ڪيترائي سڀ کان وڌيڪ مقدس متن ٻڌندا آهن
ڪيترائي ويٺي ويٺي مذهبي ڪلام ٻڌي رهيا آهن ۽ ڪيترائي ڪلپنا تائين به پوئتي نه ٿا ڏسن.158.
ڪيترائي ويٺي پاڻي کائيندا آهن.
ڪيترائي، ويٺي، پاڻي پي رهيا آهن ۽ ڪيترائي جبلن ۽ پري ۽ ويجھن ملڪن ۾ گھمي رهيا آهن
وڏين غارن (غارن) ۾ ويهڻ (بيٺا) ڪيترائي.
ڪيترائي غارن ۾ ويھي رب جي نالي جو ورجائي رھيا آھن ۽ ڪيترائي برهمڻ نھارن ۾ ھلندا آھن.159.
ڪيترائي پاڻي ۾ ويٺا.
ڪيترائي پاڻيءَ ۾ ويٺا آھن ۽ ڪيترائي پاڻ کي باھ ٻاري گرم ڪري رھيا آھن
ڪيترائي ايماندار ماڻهو پنهنجي منهن تي خاموشي اختيار ڪندا آهن.
ڪيترائي ماهر خاموشي اختيار ڪري، رب کي ياد ڪري رهيا آهن ۽ ڪيترائي پنهنجي ذهن ۾ آسمان ڏانهن توجهه ۾ مشغول آهن.
نه جسم (ڪيترن جا) لڙڪندا آهن ۽ نه عضون کي تڪليف ٿيندي آهي.
(انهن جي) شان وڏي آهي ۽ آڪاش ابهام آهي.
(اهي) روپ ۾ بي خوف ۽ تجربي سان روشن خيال آهن.
ڪيترائي ماڻهو انهيءَ مستحڪم ۽ بي عيب رب جي مراقبي ۾ مشغول آهن، جيڪو اعليٰ ۽ ساراه جوڳو آهي، جنهن جو شان بي مثال آهي، جيڪو معرفت اوتار ۽ نور آهي، جنهن جي شان ظهور کان سواءِ آهي ۽ جيڪو بي نياز آهي.161.
اهڙيءَ طرح (ڪيترن ئي) بيشمار خوبيون سرانجام ڏنيون آهن.
هن طريقي سان، هن مختلف طريقن سان يوگا جي مشق ڪئي، پر گرو کان سواء نجات حاصل نه آهي
پوءِ (اهي) آيا ۽ دت جي پيرن تي ڪري پيا
پوءِ اهي سڀيئي دت جي پيرن تي ڪري پيا ۽ کيس عرض ڪيائون ته کين يوگا جو طريقو سيکاري.
اهي اپار (شاگرد) جيڪي پاڻيءَ ۾ غسل ڪندا هئا.
جن کي پاڻيءَ ۾ ترسڻ جي رسم ادا ڪئي وئي، اهي سڀئي شهزادا (ڇوڪرا) تنهنجي پناهه ۾ آهن.
(جيڪو) ڪيترن سکن جبلن ۾ ڪيو،
جن کي جبلن ۾ شاگرد طور شروع ڪيو ويو، اهي ڇوڪريءَ جي نالي سان سڃاتا ويا.163.
ڀارت جو بيان ڪندي جيڪو لامحدود ٿيو (شاگرد)،
انهن جو نالو ’ڀارت‘ آهي.
(جيڪو) وڏن شاگردن شهرن ۾ ڪيو،
هو شهرن ۾ گهمي ڦري، بارات، پارٿ، پوري وغيره کي سنياسي بڻائي ڇڏيائين.
شاگرد جيڪي جبلن ۾ سجايا ويا،
انهن جو نالو ’پاربتي‘ رکيو ويو.
اهڙيءَ طرح پنجن نالن جو اعلان ڪيو ويو.
جن کي جبل تي شاگرد بڻايو ويو، تن جو نالو ’پروت‘ رکيو ويو ۽ اهڙيءَ طرح پنجن نالن جو ذڪر ڪري، دت آرام ورتائين.
جن سمنڊ ۾ شاگرد ڪيا،
جن کي سمنڊ ۾ شاگرد جي حيثيت سان شروع ڪيو ويو، انهن جو نالو ”ساگر“ رکيو ويو
جيڪو سرسوتي جي ڪنارن تي پيو،
جن کي سرسوتي نديءَ جي ڪناري تي شاگرد بڻايو ويو، تن جو نالو ’سرسوتي‘ رکيو ويو.166.
جن درگاهن ۾ خدمت ڪئي،
جن کي زيارتن جي جاءِ تي شاگرد بڻايو ويو، تن کي ”تيرٿ“ جو نالو ڏنو ويو.
جن اچي دت جا پير پڪڙيا.
جن اچي دت جا پير پڪڙيا، سي سڀ سکيا جو خزانو بڻجي ويا.167.
جيڪي جتي به رهيا اتي شاگرد بڻيا
اهڙيءَ طرح، جتي ڪٿي به شاگرد رهندا هئا ۽ جتي به ڪنهن شاگرد ڪجهه نه ڪيو هو.
۽ اتي وڃي انھن کي نوڪر بڻائي ڇڏيو.
هن جي نالي تي اتي هڪ مندر قائم ڪيو ويو.
بان (’ارن‘) ۾ جيڪي دت جا پوئلڳ هئا
۽ سنياس شيرومني ۽ بلڪل خالص عقل وارو (دتا).
جيڪي شاگرد اتي ويا ۽ ڪيائون،
انهيءَ بي خوف پروش دت آرينائڪ (ٻيلي) ۾ ڪيترائي شاگرد ٺاهيا، جن جو نالو ’آرانائڪ‘ رکيو ويو.
”بچتر ناٽڪ“ جي باب جي پڄاڻيءَ جو عنوان ”The ten names of Cognition-Incarnate disciples of the sage Dutt“.
(هاڻي شروع ٿئي ٿو ذهن کي ٻئي گرو جي حيثيت ۾ ٺاهڻ جي وضاحت) پادري اسٽانزا
گھٹنے ڊگھي بازو ۽ تمام متاثر ڪندڙ
سنياسي جي ان راجا جو شان بيان نه ٿو ڪري سگهجي ۽ هن جي ڊگهن هٿن جو اثر تمام وڏو هو.
جتي هو ويٺو هو،
جتي به بابا دت ويو، اتي به اتساهه چمڪيو ۽ خالص عقل وڌيو.
جيڪي ملڪ جا بادشاهه هئا،
پري پري جي ملڪن جا راجا، پنهنجا غرور ڇڏي اچي سندس پيرن تي ڪري پيا
(انهن) ٻين فضول قدمن کي ڇڏي ڏنو
انهن سڀ ڪوڙا حربا ڇڏي، عزم سان، يوگين جي راجا دت کي پنهنجو بنياد بڻائي ڇڏيو.
ٻين سڀني اميدن کي ڇڏي، هڪ اميد (فرض ڪيو ويو) چت ۾.
باقي سمورين خواهشن کي ڇڏي، رب سان ملڻ جي فقط هڪ خواهش سندن دل ۾ رهي
جتي به (دتا) زمينن جي وچ ۾ ڦرندو هو،
انهن سڀني جو ذهن بلڪل پاڪ هو ۽ دت جنهن به ملڪ ۾ ويندو هو، اتي جو بادشاهه سندس پيرن تي ڪري پيو.
DOHRA
موني دت وڏو دماغ هو، جتي به گهمندو هو.
دت جنهن طرف به ويو، اتي جا رعايا پنهنجا گهر ڇڏي، ساڻ گڏ ٿيا.
چوپي
جنهن به ملڪ ۾ وڏو بابا (دتا) ويو،
وڏو بابا دت جنهن به ملڪ ۾ ويندو هو، سڀ بزرگ ۽ ننڍا وڏا ساڻس گڏ هوندا هئا.
هڪ يوگڪ ۽ ٻيو بيشمار روپ،
جتي هو يوگي هو، اوترو سهڻو به هو، ته پوءِ رغبت کان سواءِ ڪير هوندو.
سنياس يوگا ڪيڏانهن ويو؟
هن جي يوگ ۽ سنياس جو اثر جتي به پهتو، اتي ماڻهو پنهنجا سڀ سامان ڇڏي اڻڄاڻ ٿي ويا.
اهڙي زمين نه ڏٺي،
ڪا به اهڙي جاءِ نظر نه آئي، جتي يوگا ۽ سنياس جو اثر نه هجي.