شري دسم گرنتھ

صفحو - 567


ਕਹੂੰ ਨ ਚਰਚਾ ॥੧੬੦॥
kahoon na charachaa |160|

ھر گھر ۾ تلاش ڪرڻ کان پوءِ به نه ڪا عبادت ۽ عبادت ۽ نه وري ويدن تي بحث نظر ايندو ۽ نه ٻڌو ويندو.160.

ਮਧੁਭਾਰ ਛੰਦ ॥
madhubhaar chhand |

مدھوبهار اسٽينزا

ਸਬ ਦੇਸ ਢਾਲ ॥
sab des dtaal |

اهو طريقو سڀني ملڪن جو هوندو.

ਜਹ ਤਹ ਕੁਚਾਲ ॥
jah tah kuchaal |

جتي ڪُرتا هوندا.

ਜਹ ਤਹ ਅਨਰਥ ॥
jah tah anarath |

ڪٿي ڪٿي انارٿا (ہوندو)

ਨਹੀ ਹੋਤ ਅਰਥ ॥੧੬੧॥
nahee hot arath |161|

161. 161. 161. 161. 161.

ਸਬ ਦੇਸ ਰਾਜ ॥
sab des raaj |

سڀني ملڪن جا بادشاهه

ਨਿਤਪ੍ਰਤਿ ਕੁਕਾਜ ॥
nitaprat kukaaj |

اهي روز خراب ڪم ڪندا.

ਨਹੀ ਹੋਤ ਨਿਆਇ ॥
nahee hot niaae |

انصاف نه ٿيندو.

ਜਹ ਤਹ ਅਨ੍ਯਾਇ ॥੧੬੨॥
jah tah anayaae |162|

سڄي ملڪ ۾ بڇڙا ڪم ٿيا ۽ هر طرف انصاف بدران ناانصافي هئي.

ਛਿਤ ਭਈ ਸੁਦ੍ਰ ॥
chhit bhee sudr |

ڌرتي شودر (دلچسپي) ٿي ويندي.

ਕ੍ਰਿਤ ਕਰਤ ਛੁਦ੍ਰ ॥
krit karat chhudr |

گهٽ ڪم ڪرڻ شروع ڪندو.

ਤਹ ਬਿਪ੍ਰ ਏਕ ॥
tah bipr ek |

پوءِ هڪ برهمڻ (هوندو)

ਜਿਹ ਗੁਨ ਅਨੇਕ ॥੧੬੩॥
jih gun anek |163|

زمين جا سڀ ماڻهو شودر ٿي ويا ۽ سڀ بنيادي ڪمن ۾ مشغول ٿي ويا، اتي فقط هڪ برهمڻ هو، جيڪو خوبين سان ڀرپور هو.

ਪਾਧਰੀ ਛੰਦ ॥
paadharee chhand |

پادري اسٽينزا

ਨਿਤ ਜਪਤ ਬਿਪ੍ਰ ਦੇਬੀ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥
nit japat bipr debee prachandd |

(اهو) برهمڻ روز پرچنڊا ديوي جا گيت ڳائيندو هو.

ਜਿਹ ਕੀਨ ਧੂਮ੍ਰ ਲੋਚਨ ਦੁਖੰਡ ॥
jih keen dhoomr lochan dukhandd |

جنهن (ديوي) ڌومرلوچنا جا ٻه جلد ٺاهيا،

ਜਿਹ ਕੀਨ ਦੇਵ ਦੇਵਿਸ ਸਹਾਇ ॥
jih keen dev devis sahaae |

جنهن ديوتائن ۽ ديوتا راجا (اندرا) جي مدد ڪئي،

ਜਿਹ ਲੀਨ ਰੁਦ੍ਰ ਕਰਿ ਬਚਾਇ ॥੧੬੪॥
jih leen rudr kar bachaae |164|

هڪ برهمڻ هميشه انهيءَ ديويءَ جي پوڄا ڪندو هو، جنهن ڌومرلوچن نالي ديويءَ کي ٻن حصن ۾ ورهايو هو، جنهن ديوتائن جي مدد ڪئي هئي ۽ رودر کي به بچايو هو.

ਜਿਹ ਹਤੇ ਸੁੰਭ ਨੈਸੁੰਭ ਬੀਰ ॥
jih hate sunbh naisunbh beer |

جنهن هيرو (نالو) شمڀا ۽ نشمڀ کي قتل ڪيو،

ਜਿਨ ਜੀਤ ਇੰਦ੍ਰ ਕੀਨੋ ਫਕੀਰ ॥
jin jeet indr keeno fakeer |

جن (شيطان) اندرا کي شڪست ڏني ۽ ان کي هڪ رهاڪو بڻائي ڇڏيو.

ਤਿਨਿ ਗਹੀ ਸਰਨ ਜਗ ਮਾਤ ਜਾਇ ॥
tin gahee saran jag maat jaae |

هن (اندرا) جگ مات (ديوي) جي پناهه ورتي هئي.

ਤਿਹਿ ਕੀਅਸ ਚੰਡਿਕਾ ਦੇਵਰਾਇ ॥੧੬੫॥
tihi keeas chanddikaa devaraae |165|

انهيءَ ديوي شمڀ ۽ نيشمڀ کي ناس ڪري ڇڏيو هو، جنهن اندرا کي به فتح ڪري کيس غريب بڻائي ڇڏيو هو، اندرا دنيا جي ماءُ وٽ پناهه ورتي هئي، جنهن کيس وري ديوتائن جو بادشاهه بڻائي ڇڏيو هو.165.

ਤਿਹਿ ਜਪਤ ਰੈਣ ਦਿਨ ਦਿਜ ਉਦਾਰ ॥
tihi japat rain din dij udaar |

(اُهو) سخي برهمڻ ڏينهن رات هن (ديوي) جا گيت ڳائيندو هو.

ਜਿਹਿ ਹਣਿਓ ਰੋਸਿ ਰਣਿ ਬਾਸਵਾਰ ॥
jihi hanio ros ran baasavaar |

جنهن غضب ۾ اندرا جي دشمن (’بسوار‘ مهخاسورا) کي جنگ ۾ قتل ڪيو.

ਗ੍ਰਿਹ ਹੁਤੀ ਤਾਸੁ ਇਸਤ੍ਰੀ ਕੁਚਾਰ ॥
grih hutee taas isatree kuchaar |

سندس (برهمڻ) گهر ۾ بد اخلاق عورت هئي.

ਤਿਹ ਗਹਿਓ ਨਾਹ ਦਿਨ ਇਕ ਨਿਹਾਰਿ ॥੧੬੬॥
tih gahio naah din ik nihaar |166|

اهو برهمڻ رات ڏينهن ان ديويءَ جي پوڄا ڪندو هو، جنهن پنهنجي غضب ۾ پاتال جي ڀوتن کي ماري وڌو هو، ته ان برهمڻ جي گهر ۾ هڪ طوائف عورت هئي، هڪ ڏينهن هن پنهنجي مڙس کي پوڄا ۽ نذرانو ڪندي ڏٺو.

ਤ੍ਰੀਯੋ ਬਾਚ ਪਤਿ ਸੋ ॥
treeyo baach pat so |

زال جي مڙس کي مخاطب ٿيندي تقرير:

ਕਿਹ ਕਾਜ ਮੂੜ ਸੇਵੰਤ ਦੇਵਿ ॥
kih kaaj moorr sevant dev |

اي بيوقوف! توهان ڪهڙي مقصد لاءِ ديوي جي پوڄا ڪري رهيا آهيو؟

ਕਿਹ ਹੇਤ ਤਾਸੁ ਬੁਲਤ ਅਭੇਵਿ ॥
kih het taas bulat abhev |

هن کي ’ابهيوي‘ ڇو سڏيو وڃي ٿو؟

ਕਿਹ ਕਾਰਣ ਵਾਹਿ ਪਗਿਆਨ ਪਰੰਤ ॥
kih kaaran vaeh pagiaan parant |

هن جي پيرن تي ڪيئن ڪريان؟

ਕਿਮ ਜਾਨ ਬੂਝ ਦੋਜਖਿ ਗਿਰੰਤ ॥੧੬੭॥
kim jaan boojh dojakh girant |167|

”اي بيوقوف! تون ديوتائن جي پوڄا ڇو ڪري رهيو آهين ۽ ڪهڙي مقصد لاءِ اهي پراسرار منتر ٿو چوين؟ تون هن جي پيرن تي ڇو پيو ڪرين ۽ جان بوجھ ڪري جهنم ۾ وڃڻ جي ڪوشش ڪري رهيو آهين؟

ਕਿਹ ਕਾਜ ਮੂਰਖ ਤਿਹ ਜਪਤ ਜਾਪ ॥
kih kaaj moorakh tih japat jaap |

اي بيوقوف! ڪنهن جي لاءِ ڳالهايان؟

ਨਹੀ ਡਰਤ ਤਉਨ ਕੋ ਥਪਤ ਥਾਪ ॥
nahee ddarat taun ko thapat thaap |

(تون) کيس قائم رکڻ کان نه ڊڄين.

ਕੈਹੋ ਪੁਕਾਰ ਰਾਜਾ ਸਮੀਪ ॥
kaiho pukaar raajaa sameep |

(مان ڪندس) بادشاهه وٽ وڃي روئان.

ਦੈ ਹੈ ਨਿਕਾਰ ਤੁਹਿ ਬਾਧਿ ਦੀਪ ॥੧੬੮॥
dai hai nikaar tuhi baadh deep |168|

”اي بيوقوف! تون ڪهڙي مقصد لاءِ هن جو نالو ورجائي رهيو آهين، ۽ هن جو نالو ورجائڻ وقت توکي ڪو خوف ناهي؟ مان بادشاهه کي تنهنجي پوڄا جي خبر ڏيندس ۽ هو توکي گرفتار ڪري جلاوطن ڪندو“.

ਨਹੀ ਲਖਾ ਤਾਹਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਕੁਨਾਰਿ ॥
nahee lakhaa taeh brahamaa kunaar |

اها غريب عورت برهمڻ (جي طاقت) کي نه سمجهي.

ਧਰਮਾਰਥ ਆਨਿ ਲਿਨੋ ਵਤਾਰ ॥
dharamaarath aan lino vataar |

(ڪال پرخ) مذهب جي تبليغ لاءِ آيو ۽ اوتار ٿيو.

ਸੂਦ੍ਰੰ ਸਮਸਤ ਨਾਸਾਰਥ ਹੇਤੁ ॥
soodran samasat naasaarath het |

سڀني شودرن جي تباهي لاءِ

ਕਲਕੀ ਵਤਾਰ ਕਰਬੇ ਸਚੇਤ ॥੧੬੯॥
kalakee vataar karabe sachet |169|

انهيءَ ناپاڪ عورت کي اها به خبر نه هئي ته رب پاڻ کي شودرن جي ڏاهپ سان ماڻهن جي بچاءَ لاءِ ۽ ماڻهن کي هوشيار رکڻ لاءِ پاڻ کي ڪلڪي طور اوتار ڪيو هو.

ਹਿਤ ਜਾਨਿ ਤਾਸੁ ਹਟਕਿਓ ਕੁਨਾਰਿ ॥
hit jaan taas hattakio kunaar |

برهمڻ (برهمڻ) پنهنجي دلچسپيءَ کان واقف ڪري ان بدڪار عورت کي روڪيو.

ਨਹੀ ਲੋਕ ਤ੍ਰਾਸ ਬੁਲੇ ਭਤਾਰ ॥
nahee lok traas bule bhataar |

پر مڙس ماڻهن جي ڊپ کان ٻاهر نه ڳالهايو.

ਤਬ ਕੁੜ੍ਰਹੀ ਨਾਰਿ ਚਿਤ ਰੋਸ ਠਾਨਿ ॥
tab kurrrahee naar chit ros tthaan |

پوءِ هوءَ ناراض ٿي چت ۾ مارڻ لڳي

ਸੰਭਲ ਨਰੇਸ ਤਨ ਕਹੀ ਆਨਿ ॥੧੭੦॥
sanbhal nares tan kahee aan |170|

هن پنهنجي زال کي ڀاڪر پاتو ۽ عوام جي بحث جي خوف کان مڙس خاموش رهيو، ان تي عورت ڪاوڙ ۾ اچي سنڀل شهر جي راجا جي اڳيان وڃي سڄو قصو ٻڌايو.170.

ਪੂਜੰਤ ਦੇਵ ਦੀਨੋ ਦਿਖਾਇ ॥
poojant dev deeno dikhaae |

ظاهر ٿي (بادشاهه کي) ديوتائن جي پوڄا ڪندي (مڙس طرفان).

ਤਿਹ ਗਹਾ ਕੋਪ ਕਰਿ ਸੂਦ੍ਰ ਰਾਇ ॥
tih gahaa kop kar soodr raae |

(پوءِ) شودر بادشاهه ناراض ٿي کيس پڪڙيو.

ਗਹਿ ਤਾਹਿ ਅਧਿਕ ਦੀਨੀ ਸਜਾਇ ॥
geh taeh adhik deenee sajaae |

کيس پڪڙي ڏاڍي سزا ڏني (۽ چيو)

ਕੈ ਹਨਤ ਤੋਹਿ ਕੈ ਜਪ ਨ ਮਾਇ ॥੧੭੧॥
kai hanat tohi kai jap na maae |171|

هن برهمڻ کي پوڄيندڙ بادشاهه کي ڏيکاريو ۽ شودر بادشاهه ناراض ٿي، کيس گرفتار ڪري سخت سزا ڏني، بادشاهه چيو ته ”مان توکي ماري ڇڏيندس، يا تون ديوي جي پوڄا ڇڏي ڏي“.