جن ويدن ۽ ڪتبن جي واٽ ڇڏي، اهي رب جا پوئلڳ ٿي ويا.
جيڪڏهن (هڪ) پيرا برهم جي عظيم اصولن تي هلندي،
جيڪو به سندن واٽ تي هلي ٿو، سو مختلف قسم جي تڪليفن کي ڪَرائيندو آهي.20.
جيڪي (صادق) جسم تي درد (جتن) برداشت ڪن ٿا
جيڪي ذاتن کي بيوقوف سمجهن ٿا، سي رب جي محبت کي نه ڇڏين.
اهي سڀ خدا جي درٻار (پرم-پوري) ڏانهن ويندا.
جڏهن اهي دنيا ڇڏي وڃن ٿا، تڏهن رب جي گهر ۾ وڃن ٿا، ۽ انهن ۾ ۽ رب ۾ ڪو به فرق نه آهي.
جيڪي مصيبت کان ڊڄن ٿا
جيڪي ذاتن کان ڊڄن ٿا ۽ انهن جي واٽ تي هلن ٿا، رب پاڪ کي ڇڏي.
اهي سڀ جهنم ۾ ويندا
اهي جهنم ۾ پوندا آهن ۽ بار بار لڏي ويندا آهن.22.
وري وري هري دتاتري کي پيدا ڪيو.
پوءِ مون دت پيدا ڪيو، جنهن به پنهنجو رستو شروع ڪيو.
(هن) هٿن ۾ نيل کنيا ۽ مٿي تي جتن ڪيا
هن جي پوئلڳن جي هٿن ۾ ڊگها ناخن ۽ مٿي تي مٽيءَ جا وار آهن. رب جي راهه کي نه سمجهندا هئا.23
پوءِ هاري گورک ناٿ پيدا ڪيو.
پوءِ مون گورک کي پيدا ڪيو، جنهن وڏن وڏن بادشاهن کي پنهنجو شاگرد بڻايو.
(هن) پنهنجا ڪن ڦاڙي ڇڏيا ۽ ڪنن ۾ ٻه ٻڪريون رکيائين.
هن جا شاگرد ڪنن ۾ رنڊڪ وجهن ٿا ۽ رب جي محبت کي نٿا ڄاڻن.24.
پوءِ هري رامانند کي جنم ڏنو
پوءِ مون رامانند پيدا ڪيو، جنهن بيراگي جو رستو اختيار ڪيو.
ڳچيء ۾ ڪاٺ جي لٺ سان،
هن جي ڳچيء ۾ ڪاٺ جي موتي جو هار هو ۽ رب جي طريقن کي سمجهي نه سگهيو. 25.
رب انهن عظيم ماڻهن کي پيدا ڪيو،
منهنجي پيدا ڪيل سڀني عظيم پروشن پنهنجا پنهنجا رستا شروع ڪيا.
پوءِ رب پاڪ حضرت محمد ﷺ جن کي ’مهدين‘ پيدا ڪيو.
پوءِ مون محمد کي پيدا ڪيو، جنهن کي عرب جو آقا بنايو ويو.
هن هڪ مذهب پڻ هلائي
هن هڪ مذهب شروع ڪيو ۽ سڀني بادشاهن جو طواف ڪيو.
هن سڀني کان پنهنجو نالو ورتو
هن سڀني کي پنهنجو نالو ڏيڻ لاءِ چيو ۽ ڪنهن کي به رب جو سچو نالو نه ڏنو.
سڀ پنهنجي پنهنجي (نظريي) ۾ مگن هئا.
هر ڪنهن پنهنجي مفاد کي اوليت ڏني ۽ برهمڻ کي نه سمجهيو.
هري مون کي تپسيا ڪرڻ لاءِ سڏيو
مان جڏهن عقيدت ۾ مصروف هيس ته رب مون کي سڏيو ۽ هيٺين لفظن سان هن دنيا ۾ موڪليو.
غير عارضي رب جو ڪلام:
چوپي
مون توکي پنهنجي پٽ جي حيثيت ۾ برڪت ڏني آهي
مون تو کي پنهنجو پٽ بڻائي ڇڏيو آهي ۽ تو کي راهه (پنٿ) جي تبليغ لاءِ پيدا ڪيو آهي.
توهان کي اتي وڃڻو آهي ۽ هڪ مذهبي دورو ڪرڻو پوندو
تنهن ڪري توهان مذهب جي پکيڙ لاءِ وڃو ۽ ماڻهن کي بڇڙن ڪمن کان پوئتي هٽائڻ جو سبب بڻجو.
شاعر جي دنيا: DOHRA
مان هٿ جوڙي اٿي بيٺس ۽ ڪنڌ جهڪائي چيائين:
رستو (پنٿ) دنيا ۾ غالب هوندو، تنهنجي مدد سان.
چاپي
ان لاءِ رب مون کي (هن دنيا ۾) موڪليو آهي.
ان لاءِ رب مون کي موڪليو ۽ مان هن دنيا ۾ پيدا ٿيس.
جيئن رب فرمايو آهي، تيئن آءٌ دنيا کي چوندس؛