شري دسم گرنتھ

صفحو - 1386


ਏਕ ਨਿਦਾਨ ਕਰੋ ਰਨ ਮਾਹੀ ॥
ek nidaan karo ran maahee |

(ع) جنگ جي ميدان ۾ فيصلو ٿيڻ ڏيو.

ਕੈ ਅਸਿਧੁਜਿ ਕੈ ਦਾਨਵ ਨਾਹੀ ॥੩੬੯॥
kai asidhuj kai daanav naahee |369|

يا نه اسيدوجا يا نه ديو. 369.

ਏਕ ਪਾਵ ਤਜਿ ਜੁਧ ਨ ਭਾਜਾ ॥
ek paav taj judh na bhaajaa |

(هو) هڪ پير سان ڀوتن جو بادشاهه

ਮਹਾਰਾਜ ਦੈਤਨ ਕਾ ਰਾਜਾ ॥
mahaaraaj daitan kaa raajaa |

هو جنگ کان نه ڀڄندو هو.

ਆਂਤੌ ਗੀਧ ਗਗਨ ਲੈ ਗਏ ॥
aantau geedh gagan lai ge |

جيتوڻيڪ سندس اندريون گدڙن سان آسمان تائين پهچي ويون،

ਬਾਹਤ ਬਿਸਿਖ ਤਊ ਹਠ ਭਏ ॥੩੭੦॥
baahat bisikh taoo hatth bhe |370|

تنهن هوندي به، هو ضد ڪري تير مارڻ لڳو. 370.

ਅਸੁਰ ਅਮਿਤ ਰਨ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥
asur amit ran baan chalaae |

شيطان بادشاهه جنگ ۾ بيشمار تير ماريا،

ਨਿਰਖਿ ਖੜਗਧੁਜ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਏ ॥
nirakh kharragadhuj kaatt giraae |

پر خرگدوج (مها ڪال) اهو ڏٺو ۽ اڇلائي ڇڏيو.

ਬੀਸ ਸਹਸ੍ਰ ਅਸੁਰ ਪਰ ਬਾਨਾ ॥
bees sahasr asur par baanaa |

پوءِ اسيدھوجا (مها ڪال) ڪيترن ئي طريقن سان

ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਧੁਜ ਛਾਡੇ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ ॥੩੭੧॥
sree asidhuj chhaadde bidh naanaa |371|

ويهه هزار تير ديويءَ تي ماريا ويا. 371.

ਮਹਾ ਕਾਲ ਪੁਨਿ ਜਿਯ ਮੈ ਕੋਪਾ ॥
mahaa kaal pun jiy mai kopaa |

مها ڪال وري ذهن ۾ ناراض ٿي وئي

ਧਨੁਖ ਟੰਕੋਰ ਬਹੁਰਿ ਰਨ ਰੋਪਾ ॥
dhanukh ttankor bahur ran ropaa |

۽ ڪمان کي موڙڻ کان پوء، هن ٻيهر جنگ ڪئي.

ਏਕ ਬਾਨ ਤੇ ਧੁਜਹਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥
ek baan te dhujeh giraayo |

(هن) تير سان (ديويءَ جي) جهنڊي کي هيٺ ڪري ڇڏيو.

ਦੁਤਿਯ ਸਤ੍ਰੁ ਕੋ ਸੀਸ ਉਡਾਯੋ ॥੩੭੨॥
dutiy satru ko sees uddaayo |372|

هن دشمن جي سر کي ٻئي سان اڏائي ڇڏيو. 372.

ਦੁਹੂੰ ਬਿਸਿਖ ਕਰਿ ਦ੍ਵੈ ਰਥ ਚਕ੍ਰ ॥
duhoon bisikh kar dvai rath chakr |

ٻن تيرن سان گڏ رٿ جا ٻئي ڪرڙ ڦڙا.

ਕਾਟਿ ਦਏ ਛਿਨ ਇਕ ਮੈ ਬਕ੍ਰ ॥
kaatt de chhin ik mai bakr |

ھڪڙي ٽڪر ۾ ڪٽيو.

ਚਾਰਹਿ ਬਾਨ ਚਾਰ ਹੂੰ ਬਾਜਾ ॥
chaareh baan chaar hoon baajaa |

چار گھوڙا چار تيرن سان

ਮਾਰ ਦਏ ਸਭ ਜਗ ਕੇ ਰਾਜਾ ॥੩੭੩॥
maar de sabh jag ke raajaa |373|

سڄي دنيا جي بادشاهه کي قتل ڪيو. 373.

ਬਹੁਰਿ ਅਸੁਰ ਕਾ ਕਾਟਸਿ ਮਾਥਾ ॥
bahur asur kaa kaattas maathaa |

پوءِ دنيا جو ناٿ اسڪيتو

ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਕੇਤਿ ਜਗਤ ਕੇ ਨਾਥਾ ॥
sree asiket jagat ke naathaa |

(تير مارڻ سان) ديو جي پيشانيءَ کي ڪٽي ڇڏيو.

ਦੁਤਿਯ ਬਾਨ ਸੌ ਦੋਊ ਅਰਿ ਕਰ ॥
dutiy baan sau doaoo ar kar |

۽ اسيدھوجا، ماڻھن جو راجا

ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਅਸਿਧੁਜ ਨਰ ਨਾਹਰ ॥੩੭੪॥
kaatt dayo asidhuj nar naahar |374|

ٻئي تير سان دشمن جا هٿ ڪٽيو. 374.

ਪੁਨਿ ਰਾਛਸ ਕਾ ਕਾਟਾ ਸੀਸਾ ॥
pun raachhas kaa kaattaa seesaa |

پوءِ اسڪيتو، دنيا جو مالڪ

ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਕੇਤੁ ਜਗਤ ਕੇ ਈਸਾ ॥
sree asiket jagat ke eesaa |

مَنَ کي ڪَٽي.

ਪੁਹਪਨ ਬ੍ਰਿਸਟਿ ਗਗਨ ਤੇ ਭਈ ॥
puhapan brisatt gagan te bhee |

آسمان مان گلن جي برسات پئي.

ਸਭਹਿਨ ਆਨਿ ਬਧਾਈ ਦਈ ॥੩੭੫॥
sabhahin aan badhaaee dee |375|

سڀني اچي مبارڪون ڏنيون. 375.

ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਲੋਗਨ ਕੇ ਰਾਜਾ ॥
dhanay dhanay logan ke raajaa |

(۽ چيو) اي عوام جا بادشاهه! تون برڪت وارو آهين

ਦੁਸਟਨ ਦਾਹ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜਾ ॥
dusattan daah gareeb nivaajaa |

(تو) ظالمن کي مارائي غريبن جي حفاظت ڪئي آهي.

ਅਖਲ ਭਵਨ ਕੇ ਸਿਰਜਨਹਾਰੇ ॥
akhal bhavan ke sirajanahaare |

سڀني جهانن جا خالق!

ਦਾਸ ਜਾਨਿ ਮੁਹਿ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੇ ॥੩੭੬॥
daas jaan muhi lehu ubaare |376|

مون کي غلام وانگر بچايو. 376.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਬੇਨਤੀ ॥
kabiyo baach benatee |

شاعر جي تقرير.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਹਮਰੀ ਕਰੋ ਹਾਥ ਦੈ ਰਛਾ ॥
hamaree karo haath dai rachhaa |

منهنجي حفاظت ڪر اي رب! پنهنجي هٿن سان

ਪੂਰਨ ਹੋਇ ਚਿਤ ਕੀ ਇਛਾ ॥
pooran hoe chit kee ichhaa |

منهنجي دل جون سڀ خواهشون پوريون ٿين.

ਤਵ ਚਰਨਨ ਮਨ ਰਹੈ ਹਮਾਰਾ ॥
tav charanan man rahai hamaaraa |

منهنجي ذهن کي تنهنجي پيرن هيٺان آرام ڏي

ਅਪਨਾ ਜਾਨ ਕਰੋ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰਾ ॥੩੭੭॥
apanaa jaan karo pratipaaraa |377|

مون کي سنڀالي، مون کي پنهنجو سمجهي.377.

ਹਮਰੇ ਦੁਸਟ ਸਭੈ ਤੁਮ ਘਾਵਹੁ ॥
hamare dusatt sabhai tum ghaavahu |

ناس ڪر، اي رب! منهنجا سڀ دشمن ۽

ਆਪੁ ਹਾਥ ਦੈ ਮੋਹਿ ਬਚਾਵਹੁ ॥
aap haath dai mohi bachaavahu |

مون کي توهان جي وان Hnads سان بچايو.

ਸੁਖੀ ਬਸੈ ਮੋਰੋ ਪਰਿਵਾਰਾ ॥
sukhee basai moro parivaaraa |

منهنجي خاندان کي آرام سان رهڻ ڏيو

ਸੇਵਕ ਸਿਖ ਸਭੈ ਕਰਤਾਰਾ ॥੩੭੮॥
sevak sikh sabhai karataaraa |378|

۽ منهنجي سڀني نوڪرن ۽ شاگردن سان گڏ آساني. 378.

ਮੋ ਰਛਾ ਨਿਜ ਕਰ ਦੈ ਕਰਿਯੈ ॥
mo rachhaa nij kar dai kariyai |

منهنجي حفاظت ڪر اي رب! پنهنجي هٿن سان

ਸਭ ਬੈਰਨ ਕੋ ਆਜ ਸੰਘਰਿਯੈ ॥
sabh bairan ko aaj sanghariyai |

۽ اڄ منهنجي سڀني دشمنن کي تباهه ڪيو

ਪੂਰਨ ਹੋਇ ਹਮਾਰੀ ਆਸਾ ॥
pooran hoe hamaaree aasaa |

سڀ اميدون پوريون ٿين

ਤੋਰ ਭਜਨ ਕੀ ਰਹੈ ਪਿਆਸਾ ॥੩੭੯॥
tor bhajan kee rahai piaasaa |379|

تنهنجي نالي لاءِ منهنجي اُڃ اُجهامي. 379.

ਤੁਮਹਿ ਛਾਡਿ ਕੋਈ ਅਵਰ ਨ ਧਿਯਾਊਂ ॥
tumeh chhaadd koee avar na dhiyaaoon |

مون کي توکان سواءِ ٻيو ڪو به ياد نٿو اچي

ਜੋ ਬਰ ਚਹੋਂ ਸੁ ਤੁਮ ਤੇ ਪਾਊਂ ॥
jo bar chahon su tum te paaoon |

۽ توکان سڀ گهربل نعمتون حاصل ڪر

ਸੇਵਕ ਸਿਖ ਹਮਾਰੇ ਤਾਰੀਅਹਿ ॥
sevak sikh hamaare taareeeh |

منهنجي ٻانهن ۽ پوئلڳن کي دنيا جي سمنڊ پار ڪرڻ ڏي

ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਸਤ੍ਰ ਹਮਾਰੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ॥੩੮੦॥
chun chun satr hamaare maareeeh |380|

منھنجا مڙئي دشمن ڌار ڪري ماريا وڃن.380.

ਆਪ ਹਾਥ ਦੈ ਮੁਝੈ ਉਬਰਿਯੈ ॥
aap haath dai mujhai ubariyai |

منهنجي حفاظت ڪر اي رب! پنهنجي هٿن سان ۽

ਮਰਨ ਕਾਲ ਕਾ ਤ੍ਰਾਸ ਨਿਵਰਿਯੈ ॥
maran kaal kaa traas nivariyai |

مون کي موت جي خوف کان نجات ڏي

ਹੂਜੋ ਸਦਾ ਹਮਾਰੇ ਪਛਾ ॥
hoojo sadaa hamaare pachhaa |

تون هميشه منهنجي طرف پنهنجا احسان ڪر

ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਧੁਜ ਜੂ ਕਰਿਯਹੁ ਰਛਾ ॥੩੮੧॥
sree asidhuj joo kariyahu rachhaa |381|

منهنجي حفاظت ڪر اي رب! تون، عظيم ناس ڪندڙ. 381.

ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਮੁਹਿ ਰਾਖਨਹਾਰੇ ॥
raakh lehu muhi raakhanahaare |

منهنجي حفاظت ڪر، اي پالڻهار!

ਸਾਹਿਬ ਸੰਤ ਸਹਾਇ ਪਿਯਾਰੇ ॥
saahib sant sahaae piyaare |

سڀ کان وڌيڪ پيارا، اولياء جو محافظ:

ਦੀਨ ਬੰਧੁ ਦੁਸਟਨ ਕੇ ਹੰਤਾ ॥
deen bandh dusattan ke hantaa |

غريبن جو دوست ۽ دشمنن جو ناس ڪندڙ

ਤੁਮ ਹੋ ਪੁਰੀ ਚਤੁਰਦਸ ਕੰਤਾ ॥੩੮੨॥
tum ho puree chaturadas kantaa |382|

تون چوڏهن جهانن جو مالڪ آهين. 382.

ਕਾਲ ਪਾਇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਪੁ ਧਰਾ ॥
kaal paae brahamaa bap dharaa |

مناسب وقت ۾ برهما جسماني روپ ۾ ظاهر ٿيو

ਕਾਲ ਪਾਇ ਸਿਵ ਜੂ ਅਵਤਰਾ ॥
kaal paae siv joo avataraa |

مقرر وقت تي شيو اوتار ٿيو

ਕਾਲ ਪਾਇ ਕਰ ਬਿਸਨੁ ਪ੍ਰਕਾਸਾ ॥
kaal paae kar bisan prakaasaa |

مناسب وقت ۾ وشنو پاڻ کي ظاهر ڪيو

ਸਕਲ ਕਾਲ ਕਾ ਕੀਆ ਤਮਾਸਾ ॥੩੮੩॥
sakal kaal kaa keea tamaasaa |383|

اهو سڀ ڪجهه آهي راند جو وقتي رب. 383.

ਜਵਨ ਕਾਲ ਜੋਗੀ ਸਿਵ ਕੀਓ ॥
javan kaal jogee siv keeo |

عارضي رب، جنهن شيو پيدا ڪيو، يوگي

ਬੇਦ ਰਾਜ ਬ੍ਰਹਮਾ ਜੂ ਥੀਓ ॥
bed raaj brahamaa joo theeo |

جنهن پيدا ڪيو برهما، ويد جو مالڪ

ਜਵਨ ਕਾਲ ਸਭ ਲੋਕ ਸਵਾਰਾ ॥
javan kaal sabh lok savaaraa |

عارضي رب جنهن سڄي دنيا کي ٺاهيو

ਨਮਸਕਾਰ ਹੈ ਤਾਹਿ ਹਮਾਰਾ ॥੩੮੪॥
namasakaar hai taeh hamaaraa |384|

ان ئي رب کي سلام ڪريان ٿو.384.

ਜਵਨ ਕਾਲ ਸਭ ਜਗਤ ਬਨਾਯੋ ॥
javan kaal sabh jagat banaayo |

عارضي رب، جنهن سڄي دنيا کي پيدا ڪيو

ਦੇਵ ਦੈਤ ਜਛਨ ਉਪਜਾਯੋ ॥
dev dait jachhan upajaayo |

جنهن ديوتا، شيطان ۽ يڪشا پيدا ڪيا

ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਏਕੈ ਅਵਤਾਰਾ ॥
aad ant ekai avataaraa |

اُهو ئي هڪڙو روپ آهي شروع کان آخر تائين

ਸੋਈ ਗੁਰੂ ਸਮਝਿਯਹੁ ਹਮਾਰਾ ॥੩੮੫॥
soee guroo samajhiyahu hamaaraa |385|

مان ان کي ئي پنهنجو گرو سمجهان ٿو. 385.

ਨਮਸਕਾਰ ਤਿਸ ਹੀ ਕੋ ਹਮਾਰੀ ॥
namasakaar tis hee ko hamaaree |

مان هن کي سلام ڪريان ٿو، ٻيو نه، پر هن کي

ਸਕਲ ਪ੍ਰਜਾ ਜਿਨ ਆਪ ਸਵਾਰੀ ॥
sakal prajaa jin aap savaaree |

جنهن پنهنجو پاڻ کي ۽ سندس تابع ڪيو آهي

ਸਿਵਕਨ ਕੋ ਸਿਵਗੁਨ ਸੁਖ ਦੀਓ ॥
sivakan ko sivagun sukh deeo |

هو پنهنجي ٻانهن کي خدائي نعمتون ۽ خوشيون عطا ڪري ٿو

ਸਤ੍ਰੁਨ ਕੋ ਪਲ ਮੋ ਬਧ ਕੀਓ ॥੩੮੬॥
satrun ko pal mo badh keeo |386|

هو دشمنن کي فوري طور تي تباهه ڪري ٿو. 386.