شري دسم گرنتھ

صفحو - 466


ਲਾਜ ਆਪਨੇ ਨਾਉ ਕੀ ਕਹੋ ਕਹਾ ਭਜਿ ਜਾਉ ॥੧੬੮੭॥
laaj aapane naau kee kaho kahaa bhaj jaau |1687|

مونکي پنهنجو نالو ڏيڻو آهي، پوءِ تون ٻڌاءِ ته مان ڀڄي وڃان ڪيڏانهن؟1687.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਚਤੁਰਾਨਨ ਮੋ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਲੈ ਚਿਤ ਦੈ ਦੁਹ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਧਰੀਐ ॥
chaturaanan mo bateea sun lai chit dai duh sraunan mai dhareeai |

”اي برهما! مون کي ٻڌو ۽ پنهنجي ڪنن سان ٻڌي، پنهنجي ذهن ۾ اپنائڻ

ਉਪਮਾ ਕੋ ਜਬੈ ਉਮਗੈ ਮਨ ਤਉ ਉਪਮਾ ਭਗਵਾਨ ਹੀ ਕੀ ਕਰੀਐ ॥
aupamaa ko jabai umagai man tau upamaa bhagavaan hee kee kareeai |

جڏهن ذهن حمد ڪرڻ چاهي ٿو، تڏهن ئي رب جي ساراهه ڪرڻ گهرجي

ਪਰੀਐ ਨਹੀ ਆਨ ਕੇ ਪਾਇਨ ਪੈ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਰ ਕੇ ਦਿਜ ਕੇ ਪਰੀਐ ॥
pareeai nahee aan ke paaein pai har ke gur ke dij ke pareeai |

”خدا، گرو ۽ برهمڻ کان سواءِ ٻئي ڪنهن جي پيرن جي پوڄا نه ڪرڻ گهرجي

ਜਿਹ ਕੋ ਜੁਗ ਚਾਰ ਮੈ ਨਾਉ ਜਪੈ ਤਿਹ ਸੋ ਲਰਿ ਕੈ ਮਰੀਐ ਤਰੀਐ ॥੧੬੮੮॥
jih ko jug chaar mai naau japai tih so lar kai mareeai tareeai |1688|

جنهن جي چارئي عمرن ۾ پوڄا ڪئي وڃي، ان سان وڙهندي، هن جي هٿان مرڻ ۽ پنهنجي ڪرم سان سمسار جي خوفناڪ سمنڊ پار ڪري.1688.

ਜਾ ਸਨਕਾਦਿਕ ਸੇਸ ਤੇ ਆਦਿਕ ਖੋਜਤ ਹੈ ਕਛੁ ਅੰਤ ਨ ਪਾਯੋ ॥
jaa sanakaadik ses te aadik khojat hai kachh ant na paayo |

جنهن کي سنڪ، شيشناگ وغيره ڳولهي رهيا آهن ۽ اڃا تائين هن جي اسرار کي ڄاڻن ٿا

ਚਉਦਹ ਲੋਕਨ ਬੀਚ ਸਦਾ ਸੁਕ ਬ੍ਯਾਸ ਮਹਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਗਾਯੋ ॥
chaudah lokan beech sadaa suk bayaas mahaa kab sayaam su gaayo |

جنهن جي ساراهه شڪديو، وياس وغيره چوڏهن دنيا ۾ ڳائي رهيا آهن

ਜਾਹੀ ਕੇ ਨਾਮ ਪ੍ਰਤਾਪ ਹੂੰ ਤੇ ਧੂਅ ਸੋ ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਅਛੈ ਪਦ ਪਾਯੋ ॥
jaahee ke naam prataap hoon te dhooa so prahalaad achhai pad paayo |

”۽ جنهن جي نالي جي شان سان دھرو ۽ پرهلاد دائمي حالت حاصل ڪئي،

ਸੋ ਅਬ ਮੋ ਸੰਗ ਜੁਧੁ ਕਰੈ ਜਿਹ ਸ੍ਰੀਧਰ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕਹਾਯੋ ॥੧੬੮੯॥
so ab mo sang judh karai jih sreedhar sree har naam kahaayo |1689|

اهو رب مون سان وڙهندو. "1689.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ARIL

ਚਤੁਰਾਨਨ ਏ ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਚਕ੍ਰਿਤ ਭਯੋ ॥
chaturaanan e bachan sunat chakrit bhayo |

اهو لفظ ٻڌي برهما حيران ٿي ويو

ਬਿਸਨ ਭਗਤ ਕੋ ਤਬੈ ਭੂਪ ਚਿਤ ਮੈ ਲਯੋ ॥
bisan bhagat ko tabai bhoop chit mai layo |

اها ڳالهه ٻڌي برهما حيران ٿي ويو ۽ ان طرف راجا پنهنجي ذهن کي وشنو جي عقيدت ۾ جذب ڪيو.

ਸਾਧ ਸਾਧ ਕਰਿ ਬੋਲਿਓ ਬਦਨ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ॥
saadh saadh kar bolio badan nihaar kai |

(بادشاهه) جو منهن ڏسي، (برهما) چوڻ لڳو ته مبارڪ هجي.

ਹੋ ਮੋਨ ਰਹਿਯੋ ਗਹਿ ਕਮਲਜ ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਚਾਰ ਕੈ ॥੧੬੯੦॥
ho mon rahiyo geh kamalaj prem bichaar kai |1690|

راجا جو منهن ڏسي برهما ”ساڌو، ساڌو“ رڙ ڪئي ۽ سندس محبت (خدا لاءِ) ڏسي خاموش ٿي ويو.

ਬਹੁਰਿ ਬਿਧਾਤਾ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਇਹ ਬਿਧਿ ਕਹਿਯੋ ॥
bahur bidhaataa bhoopat ko ih bidh kahiyo |

پوءِ برهما بادشاهه کي مخاطب ٿيندي چيو:

ਭਗਤਿ ਗ੍ਯਾਨ ਕੋ ਤਤੁ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਤੈ ਲਹਿਯੋ ॥
bhagat gayaan ko tat bhalee bidh tai lahiyo |

برهما وري چيو ته ”اي بادشاهه! توهان عقيدت جي عناصر کي چڱي طرح سمجهي ورتو آهي،

ਤਾ ਤੇ ਅਬ ਤਨ ਸਾਥਹਿ ਸੁਰਗਿ ਸਿਧਾਰੀਐ ॥
taa te ab tan saatheh surag sidhaareeai |

تنهن ڪري هاڻي پنهنجي جسم سان جنت ڏانهن وڃو.

ਹੋ ਮੁਕਤ ਓਰ ਕਰਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨ ਜੁਧ ਨਿਹਾਰੀਐ ॥੧੬੯੧॥
ho mukat or kar drisatt na judh nihaareeai |1691|

”تنهنڪري تون پنهنجي جسم سميت جنت ۾ وڃ ۽ ڇوٽڪارو حاصل ڪري، جنگ جي طرف نه ڏس“ 1691.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਕਹਿਯੋ ਨ ਮਾਨੈ ਭੂਪ ਜਬ ਤਬ ਬ੍ਰਹਮੇ ਕਹ ਕੀਨ ॥
kahiyo na maanai bhoop jab tab brahame kah keen |

جڏهن راجا انڪار ڪيو ته برهما ڇا ڪيو؟

ਨਾਰਦ ਕੋ ਸਿਮਰਨਿ ਕੀਓ ਮੁਨਿ ਆਯੋ ਪਰਬੀਨ ॥੧੬੯੨॥
naarad ko simaran keeo mun aayo parabeen |1692|

جڏهن راجا برهما جي خواهش تي عمل نه ڪيو، تڏهن برهما نرد جو خيال ڪيو ۽ نرد اتي پهچي ويو.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਤਬ ਹੀ ਮੁਨਿ ਨਾਰਦ ਆਇ ਗਯੋ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਇਕ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥
tab hee mun naarad aae gayo tih bhoopat ko ik bain sunaayo |

اتي اچي نارد بادشاهه کي چيو.