو سوچي رهيو آهي.

ਦਲ ਬਲ ਤਜਿ ਕਰਿ ਇਕਲੇ ਨਿਸਰੇ ॥
dal bal taj kar ikale nisare |

(اهي) هيٺاهين قوت ڇڏي اڪيلو نڪري آيا

ਰਘੁਬਰ ਨਿਰਖੇ ਸਭ ਦੁਖ ਬਿਸਰੇ ॥੨੮੧॥
raghubar nirakhe sabh dukh bisare |281|

تنهن ڪري هو پنهنجون سموريون قوتون ڇڏي، اڪيلو اڳتي وڌيو ۽ رام کي ڏسي سندس سڀ ڏک ختم ٿي ويا.

ਦ੍ਰਿਗ ਜਬ ਨਿਰਖੇ ਭਟ ਮਣ ਰਾਮੰ ॥
drig jab nirakhe bhatt man raaman |

جڏهن شيروماني پنهنجي اکين سان رام کي ڏٺو

ਸਿਰ ਧਰ ਟੇਕਯੰ ਤਜ ਕਰ ਕਾਮੰ ॥
sir dhar ttekayan taj kar kaaman |

جڏهن ڀارت پنهنجي اکين سان عظيم رام کي ڏٺو، تڏهن پنهنجي سڀني خواهشن کي ڇڏي، ڀارت هن جي اڳيان سجدو ڪيو.

ਇਮ ਗਤਿ ਲਖਿ ਕਰ ਰਘੁਪਤਿ ਜਾਨੀ ॥
eim gat lakh kar raghupat jaanee |

اها حالت ڏسي، رام چندر (اها ڳالهه) وڃڻ لاءِ چيو

ਭਰਥਰ ਆਏ ਤਜਿ ਰਜਧਾਨੀ ॥੨੮੨॥
bharathar aae taj rajadhaanee |282|

اهو ڏسي رام سمجهي ويو ته اهو ڀارت آهي، جيڪو پنهنجي راڄڌاني ڇڏي آيو هو.

ਰਿਪਹਾ ਨਿਰਖੇ ਭਰਥਰ ਜਾਨੇ ॥
ripahaa nirakhe bharathar jaane |

ڀارت کي سڃاڻڻ ۽ شتروگھن کي ڏسڻ سان.

ਅਵਧਿਸ ਮੂਏ ਤਿਨ ਮਾਨ ਮਾਨੇ ॥
avadhis mooe tin maan maane |

شتروگھن ۽ ڀارت کي ڏسي، رام کين سڃاڻي ورتو ۽ رام ۽ لکشمن جي ذهن ۾ اها ڳالهه آئي ته راجا دسرٿ هن دنيا مان هليو ويو آهي.

ਰਘੁਬਰ ਲਛਮਨ ਪਰਹਰ ਬਾਨੰ ॥
raghubar lachhaman parahar baanan |

تير کان سواءِ رام ۽ لڇمن به (ڌنوش)

ਗਿਰ ਤਰ ਆਏ ਤਜ ਅਭਿਮਾਨੰ ॥੨੮੩॥
gir tar aae taj abhimaanan |283|

هنن پنهنجا تير ڇڏي ڏنو ۽ پنهنجي ناراضگيءَ کي منهن ڏئي جبل تان هيٺ لهي آيا.

ਦਲ ਬਲ ਤਜਿ ਕਰਿ ਮਿਲਿ ਗਲ ਰੋਏ ॥
dal bal taj kar mil gal roe |

دال بل (چارئي ڀائر) ڇڏي هڪ ٻئي کي ڀاڪر پائي روئڻ لڳا (۽ چوڻ لڳا-)

ਦੁਖ ਕਸਿ ਬਿਧਿ ਦੀਆ ਸੁਖ ਸਭ ਖੋਏ ॥
dukh kas bidh deea sukh sabh khoe |

لشڪر کي ڇڏي هڪ ٻئي کي ڀاڪر پائي روئڻ لڳا. پرديس اهڙي اذيت ڏني هئي جو اهي سڀ آسائشون وڃائي ويٺا هئا.

ਅਬ ਘਰ ਚਲੀਏ ਰਘੁਬਰ ਮੇਰੇ ॥
ab ghar chalee raghubar mere |

(ڀارت چيو-) اي منھنجا (رگھبر)! هاڻي اچو ته گهر هلون

ਤਜਿ ਹਠਿ ਲਾਗੇ ਸਭ ਪਗ ਤੇਰੇ ॥੨੮੪॥
taj hatth laage sabh pag tere |284|

ڀرت چيو ته اي رهگوير، پنهنجي استقامت کي ڇڏي پنهنجي گهر موٽي وڃ، ڇو ته ان ڪري ئي سڀ ماڻهو تنهنجي پيرن تي ڪري پيا هئا.

ਰਾਮ ਬਾਚ ਭਰਥ ਸੋਂ ॥
raam baach bharath son |

رام جو خطاب ڀارت کي:

ਕੰਠ ਅਭੂਖਨ ਛੰਦ ॥
kantth abhookhan chhand |

ڪانٿ آڀوشن اسٽينزا

ਭਰਥ ਕੁਮਾਰ ਨ ਅਉਹਠ ਕੀਜੈ ॥
bharath kumaar na aauhatth keejai |

اي ڀارت ڪمار! اصرار نه ڪريو

ਜਾਹ ਘਰੈ ਨ ਹਮੈ ਦੁਖ ਦੀਜੈ ॥
jaah gharai na hamai dukh deejai |

�اي ڀارت! ضد نه ڪر، پنهنجي گهر وڃ، هتي رهڻ سان مون کي وڌيڪ تڪليف نه ڏي

ਰਾਜ ਕਹਯੋ ਜੁ ਹਮੈ ਹਮ ਮਾਨੀ ॥
raaj kahayo ju hamai ham maanee |

(اهو ڪم) راجا (دسرٿ) ٻڌايو آهي، (جيڪو) اسان قبول ڪيو آهي.

ਤ੍ਰਿਯੋਦਸ ਬਰਖ ਬਸੈ ਬਨ ਧਾਨੀ ॥੨੮੫॥
triyodas barakh basai ban dhaanee |285|

مون کي جيڪا به اجازت ڏني وئي آهي، مان ان تي عمل ڪري رهيو آهيان ۽ تيرهن سال جهنگ ۾ رهندس (۽ چوڏهين سال موٽي ايندس) 285.

ਤ੍ਰਿਯੋਦਸ ਬਰਖ ਬਿਤੈ ਫਿਰਿ ਐਹੈਂ ॥
triyodas barakh bitai fir aaihain |

تيرهن سالن جي گذرڻ کان پوءِ (اسين) وري اينداسين.

ਰਾਜ ਸੰਘਾਸਨ ਛਤ੍ਰ ਸੁਹੈਹੈਂ ॥
raaj sanghaasan chhatr suhaihain |

”آءٌ تيرنهن سالن کان پوءِ موٽي ايندس ۽ تخت تي ويهندس، ڇت هيٺان.

ਜਾਹੁ ਘਰੈ ਸਿਖ ਮਾਨ ਹਮਾਰੀ ॥
jaahu gharai sikh maan hamaaree |

(تون) گهر وڃ ۽ منهنجو سک بڻجي وڃ (ڇاڪاڻ ته)

ਰੋਵਤ ਤੋਰਿ ਉਤੈ ਮਹਤਾਰੀ ॥੨੮੬॥
rovat tor utai mahataaree |286|

منهنجي نصيحت ٻڌو ۽ گهر موٽي اچو، اتي تنهنجي مائرون ضرور روئي رهيون آهن.

ਭਰਥ ਬਾਚ ਰਾਮ ਪ੍ਰਤਿ ॥
bharath baach raam prat |

رام کي خطاب ڪندي ڀارت جي تقرير: