ڪڏهن (خط) هٿ ۾ لڪائيندو هو ته ڪڏهن پڌرو ڪندو هو.
(اهڙيءَ طرح لڳي رهيو هو) ڄڻ ڪو غريب ماڻهو مال حاصل ڪرڻ کان پوءِ ڏسندو آهي. 9.
پوءِ عورت دل ۾ ائين سوچيو
۽ ان کي کوليو ته اهو سندس محبوب جو خط هو.
(سوچي ٿو ته) جنهن (عورت) غلطي سان پنهنجي عاشق جو خط کولي،
هن کي ودادتا طرفان وڏي جهنم ۾ نه اڇلايو ويندو. 10.
اتي هڪ ڇٽي بادشاهه هو
جنهن پرڀو سين جي زندگي تباهه ڪرڻ پئي چاهي.
هن دل ۾ اها خواهش پيدا ڪئي
۽ هن خط ۾ به ائين ئي لکيو آهي. 11.
جنهن جي اپار (خوبصورت) ڌيءَ جو نالو ’بخيا‘ هو.
اهو خط کيس (بادشاهه) لکيو ويو هو.
سمجھو جڏھن پرڀو سن راجا آيو
پوءِ ساڳئي وقت کيس هڪ خواهش (’بيخ‘) ڏي. 12.
خط پڙهي هوءَ حيران ٿي وئي.
هن پنهنجي دوست کي بچائڻ لاء هڪ خيال سان آيو.
هن پنهنجي هٿ سان اکين مان سورما ڪڍيو
۽ ’بِخ‘ جي بدران ’بخيا‘ لکيائين (يعني ’بِخ‘ ٿي ويو ’بخيا‘). 13.
جڏهن نوڪر هليو ويو ته بادشاهه جاڳي پيو.
۽ پيار سان اهو خط هٿ ۾ کنيو.
هن (اُهو خط) ورتو ۽ بکيا جي پيءُ کي ڏنو.
مترا جو نالو ٻڌي بادشاهه کيس سڃاڻي ورتو. 14.
بادشاهه جڏهن خط کوليو ۽ پڙهيو ته:
پوءِ (هن سوچيو ته) هن دوست بادشاهه سچ لکيو آهي.
خط پڙهڻ کان پوءِ فوري طور تي هدايتون ڏيڻ
۽ اي راجن! هڪ ڪلاڪ به دير نه ڪريو. 15.
مهاراج راجڪماريءَ جو نالو بخيا ڏنو.
(ڏسو) چنچل ڪهڙي سهڻي نموني ڪئي آهي.
بادشاهه کي هن جي باري ۾ ڪا به ڳجهي ڳالهه نه ملي
۽ پرڀا سين راجا کيس شاديءَ ۾ وٺي آيو. 16.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 286 هين ڪردار جو نتيجو آهي، سڀ ڪجهه سٺو آهي. 286.541. هلي ٿو
ٻٽي
گهاتم پور جي هڪ باغي (ڪُري) ۾ هڪ مغل ڇوڪري
ڀاءُ سان وابستگي. اي راجن! اهو ٻڌ. 1.
چوويهه:
سندس (ڇوڪري جو) ڀاءُ واپار لاءِ (ٻاهر) ويو
۽ خٽڪ ڪمائي تمام گهڻو مال گڏ ڪيائين.
(هو) رات جو ڀيڻ جي گهر آيو.
(ڀيڻ) کيس ڀاڪر پائي پيار ڏيکاريو. 2.
(ڀاءُ ڌنڌي جو سڄو قصو ٻڌايو).
هن ٻڌايو ته ڇا ٿيو هو.
(اهو) جنهن مال ڪمايو ۽ پاڻ سان کڻي آيو.
هن اهي سڀ شيون پنهنجي ڀيڻ کي ڏيکاريون. 3.
سندس (مغل ڇوڪري) جو نالو مريم بيگم هو.
ان عورت پنهنجي ڀاءُ کي قتل ڪيو.
(سندس) سڀ مال لٽي ويو
۽ هن اهڙي قسم جو ڪردار ڪيو. 4.
ٻٽي