اچو ته سڀ گڏجي پيار ۾ هٿ ملايون ۽ برج ڀومي ۾ راس جي راند کيڏيون.
اهي سڀ هڪ ٻئي جي ڳچيءَ تي هٿن سان کيڏي رهيا آهن ۽ ڪرشن چئي رهيو آهي ته، جيڪو ڏک توهان منهنجي غير موجودگيءَ ۾ محسوس ڪيو، اچو، اچو ته هاڻي ان غم کي دور ڪريون، پاڻ کي هڪجهڙائي ۾ رکي.
شري ڪرشن چيو ته اي ڇوڪري! تون سڀ راس کيڏي.
عورت چيو ته اي يودين جا هيرو! جڏهن توهان ڪنهن شوق جي راند ۾ رڌل آهيو، تڏهن توهان کي هن محفل ۾ ٻين جو هٿ هٿ ۾ رکڻ ۾ ذرو به شرم محسوس نه ٿيندو آهي.
اسان توهان سان بي خوفي سان کيڏندا ۽ ناچ پڻ ڪندا آهيون
مهرباني ڪري اسان جي پريشاني کي دور ڪر ۽ اسان جي ذهنن کي غمگين ڪر. 514.
پوءِ شري ڪرشن هنن کي هن طرح مخاطب ٿي چيو ته اي حضرات! منهنجي (هڪ) درخواست ٻڌي.
تڏهن ڪرشنا انهن عورتن کي چيو ته اي پيارا! منهنجي عرض کي ٻڌو ۽ پنهنجي دل ۾ خوش رهو، ته جيئن تون منهنجي جسم سان جڙيل رهين
� اي دوستو! توهان اهو ئي ڪري سگهو ٿا جيڪو توهان جي دل کي وڻندو آهي ۽ توهان جي ڀلائي ۾ آهي
سر کان پيرن تائين عاشقانه لطف ۾ غرق ٿي پنهنجا سڀ غم دور ڪريو.
شري ڪرشن کليو ۽ پوءِ هن طرح چيو: مون کان (پيار) رس جا لفظ ٻڌ.
ڪرشنا وري مسڪرائيندي چيو ته، منهنجي خوشي جي ڳالهه ٻڌو ۽ اي دوستو! جيڪو توهان پسند ڪيو اهو ڪريو
شاعر شيام جو چوڻ آهي ته، سري ڪرشن ('مسليڌر ڀائيا') گوپين سان (هي) ڳالهايو.
ڪرشن وري گوپين کي ۽ پنهنجي ڀاءُ بلرام کي به چيو ته، جنهن سان به محبت ٿي سگهي ٿي، هو بنا ڪنهن غرض جي پوريءَ طرح ان جي حوالي ڪري ٿو.
شري ڪرشن جون ڳالهيون ٻڌي انهن گوپين پنهنجي دل ۾ صبر ڪيو.
ڪرشن جا لفظ ٻڌي، گوپين کي همت پيدا ٿي ۽ سندن ذهن ۾ ڏکن جا تارا سڙي ويا ۽ عيش عشرت جي باهه ۾ سڙي ويا.
انهن سڀني جسوڌا جي پٽ (سري ڪرشن) جي صلاح تي گڏجي راس ڪيو آهي.
يشودا به سڀني کي چيو ته، ”هلو گڏهه کيڏڻ لاءِ، ۽ اهو ڏسي زمين ۽ آسمان جا رهاڪو خوش ٿي رهيا آهن.
برج جون سڀئي عورتون وڏي محبت سان ڳائينديون آهن ۽ تاڙيون وڄائينديون آهن.
برجا جون سڀئي عورتون ڳائينديون آهن ۽ سازن تي وڄنديون آهن ۽ پنهنجي ذهن ۾ ڪرشن تي فخر ڪنديون آهن
هنن جي چال کي ڏسي ائين ٿو لڳي ته هنن اها ڳالهه هاٿين ۽ ديوتائن جي زالن کان سکي آهي.
شاعر چوي ٿو ته، هن کي لڳي ٿو ته هنن اهو سڀ ڪجهه ڪرشن کان سکيو آهي.
هن جي مٿي تي مور جو پنو ۽ ڪنن ۾ ڪنگڻ شاندار نظر اچن ٿا
سندس ڳچيءَ ۾ جواهريءَ جو گل آهي، جنهن جو ڪنهن سان مقابلو نٿو ڪري سگهجي